مطالعه جدید: خوردن حشرات می‌تواند به بالا‌بردن متابولیسم بدن کمک کند
محققان می‌گویند مصرف کیتین که در حشرات به‌وفور پیدا می‌شود، می‌تواند در افزایش متابولیسم بدن پستانداران نقش داشته باشد.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
حشرات ظاهراً سرشار از مواد مغذی هستند، اما اکثر ما ترجیح نمی‌دهیم که روزی آن‌ها را به‌عنوان وعده غذایی مصرف کنیم. بااین‌حال، پژوهشی جدید نشان می‌دهد که مواد مغذی حشرات می‌تواند یک پاسخ ایمنی در روده ایجاد کند که نتیجه‌اش بهبود متابولیسم پستانداران است.
زمانی که محققان دانشگاه «واشینگتن در سنت لوئیس» (WUSL) برای مطالعه‌ای به موش‌ها مواد غذایی شامل «کیتین» دادند، متوجه شدند که شکم آن‌ها متورم و باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی خاص می‌شود. کیتین یک پلی‌ساکارید است که به‌صورت عمده در اسکلت بیرونی حشرات، پوسته سخت‌پوستان و قارچ‌ها وجود دارد.
نتیجه این پاسخ ایمنی تولید یک آنزیم روده منحصربه‌فرد به نام AMCase بود که برای هضم کیتین و همچنین فعال‌سازی سلول‌هایی که بافت‌های چربی را تنظیم می‌کنند، نیاز است.
پستانداران معمولاً برای تجزیه پلی‌ساکاریدهای حجیمی که می‌خورند، آنزیم‌های به‌اندازه قوی تولید نمی‌کنند، اما به‌نظر می‌رسد کیتین فرق می‌کند و یک استثنا است.
خوردن حشرات برای بالا‌بردن متابولیسم بدن
پژوهشگران WUSL در مطالعه خود به موش‌ها کیتین به‌همراه رژیم غذایی پرچرب دادند و آن‌ها را با موش‌هایی مقایسه کردند که رژیم غذایی پرچرب اما بدون کیتین داشتند. درنهایت مشخص شد که گروه اول متابولیسم بالاتری دارد. همچنین محققان به این موضوع پی بردند که خوردن کیتین ظاهراً باعث ایجاد یک میکروبیوم سالم در بخش پایینی دستگاه گوارش می‌شود.
محققان برای بررسی بیشتر مکانیسم‌ها، توانایی برخی موش‌ها در تولید آنزیم AMCase و هضم کیتین را مختل کردند. در ادامه به این موش‌ها رژیم غذایی پرچرب به‌همراه کیتین داده شد. در مقایسه با سایر گروه‌ها، موش‌هایی که قادر به هضم کیتین نبودند حتی در زمانی که رژیم غذایی پرچرب داشتند، در برابر افزایش وزن مقاومت نشان دادند.
محققان در این مطالعه به افزایش سطح سلول‌های لنفوئید نوع 2 (ILC2) در این موش‌ها اشاره کرده‌اند که محصول جانبی پاسخ سیستم ایمنی روده به کیتین محسوب می‌شود. این سلول‌ها در تنظیم بافت‌های چربی نقش دارند.
به گفته محققان، هضم کیتین بیشتر به کیتیناز میزبان بستگی دارد و سلول‌های معده خروجی آنزیمی را از طریق فرایندی که سازگاری نام دارد، تغییر می‌دهند. بااین‌حال، نکته جالب اینجاست که این فرایند بدون ورودی میکروبی رخ می‌دهد؛ چرا که باکتری‌های موجود در گوارش نیز منابع کیتیناز هستند که کیتین را تجزیه می‌کنند.
محققان امیدوارند بتوانند یافته‌های این مطالعه را به انسان‌ها هم تعمیم دهند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.