چرا اچ تی سی هنوز در بازار موبایل باقی مانده است؟

بین هیاهوی پرچمداران پرآوازه ای مثل گلکسی نوت 10، آیفون 11 و پیکسل 4، عجیب نیست که خبرهایی مثل معرفی یک گوشی میان رده و گران قیمت از HTC چندان به چشم نیاید. اچ تی سی، این غول تایوانی روزگانی یکی از بازیگران اصلی حوزه موبایل دنیا بود و طرفداران قدیمی اندروید به خوبی محصولات نوستالژیک این شرکت را به خاطر دارند. با این حال حتی معرفی یک محصول معمولی هم کافیست تا بدانیم که اچ تی سی هنوز زنده است.

اچ تی سی چند سالیست که در بستر احتضار با مرگ دست و پنجه نرم می کند. فصل به فصل، گزارش های مالی این شرکت به زیان هنگفت بخش موبایل اشاره می کنند. بیش از یک سال از معرفی آخرین پرچمدار آنها یعنی +U12 می گذرد و خبری هم از پرچمدار بعدی نیست. میان رده های کم اهمیتی نظیر دیزایر +19 یا محصولات عجیب و غریبی مثل اگزودس 1s هم راه به جایی نمی برند و فقط حضور کمرنگ این شرکت را در دنیای موبایل نشان می دهند.

با این وضعیت، شاید این سؤال هم برای شما پیش بیاید که چرا اچ تی سی هنوز زمین بازی را ترک نکرده است. واضح است که هدف این شرکت، رقابت با بزرگانی مثل اپل، سامسونگ یا هواوی نیست؛ رقابتی که تا همین چند سال قبل کاملاً واقعیت داشت. اچ تی سی برای باقی ماندن در این بازی دلایل قانع کننده ای دارد. اگر شما هم جزو اندرویدی های قدیمی هستید و با اچ تی سی دریم، وایلدفایر، نکسوس وان، تاندربولت و البته وان M8 خاطره دارید، بیایید دلایل احتمالی حضور این شرکت در دنیای موبایل را بررسی کنیم.

بازی جدید به نام 5G

شاید به سختی بتوان این حقیقت را باور کرد ولی دیر یا زود، نسل بعدی شبکه های مخابراتی یعنی 5G صنعت موبایل را به کل متحول خواهد کرد. تحقیقات مختلف روی بخش های مختلف دنیای تکنولوژی نشان می دهند که با توسعه و رشد شبکه های 5G آمار فروش و عرضه تلفن های همراه هم دوباره روند صعودی خود را از سر می گیرند. منظور از گسترش شبکه 5G این است که تجربه کاربران از سرعت اینترنت و قابلیت های این شبکه، به اعداد و ارقام شگفت انگیز روی کاغذ نزدیک تر شود.

چه زمانی شبکه 5G به اندازه شبکه های 4G و LTE کنونی گسترده و فراگیر خواهد شد؟ نظرات و پیش بینی ها متفاوت هستند. شاید این بازی نهایی اچ تی سی باشد. البته در حالی که تقریباً تمام شرکت ها حداقل یک گوشی 5G معرفی کرده اند، اچ تی سی یک هاب 5G را در سبد محصولاتش دارد، ولی این هم نشانه خوبی خواهد بود.

هاب هوشمند 5G اچ تی سی به شکل انحصاری برای اپراتور اسپرینت (Sprint) معرفی شده و ارتباط نزدیک این شرکت تایوانی با یکی از بزرگ ترین اپراتورهای آمریکا را نشان می دهد؛ اپراتوری که در آستانه ادغام با تی-موبایل (T-Mobile) است تا بزرگ تر از قبل شود. شاید به خاطر نیاورید اما همین HTC بود که در سال 2010 اولین گوشی 4G را برای اسپرینت تولید کرد و سال بعدش هم اولین گوشی 4G LTE را در اختیار ورایزن گذاشت.

از آن زمان خیلی چیزها تغییر کرده، ولی در جریان هستید که به خاطر بازی درآوردن ترامپ، فعلاً احتمال همکاری اپراتورهای بزرگ آمریکایی با شرکت های چینی بسیار کم است. به همین دلیل چه کسی بهتر از شریک قدیمی و مطئنی مثل اچ تی سی؟

بار سنگین نوستالژی

طبق آخرین آمار و ارقام مؤسسه تحقیق بازار کانترپوینت (Counterpoint) شرکت HMD Global در طی سه ماهه دوم سال 2019 (آوریل تا ژوئن) توانسته بیش از 4.8 میلیون دستگاه موبایل نوکیا بفروشد. شاید این رقم خیلی به چشم نیاید، ولی این را هم در نظر بگیرید که نوکیا سه سال قبل در وضعیتی بدتر از امروزِ HTC قرار داشت. یک استارتاپ کوچک فنلاندی از راه رسید و نوکیا را حیات دوباره بخشید. رستاخیر نوکیا ممکن نبود مگر با تکیه بر حس نوستالژی کاربران قدیمی دنیای موبایل و محبوبیت گوشی های غیر هوشمند این شرکت.

نوکیا به سرعت روندهای جدید دنیای موبایل را شناخت و گوشی های هوشمند متعددی را با اندروید خام روانه بازار کرد که در کنار مشخصات سخت افزاری قابل قبول، قیمت بسیار مناسبی هم دارند. پس از چندین سال دست روی دست گذاشتن و آزمون و خطا، اچ تی سی هم روند مشابهی را با زنده کردن برند وایلدفایر (Wildfire) در پیش گرفته است. البته باید امیدوار باشیم خانواده جدید وایلدفایر به سرنوشتی مشابه سری دیزایر دچار نشوند.

برای گوشی های بعدی اچ تی سی، قیمت گذاری منصفانه کافی نیست. این شرکت باید قیمت گذاری فوق العاده رقابتی را در دستور کار قرار دهد و با استفاده از اندروید خام (اندروید وان) کاربران را از پشتیبانی نرم افزاری مطمئن سازد. اگر اچ تی سی بتواند خانواده میان رده ها و گوشی های اقتصادی خودش را احیا کند، به راحتی می تواند دوباره وارد چرخه بازی شود.

بعضی ویژگی های خاص هم هنوز در دنیای موبایل خریدار دارند. مثلاً بلک بری کیبورد فیزیکی را دوباره زنده کرد. گوشی هایی مثل F(x)tec Pro1 و Unihertz Titan هم نشان دادند که هنوز افراد خاصی به کیبوردهای فیزیکی QWERTY علاقه مند هستند. حالا گوشی اچ تی سی دریم (Dream) را با کیبورد سخت افزاری کشویی، نمایشگر لمسی و اندروید خام را در نظر بگیرید؛ گزینه خوبی به نظر می رسد.

نباز بازار به تنوع و اصالت

با وجود تمام نقص ها و کمبودها، نمی توان به HTC خرده گرفت که چرا اینقدر محتاطانه عمل می کند. این شرکت اولین گوشی اندرویدی را به جهان عرضه کرد و دوربین های دوگانه را بین کاربران جا انداخت؛ حالا هم که روی یک اسب وحشی یعنی فناوری بلاکچین شرط بسته است. متأسفانه با این رویکرد، امیدی به موفقیت زودهنگام نیست و اچ تی سی سرمایه مالی و زمانی کافی را برای به بار نشستن این ایده ها در اختیار ندارد. این شرکت در سه ماهه دوم سال جاری میلادی از فروش گوشی همراه و هدست های واقعیت مجازی فقط 14 میلیون دلار درآمد کسب کرد؛ رقمی که در مقایسه با دیگر شرکت ها به شوخی شبیه است. مثلاً درآمد اپل از فروش آیفون در هر ساعت، بیشتر از درآمد کل سه ماهه اچ تی سی است.

شاید یکی از راهکارهای عملی این باشد که اچ تی سی برندش را در اختیار یک شرکت جدید بگذارد؛ شرکتی که از میراث کمپانی تایوانی حداکثر استفاده را ببرد، راهکارهای جدید را بیازماید و البته ارتباط خوبی با شرکای آمریکایی داشته باشد. شرکت های چینی به شکل قارچ گونه ای رشد کرده و خودشان را به بزرگان دنیای موبایل نزدیک کرده اند؛ پس چرا اچ تی سی با سابقه درخشان نتواند به این هدف برسد؟