امروز در فضا: اولین پرواز ماه‌نورد تحقیقاتی فرود در ماه

۳۰ اکتبر ۱۹۶۴ بود که ماه‌نورد تحقیقاتی یا LLRV عجیب غریب ناسا برای اولین بار به آسمان رفت.

تاریخچه

در سال ۱۹۶۱ رئیس جمهور وقت آمریکا، جان اف. کندی ایالات متحده را متعهد به فرود مردی بر ماه و بازگرداندن سالم او به زمین، قبل از پایان دهه‌ پیش رو کرد.

دستیابی به این هدف چالش‌های متعددی به همراه داشت، از جمله نحوه آموزش فضانوردان برای فرود روی ماه، که مکانی بدون جو و با یک ششم جاذبه زمین بود.

در دسامبر همان سال، مقر ناسا در واشنگتن، پیشنهادی از شرکت بل آئروسیستمز مبنی بر طراحی شبیه‌ساز پرواز برای آموزش فضانوردان در این چالش دریافت کرد. رویکرد بل، با استفاده از طراحی آن‌ها توسط مفاهیم توسعه یافته، موفق به کسب تاییدیه شد و بدین ترتیب آژانس فضایی بودجه طراحی و ساخت دو وسیله نقلیه تحقیقاتی فرود در ماه (LLRV) را تامین کرد. در زمان پیشنهاد این شرکت، ناسا هنوز به روشی برای رسیدن به ماه و فرود بر روی آن دست نیافته بود.

بل آئروسیستمز، LLRV-1 را سه سال بعد به ناسا تحویل داد. LLRV ظاهری عجیب و چهار پا داشت و با عنوان تخت‌خواب پرنده شناخته می‌شد. طراحی آن به گونه‌ای بود که به‌صورت عمودی پرواز می‌کرد. این وسیله از یک موتور رو به پایین برای مقابله با پنج ششم وزن خود استفاده می‌کرد تا گرانش ماه را شبیه‌سازی کند. دو موشک نیروی رانش را برای فرود و انتقال افقی به آن اضافه کرده بودند.

با این امکانات فضانوردان قادر به شبیه‌سازی مانور و فرود روی سطح ماه، روی زمین شدند.
خلبان LLRV می‌توانست در صورت از دست دادن کنترل از یک صندلی پرتابی به سبک هواپیما برای فرار از وسیله نقلیه استفاده کند.

پرواز LLRV

مهندسان آزمایش‌های متعددی را برای آماده‌سازی ماه‌نورد تحقیقاتی در اولین پروازش انجام دادند. پس از بررسی‌های فراوان، LLRV برای اولین پروازش آماده تشخیص داده شد.

صبح روز ۳۰ اکتبر ۱۹۶۴، خلبان ارشد پایگاه هوانوردی کالیفرنیا، جوزف واکر به پایگاه جنوبی رهسپار شد تا اولین پرواز LLRV را انجام دهد.

واکر تقریبا با تمام هواپیماهای آزمایشی در پایگاه پرواز کرده بود. او در ۲۵ پرواز خلبانی هواپیمای ایکس- ۱۵ را به عهده داشت. واکر با ماه‌نورد تحقیقاتی ۳ متر از زمین فاصله گرفت، چند مانور کوچک انجام داد و پس از ۵۶ ثانیه پرواز، فرود نرمی داشت. او بار دیگر بلند شد، چند مانور دیگر انجام داد و بعد از ۵۶ ثانیه دوباره بر زمین نشست. واکر از نحوه عملکرد LLRV در اولین پرواز خود راضی به نظر می‌رسید. او در مجموع ۳۵ پرواز آزمایشی را با این وسیله انجام داد.

همه فرماندهان ماموریت فرود آپولو در ماه و پشتیبان‌های آن‌ها گواهینامه‌های فرود ماه خود را با استفاده از نسخه‌های دیگر این وسیله تکمیل کردند. نیل آرمسترانگ اولین و یوجین سرنان فرمانده آپولو ۱۷ آخرین پرواز را با ماه‌نورد تحقیقاتی انجام دادند.

علاوه بر ایفای نقشی حیاتی در برنامه فرود روی ماه، این وسایل نقلیه در زمینه توسعه فناوری دیجیتال پرواز با سیم، به هواپیماهای آینده کمک کرد.

مرکزی که واکر برای اولین بار با ماه‌نورد تحقیقاتی پرواز آزمایشی انجام داد، درایدن نام داشت که بعدها به نام نیل آرمسترانگ تغییر یافت.