چگونه ژل مانیکور ضعیف می‌تواند باعث مشکلات سلامتی مادام‌العمر شود؟

برای اکثر افراد، ژل مانیکور هیچ‌گاه مشکل‌ساز نمی‌شود. اما برای برخی می‌تواند حساسیت‌های مادام‌العمری به ابزارهای پزشکی مختلف مواد پر کردن دندان و ایمپلنت‌هایی شامل ترکیبی به‌نام اکریلات ایجاد کند؛ ماده‌ای کلیدی در مانیکورها و پدیکورها.

پوشش‌های ژلی ــ که برای خشک و سفت شدن نیاز به تابش فرابنفش یا LED دارند ــ از اواخر دهه ۱۹۸۰ وجود داشته‌اند و و نتیجه‌ای بادوام و صیقلی ارائه می‌دهند، بدون زمان خشک شدن معمولِ ۳۰ دقیقه‌ای. اما اگر یک تکنسین یا کارآموز ناخن از پولیش ژلی به درستی استفاده نکند، احتمال بروز آلرژی زیاد است؛ نوع شدید این آلرژی می‌تواند به زوال دستگاه تنفس و ضعف یا افتادن ناخن‌ها منجر شود.

به همین دلیل است که پزشکان به مشتریان خدمات ناخن، یا آنهایی که کیت‌های ژل مانیکور می‌خرند، هشدار می‌دهند که مراقب ریسک‌های این فرایند باشند و اقدامات احتیاطی را برای انجام ایمن آن ــ در سالن‌ها یا خانه ــ رعایت کنند. به‌گفتهٔ پزشکان، وقتی حساسیت به اکریلات در شما ایجاد شود، اغلب دائمی خواهد بود. این مشکلی است که به ورای ناخت سرایت پیدا می‌کند، زیرا اکریلات در روکش‌ها، چسب‌های جراحی و حتی اکستنشن‌های مو و مژه کاربرد دارد.

آلرژی‌ها یکی از عوارش جانبی بسیاری هستند که پژوهشگران در طول سال‌ها ثبت کرده‌اند. پژوهشی جدید حتی ریسک سرطان ژل مانیکورها را ارزیابی کرده و دریافته بود که تابش فرابنفش خشک‌کن‌های ناخن می‌توانند جهش‌هایی ایجاد کنند که ریسک سرطان را در فرد افزایش می‌دهد.

متخصصان توضیح می‌دهند که چگونه ژل مانیکورها عمل می‌کنند، علائم احتمالی حساسیت چه هستند و چگونه می‌توان این کار را ایمن انجام داد.

ژل مانیکور چیست؟

رینا متا (Reena Mehta)، پزشک آلرژی و آسم و ایالت نیو اورلینز آمریکا، می‌گوید بخشی از افزایش محبوبیت ژل مانیکورها به دلیل مقاومت بیشتر آنها دربرابر شکستگی و خراش است، در مقایسه با پولیش‌های سنتی ناخن.

طبق توضیحات متا، یکی از تفاوت‌های اصلی بین ژل مانیکورها و دیگر مانیکورها استفاده از لامپ‌های فرابنفش یا LED برای خشک کردن پولیش و ایجاد یک مانیکور بادوام و نیمه دائم است. معمولاً چندین لایه وجود دارد و هر لایه پیش از اعمال لایهٔ قبلی خشک می‌شود.

یکی از دلایل ماندگاری ژل مانیکور این است که از ماده‌ای شیمیایی به‌نام اکریلات استفاده می‌کند، که نوع پودری یا مایع دارد.

راجانی کاتا (Rajani Katta)، پزشک و متخصص پوست دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه تگزاس هیوستون، می‌گوید «تکنسین پودر اکریلات را به ناخن‌های شما اعمال می‌کند و سپس ناخن‌های خود را زیر یک منبع نوری قرار می‌دهید. این منبع واکنشی را آغاز می‌کند که پودر را به ماده‌ای سخت و پلاستیک‌مانند تبدیل می‌کند که مدت زیادی باقی می‌ماند.»

کارین پاچکو (Karin Pacheco)، آلرژی‌شناس و طب‌کار در ایالت کلرادو، می‌گوید «به‌عنوان یک رویهٔ کلی، ناخن‌های مصنوعی، اکریلیک، ژلی و سیلک همگی نعادل یکدیگر هستند.» او اضافه می‌کند که هر گونه خدمات ناخنی که به خشک کردن نیاز داشته باشد برپایهٔ اکریلات است.

سازمان غذا و داروی آمریکا برخی از انواع اکریلات را ممنوع کرده است، اما بسیاری از این‌ها همچنان در محصولات ناخن وجود دارند.

آلرژی ژل مانیکور چگونه است؟

مشخص نیست چه درصد از افرادی که از ژل ناخن استفاده می‌کنند واکنش آلرژیک دارند، یا چه چیزی باعث می‌شود فردی استعداد بروز حساسیت را داشته باشد. دیردری باکلی (Deirdre Buckley)، متخصص پوست در باث بریتانیا، می‌گوید «چیزی که می‌دانیم این است که اغلب هرچقدر دفعات و زمان انجام این کار بیشتر شود، احتمالش نیز بیشتر می‌شود. این برای هر عامل حساسیت‌زایی صدق می‌کند. اگر در طول سال‌های زیادی با ماده تماس داشته باشید، به‌احتمال بیشتری دچار آلرژی خواهید شد.»

یک واکنش آلرژیک متداول دراماتیت تماسی است، شرایطی که به‌گفتهٔ متا، در آن پوست در محل تماس با مادهٔ حساسیت‌زا قرمز، برآمده، زبر، خارش‌دار یا متورم می‌شود. این علائم، وقتی با ژل مانیکور فعال شوند، معمولاً در دست‌ها، انگشتان یا مچ‌ها دیده می‌شود؛ ناحیه‌هایی که معمولاً لمس می‌شوند، نظیر صورت، گردن و پلک‌ها نیز می‌توانند تحت‌تأثیر قرار بگیرند. واکنش‌های آلرژیک می‌توانند در پا یا انگشتان آن نیز ظاهر شوند، اما گویا با احتمال کمتر.

طبق گفتهٔ باکلی، مواردی نیز بوده است که کاربران خارش‌هایی در چین ناخن، نزدیک محل اعمال پولیش، گزارش کرده‌اند.

او می‌گوید «آنها شاید متوجه شوند که ناخن‌ها دچار آسیب یا شل شدن در انتهای خود می‌شوند، و گاهی این اتفاق بدون هیچ خارش یا جوشی در نوک انگشتان رخ می‌دهد. شاید ناخن‌هایشان شروع به افتادن کند. این به‌علت آلرژی است.»

در موارد شدید، افراد در صورتی که دائما در تماس با غلظت‌های بالای ماده باشند، می‌توانند دچار اشکالات تنفسی شوند. این یعنی ناخن‌کارها در معرض ریسک بالاتر عوارض تنفسی قرار دارند. باکلی میگوید اگر یک مشتری دچار عوارض دستگاه تنفس شود، موردی استثنایی است: «به‌عنوان مشتری، شما برای نگرانی دربارهٔ این عارضه باید بسیار آلرژیک باشید.»

از لحاظ درمان، متخصصان پیشنهاد می‌کنند که ناخن‌ها برداشته شوند، همچنین با استروئیدهای موضعی درمان گردند. اجتناب نیز مهم است. پاچکو می‌گوید «اگر دچار درماتیت شدید ــ جوش‌های قرمز، متورم و دردناک روی پوست اطراف ناخن ــ این به شما می‌گوید که احتمالاً حساس هستید، و تکرار دوبارهٔ فرایند ایدهٔ خوبی نیست.»

چطور ژل مانیکور ایمن داشته باشیم

عواقب افزایش آلرژی‌های اکریلات فراتر از خدمات ناخن است.

کاتا می‌گوید «وقتی تماس درماتیت آلرژیک به هر ماده‌ای در شما ایجاد شود، این واکنش تقریباً مادام‌العمر خواهد بود. دلیل این که چنین چیزی در حساسیت‌های اکریلات مهم است این است که این مواد در کاربردهای دیگری نیز وجود دارند.» مواد مبتنی بر اکریلات در پزشکی کاربرد دارند؛ ازجمله دندان‌پزشکی، اعضای مصنوعی و دستگاه‌های دیابت.

متخصصان درک می‌کنند که برخی افراد نخواهند به جایگزین‌های کمتر بادوام دیگر روی آورند. با این حال آنها ناظران سالن‌های ناخن‌کاری را تشویق می‌کنند که اقدامات احتیاطی معینی را انجام دهند و پیشنهاد می‌دهند که تکنسین‌ها دستکش نیتریل بپوشند تا دربرابر ماده مقاوم شوند.

کاتا می‌گوید «یکی از مهم‌ترین چیزها اطمینان از این است که به سالنی می‌روید که می‌دانند این مواد شیمیایی چقدر می‌توانند خطرناک باشد. باید مطمئن شوید که به‌شدت مراقب پودر یا مایع اکریلات هستند، آن را روی کابینت‌ها قرار نمی‌دهند، بادقت اعمالش می‌کنند و این مواد روی پوست شما نمی‌ریزد.»

خشک کردن درست نیز حیاتی است. اگر پولیش به‌درستی خشک نشود، اکریلات‌ها با احتمال بیشتری واکنش آلرژیک ایجاد می‌کنند. به این دلیل، متخصصان استفاده از کیت‌های خانگی را توصیه نمی‌کنند، زیرا افراد حرفه‌ای بسیاری هستند که برای استفادهٔ درست از ژل‌ها آموزش دیده‌اند.

باکلی می‌گوید «افراد پس‌انداز خود را صرف ایجاد یک کسب‌وکار و آموزش برای تبدیل شدن به تکنسین ناخن می‌کنند، پس به‌هیچ وجه نمی‌خواهم بگویم که مردم نباید از این خدمات دوری کنند. نکته این است که اگر مردم آگاه باشند، می‌توانند آگاهانه دربارهٔ گرفتن یا نگرفتن این خدمات تصمیم بگیرند.»