اگر روی ماه گیاه بکاریم، چه اتفاقی می‌افتد؟ دانشمندان پاسخ می‌دهند

برای رشد گیاهان در یک باغچه، علاوه بر نور آفتاب و آب زیاد، به خاک خوب و غنی برای تامین مواد معدنی آن نیاز دارید. اما گیاهان در مکان‌هایی مانند سیارات دیگر که خاک غنی و آب کافی در آن‌ها وجود ندارد و همچنین نور خورشید ممکن است شرایط مورد نیاز را نداشته باشد، چگونه خواهد بود؟ این سوالی است که در آینده‌ای دور و پس از حضور انسان‌ها در ماه یا مریخ باید به آن پاسخ داده شود و اکنون در یک مطالعه جدید، دانشمندان شروع به ارائه پاسخ‌های لازم کرده‌اند.

دانشمندان این مطالعه، گیاهی با نام «آرابیدوپسیس تالیانا» که رشد سریعی دارد را در نمونه‌هایی از خاک قمری که فضانوردان آپولو از سه مکان مختلف ماه به زمین آورده بودند را آزمایش کرده‌اند.

پیش از هرچیز باید اشاره کرد که این اولین باری نیست که دانشمندان برای رشد گیاهان در خاک قمری تلاش می‌کنند، اما برای اولین بار دلایل عدم رشد آن‌ها را مشخص کرده است.

تفاوت خاک ماه و زمین برای رشد گیاهان

خاک قمری تفاوت زیادی با خاک‌های موجود در زمین دارد. برای شروع، حاوی مواد آلی مانند کرم، باکتری و مواد گیاهی در حال پوسیدگی نیستند و همچنین در ذات آن هیچ آبی وجود ندارد. اما از مواد معدنی مشابه با خاک‌های زمینی تشکیل شده، بنابراین با فرض اینکه مشکلاتی مانند کمبود آب و نور خورشید در یک زیستگاه قمری بهبود پیدا کند، خاک قمری می‌تواند پتانسیل رشد گیاهان را داشته باشد.

دانشمندان متوجه شدند که بذر گیاه آرابیدوپسیس تالیانا در خاک‌های جمع‌آوری شده توسط آپولو با همان سرعت خاک زمینی جوانه می‌زند، اما نهال‌های آن رشد کوتاهی داشتند و همچنین ریشه آن‌ها در مقایسه با نمونه کشت شده در خاک زمین ضعیف‌تر بوده است.

هدف اصلی این تحقیق بررسی گیاهان در سطح ژنتیکی بوده است و دانشمندان قصد داشتند تا متوجه شوند که کدام یک از عوامل محیطی خاص قوی‌ترین پاسخ‌های ژنتیکی استرس را در گیاه برانگیخته است. آن‌ها متوجه شدند که بیشتر واکنش استرس تمام نهال‌های آپولو از نمک، فلز و اکسیژن بوده که در نمونه‌های قمری بسیار واکنش پذیر بوده است.

با توجه به اینکه ترکیب شیمیایی و معدن‌شناسی سه خاک آپولو نسبتا مشابه یکدیگر و نمونه زمینی بود، محققان مشکوک شدند که شاید مواد مغذی آن‌ها تنها تفاوت تاثیرگذاری نباشد.

خاک زمینی مورد استفاده در این تحقیق یک نمونه معمولی نبود، بلکه ترکیبی از مواد معدنی بدون هیچ ماده آلی بود که به‌طور خاص برای شبیه‌سازی سطح ماه تهیه شده است. همچنین درست مانند خاک قمری، ماده اولیه آن بازالت بوده و محققان شیشه آتشفشانی را به عنوان نمونه‌ای مشابه برای «آگلوتینات‌های شیشه‌ای» موجود در خاک قمری به آن اضافه کرده بودند.

دانشمندان از آگلوتینات‌ها که یکی از ویژگی‌های معمول سطح ماه است، به عنوان یکی از دلایل بالقوه عدم رشد نهال در خاک آپولو یاد کرده‌اند. آن‌ها همچنین حاوی ذرات ریز فلز آهن هستند که در اثر فرآیند هوازدگی فضا تشکیل شده‌اند.

این آهنگ بزرگترین تفاوت بین آگلوتینات‌های نمونه‌های آپولو و شیشه‌های آتشفشانی طبیعی نمونه‌های زمینی و همچنین محتمل‌ترین علت استرس گیاه تشخیص داده شده است.

در انتهای این مطالعه نتیجه‌گیری شده که خاک بالغ‌تر، بستر موثر ضعیف‌تری برای رشد گیاهان محسوب می‌شود. در واقع، بر اساس این گزارش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که محل زیستگاه گیاهان باید بر اساس بلوغ خاک انتخاب شود.