کافه کارآفرینی «کارتوق» مجتمع فنی تهران آغاز به کار کرد

کافه کارآفرینی کارتوق از امروز فعالیت خود را به طور رسمی آغاز کرد. این کافه کارآفرینی با مجوزهی مربوطه از وزارت کار شروع به فعالیت کرده و قصد دارد طی ماه‌های آتی محلی برای کارآفرینان و رویدادهای کارآفرینی کشور باشد.

کافه‌های کارآفرینی شیوه‌نامه خاصی دارند و طبق آیین نامه کارکرد آنها، هر شخص یا تیمی که با عنوان‌های مختلف مثل فریلنسر، استارتاپ، کارآفرین یا سرمایه گذار عضو کافه می‌شود، باید رزرو قبلی نموده و تیم‌ها قبل از حضور، زمان دقیق، مدت حضور و شرح مختصری از برنامه، پروژه یا موضوع جلسه خود را ارائه کنند.

این کافه‌ها همچنین میزبان رویدادهای کارآفرینی و استارتاپ ویکندهای گوناگون هستند. هدف ایجاد این کافه‌ها گردهم آمدن افراد سرشناس و فرهیخته اکوسیستم کارآفرینی با سایر تیم‌ها در یک مکان برای ایجاد گپ و گفتگو در کنار هم، ارتباط گیری و شبکه سازی و همچنین آشنایی با سرمایه گذاران جمع می‌شوند.

«سعید سعادت» مدیر مجتمع فنی حرفه‌ای در مراسم رونمایی از کافه کارآفرینی کارتوق اعلام کرد که رسالت او و دیگر کارآفرینان کشور اینست که کار و اشتغال را در کشور گسترش دهند: «در ایران با یک پارادوکس مواجه هستیم. دولت به عنوان مولد اشتغال گزینه مناسبی نیست و از آن سو بخش خصوصی هم مانند دولت قدرتمند نیست که بتواند تاثیر لازم را در اشتغال داشته باشد.» به گفته سعادت در ایران بیش از یکصد هزار نفر افراد دارای مدرک دکترا بیکار وجود دارد که استعدادهایشان به هدر رفته است:

«در زمانی که نه بخش خصوصی می‌تواند کاری کند و نه دولتی، راهی به جز کارآفرینی نمی‌ماند. تمام کشورهای توسعه یافته نیز از راه کارآفرینی و بخش خصوصی به توسعه رسیدند. راه دیگری هم هست، استفاده همین نیروهای موجود که در مارکت هستند. در انقلاب صنعتی چهارم هستیم و جوانان ما باید بیاموزند که چگونه خودشان را با این انقلاب صنعتی هم‌سازگار کنند.»

به گفته سعادت امروزه مقوله‌ای به اسم «آموزش مستمر» وجود دارد که کمک می‌کند تا زندگی افراد بهتر پیش برود و همچنین کاری کرده که نقش مراکز آموزشی پررنگ‌تر از گذشته شده است: «مجتمع فنی تهران نیز همین رویکرد را گرفته و می‌خواهد کاری کند که کارآفرینی در کشور به عنوان یک ارزش مطرح شود. هنوز هم بچه‌های ما آرزوی دکتر و مهندس و وکیل شدن در سر دارند و کسی به فکر کارآفرین شدن نمی‌افتد.»

سعادت می‌گوید آموزشگاه‌ها در ایجاد عدالت اجتماعی و فقرزدایی و توسعه کشورها نقش محوری را ایفا می‌کنند. او با اشاره به نقش مهارت‌های نرم در پرورش یک انسان کارآفرین و سهم ۸۵ درصدی این مهارت‌ها، می‌گوید از آنسو ۹۰ درصد بودجه سیستم آموزشی کشور در جای دیگری صرف می‌شود: «باید این مهارت‌ها را آموزش داد. کافه کارتوق می‌تواند جایی برای یادگیری این مهارت‌ها باشد.»

به گفته سعادت چهار مولفه اصلی کارآفرینی به این موارد برمی‌گردد: آموزش کارآفرینی و مهارت‌ها، تقویت توانایی های عملی، تغییر در دانش و معلومات کسب و کار و تغییر در بینش و نگرش شناسایی ارزش‌ها و توسعه فرهنگ کارآفرینی.

او باور دارد اگر رفت و آمد کارآفرینان در دانشگاه زیاد شود و از آنسو دانشجویان نیز برو و بیایی در صنعت داشته باشند، ارتباط خوبی بین دانشگاه و صنعت شکل می‌گیرد.  سعادت درباره ایجاد کافه کارتوق می‌گوید که آنها تصمیم گرفتند به جای اعطای این کافه به برندهای معروف، خودشان این کافه را در دل مجتمع فنی تهران ایجاد کنند: «حضور کارآفرینان برتر و استارتاپ ویکندها و موارد دیگری که در این کافه به وجود خواهد آمد، باعث رشد خلاقیت و نوآوری در بین دانشجویان مجتمع فنی تهران خواهد شد.»

«محمدرضا سپهری» دبیر شورای عالی مهارت کشور نیز در این مراسم با ذکر این نکته که از قدیم الایام شعرا و فلاسفه در پاتوق‌های مختلف گرد هم می‌آمدند می‌گوید که کافه‌های کارآفرینی ادامه دهنده نوین همان راه‌ها هستند: «محیط‌های غیررسمی کاری می‌کنند که خلاقیت شکوفا شود. اساسا نوآوری در این گونه محیط‌ها شکل می‌گیرد، جایی فارغ از محیط‌های کلیشه‌ای و اداری و بدون وجود محدودیت‌ها و ملاحظه‌های اجتماعی.»

به گفته سپهری مکان‌هایی مانند آف استیشن در فرانسه، حیدرآباد در هند و سیلیکون ولی در آمریکا نیز بر اساس همین فلسفه شکل گرفته‌اند و حالا تبدیل به قطب‌هایی بزرگ در صنایع شده‌اند. سپهری باور دارد در ایران صنایع بزرگ از همان زمان که زاییده شده‌اند جای بزرگی بودند و کمتر شرکت صنعتی وجود دارد که مراحل بلوغ را پیموده باشد: «کمتر شرکتی داریم که از یک زیرپله شروع کرده باشد و آرام آرام بزرگ شده باشد. بیشتر شرکت‌های صنایع گوناگون ما فرایند یادگیری تدریجی را یاد نگرفتند و از همین رو مهارت‌های لازم را کسب نکرده‌اند.»

سپهری استارتاپ‌ها را نقض این موارد می‌داند و می‌گوید ۷۲ درصد اشتغال در کشور در واحدهای کوچک زیر ۱۰ نفر است که سهم زیادی از آنها را استارتاپ‌ها تشکیل می‌دهند. او می‌گوید در کشورهای مختلف رابطه قوی بین واحدهای بزرگ و واحدهای کوچک است اما در ایران چنین رابطه‌ای وجود ندارد: «مثلا در کره کوچکترها به بزرگترها وصل هستند و یا در جایی مثل تایوان مدل‌های بزرگ در خارج کشور قرار دارند اما بازهم اتصال‌شان را به کوچکترها حفظ کردند. در ایران اما تا یک گشایش اقتصادی به وجود می‌آید، شرکت‌های بزرگ بیخیال ارتباط کمرنگ خود با کوچکترها می‌شوند و همان هم از بین می‌برند.»

سپهری باور دارد این زنجیره باید به وجود بیاید و جایی مثل کافه کارآفرینی را مکانی مناسب برای این اتصال می‌داند: «در این مکان‌ها و با رویدادهایی که در آن شکل گرفته می‌شود، می‌توان کارآفرینان بزرگ کشور را به جوانان کسب و کارهای نوپا پیوند زد. باید کاری کرد نظام طبقه بندی مشاغل به مهارت‌ها بیشتر اهمیت بدهد تا مدارک آکادمیک تا جوان‌ها پیشرفت کنند.»