تاثیر بلند مدت کمبود تراشه بر آینده صنعت خودروسازی جهان

برای بسیاری از شرکت‌های خودروسازی هم‌ زمانی کمبود تراشه، شیوع ویروس کرونا و افزایش سرسام آور مواد خام بسیار سخت بوده است. به نظر می‌رسد که صنعت خودروسازی این چنین در تنگنا و سختی نبوده است. به نظر می‌رسد که این شرایط حتی بعد از رفع شدن بحران فعلی عواقب بلند مدتی را برای صنعت خودروسازی به دنبال خواهد داشت.

در حال حاضر شرکت‌های خودروسازی به سختی در حال کاهش هزینه ها از جمله بازاریابی و تامین مواد اولیه هستند. در نتیجه تمامی مشاغل مستقیم و غیر مستقیم اثر این کاهش هزینه‌ها را حس می‌کنند.

شرکت های خودروسازی دیگر علاقه‌ای به تولید خودرو بدون تراشه ندارند و در نتیجه این باعث کاهش تقاضا در دیگر بخش ها نیز شده است.

در سطح جهان، تولید خودرو در حدود 3 درصد از تمام خروجی اکولوژیکی به حساب می‌آید.

اما در کشور انگلستان و آلمان، صادرات خودرو با اختلاف زیادی ارزشمندترین محصول از نظر اقتصادی است و این دو کشور در حال حاضر جایگزینی برای آن ندارند.

اظهارات مالی 3 ماه آخر سال نیز زنگ خطر را به صدا در آورده است. در حال حاضر گروه جگوار لندرور اعلام کرده که نمی‌تواند 125 هزار دستگاه خودرو مورد نیاز بازار را تولید کند و مرسدس بنز و بی ام و نیز اعلام کرده‌اند که کمبود تراشه تا سال 2023 میلادی نیز رفع نخواهد شد.

خوب است که به یاد داشته باشید همین دیدگاه تک بعدی باعث شد تا صنعت خودرو به این وضعیت بیفتد و با کمبود تراشه مواجه شود.

با آغاز گسترش شیوع کرونا و نبود خریدار در بازار، شرکت‌های خودروسازی تمامی سفارش‌های خود به شرکت‌های سازنده تراشه را لغو کردند و در نتیجه شرکت های سازنده تراشه به سمت دیگر صنایع چرخش کردند. انتظار می‌رود که این تصمیم‌های تک بعدی تبعات بسیار بدی برای صنعت و بازار خودرو به همراه داشته باشد.

حتی با پایان بحران تراشه، آشفتگی صنعت خودروسازی پایان نخواهد یافت و با افزایش قیمت مواد اولیه، آینده محصولات برقی و چگونگی استفاده از خودروها و نحوه خریداری آن توسط مشتریان چالش های اساسی خواهند بود که نیاز به پاسخ دارند.

در این تغییرات بنیادی فرصت‌های بزرگی وجود دارد اما چه تعداد از شرکت‌های خودروسازی توان مقابله با آن را دارند؟ تنها با گذر زمان می‌توان به پاسخ این پرسش کلیدی دست پیدا کرد.