راهنمای خرید سانگ‌ یانگ تیوولی؛ مشخصات فنی، آپشن ها، قیمت و شرایط فروش

پس از بالا گرفتن تب و تاب کراس‌اوورهای کوچک همه شرکت‌های خودروسازی شانس خود را در بازار اینگونه خودرو‌ها محک زدند. کیا و هیوندای به خوبی توانستند سربلنداز  این رقابت بیرون بیایند. پس از این دو کمپانی مطرح کره‌ای نوبت به هموطن‌ آن‌ها، سانگ یانگ رسید تا با طراحی و عرضه مدل تیوولی سعی کند سودی در این بین کسب کرده و جایگاه خود را بیش از پیش استحکام ببخشد.

تیوولی در بازار تشنه ایران سابقاً توانسته بود به لطف قیمت، کیفیت، ابعاد و امکانات مناسبش به فروش نسبتاً خوبی در میان سایر کراس‌اوورهای کوچک دست پیدا کند.

در این مقاله نگاهی جامع به این کراس‌اوور محبوب خواهیم داشت. پس با دیجیاتو همراه شوید تا اگر تصمیم به خرید این خودرو گرفته‌اید با اطلاعات کافی به سراغش بروید.

طراحی سانگ یانگ تیوولی

شاید تیوولی را بتوان یکی از زیباترین خودروهای تولیدی سانگ یانگ دانست؛ تیوولی طراحی خارجی غیرشرقی دارد و در حالی که بهترین در بین رقبا نیست، چهره‌ای قابل قبول، عامه پسند و در عین حال متفاوت و تاثیرگذار دارد.

طراحی خارجی

از دماغه شروع می کنیم؛ چراغ های بزرگ قرار گرفته در زیر درب کاپوت با شیبی ملایم، مزین به نواری متشکل از 11 چراغ ال‌ای‌دی، به جلوپنجره باریک تیوولی می‌رسند.

در مدل های تولیدی قبل از سال 2018، در میان دماغه، فرورفتگی U شکل دو قسمت بالا و پایین بخش جلوی تیوولی را از یکدیگر جدا می کرد.

در مدل های تولیدی سال 2018 یا همان تیپ آرمور در ایران، این فرورفتگی جای خود را به شکافی داده که نه تنها چراغ‌های مه‌شکن را احاطه می‌کند بلکه در میانه راه با ورودی هوایی کوچک و مزین به نواری کرومی ترکیب می‌شود.

حجم اضافه‌تر و طراحی بهینه شده دماغه در نسخه 2018، ظاهری بهتر و جذاب‌ تر از قبل به تیوولی بخشیده است.

چراغ های مه شکن قرار گرفته در قسمت پایین سپر جلو، از شیبی به موازات چراغ‌های اصلی بهره‌مند بوده و متمایل به ورودی هوای موجود در زیر محل اتصال پلاک هستند.

این ترکیب در بخش جلو ظاهری جدی و خشن برای فرزند کوچک سانگ یانگ به وجود آورده است.

نوبت به نمای جانبی می‌رسد؛ یکی از بهترین زوایا برای نگاه کردن به تیوولی. رینگ های بزرگ 18 اینچی دایموند کات با طرحی جذاب درون گلگیرهای پف کرده جای خوش کرده‌اند.

حجم‌های نیمه بالای بدنه در این بخش، از انتهای چراغ های جلو و عقب منشاء گرفته و در میانه‌ درب عقب با یکدیگر تلاقی پیدا می‌کنند.

ستون A و B مشکی رنگ در ترکیب با سقفی صاف و منحصر به فرد، پروفیل کناری بسیار جذابی را برای این کراس‌اوور کوچک شکل داده‌اند.

نمای عقب تیوولی با وجود پارادوکسی که نسبت به دماغه دارد به هیچ وجه چشم‌‌آزار نیست.

تیوولی فرم غیر معمول و خاص خود در این قسمت را مدیون برآمدگی گلگیرهای عقب است که از محل قرارگیری چراغ های عقب آغاز می شود.

در بین چراغ‌های عقب قوسی U شکلی جای دارد که جدا از تناسبش با شکاف بخش جلوی خودرو از طرفین با خطوط و پف گلگیرها ترکیب شده و ظاهری خوب را برای تیوولی پدید می‌آورد.

چراغ های عقب کوچک و زیبای تیوولی که ترکیبی از دو رنگ سفید و قرمز هستند نیز بخش دیگری از جذابیت ظاهری این کراس‌اوور کوچک را رقم زده و ظاهری اروپایی به عقب خودرو می‌دهند.

روی سپر عقب، سنسورهای فاصله‌سنج و در پایین آن چراغ مه شکن عقب قرار گرفته‌اند.

البته در بخش عقب کمبود مواردی مثل اسپویلری کوچک (در اکثر نمونه‌های موجود در ایران)، سراگزوز آلومینیومی و قطعه‌ای دیفیوزر مانند حس شده و وجودشان می‌توانست زیبایی تیوولی را دوچندان کند.

هم چنین فرم مه شکن عقب نیز چندان زیبا و متناسب با سایر المان‌های این بخش نیست.

در پایان این بخش می توان طراحی خارجی تیوولی را متفاوت از سایر رقبا و خودروهای هم وطنش دانست.

خشن، اسپرت و شکیل بهترین کلمات برای توصیف ویژگی های ظاهری این خودرو هستند.

وزن و ابعاد بدنه سانگ یانگ تیوولی بدین شرح‌‌اند:

نسخه 2WD	گیربکس دستی	گیربکس اتوماتیک
نسخه 2WD	1,270 کیلوگرم	1300 کیلوگرم
نسخه 4WD	1,370 کیلوگرم	1400 کیلوگرم

طول	4,202 میلی‌متر
عرض	1,798 میلی‌متر
ارتفاع	1,590 میلی‌متر
فاصله بین محورها	2,600 میلی‌متر

طراحی داخلی

همه چیز در داخل کابین رنگ و بوی آشنای کره‌ای‌ها را دارد. مثل اکثر خودروهای کره‌ای وقتی که در داخل تیوولی جای می‌گیرید با داشبوردی شلوغ اما خوش‌منظر مواجه می‌شوید.

البته کیفیت قطعات و متریال بکار رفته در داخل خودرو از جنس پلاستیک خشک هستند و چندان رضایتمندی افراد سختگیر را جلب نمی‌کنند اما کیفیت مونتاژ کاملاً مناسب است.

برخی المان های کابین تیوولی را می توان تا حدودی الهام گرفته از سانتافه نسل سوم دانست. برای مثال خطی که از بالای صفحه نمایشگر وسط داشبورد آغاز شده و تا بالای رودری‌های جلو ادامه پیدا کرده، عیناً در سانتافه به چشم می خورد. اما این الهام‌گیری‌ها به نقطه قوت تیوولی بدل شده‌اند؛ چراکه در حین ایجاد فضایی مناسب، به قدری ماهرانه انجام صورت گرفته‌اند که به سختی می توان به آن‌ها پی برد.

طراحی کلی کابین به دلیل استفاده از قطعات آلومینیوم رنگ و پنل میانی مشکی براق (که البته به شدت مستعد جذب لک و اثر انگشت است) خوب و تا حدودی لوکس از آب درآمده که در این بین فرمان D شکل تیوولی نیز به نوبه خود دلربایی می کند و بسیار خوش دست ظاهر می‌شود.

این فرمان میزبان دکمه‌های کنترل کروز کنترل، سیستم صوتی و پاسخ‌گویی به تلفن همراه بوده و با بهره‌گیری از سیستم کمکی برقی می‌تواند در 3 حالت رانندگی تنظیم شود. به این ترتیب راننده تیوولی می‌تواند بسته به شرایط رانندگی خود، نحوه واکنش فرمان را تغییر دهد.

صندلی‌های پوشیده از چرم مصنوعی، در سه رنگ قرمز، کرم و مشکی قابل سفارش هستند. صندلی‌های تیوولی به طرز عجیبی راحت بوده و از نقاط قوت کابین توولی حساب می‌شوند. البته کمبود امکان تنظیم برقی صندلی‌های جلو تا حدی آزاردهنده است.

از نکات جالب کابین این خودرو که در مدل‌های وارداتی ارائه نشده‌اند می توان به قابلیت تغییر نورپردازی پشت‌آمپر به هفت رنگ مختلف اشاره کرد؛ ویژگی ساده و جالبی که در اکثر خودروهای لوکس و گران قیمت نیز به چشم می خورد که البته در نمونه‌های موجود در ایران وجود ندارد.

مورد دیگر قرار گیری یک عدد پورت HDMI در قسمت پایین کنسول میانی داشبورد است! بنابراین توسط کابل HDMI می‌توان محتوای موجود در لپ تاپ را در درون نمایشگر تیوولی مشاهده نمود.

در بخش طراحی داخلی نیز تیوولی به راحتی می تواند در کنار بهترین‌ها ایستاده و سربلند ظاهر شود.

فضای داخلی سانگ یانگ تیوولی برخلاف ابعاد جمع و جورش کاملاً مناسب بوده و نشانگر مهندسی بسیار خوب سانگ‌ یانگ در این زمینه است.

قطعاً نباید از یک کراس اوور کامپکت انتظارات فراطبیعی داشت اما در بدترین حالت، زانوی سرنشینان عقب کمی با پشت صندلی راننده و شاگرد تماس پیدا خواهد کرد که به هیچ عنوان آزاردهنده نخواهد بود.

در بخش عقب صندوق باری به حجم 423 لیتر فراهم شده که در مقایسه رقبایی مانند جوک و 2008 بسیار بیشتر ولی از فضای 455 لیتری رنو کپچر کمتر است.

پیشرانه و مشخصات فنی سانگ یانگ تیوولی

قلب تپنده تیوولی یک پیشرانه چهار سیلندر به حجم 1.6 لیتر بوده که قدرتی برابر 128 اسب بخار در دور موتور 6000 و 160 نیوتون متر گشتاور را در دور 4600 تولید می‌نماید.

اعداد و ارقام فوق‌العاده‌ای نیستند اما برای مصارف شهری و درخور فلسفه یک CUV، کافی به نظر می‌رسند. خروجی این پیشرانه توسط یک گیربکس شش سرعته ساخت شرکت ژاپنی AISIN به چرخ‌های جلو انتقال پیدا کرده و 0 تا 100 در حدود 12 تا 12.5 ثانیه را سبب می‌شود.

میزان مصرف سوخت ترکیبی تیوولی نیز 5.7 لیتر در صد کیلومتر و حداکثر سرعت آن 175 کیلومتر بر ساعت تخمین زده شده است.

امکانات ایمنی و رفاهی سانگ یانگ تیوولی

از جمله امکانات رفاهی موجود در تیوولی می‌توان به نمایشگر 7 اینچی لمسی، کامپیوتر سفری، دوربین و سنسور پارک عقب، نمایش حالت چرخ‌های جلو در موقع ایست کامل، دماسنج، سیستم کنترل فشار باد لاستیک‌ها، نمایشگر میزان مصرف سوخت، فرمان با قابلیت تنظیم ارتفاع، آینه وسط حساس به نور، سیستم تهویه هوای اتوماتیک (به صورت آپشنال)، سانروف (در مدل‌های آرمور و الیت)، گرمکن صندلی‌های جلو (به صورت آپشنال) و 3 حالت رانندگی اکونومی، پاور و برف اشاره کرد.

از دیگر امکانات رفاهی موجود در این خودرو می توان به ورود و خروج و استارت بدون کلید، آینه‌های کناری برقی گرمکن‌دار و جمع شونده را نام برد.

در زمینه تامین امنیت، سانگ یانگ تیوولی با آپشن هایی نظیر چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب، برف پاک‌کن‌های مجهز به سنسور باران و قابلیت یخ‌زدایی، چراغ‌های هالوژنی جلو به همراه دی‌لایت و LED عقب، ترمزهای ABS، سامانه EBD، سامانه کنترل پایداری یا ESP، چراغ هشدار ترمز ناگهانی یا ESS، سیستم ضد هرزگردی چرخ ها موسوم به TCS، ترمز کمکی یا HBA، سیستم ضد لغزش یا ASR، سیستم کمکی جهت شروع به حرکت در سربالایی موسوم به HSA، سیستم ضدواژگونی یا ARP و 7 کیسه هوای 10 نقطه‌ای به خوبی از سرنشینانش استقبال می‌کند و با 5 ستاره ایمنی از KNCAP (موسسه ایمنی کره جنوبی) و 4 ستاره ایمنی از ENCAP(موسسه ایمنی اروپا) خودروی قابل اعتمادی به حساب می‌رود.

تجربه رانندگی سانگ یانگ تیوولی

حال نوبت به توصیف حس رانندگی در پشت فرمان تیوولی رسیده است.

ارگونومی راننده مناسب به نظر می‌رسد و وضعیت قرارگیری ادوات هم مشکل خاصی ندارد. پشت فرمان تیوولی به لطف پف گلگیرها و کاپوت، قسمت‌های جلوی اتومبیل کاملاً پیش روی شما قرار گرفته و به همین خاطر استرس چندانی در هنگام عبور از معابر تنگ و باریک نخواهید داشت؛ اما این برآمدگی‌ها دیدتان را نسبت به جداول‌ کنار خیابان و دست‌اندازهای فراوان خیابان‌ها در ایران کاهش می‌دهند.

بکارگیری ستون‌های پشتی پهن، دید بخش عقب تیوولی را تا حدودی کاهش داده‌اند، ولی وجود سنسورها و دوربین عقب تا حدود زیادی گره از این مشکل می‌گشایند.

هنگامی که دکمه‌ی استارت را فشار می دهید موتور خودرو بدون صدا و لرزش زیاد شروع به کار می‌کند، اما در دور موتور و سرعت‌های بالا مقداری صدا در داخل کابین وارد می شود.

گیربکس باهوش تیوولی ضرایب کوتاهی دارد اما دقیق بودن آن موجبات شتابگیری روان را پدید می‌آورد.

البته منظور از روان بودن شتابگیری تیوولی اصلاً سریع و فرز بودن آن نیست.

گیربکس 6 سرعته این خودرو در برخی سربالایی‌ها و هنگامی که در حالت پاور قرار داشته باشد تا دو دنده معکوس می‌کشد که ای عمل، دور موتور لازم برای پیشروی را در اختیار راننده قرار می‌دهد.

برای حالت اکونومی اما حداکثر یک معکوس تعریف شده که آن هم با تخت کردن پدال گاز اتفاق می‌افتد. از سوی دیگر انتخاب حالت پاور حساسیت پیشرانه به فشردن پدال گاز را افزایش می‌دهد.

به واسطه دکمه‌ای که در سمت چپ دسته دنده قرار دارد می‌توان از حالت تیپ‌ترونیک گیربکس استفاده کرد. تفاوت مکانیزم گیربکس سانگ یانگ تیوولی دقیقاً به همین دکمه مربوط می‌شود.

با حرکت دادن این دکمه به جلو و عقب دنده‌ها تعویض می‌شوند که به نظر نگارنده چندان حس جذابی را منتقل نمی‌کند.

سواری تیوولی خشک بوده و سرنشینان کوبش‌های سیستم تعلیق را حس خواهند کرد؛ رینگ‌های 18 اینچی نیز در ایجاد این معضل چندان بدون تقصیر نیستند.

سیستم تعلیق نامناسب تیوولی پس از مدتی موجب ایجاد خستگی در راننده‌اش می‌شود.

هندلینگ خودرو به دلیل محور عرضی 1800 میلی‌متری و سیستم تعلیق مک فرسون جلو و یک پارچه عقب (چند اتصالی در مدل های دو دیفرانسیل) چدان خوب نیست و اعتماد به نفس کافی را منتقل نمی‌کند اما در پیچ‌ها حرکت اضافی و گهواره‌ای خاصی مشاهده نمی‌شود.

قرار دادن فرمان روی حالت Sport امکان پیمایش پیچ‌ها با سرعت بیشتر را مهیا کرده و در این حالت عملکرد فرمان سنگین‌تر و دقیق‌تر می‌شود.

در اندک مواردی نیز حالت ‌کم‌فرمانی مشاهده می‌شود که می‌توان آن‌ را نادیده گرفت.

رقبای سانگ یانگ تیوولی در بازار

پیش از این، در دیجیاتو به مقایسه تیوولی با رقبای غیر چینی‌ مستقیمش در بازار ایران پرداخته شده بود. این خودروها عبارت بودند از رنو کپچر، پژو 2008 و نیسان جوک (با بهای قیمتی بالاتر). مدل های 2011 و 2012 کیا اسپورتیج و هیوندای توسان نیز با قیمتی هم تراز با مدل صفر تیوولی قابل خریداری هستند؛ اما این دو خودرو از نظر ابعاد بدنه در کلاس کراس‌اوورهای متوسط قرار می‌گیرند.

سومین رقیب سانگ یانگ تیوولی باز هم از فرانسه است. رنو داستر تیپ SE دو دیفرانسیل، با قیمتی بالاتر از 1 میلیارد تومان از امکانات کمتر و ظاهری خسته‌کننده بهره می‌برد، اما قابلیت‌های آفرودنوردی بیشتر و سواری راحتش مزایایی هستند که معایب آن را جبران می‌کنند.

قیمت و شرایط فروش سانگ یانگ تیوولی

ارزان‌ترین عضو گروه سانگ‌ یانگ در ایران توسط رامک خودرو ،نماینده رسمی محصولات سانگ‌ یانگ در ایران، به فروش می‌رسید.

در آخرین اعلامیه رسمی رامک خودرو، این مدل با بهایی بیشتر از 136 میلیون تومان به دست خریداران می‌رسید.

البته لازم به ذکر است که از به واسطه اعمال مجدد تحریم‌ها علیه صنعت خودروسازی کشورمان چند سالی می‌شود که دیگر رامک خودرو تیوولی را به بازار عرضه نمی‌کند.

در حال حاضر نسخه‌های 2018 این خودرو در بازار آزاد بسته به میزان کارکرد بهایی بین 1 میلیارد تا 1 میلیارد و 150 میلیون تومان دارند.

لازم به ذکر است که بسیاری از خریداران این خودرو، از کمبود لوازم و قطعات تیوولی گله‌مندند.

نقاط ضعف و قوت سانگ یانگ تیوولی