کاوشگرهای سه‌گانه ناسا برای انجام مأموریت بدون دخالت انسان به ماه اعزام می‌شوند
ناسا در یک مأموریت جدید قصد دارد کاوشگرهای مینیاتوری خود را به ماه اعزام کند تا توانایی آن‌ها در انجام کار گروهی را تحلیل نماید.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ناسا قصد دارد سه کاوشگر مینیاتوری خود را به ماه بفرستد تا ببیند آن‌ها تا چه حد می‌توانند بدون دخالت و کمک مستقیم کنترل‌گرها در زمین، با یکدیگر هماهنگ شده و روی سطح ماه مأموریت انجام دهند.
این یک آزمایش برای بررسی کار گروهی میان کاوشگرها است که تکنولوژی‌های جدید به‌کاررفته برای هماهنگی آن‌ها را بررسی کند. این تکنولوژی «CADRE» نام دارد و گامی به‌سوی همکاری متقابل کاوشگرها با کمترین دخالت انسان است. این کاوشگرها قرار است هرکدام از نواحی مختلف به‌صورت هم‌زمان اندازه‌گیری‌هایی انجام دهند و نتایج را منتشر کنند. در این روش بازده مأموریت به‌‌طور بالقوه افزایش خواهد و در صورت موفقیت، استفاده گسترده‌ای در مأموریت‌های بعدی ناسا خواهد داشت.
سه کاوشگر ناسا که تحت تکنولوژی CADRE قرار است در سال 2024 در پروژه «CLPS» به ماه فرستاده شوند، در منطقه «راینر گاما» ماه فرود خواهند آمد. این پروژه، پروژه ارسال محموله و انجام فعالیت‌های تجاری در ماه است. این کاوشگرها هر یک به‌اندازه یک چمدان دستی هستند و چهار چرخ دارند و پس از آنکه روی سطح ماه مستقر شدند، برای یافتن مکانی که بیشترین تابش آفتاب را داشته باشد، حرکت می‌کنند. این کاوشگرها پس از یافتن محل مناسب، پنل‌های خورشیدی خود را باز کرده و شارژ می‌شوند. سپس یک روز کامل قمری – یعنی حدود 14 روز زمینی – را صرف انجام آزمایشاتی می‌کنند که برای آن طراحی شده‌اند.
کنترل‌کننده‌های مأموریت که روی زمین مستقر هستند، دستورات را به ایستگاه کنترل کاوشگرها ارسال می‌کنند. سپس ربات‌ها یک رهبر را انتخاب می‌کنند که درحقیقت وظایف اعمال‌شده را میان اعضا تقسیم می‌کند. هر کاوشگر باید بدانید چطور وظیفه محول‌شده را به بهترین نحو ممکن انجام دهد.
کاوشگرها در این پروژه با آزمایش‌های متعددی روبه‌رو خواهند شد. جالب است بدانید که همه آن‌ها با کمک دوربین‌های نظارتی تحت بررسی هستند. به عنوان مثال، یکی از آزمایش‌ها این است که بتوانند موقعیت نسبی خود را حفظ کرده و درعین‌حال از موانع اجتناب کنند. کاوشگرها در این آزمایشات منطقه‌ای به مساحت 400 متر‌مربع را کاوش کرده و یک نقشه سه‌بعدی توپوگرافی با دوربین‌های خود تولید می‌کنند.
«سوبا کوماندور»، مدیر CADRE در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا گفت: «مأموریت ما این است که نشان دهیم شبکه‌ای از ربات‌های متحرک می‌توانند برای انجام کاری بدون دخالت انسان، به‌صورت مستقل با یکدیگر همکاری کنند.»
اما CADRE چیزی بیش از آزمایش توانایی استقلال و کار گروهی ربات‌هاست. کاوشگرها همچنین باید از محیط خشن در سطح ماه جان سالم به‌در ببرند. در زیر نور خورشید در طول روز، کاوشگرها با دمای حدود 114 درجه سانتی‌گراد روبه‌رو خواهند شد و باید به‌اندازه کافی قوی باشند تا بتوانند گرمای روز را تحمل کنند.
دانشمندان ناسا برای جلوگیری از ذوب‌شدن کاوشگرها راه‌حلی خلاقانه ارائه کرده‌اند: کاوشگرها چرخه‌های بیداری 30 دقیقه‌ای دارند، به این معنا که 30 دقیقه فعالیت می‌کنند و 30 دقیقه خاموش می‌شوند تا خنک شوند. البته انجام این ایده در عمل با بیان آن فاصله دارد و باید ببینیم زمانی که این مأموریت انجام شود، نتیجه حاصل این کار گروهی با چنین جزئیاتی چه خواهد بود.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.