سیاره زحل رکورد زد: کشف 128 قمر جدید در مدار ارباب حلقه‌ها
تیمی از ستاره‌شناسان موفق به کشف ۱۲۸ قمر جدید در اطراف سیاره زحل شده‌اند. حالا تعداد قمرهای تأییدشده این غول گازی به ۲۷۴ عدد می‌رسد.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
تیمی از ستاره‌شناسان از تایوان، کانادا، ایالات متحده و فرانسه، اخیراً موفق به کشف ۱۲۸ قمر جدید در اطراف سیاره زحل شده‌اند. حالا تعداد قمرهای تأییدشده این غول گازی به ۲۷۴ عدد می‌رسد.
به گزارش sci.news، اتحادیه بین‌المللی نجوم در ۱۱ مارس ۲۰۲۵ (۲۱ اسفند) اعلام کرده که ۱۲۸ قمر جدید سیاره زحل کشف شده است. در این پژوهش، دکتر «ادوارد اشتون»، محقق پسادکتری از مؤسسه اخترشناسی و اخترفیزیک آکادمی سینسیا، و همکارانش با استفاده از تلسکوپ CFHT واقع در رصدخانه مونوکی هاوایی، بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ پیوسته آسمان را برای یافتن این قمرها رصد کردند. در نهایت تصاویر متعددی تهیه شد و سپس با ترکیب تصاویر، جزئیات این اجرام آسمانی کشف شد.
کشف ۱۲۸ قمر جدید زحل
به گفته تیم پژوهشی، در مشاهدات اولیه ۶۲ قمر کشف شد. همچنین، تعداد زیادی از اجرام دیگر نیز شناسایی شد که البته در آن زمان قادر به شناسایی آنها نبودند. دکتر اشتون دراین‌باره گفت:
«با دانستن اینکه این اجرام احتمالاً قمر هستند و احتمالاً قمرهای بیشتری برای کشف وجود دارند، ما در سال ۲۰۲۳ به مدت ۳ ماه متوالی همان بخش‌های آسمان را مورد بررسی مجدد قرار دادیم و توانستیم ۱۲۸ قمر جدید را پیدا کنیم. براساس پیش‌بینی‌های ما، به نظر نمی‌رسد که سیاره مشتری هرگز بتواند از این نظر با زحل رقابت کند.»
تمامی این ۱۲۸ قمر جدید، در دسته قمرهای نامنظم (Irregular Moons) طبقه‌بندی می‌شوند. این قمرها اجرامی هستند که در مراحل اولیه تاریخ منظومه شمسی توسط سیاره میزبان خود به دام افتاده‌اند.
به گفته دانشمندان، حدود ۴ میلیارد سال پیش، زمانی که سیاره زحل درحال شکل‌گیری بود، این سیاره چند قمر نسبتاً بزرگ را به دام گرانش خود کشید. در طول میلیون‌ها سال پس از آن، این قمرها بارها با یکدیگر برخورد کرده و به قطعات کوچک‌تری شکسته شده‌اند که همچنان به دور زحل درحال گردش هستند.
دکتر «برت گلدمن»، استاد فیزیک و اخترشناسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا، می‌گوید:
«این قمرها اندازه‌ای در حد چند کیلومتر دارند و به احتمال زیاد بقایای قمرهای بزرگ‌تری هستند که در گذشته‌های دور در اثر برخوردهای شدید با دیگر قمرهای زحل یا دنباله‌دارهای عبوری خرد شده‌اند.»
به گفته گلدمن، یکی از انگیزه‌های اصلی این تحقیق، حل معمای سیستم قمرهای نامنظم زحل بود:
«باتوجهبه تعداد زیاد قمرهای کوچک در مقایسه با قمرهای بزرگ، به نظر می‌رسد که در ۱۰۰ میلیون سال گذشته، برخوردی عظیم در سیستم قمرهای زحل رخ داده است. در غیر این صورت، این قمرها با یکدیگر برخورد کرده و به قطعات کوچک‌تری تبدیل می‌شدند که این امر نسبت قمرهای کوچک به بزرگ را کاهش می‌داد.»
بسیاری از قمرهای تازه‌کشف‌شده در نزدیکی زیرگروه موندیل‌وری (Mundilfari) از قمرهای زحل قرار دارند. باتوجهبه اندازه، تعداد و تمرکز مداری این قمرها، به نظر می‌رسد که این منطقه محل برخورد عظیم بوده است. اشتون دراین‌باره می‌گوید:
«کمپین دقیق و چندساله ما که به‌دقت برنامه‌ریزی شده بود، منجر به کشف گنجینه‌ای از قمرهای جدید شده که داستان تکامل جمعیت قمرهای نامنظم زحل را برای ما روایت می‌کنند. با تکنولوژی فعلی، فکر نمی‌کنم که بتوانیم دستاوردی بهتر از آنچه که تاکنون برای قمرهای اطراف زحل، اورانوس و نپتون انجام شده است، داشته باشیم.»
با ادامه تحقیقات، دانشمندان امیدوارند اطلاعات بیشتری درباره منشأ و تکامل این قمرها به دست آورند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.