ناسا اولین تصاویر نزدیک از «گانیمید»، بزرگترین قمر مشتری را منتشر کرد

فضاپیمای «جونو» ناسا دوشنبه شب از نزدیکی بزرگ‌ترین قمر مشتری به نام «گانیمید» گذشت و تصاویری را به ثبت رساند که حالا دو مورد آن‌ها از سوی این سازمان فضایی منتشر شده‌اند. ناسا آخرین بار در سال ۲۰۰۰ به گانیمید نزدیک شده بود.

تصاویر ثبت شده توسط تلسکوپ JunoCam پوسته‌ آبی-یخی این قمر را با جزئیات بالایی نشان می‌دهند. سطح گانیمید پر از دهانه‌ها و شیارهای خاصی است که ارتفاع آن در برخی نقاط به ۷۰۰ متر می‌رسد و احتمالا متاثر از حرکات زمین‌ساختی یا «تکتونیکی» است.

دیگر تصویر گانیمید توسط دوربین ستاره‌ای Stellar Reference Unit تهیه شده و نمای نزدیک‌تری را از سطح این قمر نشان می‌دهد. تصویر زیر در واقع از «نیمه تاریک» گانیمید است (نیمه‌ای که در طرف مخالف خورشید قرار گرفته) ولی بازتاب روشنایی از خود مشتری بخش‌هایی از سطح آن را هویدا ساخته و در تصویر قابل مشاهده است.

«اسکات بولتون»، محقق ارشد فضاپیمای جونو می‌گوید: «این نزدیک‌ترین فاصله‌ای است که فضاپیماها در طول نسل اخیر با این قمر غول‌پیکر پیدا کرده‌اند. پیش از هر گونه نتیجه‌گیری علمی به زمان بیشتری نیاز داریم، ولی تا آن زمان حداقل می‌توانیم در این نمای خیره‌کننده غرق شویم.»

«هایدی بکر»، مدیر تیم مشاهدات تابشی آزمایشگاه پیشران جت ناسا می‌گوید: «شرایطی که تصویر نیمه تاریک گانیمید در آن به ثبت رسیده، برای دوربین کم نور ما ایده‌آل بوده است. این بخش از سطح گانیمید متفاوت از بخشی است که زیر نور مستقیم خورشید توسط JunoCam به ثبت رسیده.»

ناسا با کمک اطلاعات جونو می‌تواند درباره ترکیبات ساختی، وضعیت یونوسفر، مگنتوسفر و پوسته یخی گانیمید تحقیق کند. این فضاپیما همچنین به گردآوری اطلاعات درباره سطح تابش محیط خواهد پرداخت تا برای ماموریت‌های احتمالی آینده به مشتری و اقمار آن آماده شود.

گانیمید یکی از ۷۹ قمر مشتری و تنها قمر منظومه شمسی با میدان مغناطیسی است. تلکسوپ هابل در سال ۱۹۹۶ شواهدی از وجود لایه نازکی از اتمسفر اکسیژن را در این قمر پیدا کرد، اما ناسا می‌گوید این لایه آن قدر نازک است که نمی‌تواند از وجود حیات در گانیمید پشتیبانی کند.