آیا خودروهای خودران می‌توانند جای ماشین‌های معمولی را بگیرند؟

خودروهای خودران در حال حاضر تا چه اندازه امن و قابل‌اعتماد هستند، این خودروها تا چه اندازه می‌توانند در هنگام مواجهه با اتفاقات با اتفاقات ناگهانی در مسیرشان مثل روبرو شدن با عابران پیاده، کودکان و حتی حیوانات، واکنش مناسبی داشته باشند و خودرو را به خوبی کنترل کنند؟ آیا این خودروها می‌توانند در آینده کاملاً جایگزین خودروهای متداول شوند یا خیر؟ در این مطلب به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

در سال‌های اخیر خودروهای خودران به میزان قابل‌توجهی پیشرفت کرده‌اند؛ اما هنوز به تکامل کامل نرسیده‌اند و بی‌نقص نشده‌اند. چگونه می‌توان امنیت این خودروها را تا جای ممکن افزایش داد تا بتوان آن‌ها را جایگزین خودروهایی کرد که توسط انسان هدایت می‌شوند؟

تسلا به عنوان یکی از پیشتازان حوزه خودروهای مستقل و خودروان به‌تازگی نرم‌افزار طراحی‌شده برای هدایت خودروهای خودران کاملاً مستقل و خودکار خود را در اختیار افراد داوطلب قرار داده است تا آن‌ها عملکرد این نرم‌افزار را از ابعاد مختلف بررسی کنند. پس اجازه دهید مقاله را با بررسی این تصمیم غیر متعارف از سوی تسلا آغاز کنیم و پس از آن به سوالات مطرح‌شده پاسخ دهیم.

رویکرد تسلا برای آزمایش کردن خودروهای خودران خود

ایلان ماسک، یکی از شاخص‌ترین چهره‌های حوزه خودروهای خودران، در ابتدای سال میلادی جاری اذعان کرد که امسال ساخت خودروهای کاملاً مستقل و خودران تسلا و افزایش امنیت آن‌ها نسبت به خودروهایی که ‏انسان آن‌ها را هدایت می کند، اصلا دور از ذهن نیست و قطع‌به‌یقین چنین اتفاقی رخ خواهد داد.

چنین اظهارنظری از سوی افرادی که همیشه نظرات او را دنبال می‌کند، سخن آشنایی به نظر می‌رسد؛ زیرا او در سال ۲۰۲۰ هم اعلام کرده بود که خودروهای کاملاً مستقل خودران تسلا در همان سال روانه بازار می‌شوند و به گفته خودش چالش اساسی و بزرگ برای محقق شدن وعده‌اش در آن زمان وجود نداشته است. او در سال ۲۰۱۹ نیز مدعی شد که خودروهای خودران شرکتش در سال ۲۰۲۰ نیازی به انسان نخواهند داشت و کاملاً مستقل عمل خواهند کرد و به ناوگانی متشکل از تاکسی‌های خودران تبدیل خواهند شد.

ماسک از سال ۲۰۱۴ تاکنون هرسال پیش‌بینی‌هایی مشابهی را مطرح کرده است؛ اما تمام وعده‌ها و پیش‌بینی‌های او تا زمان کنونی به‌گونه‌ای محقق نشده است که کاملاً مطابق گفته‌هایش باشد!

تسلا از اواخر سال ۲۰۲۰ نسخه‌های آزمایشی نرم‌افزار خودروهای خودران کاملاً مستقل (نرم‌افزار Full Self Driving یا FSD) را منتشر کرده و آن‌ها را در اختیار ۶۰ هزار نفر از صاحبان خودروهای خودرانش قرار داده است؛ البته افرادی که متمایل به استفاده از این نرم‌افزارها هستند باید یک آزمایش را پشت سر بگذارند و ۱۲ هزار دلار هم به‌عنوان حق استفاده از آن‌ها پرداخت کنند. افرادی که نرم‌افزارها را در اختیار می‌گیرند، باید فناوری دستیار خودران را از ابعاد مختلف بررسی و آزمایش کنند تا نقایص نسخه‌های آزمایشی نرم‌افزار قبل از انتشار نسخه رسمی آن برطرف و عملکرد نسخه رسمی آن بهتر شود.

اندرو مینارد (Andrew Maynard)، سرپرست لابراتوار فناوری‌های مبتکرانه ریسک‌پذیر دانشگاه آریزونا (Arizona State University risk innovation lab) نیز به این موضوع اشاره کرده است

طبق گفته او ظاهراً تسلا پس از بررسی رویکردهای شرکت‌های نرم‌افزاری تصمیم گرفته است بررسی و آزمایش خودروهای کاملاً خودران را به مردم واگذار کند تا مردم خطاها و اشتباهات نرم‌افزار را کشف کنند. به نظر او هر نرم‌افزاری دچار مشکل شود با ریست کردن دستگاهی که نرم‌افزار روی آن نصب شده است، به‌راحتی می‌توان مشکل را برطرف کرد؛ اما وقتی‌که خودروی به دلیل اختلال نرم‌افزاری تصادف می‌کند، جبران اشتباه بسیار دشوار یا حتی غیرممکن می‌شود؛ بنابراین برای توسعه نرم‌افزار برای خودروی خودران باید با احتیاط کامل عمل کرد.

محول کردن وظیفه بررسی و آزمایش یک فناوری نوپا به عموم مردم، در حوزه خودروهای مستقل خودران رویکردی کاملاً غیرمتعارف و غیرمعمول محسوب می‌شود. تمام شرکت‌های فعال در این حوزه برای بررسی و آزمایش خودروهای مستقل و خودران با احتیاط کامل عمل می‌کنند؛ به‌عنوان‌مثال شرکت ویمو (Waymo) متعلق به شرکت آلفابت (Alphabet)، شرکت کروز (Cruise) که توسط شرکت جنرال موتورز پشتیبانی می‌شود و استارتاپ ائورورا (Aurora)، استارتاپ فعال در حوزه ساخت چنین خوروهایی همگی خودروهای خود را توسط افراد متخصص در امنیت کامل و در جاده‌های ازپیش‌تعیین‌شده آزمایش می‌کنند.

بنابراین تسلا در مورد این موضوع کاملاً سنت‌شکنی کرده است؛ البته می‌توان گفت این شرکت با چنین تصمیمی نشان داده که به طرفداران خود اعتماد کامل دارد و از آن‌ها حمایت می‌کند؛ البته تسلا به انجام اقدامات ریسکی و خطرآفرین شهره است. از زمانی که تسلا امکان استفاده از فناوری خودران و نرم‌افزار آن را برای عموم مردم فراهم کرده است، ویدیوهای زیادی از رفتارهای بی‌پروا و جسورانه در هنگام استفاده از خودروهای کاملاً خودران تسلا منتشر شده است.

مثلاً در ویدیویی خودرویی کاملاً خودران و مستقل از انسان نمایش داده شده است که در یک جاده دوطرفه کاملاً از مسیر خود خارج و خود راننده پس از این اتفاق وارد عمل می‌شود و پس از خارج کردن خودرو از جاده آن را به سمت میدان هدایت می‌کند.

در ویدیویی دیگر خودروی نمایش داده شده که دائما تلاش می‌کند به سمت ریل یا پیاده‌رو تغییر مسیر دهد. در ویدیوی دیگری راننده‌ای نمایش داده شده که پس از اینکه که خودرویی خودران به‌صورت خودکار او را وادار به سبقت کرده است، سعی می کند دوباره کنترل خودرو را خودش به دست بگیرد. ظاهراً نخستین مورد تصادف خودروی کاملاً خودران در نوامبر سال میلادی گذشته به اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه (National Highway Traffic Safety Administration) آمریکا گزارش شده است؛ البته این تصادف آسیب جانی نداشته، اما خودرو به‌شدت آسیب دیده است.

طبق گفته تیلور اگان (Taylor Ogan)، یکی از دارندگان نرم‌افزار FSD، این نرم‌افزار در زمان هدایت خودرو در مسیرهای کامل مستقیم در بزرگراه‌ها عملکرد بسیار خوبی دارد و کاملاً مسلط عمل می‌کند، اما عملکرد آن در محیط‌های پیچیده‌تر مثل خیابان‌های شهری، قابل‌اعتماد نیست و در بیشتر موارد غیرقابل‌پیش‌بینی است.

به نظر می‌رسد انتشار آپدیت‌های جدید این نرم‌افزار، مشکلات آن را تا حدودی برطرف کرده و باعث بهبود عملکرد آن شده است؛ به‌عنوان‌مثال اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه آمریکا تسلا را وادار کرده است در نسخه جدید نرم‌افزار خود از ادامه حرکت خودرو به‌صورت آهسته در هنگام رسیدن به علامت ایست کامل جلوگیری کند؛ البته در یکی از تصادفات خودروهای مستقل و خودکار عامل اصلی تصادف ترمز ناگهانی آن بوده است! البته به نظر اوگان که در حال آزمایش نرم‌افزار است، آپدیت جدید نرم‌افزار تغییر خاصی در آن ایجاد نکرده است و تنها باعث شده برخی از حرکت‌های جسورانه را با اعتماد بیشتری انجام دهد.

برخی از مسائل و مشکلات نرم‌افزار قابل‌چشم‌پوشی هستند و درصورتی‌که نرم‌افزار را یک راننده در حال آموزش دیدن در نظر بگیریم، می‌توانیم آن‌ها را نادیده بگیریم؛ اما در برخی از موارد مشکلات واقعاً جدی هستند؛ به‌عنوان‌مثال در یک مورد خودروی در حال هدایت با این نرم‌افزار، بدون کنترل به عابران پیاده بسیار نزدیک شده و هیچ کاری نکرده است.

در یک مورد دیگر نرم‌افزار مانع را تشخیص نداده و خودرو به یک تیرک برخورد کرده است. نرم‌افزار هدایت خودکار تسلا اشتباهات جبران‌ناپذیر دیگری داشته که منجر به وقوع حوادث ناگوار ازجمله ۱۲ تصادف با یک کشته و ۱۷ مصدوم شده است. مقصر این تصادفات خودروهایی بوده‌اند که آمبولانس‌های پارک شده را تشخیص نداده‌اند!

متأسفانه به نظر می‌رسد ویدیوهای مربوط به اشتباهات خودروهای کاملا خودران و حوادث ناگوار ناشی از این اشتباهات به‌صورت جسته‌وگریخته منتشر می‌شوند؛ زیرا علاوه بر مشتریان تسلا و کسانی که نرم‌افزار را در اختیار دارند، طرفداران شیفته خودروهای تسلا نیز از انتشار چنین ویدیوهایی جلوگیری می‌کنند.

هر یک از ویدیوهای منتشرشده در مورد عملکرد بد نرم‌افزار FSD، می‌تواند موجی از خشونت را برانگیزد. در هر مورد از انتشار چنین ویدیوهایی در منابع وابسته به تسلا، کاربرانی که در حال استفاده از نرم‌افزار بوده‌اند، مقصر جلوه داده می‌شوند یا منتشرکنندگان چنین ویدیو های به تلاش برای شکست خوردن تسلا متهم می‌شوند.

این روش استراتژیک باعث می‌شود تسلا مورد هجمه وسیعی از انتقادات قرار نگیرد، حتی نویسنده کتاب «مسخره: داستان بدون رنگ تسلا موتورز» (Ludicrous: The Unvarnished Story of Tesla Motors)، زمانی که می‌خواست در یک وب‌سایت شبه‌نظامی گزارشی در مورد تسلا ارائه کند موردانتقاد شدید قرار گرفت.

در طول تاریخ تسلا وفاداری مشتریان این شرکت به آن، همیشه برای حفظ و بقای آن اهمیت بسیار زیادی داشته است؛ با وجود اینکه ایلان ماسک بارها و بارها مدعی شده است که به‌زودی خودروهای کاملاً خودران تسلا وارد بازار می‌شوند و هنوز این وعده محقق نشده است؛ اما باز هم طرفداران تسلا اعتماد خود را به این شرکت از دست نداده‌اند.

البته تنها تسلا در مورد عرضه خودروهای کاملاً خودران وعده‌های مکرر بی‌پایه و اساس نداده است و چند شرکت دیگر ازجمله ویمو، کروز و هوندا نیز وعده داده‌اند که خودروهای کاملاً خودران خود را تا پایان سال ۲۰۲۰ روانه بازار می‌کنند.

دلیل تاخیرهای مکرر برای آغاز عرضه خودروهای مستقل و خودران

در حال حاضر با وجود اینکه فرآیندهای مربوط به ساخت چنین خودروهایی در حال پیشرفت است؛ اما هنوز نمی‌توان پیش‌بینی دقیقی برای زمان دقیق ورود آن‌ها به بازار بیان کرد. مشکل از کجاست؟

در پاسخ به این سؤال باید بگوییم که ساخت خودروهای خودرانی که تنها بتواند در یک سمت جاده حرکت کنند و تصادف هم نکنند، ساده است و با ایجاد سیستمی که بتواند چنین قابلیتی را در خودروهای کاملاً خودران و مستقل ایجاد کند، ۸۰ درصد از فرآیند ساخت آن‌ها تکمیل می‌شود؛ مشکل اصلی مربوط به ایجاد توانایی درست عمل کردن خودرو در هنگام رسیدن به میدان‌ها و تقاطع‌های پیچیده است.

فرآیند ایجاد این توانایی در خودروهای مستقل و خودران، ۱۰ درصد از فرایند ساخت آن‌ها را تشکیل می‌دهد. یافتن راه‌حلی موثر برای تکمیل ۱۰ درصد باقیمانده فرایند ساخت چنین خودروهایی واقعاً دشوار است. این ۱۰ درصد مربوط به زمانی است که مثلاً گاوی در جاده ایستاده باشد و حتی زمانی که خودرویی را در حال نزدیک شدن به خود می‌بیند، اصلاً حرکت نکند.

اصلی‌ترین مانع تولید نشدن خودروهای کاملاً خودران تجاری و عرضه نسخه نهایی و بدون عیب آن‌ها به بازار، امکان‌‌پذیر نبودن تکمیل همین ۲۰ درصد باقی‌مانده از فرایند ساخت آن‌ها است.

در حال حاضر هیچ روش و راه‌حل مؤثری برای تکمیل این درصد باقی‌مانده وجود ندارد (مخصوصاً ۱۰ درصد نهایی!)؛ زیرا همان‌طور که همه ما می‌دانیم ممکن است در هنگام رانندگی با مشکلات کاملاً غیرمنتظره‌ای مواجه شویم (مثل یک توپ در حال ورود به مسیرمان و کودکی که به دنبال آن می‌دود یا تعدادی از معترضان خشمگین یا یک گاو لجباز و زبان‌نفهم!) که برای کنترل خودرو در آن لحظه باید واکنش بسیار سریعی داشته باشیم و کاملاً به‌موقع عمل کنیم.

برای جلوگیری از مواجه‌شدن با چنین مشکلاتی در حین دارندگی باید موانعی در طرفین مسیرهای پرتردد ایجاد شود تا رانندگان بتوانند بدون هیچ‌گونه مشکلی به مسیرشان ادامه دهند! برای تردد بدون مشکل خودروهای خودران نیز باید چنین کارهایی انجام شود.

خودروهای مستقل و خودران تنها بر اساس تبعیت از یک سری قوانین کدگذاری‌شده ساده و مشخص (مثل توقف کامل در هنگام رسیدن به چراغ قرمز) یا نرم‌افزارهای یادگیری ماشینی عمل می‌کنند. الگوریتم‌های یادگیری ماشین حجم گسترده‌ای از داده‌ها را با یکدیگر ترکیب می‌کنند تا با استفاده از آن‌ها چنین خودروهایی را آموزش دهند و عملکرد بی‌نقصی در آن‌ها ایجاد کنند.

به دلیل اینکه در هنگام ایجاد این داده‌های آموزشی به‌ندرت به مواجهه احتمالی خودروها با اتفاقات ناگهانی مذکور و واکنش مناسب از سوی آن‌ها برای جلوگیری از حوادث توجه می‌شود، خودروهای خودران موارد لازم برای نشان دادن واکنش مناسب در هنگام مواجهه با چنین موقعیت‌هایی را فرانمی‌گیرند.

بدون تردید مواجهه با اتفاقات ناگهانی در مسیر رانندگی پدیده‌‌ای معمول و متداول است و اتفاقاتی نیستند که تنها در موارد و زمان‌های معدود با آن‌ها مواجه شویم. رانندگانی که همیشه در مسیرها و مناطق مسکونی پر رفت‌وآمد در حال رانندگی هستند، بیشتر مواقع با چنین اتفاقاتی روبرو می‌شوند. مسلماً خودروهای مستقل و خودران نیز در چنین مسیرهایی به میزان زیادی با این دست از اتفاقات ناگهانی روبرو می‌شوند و باید توانایی کنترل خودرو و واکنش مناسب در چنین شرایطی را داشته باشند.

اکثر افراد در هنگام مواجهه با اتفاقات ناگهانی و غیرقابل‌پیش‌بینی مختلف و متفاوت از یکدیگر در مسیر رانندگی خود، می‌توانند به‌سرعت واکنش نشان دهند و خودرو را به‌خوبی کنترل کنند؛ اما متأسفانه خودروهای خودران حتی درصورتی‌که بتوانند در مواجهه با اتفاقات ناگهانی خاص واکنش کاملاً مناسب نشان دهند و خود را به‌خوبی کنترل کنند، هیچ تضمینی وجود ندارد که در مواجهه با موقعیت یا موقعیت‌هایی که کمی متفاوت است، نیز بتوانند خودرو را به‌خوبی کنترل کنند!

تاکنون هیچ راه‌حلی برای برطرف کردن این مشکل ارائه نشده است؛ زیرا نمی‌دانیم انسان چگونه می‌تواند در هنگام مواجهه با اتفاقات ناگهانی در مسیر رانندگی‌اش به‌سرعت واکنش نشان دهد و خودرو را کنترل کند و به همین دلیل نمی‌توانیم این قابلیت را در سیستم هوش مصنوعی شبیه‌سازی کنیم.

خود ایلان ماسک هم تلویحاً به این موضوع اشاره کرده است و در سال ۲۰۱۹ با انتشار توییتی اذعان کرد که بخش مهمی از پیاده‌سازی فناوری خودران ایجادشده بر پایه هوش مصنوعی در دنیای واقعی، امکان‌پذیر کردن رانندگی کاملاً خودکار و بدون نیاز به نظارت انسان توسط خودروهای مستقل است. طراحی و ساخت سیستمی بر پایه بهره‌مندی از هوش مصنوعی که بتواند خودرو را درست مانند انسان هدایت کند، هنوز محقق نشده است.

برخی از شرکت‌های سازنده خودروهای خودران با استفاده از راه‌حل‌هایی نظیر استفاده از نقشه‌های دارای وضوح بالا، نموداربندی لاین های جاده‌ها و پیاده‌روها، قرار دادن علائم راهنمایی و رانندگی و ایجاد محدودیت سرعت، این مشکل را تا حدودی برطرف کرده‌اند؛ البته در صورت استفاده از نقشه، نقشه‌ها باید دائماً بر اساس شرایط جاده به‌روزرسانی شوند و در به‌روزرسانی آن‌ها حتی شرایط غیرممکن و غیرقابل‌پیش‌بینی نیز در نظر گرفته شود.

مشکل عدم توانایی واکنش مناسب خودروهای خودران در هنگام مواجهه آن‌ها با اتفاقات ناگهانی در مسیر رانندگی‌شان زمانی شدیدتر می‌شود که خودروهای خودران در چنین شرایطی با اعتماد کامل به سیستم خود عمل کنند. چنین اتفاقی واقعاً خطرناک است. مدتی پیش یکی از خودروهای ناوگان خودروهای خودران اوبر با فردی که با دوچرخه خود در حال عبور از جاده بوده، تصادف کرده که منجر به مرگ او شده است.

تجزیه‌وتحلیل این تصادف نشان داده که خودرو مقصر بوده است. در هنگام تصادف این خودرو، فردی پشت فرمان آن نیز بوده است. او در مصاحبه‌ای اذعان کرده که که نرم‌افزار خودرو ۰.۲ ثانیه قبل از تصادف در هنگام تشخیص فردی که مقابل خودرو قرار داشته است، بین «وسیله نقلیه»، «دوچرخه» و «سایر موارد» دائماً سوئیچ می‌کرده است.

جالب است بدانید که هدف نهایی شرکت‌های فعال در زمینه ساخت خودروهای خودران، ساخت خودرویی است که امنیت آن از خودروهایی که توسط انسان هدایت می‌شوند، نیز بیشتر باشد.

در حال حاضر در آمریکا در هر ۱۰۰ میلیون مایل رانندگی تنها یک نفر کشته می‌شود (که شامل رانندگی پس از شرب خمر می‌شود). یک مهندس علوم کامپیوتری و الکتریکی به نام «فیلیپ کوپمن» (philip koopman) معتقد است سازندگان خودروهای خودران باید آن‌ها را طوری طراحی و تولید کنند که تعداد تلفات ناشی از تصادف با این خودروها از این میزان هم کمتر باشد تا امنیت بیشتر آن‌ها نسبت به خودروهای متداول ثابت شود.

وی معتقد است که می‌توان با بهره‌مندی از برخی از پارامترهای قابل‌مقایسه مثل داده‌های مرتبط با میزان ضروری بودن دخالت انسان برای به‌دست‌گرفتن کنترل خودروهای خودران برای جلوگیری از تصادف (انسان تا چه اندازه مجبور به انجام این کار می‌شود)، نگرانی‌های مربوط به امنیت خودروهای مستقل و خودران را تا حدودی برطرف می‌کند.

به نظر کوپمن منظور از امنیت خودروهای خودران، میزان عملکرد درست آن‌ها در شرایط و موقعیت‌های مختلف نیست؛ بلکه میزان خطا‌ها و اشتباه‌های آن‌ها می‌شود. خودروهای خودران باید در ۹۹.۹۹۹۹۹۹۹۹۹% مواقع درست عمل کند.

شرکت‌های فعال در حوزه ساخت چنین خودروهایی در حال حاضر در حال کار کردن روی محصولات خود برای افزایش امنیت آن‌ها در حد قابل‌قبول هستند (چند ۹ اول پس از اعشار!) و تا رساندن امنیت خودروهای خود به سطح درصد ذکرشده، هنوز فاصله زیادی دارند. لازم به ذکر است فرایند افزایش امنیت خودروهای خودران به ازای هر عدد ۹ پس از اعشار عدد ذکرشده، ۱۰ برابر دشوارتر می‌شود!

بسیاری از متخصصان این حوزه معتقدند برای اینکه هوش مصنوعی بتواند کنترل کامل خودروهای خودران را در دست گیرد، لازم نیست حتماً توانایی‌هایش به‌صورت کامل در حد توانایی‌های هوش انسانی باشد.

یکی از متخصان معتقد است اگر تمام خودروهای در حال حرکت در جاده‌ها و سایر نقاط خودروی خودران بودند و نقشه تمام نقاط جاده‌ها کاملاً مشخص بود و هیچ انسانی هم در اطراف خودروها وجود نداشت، خودروهای خودران امنیت کامل داشتند و کاملاً قابل‌اعتماد بودند!

هوش مصنوعی هنوز توانایی هدایت خودروهای خودران را در کنار خودروهای که توسط انسان هدایت می‌شوند و همچنین کنترل این خودروها در هنگام مواجهه آن‌ها با عابران پیاده را ندارند.

خودروهای خودران در شرایط مناسب مثل جاده‌های آرام با آب‌وهوای آرام و مناسب، در اغلب موارد عملکرد خوبی دارند.

در حال حاضر خودروهای برخی از ناوگان‌های تاکسی‌های خودران عملکرد قابل‌قبولی ندارند؛ به‌عنوان‌مثال تاکسی‌های خودران ویمو که اکنون در بخش‌هایی از آمریکا ازجمله ایالت‌های فونیکس و آریزونا به‌صورت محدود در حال فعالیت هستند، تصادف‌های جزئی و بی‌خطری داشته‌اند و علی‌رغم اینکه توسط اپراتوری از راه دور کنترل می‌شوند، در هنگام مواجهه با کله‌قندی‌ها با مشکل مواجه می‌شوند و نمی‌توانند بدون مشکل از آن‌ها عبور کنند.

مدیران اجرایی ویمو مدعی هستند که آن‌ها نمی‌دانستند میزان چنین تصادفاتی که خودروهای خودران مسبب آن بوده‌اند، بیش از تصادفات مشابه شکل‌گرفته با خودروهای دارای راننده انسانی هستند.

تصادف یکی از خودروهای ناوگان خودروهای خودران او که منجر به مرگ یک نفر شد هوشیاری موقتی در میان فعالان حوزه خودروهای خودران ایجاد کرد. پس از این اتفاق سازندگان خودروهای خودران پس از برگزاری کنفرانس مطبوعاتی هشداردهنده در مورد خطرات این خودروها، فعالیت‌های آزمایشی خود را متوقف کردند.

در ضمن پس از این اتفاق فرماندار آریزونا مجوز فعالیت آزمایشی خودروهای خودران اوبر را تعلیق کرد. پس از این حکم این شرکت و یکی دیگر از شرکت‌های فعال در حوزه حمل‌ونقل عمومی به نام لیفت (Lyft) بخش مربوط به خودروهای خودران خود را واگذار کردند.

البته صنعت خودروهای خودران با وجود تمام این چالش‌ها همچنان به حرکت روبه‌جلوی خود ادامه می‌دهد؛ زیرا نباید فراموش کنیم که در ۱۰ سال گذشته بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در این حوزه سرمایه‌گذاری شده است و بعید است که فعالیت‌های مختلف چنین حوزه صنعتی گسترده و وسیعی کاهش پیدا کند.

مسئولان شرکت خودروسازی جنرال موتورز و همچنین شرکت موبالای (Mobileye)، شرکت فعال در حوزه ساخت خودروهای خودران و شرکت خودروسازی جیلی اذعان کرده‌اند که ممکن است خرید خودروهای خودران توسط عموم مردم تا اوایل سال ۲۰۲۴ امکان‌پذیر شود.

دو شرکت کروز و ویمو قصد دارند پروژه تجاری تاکسی‌های خودران در سانفرانسیسکو در سال میلادی جاری را راه‌اندازی کنند. شرکت ائورورا نیز برنامه‌هایی برای به‌کارگیری خودروهای خودران کاملاً مستقل و خودکار در آمریکا در دو سه سال آینده را دارد.

برخی از متخصصان حوزه امنیت خودروهای خودران در مورد عدم وجود قوانین مدیریتی لازم در این حوزه نگران هستند. در حال حاضر تمام شرکت‌های فعال در این حوزه مجاز به یک تصادف هستند و کوپمن پیش‌بینی کرده است که تا زمانی که خودروهای این شرکت‌ها تصادف جدی نداشته باشند، از نظر قانون‌گذاران آمریکا قابل‌اعتماد هستند.

او برای تصدیق گفته‌های خودش به ماجرای تعلیق مجوز آزمایش خودروهای خودران توسط اوبر و یک شرکت دیگر فعال در حوزه خودروهای خودران به نام «پنی. آی» (pony.ai) پس از تصادف جدی توسط یکی از خودروهای این شرکت‌ها اشاره کرده است.

متأسفانه تسلا در حال حاضر فناوری خودروهای خودران را آزادانه در اختیار طرفدارانش قرار داده است و در این زمینه از قوانین سخت‌گیرانه درنظرگرفته‌شده توسط سایر شرکت‌های فعال در این حوزه، مثل الزامی بودن گزارش تصادفات و وجود اشکال در سیستم یا استفاده از یک فرد آموزش‌دیده در هنگام استفاده از خودروها برای حفظ امنیت آن‌ها، تبعیت نمی‌کند. این شرکت دلیل این کار خود را ساده‌تر بودن سیستم خودروهای خودران تسلا نسبت به سیستم خودروهای سایر شرکت‌های فعال در این حوزه عنوان کرده است!

اما سازمان وسایل نقلیه موتوری کالیفرنیا که مرجع قانون‌گذار برای خودروهای خودران در این ایالت محسوب می‌شود، مصمم است تغییراتی در سیستم قانون‌گذاری در رابطه با این حوزه ایجاد کند. مسئولان این سازمان دلیل خود برای چنین تصمیمی را انتشار ویدیوهای به‌ظاهر خطرناک در مورداستفاده از فناوری خودروهای خودران و همچنین انجام تحقیقات مختلف در مورد تسلا توسط اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه، عنوان کرده‌اند.

به هر حال عدم وجود قوانین لازم در حوزه خودروهای خودران عدم توافق نظر متخصصان این حوزه در سراسر جهان را نیز به دنبال داشته است.

حال این سؤال مطرح می‌شود که آیا نرم‌افزار ارائه‌شده توسط تسلا می‌تواند قبل از این‌که باعث ایجاد حادثه بسیار بدی شود و تمام اعتمادهای ایجادشده نسبت به خودروهای خودران را از بین ببرد، به‌اندازه‌ای پیشرفت کند و بدون نقص شود که چراغ سبز افراد مورد اعتماد در حوزه خودروهای خودران و همچنین قانون‌گذاران این حوزه را بگیرد؟