جزئیات دیدنی آخرین سفر انسان به ماه در تصاویر بهبودیافته آپولو ۱۷
در پنجاهمین سالگرد مأموریت آپولو ۱۷، آخرین سفر انسانها به ماه، تصاویر بهبودیافته از این مأموریت جزئیاتی را نشان میدهند که پیشتر ندیده بودیم.
۵۰ سال از آخرینباری که بشریت روی ماه قدم گذاشت، میگذرد و حالا تصاویری بهبودیافته از این مأموریت منتشر شده است.
این تصاویر جزئیات شگفتانگیزی را نشان میدهند که فضانوردان آپولو ۱۷، جین سرنان (Gene Cernan) و هریسون اشمیت (Harrison Schmitt)، در مأموریت خود در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ شاهد بودند.
پنجاهسالگی مأموریت آپولو ۱۷ با مأموریت آرتمیس ۱ همزمان شده است. ناسا برنامه دارد تا دوباره انسانها را به ماه برساند و بازگرداند و در حال حاضر فضاپیمای اوریون پس از سفر موفقیتآمیز خود به ماه، در حال بازگشت به زمین است.
عکسهای منتشرشده این مشاهده سرنان و اشمیت را نشان میدهند که ماه نه فقط خاکستری، بلکه در بخشهایی نارنجی است!
این عکسها را اندی ساندرز (Andy Saunders) بهبود داده. او کار روزانه خود را در بخش توسعه املاک و مستغلات رها کرد تا به بیش از ۳۵۰۰۰ عکسی بپردازد که در مأموریتهای آپولو گرفته شدند.
این پروژه ۱۰ هزار ساعت برای او زمان برد و ۴۰۰ تا از این عکسها در کتاب پرفروشش، Apollo Remastered، چاپ شدهاند.
ساندرز میگوید: «من از زمان کودکی شیفته مأموریتهای آپولو بودم. همیشه بهدنبال اطلاعات بیشتر و بیشتر درباره افرادی بودم که این سفرها را انجام دادند، راکتها و فضاپیماها را ساختند و میخواستم چیزهای بیشتری ببینم تا بتوانم تصور کنم اگر خودم به این سفر میرفتم، چگونه بود.
من هنگام تماشای تصاویر قدیمی مأموریتهای آپولو سرخورده میشدم؛ تصاویری که معمولاً میبینیم رزولوشن پایینی دارند و پس از گذشت نیمقرن، هر تصویری که میبینیم براساس فیلمهای ثانویه (یا کپیهای فیلمها) و یا اسکنهایی با کیفیت پایین هستند. هیچ تصویری وجود ندارد که بیش از این تصاویر لایق سطح بالای توجه و مراقبت باشد.»
در مأموریت آپولو ۱۷ سرنان و اشمیت ۲۲ ساعت را روی سطح ماه در دره تاوروس-لیترو (Taurus-Littrow) گذراندند، در حالی که همسفرشان، رونالد ایوانز (Ronald Evans) در مدار ماه میگشت.
این تیم مجموعهای از آزمایشها را انجام داد - از جمله نیمرخنگاری لرزهای، تحلیل ترکیب اتمسفری و نمونهبرداری از ماه - و تعدادی سوغاتی را با خود به زمین آورد؛ مانند سنگی که حالا در دفتر ریاست جمهوری آمریکا قرار دارد.
ساندرز میگوید: «تازه الان است که جام مقدس عکسبرداری آپولو - فیلم اصلی پرواز (و نه نسخه ثانویه آن) - بالاخره از انبار منجمد هیوستون بیرون آمده و بهطور دیجیتال با کیفیتی خارقالعاده اسکن شده است.
از آنجا که من تکنیکهایی را برای بهبود فیلمها توسعه دادهام، تصمیم گرفتم کارم را تعلیق کنم و به این پروژه بپردازم.
من تمام تصاویر روی فیلم کل مأموریت آپولو را ارزیابی کردهام. این عبارت است از ۳۵۰۰۰ تصویر و تمام فریمهای ۱۰ ساعت فیلم که فضانوردان روی دوربینهای تصویربرداری فرمت کوچک ضبط کردهاند.»
به گفته او بهبود کیفیت تصاویر و فیلمها حدود ۱۰۰۰۰ ساعت زمان برده است.
ساندرز میگوید: «تنها آن زمان بود که توانستم شروع به مطالعه رونوشت و نوارهای ارتباطی مأموریت کنم و بفهمم چه چیزی میبینیم؛ برای مثال اینکه چه کسی عکسها را گرفته یا در آن زمان فضانوردان چه چیزی میگفتند.
سپس ۴۰۰ عدد از این تصاویر بهبودیافته و بازیابیشده را برای کتابم Apollo Remastered انتخاب کردم.
غافلگیرکننده است که بفهمیم ماه تماماً خاکستری نیست. طیفی از رنگها در آن دیده میشود؛ از سبز-آبی گرفته تا رنگ برنز.
اما فضانوردان آپولو ۱۷ چیزی کاملاً غیرمنتظره را یافتند و از آن عکس گرفتند.
نارنجی؛ خاک کاملاً نارنجی روشن! بعدها کشف شد که این خاک گویهای ریز شیشههای آتشفشانی است که ۳٫۶۴ میلیارد سال قبل با فوران لاوا از درون ماه ایجاد شدهاند.»
او میگوید: «من فکر میکنم دیدن بزرگترین تلاش بشریت در پرتویی جدید، پس از ۵۰ سال، در عکسهایی که انگار همین دیروز گرفته شدهاند، این تاریخ را زنده میکند.
فضا الان بسیار بزرگ است و مردم به تاریخ سفرهای فضایی و البته بزرگترین دستاورد آن علاقه دارند: زمانی که گروهی از انسانهای منتخب را به سفر شگفتانگیز زمین به ماه فرستادیم.»
فضاپیمای اوریون ناسا ۳۰ آبانماه (۲۱ نوامبر) پس از یک سفر ۳۷۰٬۰۰۰ کیلومتری در پنج روز به ماه رسید.
اوریون بیشتر از هر فضاپیمای ساختهشده برای انسان به عمق فضا سفر کرد (حدود ۶۵۰۰۰ کیلومتر دورتر از روی دیگر ماه).
این کپسول برای طولانیترین زمان بدون اتصال به یک ایستگاه فضایی در فضا میماند و سریعتر و داغتر از هر ساختهای در تاریخ ۲۰ آذرماه (۱۱ دسامبر) به زمین بازمیگردد.
اوریون پیش از برخورد به سطح اقیانوس با سرعت ۳۹٬۵۰۰ کیلومتر بر ساعت، به دمای ۲۷۶۰ درجهٔ سلسیوس میرسد.
اگر مأموریت با موفقیت انجام شود، در سال ۲۰۲۴ یک سفر انسانی به دور ماه انجام میشود و یک سال پس از آن، اولین زن و اولین انسان رنگینپوست قدم به ماه میگذارند.
برنامه این است که انسانها در مأموریت آرتمیس ۳ در سال ۲۰۲۵ دوباره به ماه قدم بگذارند و سپس آنجا پایگاهی برای سفرهای دورتر در فضا بسازند تا انسانها بتوانند از آنجا به مریخ بروند.
این اولینباری خواهد بود که از سال ۱۹۷۲ انسانها به ماه قدم خواهند گذاشت.
تصاویر بیشتر
تصاویر بازیابیشده ساندرز به مأموریت آپولو ۱۷ محدود نیست. او جادو و تکنیکهای منحصربهفرد خود را برای تهیه باکیفیتترین عکسها از تلاش انسان برای رسیدن به ماه بهکار گرفته است.
چارلی دوک (Charlie Duke)، فضانورد آپولو ۱۶، میگوید: «تصاویر بهبودیافته اندی ساندرز بهاندازهای واضح و واقعی هستند که تماشای آنها بعد از بودن در آنجا، بهترین تجربه است. آنها دقیقاً همان چیزی هستند که من از سفرم به ماه در آپولو ۱۶ به یاد دارم. این تصاویر دقیقاً نشان میدهند ماه واقعاً چه شکلی است.»
فضانوردان روی ماه فقط پرچم نگذاشتند؛ اشیایی از توپهای گلف گرفته تا عکسهای خانوادگی فضانوردان، یادگارهای سفر انسانها به ماه هستند.
حالا در حالی که پس از پنجاه سال دوباره در انتظار سفر انسانها به ماه و تصاویر جدید هستیم، این فرصت را داریم که از تصاویر قدیمی باکیفیتی لذت ببریم که دستکمی از تصاویر دهههای آینده نخواهند داشت.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
این خبر رو دیدید؟
استنلی کوبریک: من فرود روی ماه را جعل کردم
اره سخت میشه باور کرد که آمریکا به ماه رفته باشه
و بعد از اون دیگه نتونستن برن
دوست دارم چین اولین بار بره و دست آمریکا رو توی این دروغ رو کنه، که چنین سنگ هایی با این شمایل در ماه اصلا وجود نداره
با چین کاری ندارم ولی انصافا نمیتونم قبول کنم ناسا رفته باشه ماه. انواع تناقض ها توشه. مثلا چرا تو آسمون تعداد زیادی ستاره و سیاره و... دیده نمیشه؟ یا اصلا با تلسکوپ های قوی میتونیم پرچم آمریکا رو ببینیم یا باد برده؟