400 میلیارد تومان؛ حداقل بودجه لازم برای توسعه خودروهای اشتراکی در تهران [تماشا کنید]

فراگیر شدن سرویس هایی مانند اوبر در سطح جهان نشان می دهد که پتانسیل زیادی برای استفاده از سیستم حمل و نقل نیمه عمومی در شهرهای بزرگ وجود دارد. این سیستم هزینه های کمتری را نسبت به استفاده از خودروهای شخصی به همراه دارد و در عین حال آزادی عمل بیشتری را نیز نسبت به حمل و نقل عمومی به سرنشینان می دهد. این روست که در کنار اوبر، سرویس های اشتراک گذاری خودرو نیز در سطح جهان در حال فراگیر شدن هستند.
در راستای هوشمند سازی شهرهای بزرگ و با توسعه شبکه اینترنت و گوشی های هوشمند، سیستم کرایه خودروها نیز متحول شده و اکنون پدیده 'خودروهای اشتراکی' تبدیل به الگوی جدید تردد شهری شده که در سال های اخیر محبوبیت بسیار زیادی را بدست آورده است.

خودروهای اشتراکی به خودرویی گفته می‌ شود که چندین مسافری که مسیر یکسانی را طی می‌ کنند به مقصد می‌ رساند. به عبارتی چندین شخص با مسیرهای مشابه می‌ توانند از یک خودرو استفاده کنند.
با استفاده اشتراکی از یک خودرو نه تنها هزینه‌ ای که هر شخص باید به صورت انفرادی برای سفرهای خود پرداخت کند به میزان زیادی کاهش می‌ یابد بلکه ترافیک، آلودگی هوا، میزان مصرف سوخت و تلفات جاده‌ ای نیز به حداقل خواهد رسید.
استفاده از خودروهای اشتراکی و ارائه تعریف صحیح آن، تفکری نوین در کشورهای پیشرفته است در حالیکه تاکسی‌ های گردشی در ایران نوعی خودرو اشتراکی محسوب می‌ شوند. در کشورهای پیشرفته استفاده از خودروهای اشتراکی بسیار مورد استقبال قرار گرفته است. اما گاهی سیستم‌ های پیاده‌ سازی این تفکر با خودروهای دربستی که پایه و اساس حمل‌ و نقل عمومی برخی کشورها و یا ایالات است همخوانی ندارد به همین دلیل آن‌ ها استفاده از خودروهای اشتراکی را اجباری نکرده و تنها در روزهایی که میزان آلودگی هوا از حد استاندارد آن فزونی یافته، ترافیک شهری بیش از حد مجاز باشد و یا قیمت سوخت به دلایل سیاسی افزایش یابد خودروهای اشتراکی جایگزین خودروهای دربستی می‌ شوند.
یکی از محاسن استفاده از خودروهای اشتراکی برای شهروندان، امکان ورود آن به محدوده طرح ترافیک است که مشکل بسیاری از شهروندان را حل می کند.

چندى پیش علی نیازی، مدیرعامل سازمان سرمایه‌ گذاری و مشارکت‌ های مردمی شهرداری تهران از معرفی 40 پروژه شهر تهران به بخش خصوصی در اولین اجلاس فرصت ‌های سرمایه‌ گذاری خبر داد. به گفته او، یکی از پروژه‌هایی که در حوزه حمل و نقل معرفی خواهد شد موضوع خودرو های اشتراکی است که پلاک آنها قابل تردد در محدوده طرح ترافیک است، او در این باره توضیح داده بود، «در اغلب شهرها خودروهای کوچک برقی یا خودروهای کوچکی که آلایندگی آنها کم است از طریق یک اپلیکیشن فعال می‌ شوند. می‌ توانیم در تهران نیز این پروژه را اجرایی کنیم و شهروندان می‌ توانند از طریق اپلیکیشنی که معرفی می‌ شود، نزدیکترین خودرو را پیدا کرده و بعد از استفاده در مقصد رها کنند و هزینه آن نیز از حساب کاربری آنها کسر می‌ شود که البته این پروژه در اجلاس پیش رو معرفی خواهد شد.»
با استفاده از خودروهای اشتراکی، کاربران نسبت به مالکیت یک خودروی شخصی، متحمل هزینه کمتری می‌ شوند، چرا که نه پول بیمه و مالیات می‌ پردازند و نه هزینه سوخت را پرداخت می‌ کنند، این سیستم همچنین تاثیر بسزایی در کاهش ترافیک شهری و آلودگی هوا دارد چرا که اغلب خودروهای مورد استفاده، برقی و یا با استانداردهای آلودگی پایین هستند.

400 میلیارد تومان سرمایه اولیه

براساس برآوردهای صورت گرفته توسط مرکز مطالعات شهرداری، تامین تعداد زیادی خودرو و زیر ساخت های مربوطه در جهت اشتراک گذاری آن ها بین شهروندان، نیازمند سرمایه حداقلی 400 میلیارد تومانی است که در صورت تمایل بخش خصوصی می تواند با ورود به این بخش، در طرح های مربوط به اشتراک گذاری خودرو در تهران فعالیت نماید. حال باید دید که در شرایط افتصادی فعلی کشور، فعالان بخش خصوصی از انجام چنین سرمایه گذاری سنگینی برای توسعه یه سیستم نوپا استقبال می نمایند یا خیر؟