فیزیکدانان برای اولین بار تعامل میان کریستال‌های زمان را مشاهده کردند
دانشمندان به تحقیق پیرامون کریستال‌های زمان ادامه می‌دهند و حالا تیمی از محققان برای اولین بار شاهد تعامل میان دو کریستال زمان بوده‌اند. کریستال زمان فاز عجیبی از ماده محسوب می‌شود که تقارن انتقال زمان ...
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
دانشمندان به تحقیق پیرامون کریستال‌های زمان ادامه می‌دهند و حالا تیمی از محققان برای اولین بار شاهد تعامل میان دو کریستال زمان بوده‌اند.
کریستال زمان فاز عجیبی از ماده محسوب می‌شود که تقارن انتقال زمان (TTS) را زیرپا می‌گذارد و تا چند سال پیش غیرممکن به نظر می‌رسید. کریستال‌های عادی با ساختار اتمی بسیار منظم خود توصیف می‌شوند و اتم‌ها درون فضا خود را تکرار می‌کنند، اما آیا این احتمال وجود دارد که کریستال‌ها با گذشت زمان تکرار شوند؟ این فرضیه در سال ۲۰۱۲ مطرح شد و برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ دانشمندان موفق به ساخت کریستال‌های زمان شدند.
یکی از توانایی‌های عجیب کریستال‌های زمان، تکرار الگوهای حرکتی در طول زمان است. برای مثال اگر به کریستال زمان ضربه بزنید، چندین ثانیه به آرامی حرکت می‌کند و سپس حرکت آن متوقف می‌شود، اما دوباره پس از مدتی خودبه‌خود این حرکت آغاز شده و بطور نامحدود تکرار می‌شود. این موضوع چندان برای ما آشنا نیست، با این حال چنین پدیده‌ای قوانین ترمودینامیک را زیرسوال نمی‌برد.
دانشمندان به تحقیق پیرامون این ساختار عجیب ادامه دادند و حالا یک تیم به دستاوردی چشمگیر دست پیدا کرده و توانسته تعامل کریستال‌های زمان را مشاهده کند. محققان دانشگاه‌های «ییل»، «لنکستر»، «آلتو» و «رویال هالووی لندن» کار خود را با سوپرفلوید هلیوم-۳ آغاز کردند.
این تیم دمای هلیوم-۳ را تا کمتر از صفر مطلق کاهش داد و سپس دو کریستال زمان در سوپرفلوید خلق و میان آن‌ها ارتباط برقرار کردند. این دو کریستال زمان یکدیگر را لمس کرده و دانشمندان برای اولین بار چنین پدیده‌ای را مشاهده کردند. این کریستال‌های زمان ذرات را میان یکدیگر مبادله کردند که نتیجه آن، ایجاد یک الگوی حرکتی متفاوت بود که نشانه‌ای از یک پدیده با نام «اثر جوزفسون» شناخته می‌شود.
نویسنده ارشد این مقاله، «Samuli Autti» اعلام کرده:
«کنترل تعامل میان دو کریستال زمان یک دستاورد چشمگیر است. پیش از این، هیچ فردی دو کریستال زمان در یک سیستم را مشاهده نکرده بود و تعامل میان آن‌ها نیز برای اولین بار صورت گرفته است. کنترل ارتباطات یکی از اقداماتی محسوب می‌شود که می‌تواند استفاده کاربردی از کریستال زمان را در پی داشته باشد که برای مثال می‌توان به پردازش اطلاعات کوانتومی اشاره کرد.»
در حال حاضر بزرگترین مشکل کامپیوترهای کوانتومی، ثبات عملیاتی بسیار کوتاه است که البته تیمی از محققان اخیرا توانسته‌اند این مدت زمان را تا ۱۰ هزار برابر ارتقا دهند. کریستال زمان می‌تواند منجر به عملکرد دقیقتر تجهیزات وابسته به زمان مانند ساعت‌های اتمی و سیستم‌هایی مانند GPS شود.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
خیلی بد خبرهارو به خبرهای قبلی ارتباط میدیند