هوش مصنوعی انویدیا تنها با تماشای بازی Pac-Man آن را از نو تولید کرد
پک-من که ۴۰ سال پیش وارد بازار شد، در زمان خود رکوردار مدت زمان طراحی و کدنویسی بود. این مدت ۱۷ ماه بود، اما حالا هوش مصنوعی انویدیا با نام «GameGAN AI» توانسته آن را ...
پک-من که ۴۰ سال پیش وارد بازار شد، در زمان خود رکوردار مدت زمان طراحی و کدنویسی بود. این مدت ۱۷ ماه بود، اما حالا هوش مصنوعی انویدیا با نام «GameGAN AI» توانسته آن را تنها با مشاهده بازی یک هوش مصنوعی دیگر، در مدت زمان ۴ روز دوباره بسازد.
هوش مصنوعی انویدیا با جفت کردن دو شبکه عصبی، مولد و تفکیککننده کار میکند. مولد توسط حجم بالایی از اطلاعات تمرین میکند و سپس برای تولید تصویر بر اساس آنچه دیده، آموزش میبیند. بخش تفکیککننده پس از تولید تصویر، آن را با دیتابیس قبلی مقایسه میکند تا متوجه میزان شباهت آنها شود. با تکرار این چرخه، هوش مصنوعی انویدیا میتواند با گذر زمان تصاویر واقعیتر بسازد.
برای تولید پک-من، مولد هوش مصنوعی GameGAN با استفاده از ۵۰ هزار دوره بازی آموزش دید و سپس به آن گفته شد همه چیز را از اول تولید کنید. کل این فرایند روی کارت گرافیک GP100 صورت گرفت و هوش مصنوعی به کدها یا موتور بازی دسترسی نداشت. در حقیقت GameGAN تنها با مشاهده بازی هوش مصنوعی دیگر توانست آن را به صورت کامل خلق کند.
انویدیا روز جمعه درباره این هوش مصنوعی خود در پستی اعلام کرد:
«GameGAN مانند یک بازیکن مصنوعی در بازی خلق شده توسط GAN (شبکه مولد متقابل)، به فعالیتهای بازیکن واکنش نشان داد و فریمهای جدید محیط بازی را به صورت همزمان خلق کرد. GameGAN اگر توسط سناریوی بازیها با چندین مرحله یا نسخه آموزش ببیند، میتواند لایههایی از بازی را که تا به امروز ندیده، تولید کند.»
روشی مشابه برای تولید از اواخر دهه ۷۰ میلادی مورد استفاده قرار میگیرد، اما هوش مصنوعی انویدیا بسیار کارآمدتر است. GAN تنها با مشاهده میتواند تمام قوانین بازی را یاد بگیرد. فناوری مورد استفاده در این هوش مصنوعی میتواند توسعه فناوریهای خودران را بهبود دهد.
انویدیا بازی پک-من جدید را در تابستان سال جاری میلادی عرضه میکند و افراد و پردازندهها میتوانند آن را اجرا کنند.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
البته ذکر این نکته ضروریه که برنامه نویسی پک مک اصلی ، روی سخت افزاری انجام شده که کیلوبایتی بودند و حتی هنوز به مگابایت هم نرسیده بودند ...
یعنی یک تصویر کوچولو تو همین صفحه وب تو دیجیاتو ، از کل رم اون سیستم حجم بیشتری داره ...
و حقیقا روی همچین کامپوتر ابتدایی که از میکروکنترل های امروزی هم ضعیف تر بوده ، این که بشه تصویر و رنگ و انیمیشن دریافت کرد چالش بزرگی بوده .
کما اینکه ، امروزه ، یک برنامه نویس آماتور میتونه بازی به مراتب پیچیده تر از این پوکمون رو حتی روی مرورگر وب هم اجرا کنه .
هنر برنامه نویسان اون دوران ، کار کردن با سخت افزار هایی بود که امروزه حتی فکر کردن بهش هم مسخره هستش .
فقط دقت کنید همین صفحه وب که داریم روش کامنت مینویسیم ، روی کروم حجمی نزدیک به صد مگابایت داره ... حالا تصور کنید کامپیوتری با یک دویست ام این حافظه ، هم باید پردازش های اساسی اش رو انجام بده ( سیستم عامل و لایه های زیرین ) هم پردازش های لازم برای بازی ، هم انمیمشن و ...
دقیقا مردم اون زمان ، هیچ تصوری از اینکه یک کامپیوتر روزی چندین گیگ رم داشته باشه نداشتند ، این روز ها هم هیچ ایده ای از اینکه یک کامپیوتر رمی حتی کمتر از کش سی پی یو های امروزی هم داشته باشه بسیار سخته
بسیار عالی?