امروز در فضا: شکستن رکورد ارتفاع پرواز توسط جمینای ۱۱

پروژه جمینای یکی از پروژه‌های فضایی ناسا بود که قبل از ماموریت آپولو به وقوع پیوست. این پروژه به‌عنوان پله‌ای برای فرود روی ماه طراحی شده بود. هدف هرکدام از فضاپیماهای جمینای ارتقا و بهینه‌سازی دانش سفرهای فضایی در زمینه‌های مختلفی بود.

جمینای ۱۱

جمینای۱۱ با دو سرنشین، چارلز کنراد و ریچارد گوردون، در ۱۲ سپتامبر ۱۹۶۶ از ایستگاه فضایی در فلوریدا به مدار زمین پرتاب شد.

از آنجایی که در جریان ماموریت ناوهای قبلی جمینای نقص‌هایی پیش آمده بود، جمینای۱۱ باید کارهای مهمی را انجام می‌داد. راهپیمایی فضایی و پیوستن به ناو بدون سرنشین آجنا از جمله ماموریت‌های مهم این پروژه بود.

ریچارد گوردون نزدیک به سه ساعت راهپیمایی فضایی انجام داد تا رکوردی در این زمینه از خود به‌جا گذاشته باشد.
او در این راهپیمایی طناب آجنا را به محل اتصال قلاب بست، دوربین عکاسی آپولو را از جعبه خارج و در محل مربوطه قرار داد و در نهایت دستگاه‌های تولید نیروی ناو آجنا را بررسی کرد.

شکستن رکورد ارتفاع پرواز

جمینای ۱۱ در مراحل بعدی ماموریت، ارتفاع مداری خود را به ۸۵۰ مایل افزایش داد. این در حالی است که بیشتر ماموریت‌های جمینای تا آن زمان زیر ارتفاع ۲۰۰ مایلی انجام می‌شد. فضاپیمای جمینای۱۱ برای شکستن این رکورد و ارتفاع‌گیری از موتور موشک آجنا استفاده کرد.

سرنشینان این فضاپیما ۱۲ عملیات و آزمایش علمی از جمله تعیین جرم، ارزیابی ابزار برقی، تشدید تصویر در شب، تابش و اثرات سفر فضایی بر خون، عکاسی سینوپتیک زمین و آب و هوا، امولسیون هسته‌ای و عکاسی کم نور و فرابنفش را انجام دادند.

در نهایت جمینای ۱۱ در ساعت روز ۱۵ سپتامبر ۱۹۶۶ در اقیانوس اطلس و نقطه‌ای فرود آمد که با محل پیش‌بینی شده ۹ کیلومتر فاصله داشت. مدت کوتاهی بعد گروه نجات به سراغ سرنشینان آمد و آنان را به ناو هواپیمابری منتقل کردند.

به این ترتیب فضانوردان جمینای۱۱ توانستند با سفری که ۲ روز و ۲۳ ساعت طول کشید ناکامی سفینه‌های قبلی را جبران کنند و گام‌های مهمی برای سفر به ماه بردارند.