تشکیل شبکه جهانی مغز ها؛ پیش بینی دانشمندان از آینده انسان و ماشین

دانشمندان و محققان آینده نگر اعلام کرده اند که پیشرفت های به وجود آمده در کامپیوترها و بیوتکنولوژی عاقبت به مغز بشر راه می یابد و به شکل گیری شبکه جهانی مغزها می انجامد.

محققان در گزارشی که پیرامون همین موضوع در نشریه پیشگامان علوم اعصاب منتشر کردند خواستار گسترش همکاری های بین المللی با هدف پیش بینی پیشرفتهای مهم در دنیای «رابطهای کاربری مغزی و ابری» طی چند دهه آتی شدند.

دانشمندان مدعی شده اند که انسان با استفاده از نانوتکنولوژی، هوش مصنوعی و دیگر روش های رایانش سنتی در آینده می تواند مغز خود را بدون کمترین اختلالی به کامپیوترهای مبتنی بر کلاود متصل کند و به صورت آنی از اینترنت اطلاعات مورد نیازش را بگیرد.

طبق گفته رابرت فریتاس جونیور مدیر ارشد این تحقیق، ناوگانی از نانوربات های کار گذاشته شده درون مغز انسان نقش رابط میان ذهن و ابررایانه ها را ایفا خواهند کرد تا دانلود گسترده اطلاعات به سبک «ماتریکس» را ممکن کنند.

این دستگاه ها در واقع عروق انسانی را ناوبری خواهند کرد و از مانع خون-مغز عبور می کنند و به صورت خودکار جای خود را میان آنها و حتی درون سلول های مغزی باز می کنند.

در مرحله بعد این نانوربات ها به صورت بیسیم اطلاعات انکد شده را به ابررایانه های مبتنی بر کلاود منتقل کرده یا از آنها داده می گیرند تا وضعیت مغز به صورت آنی پایش شود و دیتای لازم توسط آن استخراج گردد.

البته این اینترفیس ها صرفا اتصال انسان به ماشین را بر عهده نخواهند داشت و آنطور که محققان می گویند شبکه ای از مغزها را تشکیل می دهند تا چیزی تحت عنوان «ابر مغز جهانی» ساخته شود که تفکر جمعی را ممکن خواهد نمود.

در واقع درست مانند آنچه در فیلم ماتریکس دیدیم کاربران می توانند از اینترفیس مغز به کامپیوتر برای دانلود فوری اطلاعات استفاده نمایند.

با این حال اما طبق گفته دانشمندان برای رسیدن به سطوح بالاتری از ارتباط مغز به کلاود، به پیشرفت های قابل توجهی در زمینه تکنولوژی و پزشکی نیاز است و کمترین پیشرفت در این زمینه ساخت و توسعه سیستم هایی است که انتقال بی نقص اطلاعات را ممکن کنند.

در این چالش دانشمندان نتنها باید پهنای باند لازم برای انتقال دیتای جهانی را پیدا کنند بلکه لازم است در رابطه با سازوکار تبادل داده با نورون ها از طریق دستگاه های کوچک کار گذاشته شده در مغز نیز به دانش خوبی دست پیدا کنند.

با این حال اما دانشمندان خاطرنشان کرده اند که حتی اگر تکنولوژی مورد بحث وجود داشته باشد باز هم وارد کردن نانوذرات تکنولوژیک به داخل سیستم ایمنی مغز می تواند کاری بسیار چالش برانگیز باشد.

به گفته یکی از پژوهشگران دست اندرکار این پروژه چنین کاری نیازمند تحلیل دقیق توزیع زیستی و سازگارپذیری زیستی نانوذرات است پیش از آنکه وارد بدن انسان شوند.ش