بررسی بازی Unravel Two، کلاف سر در گیم دونفره

بازی Unravel از آن دست بازی‌هایی بود که بی‌سروصدا عرضه شد و توانست در سکوت خبری طرفداران پروپاقرصی را دور خود جمع کند که عاشق این بازی پلتفرمر عجیب و غریب شوند. بازی موجودی به نام یارنی را به گیمرها معرفی می‌کرد که در حقیقت از کاموا ساخته شده بود و با قابلیت‌های خاصی که داشت می‌توانست در بازی پیش برود و معماهای آن را حل کند و البته در پس گیم‌پلی شگفت‌انگیزی که خلق می‌شد، روایت داستانی دراماتیک و احساسی نیز وجود داشت که لذت بازی را دو چندان می‌کرد. در بررسی بازی Unravel Two نگاهی به نسخه دوم بازی داریم که در آن کلمه Two به معنای واقعی خود به کار رفته چرا که شاهد یک بازی همانند عنوان قبلی هستیم اما این بار در قالبی دو نفره Co Op.

• سازنده: Coldwood Interactive
• ناشر: Electronic Arts
• پلتفرم ها: پی‌سی، ایکس باکس وان، پلی استیشن ۴
• پلتفرم بررسی: پی‌سی

بازی Unravel Two از جایی آغاز می‌شود که یارنی سوار بر کشتی گرفتار طوفانی وحشتناکی شده و با پاره شدن نخ‌های بدنش، به ساحلی در ناکجا آباد می‌رسد و قصد بازگشت به خانه پیدا می‌کند. در همان ابتدای کار یارنی قرمز رنگ قهرمان ما (که بازی قبلی را با او گذراندیم و اگر نگذراندید خیلی کار بدی کرده‌اید و سریع آن را تهیه و بازی کنید!) دوست آبی رنگی هم شکل و قیافه خود پیدا می‌کند و این دو دوست با کمک یکدیگر مراحل را پیش می‌برند.

برخلاف قسمت قبلی این بار سازندگان و دست‌اندراکاران استودیوی کم‌کاری به خرج داده‌اند و داستان ضعیفی را در پس پرده اتفاقات بازی طراحی کرده‌اند که قصد دارد خیلی حرف‌ها بزند ولی به علت پرداخت نامناسب، از زدن این حرف‌ها عاجز است. این داستان مه گرفته درباره دو نوجوان است که از خانه خود به دلیل رفتارهای ناجور والدینشان فرار می‌کنند و در این راه فرار عده‌ای هم به دنبال آنها هستند.

این کاراکترها به صورت مه و تصاویر نامفهومی در پس پرده سکانس‌های بازی می‌آیند و می‌روند و راستش بود و نبودشان تاثیر خاصی در روند بازی ندارد! سبک روایی داستان کماکان جالب است ولی خود داستان و جزییات آن نه عمقی دارد و نه می‌تواند حس دوستی را که می‌خواهد شعار خود کند را به گیمر منتقل دهد. جدا از این مسائل، گنگ بودن این داستان حتی در انتهای بازی گیمر را از آن ناامید می‌کند و به نظر می‌رسد سازندگان اینبار تصمیم گرفته‌اند روی گیم‌پلی بازی بیشتر تمرکز کنند تا داستان و جوانب عاطفی آن، تصمیمی که زیاد هم درست نیست و به بازی لطمه وارد کرده است. اما با این حساب پس باید با گیم‌پلی خارق‌العاده‌تری نسبت به قسمت اول روبرو باشیم، مگر نه؟

ولی خیر! گیم‌پلی بازی Unravel Two نه آنکه بد باشد ولی در حقیقت همان دنباله رو بازی قبلیست با این تفاوت که همه چیز حالت Co Op به خود گرفته و مراحل بازی برای یک بازی دو نفره طراحی شده است. این حرکت در بازی مرا یاد قسمت دوم عنوان Knack انداخت که دقیقا همین رویه را پیش گرفت و نسبت به قسمت اول موفق‌تر عمل کرد، اما Unravel چطور؟ سخت است که بگوییم بازی نسبت به قسمت اول پیشرفت داشته و در حقیقت باید گفت که بازی فعلی می‌تواند نقش یک DLC دونفره را برای بازی قبلی داشته باشد. همان کیفیت و به همان جذابی و به همان خوبی، نه چیزی فراتر.

معماهای بازی Unravel Two آنچنان سخت نیستند و در نهایت اگر هنگام مواجه با آنها به اصطلاح گیر کنید، Hintهای زیادیست که به شما داده می‌شود تا بتوانید معما را رد کنید. محیط مراحل بازی متنوع‌تر از قسمت اول است (یکی از معدود برگ‌های برنده بازی نسبت به نسخه اصلی همین مورد است) ولی این تنوع محیطی می‌توانست هم معماهای بهتری را در خود بگنجاند و هم اینکه شاید با کمی کار روی گرافیک فنی بهتر، بازی به مراتب بهتر می‌شد. اشتباه نکنید، گرافیک هنری بازی Unravel Two چشم‌نواز است و مساله فیزیک در این بین آنچنان زیبا رعایت شده که گیمر محو آن می‌شود ولی در برخی موارد احتمالا شما هم مثل من، دلتان گرافیک فنی بهتری (به ویژه در طراحی کاراکترها) می‌خواهد. راستی تا یادم نرفته بگویم که سکوبازی و مراحل پلتفرمینگ برخلاف معماهای بازی نسبت به نسخه اصلی کمی بهبود یافته و از این حیث شاهد پیشرفت ریزی در بازی هستیم.

تنوع محیطی مراحل باعث شده که موسیقی بازی هم متفاوت باشد و در هر جا ساز خودش را بزند که انصافا تمامی قطعات به خوبی اجرا و انتخاب شده و اتمسفر بازی را دوبرابر جذاب می‌کند. البته فقدان همان مسائل احساسی داستانی در بازی (که در نسخه پیشین بیداد می‌کرد) کمی از تاثیر موسیقی به ویژه در کات‌سین‌ها کاسته ولی در هر حال آهنگ‌های بازی Unravel Two حتی جداگانه و خارج از بازی شنیدنی هستند.

با اینکه بازی نسبت به عنوان پیشین کوتاه است و نهایتا ۳ الی ۵ ساعت برای پایان رسانیدن آن وقت لازم است، اما در همین چند ساعت کوتاه (که مشتمل بر ۷ مرحله است) سازندگان عناصری را در بازی گنجانده‌اند که بازی را از تکراری و خسته‌کننده بودن در آورده است. مراحلی تحت نام Challenge در جای جای بازی حضور دارند که یارنی به وسیله یک پورتال به آن کشیده شده و باید همانطور که از اسم این مراحل برمی‌آید، چالشی سخت‌ را پشت سر بگذارد. جدای از این مراحل، لحظات تعقیب و گریز بامزه و هیجان انگیزی در بازی وجود دارد (مرحله فرار از دست مرغ را کمتر کسی است که بازی کند و بتواند فراموشش کند) که هوشمندی سازندگان را به رخ می‌کشد.

فکر نکنید که بازی Unravel Two صرفا یک بازی دو نفره است و نمی‌توان آن را به صورت تکنفره انجام داد، همانند Knack 2 که در آن می‌شد دو کاراکتر با یکدیگر ادغام شوند، یارنی‌های بازی جدید هم چنین حالتی دارند و در این حالت بازی را تنهایی هم می‌شود تا انتها رفت، همچنین قابلیت سوییچ کردن دایم بین دو کاراکتر برای حل برخی معماها نیز وجود دارد ولی لذت اصلی بازی به دونفره بازی کردن آن است و بس. متاسفانه یا خوشبختانه سیستم آنلاینی در بازی گنجانده نشده و شما باید در ((کنار)) دوست خود از بازی لذت ببرید، دورهم بازی کردن چیزیست که متاسفانه در جهان گیم‌ها و عناوین پرزرق‌وبرق جدید در حال فراموشی است و عناوین معدودی چون بازی Unravel Two سعی در زنده نگه داشتن آن دارند.

در نهایت باید گفت که بازی Unravel Two یک ادامه نسبتا آبرومند برای نسخه قبلی خود است ولی یدک کشیدن قسمت دوم در نام اصلی بازی، انتظارات را کمی از آن بالا می‌برد. با اینکه دو نفره کردن بازی جذابیت خاصی به دنیای یارنی و مراحلی که پیش روی اوست داده ولی موارد کوتاه متعددی رعایت نشده تا بازی بتواند فراتر از یک عنوان صرفا خوب ظاهر شود و به یاد ماندنی شود. روایتی که از بازی قبل آغاز شده کماکان در عنوان جدید هم راه موفقیت آمیزی پیش گرفته و احتمالا در آینده ای نه چندان دور این راه بهتر و بهتر هم بشود.