چگونه پس زمینه تصاویر را در فوتوشاپ تار کنیم؟

شاید برای خیلی‌ها سوال باشد که چگونه می‌شود با استفاده از فوتوشاپ پس زمینه تصاویر را تار کرد و سوژه عکس را به شکل واضح‌تری در معرض دید قرار داد. پیدا کردن پاسخ این سوال سخت نیست و در ادامه سعی می‌کنیم به شما آموزش دهیم که چطور به وسیله ابزار Field blur فوتوشاپ به چنین چیزی دست پیدا کنید. با یکی دیگر سری آموزش‌های فوتوشاپ دیجیاتو همراه ما باشید.

قدم اول: پیدا کردن ابزار Field blur

به محض اینکه تصویر مورد نظرتان در محیط فوتوشاپ قرار گرفت بدون معطلی مسیر Filter > Blur Gallery > Field Blur را دنبال کنید. با باز شدن پنجره Field blur، می‌توانید به انتخاب محیط‌هایی که می‌خواهید تار شوند بپردازید و از طریق ابزاری که در سمت راست تصویر قرار دارند میزان تاری منطقه مورد نظر را مشخص کنید.

قدم دوم: قرار دادن اولین پین تار کننده در تصویر

به زبان ساده، پین‌های تار کننده ابزاری هستند که به فوتوشاپ می‌گویند کجای تصویر به چه میزان تار شود. با باز شدن پنجره Field blur، خود فوتوشاپ به صورت خودکار اولین پین تار کننده را روی تصویر قرار می‌دهد. این پین را خیلی راحت با ماوس خود بگیرید و آن را روی پس زمینه یا دورترین منطقه تصویر نسبت به نقطه کانونی بیندازید.

حالا از بخش سمت راست، با اسلایدر تاری کمی بازی کنید تا میزان تاری آن منطقه به اندازه دلخواه شما نزدیک شود. البته از آنجایی که محل پین اولیه فاصله زیادی با نقطه کانونی دارد، بیشترین میزان تاری را در آن نقطه خواهید داشت. در تصویری که در زیر شاهدش هستید، میزان تاری روی ۱۰۰ قرار داده شده.

اما این مقدار بسته به نیاز و افکت‌هایی که می‌خواهید روی تصویر پیاده کنید قابل تغییر است. در چنین شرایطی هر موقع که خواستید می‌توانید پروسه را تکرار و در مورد میزان تاری پس زمینه تجدید نظر کنید.

قدم سوم: استفاده از پین تار کننده روی سوژه با مقدار صفر

به طور کلی به محض شروع کار با ابزار Field blur، تمام تصویری که قصد دارید روی آن کار کنید به حالت تار در می‌آید. برای اینکه سوژه را از این حالت خارج کنید، می‌بایست ماوس خود را به بالاترین نقطه‌ای که از سوژه پیداست ببرید و با یک کلیک، پین تار کننده تازه‌ای روی آن ایجاد کنید.

حالا باید به سراغ اسلایدر تاری بروید و میزان آن را به صفر برسانید. با این کار، پس‌زمینه‌ای تماما تار خواهید داشت که سوژه‌ای کاملا واضح و گیرا در مرکز آن قرار دارد. در ادامه روی نقاط دیگر سوژه نیز پین‌های تار کننده‌ای با میزان تاری صفر ایجاد کنید تا هیچ جای سوژه خبری از تاری مفرط باقی نماند. البته سعی کنید تا حد امکان تعداد پین‌ها روی سوژه خیلی زیاد نشود.

قدم چهارم: رسیدگی به میزان تاری بخش‌های تار

با پیمودن سه قدم فوق، احتمالا الان سوژه به شدت واضحی دارید که در دنیایی تیره و تار گم شده. البته این میزان از تاری و روشنی کمی غیر طبیعی است و بهتر است برای حفظ کیفیت و زیبایی تصویر کاری کنید که از میزان تاری مناطق نزدیک به نقطه کانون کاسته شود. برای این کار می‌بایست از پین‌های بیشتری روی تصویر استفاده و سعی کنید با هر قدم نزدیک شدن به سوژه و نقطه کانونی، از میزان تاری پین‌های بکاهید.

این یعنی بهتر است میزان تاری پین‌های نزدیک به سوژه هر چه بیشتر به سمت صفر نزدیک شود و به محض رسیدن به پین‌های دورتر این مقدار به مرور افزایش پیدا کند. پس به طور کلی باید به فاصله سوژه از پین‌ها برای افزایش یا کاهش میزان تاری توجه داشت تا نتیجه نهایی، تصویری واقع گرایانه‌تری باشد.

قدم پنجم: دست بردن در تنظیمات افکت تاری در شرایط خاص

زمانی که بالاخره از جا گذاری و میزان تاری پین‌ها رضایت داشتید و تصویرتان همانی شد که دنبالش بودید، شاید بد نباشد کمی‌ هم با تنظیمات افکت تاری فوتوشاپ بازی کنید تا زیبایی تصویر نهایی دو چندان شود.

البته این بخش از کار کاملا اختیاریست و اگر نیازی به دست بردن در تنظیمات افکت تاری نمی‌بینید نیازی نیست که اصلا به سراغش بروید. اما به هر حال، به این بخش نیز اشاره‌ای کوتاه خواهم کرد تا اگر روزی قرار شد از آن استفاده کنید بدانید با چه چیزی طرف هستید.

اولین چیزی که در بخش تنظیمات تاری فوتوشاپ به چشم می‌خورد، اسلایدر Light Bokeh نام دارد. به لطف این اسلایدر می‌شود میزان روشنایی نقاط روشن پس‌زمینه تار شده را تغییر داد. اما بهتر است که از آن به هیچ وجه روی پس‌زمینه‌هایی که نقطه‌ روشنی در آن‌ها دیده نمی‌شود استفاده نکنید.

در زیر Light Bokeh نیز اسلایدر Bokeh Color دیده می‌شود که می‌توان با آن به تنظیم رنگ نقاط روشن پس‌زمینه پرداخت. با ابزار Light Range نیز می‌توان مشخص کرد که در افکت بوکه از چه تن رنگی استفاده شود.

علاوه بر این، تبی هم به نام Noise در این بخش وجود دارد که با ورود به آن امکان بازگردانی نویزهای تار فراهم می‌شود تا بتوان بدین وسیله همخوانی بیشتری میان سوژه و پس‌زمینه ایجاد کرد.