ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

Very satisfied Satisfied Neutral Dissatisfied Very dissatisfied
واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

جدیدترین اخبار و روندهای دنیای فناوری را با نگاهی دقیق و حرفه‌ای، در کانال تلگرام دیجیاتو دنبال کنید.

ورود به کانال تلگرام دیجیاتو
کوچک‌ترین دیود نوری جهان
میان رشته ای

۱۰۰ برابر ریزتر از سلول بدن؛ دانشمندان کوچک‌ترین دیود نوری جهان را ساختند

این دیودهای نوری می‌توانند تراکم پیکسل گوشی‌ها را حدود ۲۵۰۰ برابر در هر اینچ افزایش دهند.

آزاد کبیری
نوشته شده توسط آزاد کبیری تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۴ | ۱۶:۰۰

در دیجیاتو ثبت‌نام کنید

جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.

عضویت در دیجیاتو

محققان دانشگاه ETH زوریخ در سوئیس موفق به ساخت نانوOLEDهایی شده‌اند که ابعادشان آنقدر کوچک است که با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این دیودهای نوری ۱۰۰ برابر کوچک‌تر از یک سلول بدن انسان هستند و می‌توانند کیفیت نمایشگرها را به سطحی باورنکردنی برسانند.

براساس گزارش Phys، این دیودهای نوری جدید دارای قطری در حدود ۱۰۰ نانومتر هستند؛ یعنی ۵۰ برابر کوچک‌تر از پیشرفته‌ترین پیکسل‌هایی که امروزه در صنعت وجود دارد. برای درک بهتر این ابعاد، محققان لوگوی دانشگاه ETH زوریخ را با استفاده از ۲۸۰۰ عدد از این دیودها بازسازی کردند. نتیجه جالب‌توجه بود: کل این لوگو به اندازه فقط ۲۰ میکرومتر را اشغال کرد که تقریباً برابر با اندازه یک سلول انسان است.

کوچک‌ترین دیود نوری جهان

این فناوری تراکم پیکسلی را به عدد نجومی ۵۰ هزار پیکسل در هر اینچ (ppi) می‌رساند؛ عددی که ۲۵۰۰ برابر بیشتر از تراکم پیکسلی نمایشگرهای فعلی است.

ساخت کوچک‌ترین دیود نوری جهان

نکته جالب این پژوهش فقط در کوچک‌بودن پیکسل‌ها نیست، بلکه مربوط به فیزیک نوری آن نیز می‌شود. وقتی منابع نور (پیکسل‌ها) در فاصله‌ای کمتر از نصف طول موج نور (حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ نانومتر) قرار می‌گیرند، امواج نوری آنها با هم تعامل می‌کنند. این پدیده که به «حد پراش» (Diffraction Limit) معروف است، به دانشمندان امکان می‌دهد تا بدون نیاز به قطعات متحرک و آینه‌ها، نور را هدایت و متمرکز کنند.

دکتر «توماسو مارکاتو» (Tommaso Marcato)، از محققان این پژوهش، این فرایند را به انداختن دو سنگ در یک دریاچه آرام تشبیه می‌کند؛ جایی که امواج با هم برخورد و یکدیگر را تقویت یا خنثی می‌کنند. با چیدمان هوشمندانه این نانواولدها می‌توان جهت نور را به‌صورت الکترونیکی کنترل کرد.

کوچک‌شدن پیکسل‌ها در این مقیاس درهای جدیدی به روی علم و تکنولوژی باز می‌کند. در حوزه گجت‌های پوشیدنی، این فناوری امکان ساخت عینک‌های واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) را با وضوحی خیره‌کننده و بدون پیکسل‌شدگی تصویر فراهم می‌کند.

در دنیای پزشکی و آزمایشگاهی این آرایه‌های نوری می‌توانند به‌عنوان منبع نور در میکروسکوپ‌های پیشرفته مورد استفاده قرار بگیرند. همچنین امکان ساخت حسگرهای زیستی بسیار حساس که سیگنال‌های تک‌سلول‌های عصبی را تشخیص می‌دهند و حتی تولید نمایشگرهای هولوگرافیک سه‌بعدی واقعی نیز با این فناوری دور از دسترس نیست.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال Nature Photonics منتشر شده است.

آزاد کبیری
آزاد کبیری

دانش‌آموخته‌ زبان‌شناسی‌ هستم و همان‌قدر که به کلمات علاقه‌مندم، از سرک‌کشیدن به گوشه‌وکنارِ تکنولوژی و علم هم لذت می‌برم. حدود ۱۵ سال از نگارش نخستین متن رسمی‌ام می‌گذرد.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی