محققان: برخی ضدعفونی‌کننده‌های دوران کرونا احتمالاً به سلامت و محیط‌زیست آسیب زده‌اند

وضعیت اضطراری همه‌گیری کرونا به پایان رسید، اما در طول این دوره استفاده غیرضروری از مواد ضدمیکروبی افزایش پیدا کرد و این مسئله پیوندهایی با برخی از مشکلات سلامتی، مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی و آسیب‌های محیط‌زیستی داشته است.

گروهی از دانشمندان در پژوهشی به بررسی اثر افزایش مصرف ترکیبات آمونیوم نوع چهارم (QAC) به‌عنوان ضدعفونی‌کننده در منزل، مراکز بهداشت، مراکز آموزشی و محیط کار پرداخته‌اند. آن‌ها می‌گویند استفاده از این مواد شیمیایی در بسیاری از موارد بی‌فایده و حتی آسیب‌رسان است.

محققان توصیه کرده‌اند که برای تمیزکردن وسایل و سطوح از همان روش‌های معمول با آب و صابون یا در صورت نیاز، از محصولات ضدعفونی‌کننده ایمن‌تر استفاده شود. در برخی از مطالعات کشف شده است که میان QAC و بیماری‌هایی مثل آسم، درماتیت و التهاب رابطه‌ای وجود دارد.

ضدعفونی‌کننده‌ها می‌توانند عامل تشدید بیماری‌های دیگر باشند

«اریکا هارتمان»، از نویسندگان این مقاله و استاد دانشگاه نورت‌وسترن می‌گوید: «طعنه‌آمیز است که استفاده بیهوده از مواد شیمیایی در یک بحران بهداشت درواقع دارد به یک بیماری دیگر دامن می‌زند. مقاومت ضدمیکروبی از پیش از دوره همه‌گیری سالانه باعث مرگ میلیون‌ها نفر شده بود. ضدعفونی‌کردن بیش از اندازه، به‌ویژه در رابطه با محصولات حاوی QAC تهدیدی است که می‌تواند شرایط را بدتر کند.»

یکی از رایج‌ترین انواع QAC ماده‌ای به نام بنزالکونیوم کلرید است، اما نمونه‌های دیگر آن را می‌توانیم با پسوند «آمونیوم کلرید» یا مواردی از این دست شناسایی کنیم. البته همه محصولات موظف به ذکر نام این ماده در برچسب مواد تشکیل‌دهنده خود نیستند. برای مثال، در برچسب اکثر رنگ‌ها ضروری نیست که به QACها اشاره شود.

در هر صورت، دانشمندان توصیه می‌کنند که استفاده از ترکیبات آمونیوم نوع چهارم در موارد غیرضروری متوقف شود. «کرول کویتکوفسکی»، از دیگر نویسندگان این مقاله و دانشمند مؤسسه Green Science Policy می‌گوید: «کاهش بسیاری از مصارف QAC موجب انتشار کرونا نمی‌شود. درواقع این کار باعث می‌شود خانه، کلاس درس، دفتر کار و دیگر محیط‌های مشترکمان سالم‌تر شود.»

نتایج این پژوهش در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است.