شانسی برای نجات کره زمین؛ گام بزرگ دانشمندان برای تبدیل دی اکسید کربن به الکتریسیته
افزایش چند برابری گازهای آلاینده ای مثل دی اکسید کربن و به تبع آن تغییرات آب و هوایی، یکی از پیامدهایی ناشی از صنعتی شدن جهان بوده است. بی شک تردد روزانه میلیون ها خودرو ...
افزایش چند برابری گازهای آلاینده ای مثل دی اکسید کربن و به تبع آن تغییرات آب و هوایی، یکی از پیامدهایی ناشی از صنعتی شدن جهان بوده است. بی شک تردد روزانه میلیون ها خودرو در خیابان های کشورهای مختلف نیز نقش پررنگی در بروز این مساله داشته است.
برای مقابله با این روند و کاهش میزان دی اکسید کربن آزاد شده در جو، به تازگی دانشمندان انستیتوی Global CCS Institute از یک تکنولوژی که به اختصار با نام CCUS شناخته می شود، رونمایی کرده اند. این تکنولوژی که نام آن از عبارت به دام انداختن کربن، بهره گیری و تجزیه (carbon capture, utilization, and sequestration) برگرفته شده، گازهای خروجی را به مواد بی خطر برای محبط زیست تبدیل می کند.
انستیتوی CCS معتقد است CCUS "یک تکنولوژی حیاتی برای تغییرات آب و هوایی" بوده و جزو موثرترین ابزارها جهت کاهش گازهای آلاینده و دستیابی به اهداف تعیین شده به شمار می رود.
تکنولوژی یا به عبارت بهتر سیستمی که محققان انستیتوی CCS توسعه داده اند، می تواند با استخراج الکتریسیته و هیدروژن، دی اکسید کربن را هم حذف کند. فرایندهای به کار رفته در این سیستم تحت نظارت چند پرفسور توسعه یافته اند. در تحقیقات به عمل آمده محققین به یک سیستم هیبرید Na-CO2 دست پیدا کردند که با استفاده از CO2 و محلول آبی، انرژی الکتریسیته و هیدروژن تولید می کند.
آنطور که اعلام شده جذب دی اکسید کربن توسط اقیانوس و تبدیل آن به اسید الهام بخش محققین در توسعه سیستم ابداعی CCS بوده است. در این سیستم با ذوب CO2 در آب، واکنش های الکتروشیمیایی ایجاد می شود.
با افزایش خصوصیات اسیدی محلول، تعداد پروتون ها افزایش یافته و الکترون ها جذب می شوند، فرایندی که می توان از آن برای ساخت باتری تبدیل کننده CO2 بهره گرفت.
همانطور که مشاهده می کنید سیستم هیبرید Na-CO2 شباهت زیادی با پیل سوختی دارد. این سیستم نه تنها به حذف گاز گلخانه ای دی اکسید کربن کمک می کند، بلکه می تواند در تولید هیدروژن نیز که یک منبع پاک برای انرژی است، نقش داشته باشد.
براساس اطلاعات منتشر شده، این تکنولوژی به نهایی شدن و تولید انبوه بسیار نزدیک است و شاید از همین رو بتوان از ابداع آن ابراز خوشحالی کرد، اما باید منتظر بود و دید که در دنیای واقعی تا چه حد از این فناوری استفاده خواهد شد و آیا امیدی برای زدودن میلیاردها تن دی اکسین کربن از جو زمین وجود دارد یا خیر؟
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.