محققان از کشف نوعی ارتباط عصبی ناشناخته خبر میدهند
یک نوع ارتباط عصبی درون بافت مغز به صورت خود به خود گسترش پیدا میکند و میتواند ارتباط بیسیم در بخشهای مختلف بافت مغز ایجاد کند، حتی اگر بخشهای مختلف مغز از هم جدا شوند. ...
یک نوع ارتباط عصبی درون بافت مغز به صورت خود به خود گسترش پیدا میکند و میتواند ارتباط بیسیم در بخشهای مختلف بافت مغز ایجاد کند، حتی اگر بخشهای مختلف مغز از هم جدا شوند. تا به امروز چنین ارتباطی برای عصب پژوهان ناشناخته بود، اما اخیرا آنها خبر از شناسایی آن دادهاند.
این کشف که در فوریه ۲۰۱۹ صورت گرفته، بینشهای جدیدی در رابطه با نحوه ارتباط نورونها با یکدیگر توسط یک فرایند مرموز غیر مرتبط با مکانیزمهای معمول مانند انتقال سیناپسی برای دانشمندان به همراه دارد. هنوز دانشمندان موفق به شناسایی کامل این ارتباط نشدهاند، اما به این موضوع پی بردهاند که با یک نوع جدید ارتباط روبهرو هستند.
پیش از این، دانشمندان میدانستند که ارتباطات عصبی بیشتری نسبت به آنچه تا به امروز از جزئیات آنها اطلاع داریم، وجود دارند. برای مثال چندین دهه است که آنها میدانند که مغز امواج آهستهای از نوسانات عصبی را نشان میدهد که از اهداف آن اطلاعی نداریم، البته ظاهرا در هنگامی که خواب هستیم در قشر و «هیپوکامپ» ایجاد میشود و فرضیهای مبنی بر نقش داشتن آن در تحکیم حافظه وجود دارد.
عصب شناس دانشگاه آلبرتا، «کلیتون دیکینسون» به این موضوع اشاره میکند که ارتباط عملکردی میان این ورودی و خروجی جدا شده از ریتم شبکه برای دانشمندان به عنوان یک راز باقی مانده، البته دیکینسون در تحقیق جدید نقشی نداشته است.
تیم پشت این تحقیق فعالیتهای دورهای آهسته در شرایط آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار دادند و امواج مغزی برشهای هیپوکامپ استخراج شده از موشهایی که سر آنها جدا شده بود را مطالعه کردند. آنها در این آزمایش خود به این موضوع پی بردند که فعالیت دورهای آهسته میتواند میدانهای الکتریکی تولید کند که امکان فعالسازی سلولهای کناری را نیز فراهم میکند و نوعی ارتباط عصبی بدون انتقال سیناپسی شیمیایی یا اتصالات شکافدار را شکل میدهند.
«دومنیک دوراند»، مهندس پزشکی و عصبی حاضر در این تحقیق اعلام کرده:
«ما مدتهاست که درباره این امواج میدانیم، اما فردی بطور دقیق نمیداند که آنها چه کاربردی دارند و هیچ کس چنین باوری نداشته که آنها میتوانند به صورت خود به خود منتشر شوند. من به مدت 40 سال در مورد هیپوکامپ، بخشی کوچکی از مغز مطالعه کردم و این موضوع تعجب من را در پی دارد.»
این فعالیت عصبی میتواند توسط اعمال میدانهای الکتریکی ضعیف تعدیل شود و همچنین میتواند یک شکل آنالوگ از دیگر روش ارتباط سلولی باشد. یافته اصلی محققان این است که میدانهای الکتریکی میتوانند نورونها را از میان یک شکاف کامل در بافت بریده شده مغز زمانی که دو قسمت از نظر فیزیکی نزدیک به یکدیگر قرار دارند، فعال کنند.
در این تحقیق نوشته شده:
«برای اطمینان از قطع کامل این برشها، دو تکه بافت از یکدیگر جدا و سپس بهم متصل شدند در حالی که شکاف واضحی زیر میکروسکوپ جراحی قابل مشاهده بود. فعالیت دورهای آهسته هیپوکامپ میتواند یک حادثه در طرف دیگر که به صورت کامل توسط برش جدا شده، ایجاد کند.»
چنین یافتهای برای بسیاری از دانشمندان تعجببرانگیز است، چرا که مغز میتواند پس از جدا شدن قسمتهای مختلف همچنان با هم ارتباط برقرار کند. در نهایت باید گفت برای بررسی کامل این نوع ارتباط عصبی و کاربرد آن در مغز انسان، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
WTF