شناسایی هویت خون آشام مرموز آمریکایی پس از 200 سال

دهه 90 میلادی، کودکان حین بازی در نزدیکی قبرستانی بی نام و نشان مربوط به قرن نوزدهم میلادی در شهر گریزولد ایالت کنتیکت (Griswold, Connecticut)، چندین جمجمه پیدا کردند که از زمین بیرون زده بودند. باستان شناسان با حفاری های بیشتر 27 گور پیدا کردند که یکی از آنها متعلق به مرد میانسالی بود که روی تابوتش کلمه «JB55» حک شده بود.

برخلاف دیگر اجساد، استخوان ران و جمجمه این مرد با دقت به شکل ضربدری قرار داده شده بودند و باستان شناسان را به این نتیجه رساندند که او احتمالاً یک خون آشام (Vampire) بوده است. محققان سرانجام توانستند هویت این فرد را پیدا کرده و یافته های خود را در قالب مقاله در ژورنال Genes منتشر کنند.

آنالیز استخوان های «JB55» در دهه 90 میلادی نشان داد که این مرد هنگام مرگ حدوداً 55 سال داشته و کارگر بوده است. حروف J و B ابتدای نام و نام خانوادگی و عدد 55 نیز سن او را نشان می دهد. در بقایای دنده او ضایعاتی پیدا شد که نشان می داد این فرد از مشکلات مزمن ریوی (احتمالاً مرض سل) رنج می برده است.

مرض سل در قرن هجدهم میلادی به دلیل نبود آنتی بیوتیک ها، افراد را به کام مرگ می کشاند. سرفه خونی، زردی، رنگ پریدگی پوست، چشمان قرمز و ملتهب از نشانه های این بیماری بودند و فرد با مبتلا شدن به آن به مرده متحرک تبدیل می شد.

این بیماری واگیردار به سرعت همه اعضای خانواده را مبتلا می کرد و برخی مردم بر این باور بودند که برخی از مردگان، خون آشام هستند و پس از مرگ از گور بیرون می آیند تا بقیه مردم را به این بیماری مبتلا کنند.

پس از شیوع گسترده سل در ایالت های رود آیلند، ورمانت و شرق کنتیکت در قرن نوزدهم میلادی، مردم اجساد افرادی که به دلیل سل مرده بودند را از گور بیرون کشیده و به دنبال نشانه هایی از خون آشامی می گشتند.

اگر جسد باد کرده بود یا در اعضای بدنش (خصوصاً قلب) خون مایع پیدا می شد و یا تازه به نظر می رسید، جسد را به خون آشام ها ربط می دادند و پس از خارج کردن اعضای بدن و سوزاندن آنها، سر را از تن جدا کرده و آنرا دوباره دفن می کردند. به دلیل مشکلات ریوی «JB55» و وجود آثار جدا شدن سر، وی احتمالاً توسط مردم محلی به عنوان خون آشام شناسایی شده بوده است.

«Nicholas F. Bellantoni»، یکی از باستان شناسان بازنشسته ایالت کنتیکت و از کسانی که دهه 90 میلادی روی این پرونده کار کرده، می گوید:

«مردم این کار را از روی عشق و ترس می کردند؛ عزیزان آنها یک به یک از بین می رفتند و آنها چاره دیگری برای جلوگیری از مرگ نداشتند. شاید فکر می کردند با این کار جلوی مرگ را می گیرند. آنها نمی خواستند چنین کاری بکنند و قصد داشتند از افرادی که هنوز زنده مانده اند، محافظت کنند.»

محققان با آزمایش DNA نمونه ای از استخوان ران «JB55» در اوایل دهه 90 میلادی، نتوانستند هویت او را شناسایی کنند. حالا اما با پیشرفت فناوری آنها بار دیگر به سراغ این پرونده که حدوداً سه دهه مرموز باقی مانده بود، رفتند تا هویت این مرد را شناسایی کنند.

محققان در بررسی های ژنتیکی خود به نام خانوادگی «Barber» رسیدند. آگهی ترحیم پسر 12 ساله ای به نام Nathan Barber در قطعه روزنامه ای مربوط به سال 1826 پیدا شد. نکته جالب اینکه در نزدیکی قبر «JB55»، جسدی با کد «JB13» دفن شده بود که پدر وی John Barber نام داشت.

به همین دلیل «JB55» احتمالاً John Barber نام داشته و «JB13»، پسر اوست. محققان به غیر این مورد، نشانه تاریخی یا تبارشناسی دیگری برای شناسایی هویت قطعی این افراد پیدا نکردند.

محققان می گویند این نخستین باری است که به کمک آزمایشات DNA، بقایای یک جسد تاریخی بی هویت شناسایی می شود. قرار است با بررسی های تبارشناسی بیشتر، اجداد «JB55» شناسایی شده و هویت قطعی وی یک بار برای همیشه مشخص شود.