مقایسه اولین تصاویر تلسکوپ جیمز وب با هابل؛ پیشرفت خیره‌کننده

اولین تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب بالاخره دیروز منتشر شد و جهان را به شگفتی واداشت. این تلسکوپ حالا از اجرامی تصویربرداری کرده که پیش‌تر توسط تلسکوپ هابل به تصویر کشیده شده بودند. در این مطلب به مقایسه جزئیات تصاویر این اجرام در این دو تلسکوپ می‌پردازیم.

میدان ژرف

اولین تصویری که در واقع کمی زودتر از بقیه در حضور رئیس جمهور آمریکا از جیمز وب منتشر شد، تصویر میدان ژرف بود. هابل نخستین بار در سال 1995 تصویر میدان ژرف را تهیه و آن را در سال 1996 منتشر کرد. محققان برای تهیه این تصویر 343 عکس را در طول 10 روز تهیه کردند و در فایل نهایی بیش از 3000 کهکشان قابل مشاهده بود.

نزدیک به دو دهه بعد هابل تصویر میدان فراژرف را در سال 2012 منتشر کرد. در این تصویر که در طی بیش از 23 روز عکاسی به دست آمد، بیش از 5500 کهکشان قابل مشاهده بود.

حالا جیمز وب فقط با 12.5 ساعت تصویربرداری توانسته میدان ژرف را به نمایش بگذارد. این خوشه کهکشانی با نام SMACS 0723 حدود 4.6 میلیارد سال نوری با ما فاصله دارد و چنان عظیم است که فضا-زمان را خم می‌کند.

سحابی شاه‌تخته

سحابی کارینا یا شاه‌تخته 7200 سال نوری با ما فاصله دارد و هابل در سال 2008 تصویر آن را منتشر کرد. این تصویر شبیه یک نقاشی در سبک امپرسیونیسم است که تپه‌ها، دره‌ها و برج‌هایی از گاز و غبار را نشان می‌دهد.

حالا تلسکوپ جیمز وب جزئیات بسیار بیشتری را از این سحابی مشخص کرده است. در این تصویر ستاره‌هایی وجود دارند که پیش‌تر پشت گاز و غبار مخفی شده بودند. این تصویر در حقیقت چنان جزئیات و عظمتی دارد که دانشمندان در رویداد رونمایی از آن گفتند نمی‌دانستند از کجا باید توصیف آن را آغاز کنند.

پنج‌تایی استفان

هابل در سال 2009 پس از ارتقاهایی که دریافت کرد، تصویر این گروه پنج‌تایی از کهکشان‌ها را به نمایش گذاشت. در آن سال شاتل فضایی برای پنجمین و آخرین بار به نزد هابل رفت و دوربین جدیدی را روی آن کار گذاشت.

تصویر جیمز وب از پنج‌تایی استفان بزرگ‌ترین تصویری است که این تلسکوپ تاکنون تهیه کرده. این تصویر در واقع از ترکیب بیش از 1000 عکس به وجود آمده که توسط دوربین نزدیک به فروسرخ (NIRCam) و ابزار فروسرخ میانه (MIRI) وب تهیه شده‌اند. هر رنگ در این تصویر معنای خاص خودش را دارد ولی جذاب‌ترین بخش احتمالا مربوط به بخش درخشانی باشد که در بالاترین کهکشان این عکس دیده می‌شود. این بخش یک سیاه‌چاله کلان جرم است که به اندازه 40 میلیارد خورشید روشنایی دارد.

سحابی حلقه جنوبی

NGC 3132 یا سحابی حلقه جنوبی در سال 1998 توسط هابل به تصویر کشیده شد. این حلقه باقی مانده‌های یک ستاره در حال مرگ را نشان می‌دهد که سوختش را از دست داده و لایه‌های بیرونی گاز خود را به اطراف پرتاب کرده است.

حالا جیمز وب با NIRCam و MIRI تصاویر جدیدی را از این سحابی تهیه کرده است. در بالا در سمت چپ سحابی حلقه جنوبی از دید NIRCam و در سمت راست همین سحابی از دید MIRI قابل مشاهده است.