صداهایی که موش‌های توهم‌زده می‌شنوند به درمان توهم در انسان‌ها کمک می‌کند

محققان دانشگاه واشنگتن با کمک سیستم کامپیوتری مبتنی بر صوت موفق شدند به صورت دقیق‌تری سطح دوپامین مغز موش‌ها را در حالت‌ توهم اندازه گیری کنند. اطلاعات به دست آمده توسط این گروه تحقیقاتی می‌تواند به شناخت و درمان موثرتر بیماری‌های روانی از جمله اسکیزوفرنی و توهم کمک کند.

شناخت و درمان بیماری‌ها و اختلالات روانی از جمله اسکیزوفرنی و توهم از جمله موضوعاتی است که محققان به آن توجه ویژه‌ای نشان می‌دهند. به همین منظور محققان با کمک بررسی صداهایی که موش‌ها در حالت توهم می‌شنوند توانستند به درک بهتری از مدارهای مغزی بیماران روان پریش دست پیدا کنند.

این روش راهی برای مطالعه اختلالات روان پریشی در حیوانات ارائه می‌دهد. «آدام کپس» استاد علوم اعصاب و روانپزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس معتقد است با درک و شناخت بهتر و دقیق‌تر اختلالات روانی و توهمی در حیوانات می‌توان به اطلاعات بیشتری در مورد علل بیماری‌هایی روانی در انسان‌ها دست پیدا کرد.

«النور سیمپسون» از محققان انستیتوی روانپزشکی ایالت نیویورک می‌گوید:

«انجام چنین تحقیقاتی بسیار ارزشمند است و می‌تواند نتایج بسیار خوبی به همراه داشته باشد و به درمان موثرتر اختلالات روانی از جمله اسکیزوفرنی کمک می‌کند. داروهایی برای درمان توهم تجویز می‌شوند عموما کارایی لازم را ندارند و برای همه افراد مبتلا به بیماری توهم مناسب نیستند. گاهی تجویز چنین داروهایی عوارض بسیار بدی نیز به همراه دارد و به همین دلیل بسیاری از مصرف چنین داروهایی خودداری می‌کنند.»

تیم تحقیقاتی با کمک توسعه سیستمی کامپیوتری توانستند حالت‌های توهمی را در موش‌ها تشخیص بدهند. وقتی موش‌ها دچار حالت‌های توهمی می‌شوند نمی‌توانند این موضوع را مطرح کنند، ولی سیستم کامپیوتری با استفاده از صوت چنین شرایطی را برای محققان فراهم کرد. وقتی موش‌ها دچار توهم می‌شدند صدایی را می‌شنیدند که اصلا وجود نداشت و پاداش خوراکی دریافت می‌کردند. همین آزمایش در شرکت کنندگان انسانی نیز مورد بررسی قرار گرفت.

از داوطلبان خواسته شد در حین تماشای صفحه مانیتور، وقتی صدایی خاص را شنیدند روی دکمه‌ای مشخص کلیک کنند. در فرآیند آزمایش، هیچ صدای دیگری در پس زمینه وجود نداشت و این صدا فقط در ذهن فرد بیمار توهمی وجود داشت و وی بر اساس ذهنیات و تصورات خودش روی دکمه کلیک می‌کرد.

محققان در شرایطی که فرد دچار توهم می‌شد، میزان دوپامین و وضعیت مغزی وی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان می‌داد که سطح دوپامین ارتباط نزدیکی با توهم فرد دارد. وقتی سطح دوپامین مغزی از حدی بالاتر می‌رفت، داوطلبان صداهای توهمی را می‌شنیدند که اصلا وجود نداشت. تحقیقات در این زمینه ادامه دارد و به همین نقطه ختم نخواهد شد.