بررسی دیجیاتو: مودم TD-LTE ایرانسل مدل رومیزی DT-350

«ظرفیت مرکز مخابراتی شما تکمیل شده است»، «کیفیت خط تلفن شما برای دریافت سرعت بالا مناسب نیست» و در نهایت «خط شما فیبر نوری است و قابلیت استفاده از ADSL را ندارد». اینها برخی از پاسخ هایی هستند که بسیاری از ما هنگام درخواست اینترنت ADSL روی خط تلفن از اپراتورهای مخابرات و سرویس دهنده های اینترنتی شنیده ایم.

چنین مشکلاتی استقبال کاربران از روش های بیسیم برای دریافت اینترنت را به شکل روز افزون بیشتر می کنند خصوصاً حالا که شبکه نسل چهارم در ایران به بهره برداری رسیده و در بسیاری از نقاط کشور در دسترس قرار دارد.

اما اینترنت تلفن همراه هم برای استفاده در حال حرکت ساخته شده و محدودیت های خودش را دارد، از جمله اینکه حداکثر ظرفیت قابل خریداری آن در حال حاضر 100 گیگابایت در نظر گرفته شده است و نسبت به روش های ثابت، هزینه ی بالاتری در پی دارد.

در این حالت اینترنت وایمکس یکی از آخرین راه حل های باقی مانده برای کاربران خانگی و تجاری به نظر می رسد، اما این روش هم در ایران با کیفیت مناسبی پیاده نشده است و در جهان از فناوری های منسوخ و فراموش شده به حساب می آید.

بر همین اساس ایرانسل که اولین شرکت ارائه دهنده اینترنت 4G در ایران بود، حالا قصد دارد سرویس وایمکس خود را بازنشسته کند و اینترنت 4G ثابت یا TD-LTE را جایگزین آن نماید؛ تا کاربرانی که به جابجایی دائم نیاز ندارند و بسته های اینترنت موبایل کفاف مصرفشان را نمی دهد هم یک اتصال به صرفه تر و سریع در اختیار داشته باشند.

در ادامه با بررسی مودم TD-LTE DT-350 ایرانسل همراه باشید.

طراحی و امکانات

DT-350 یک مودم رومیزی است و بر همین اساس طراحی ساده و زیبایی دارد. این مودم به رنگهای سازمانی ایرانسل یعنی زرد و سفید ملبس شده و در نمای روبروی دستگاه، نشان تجاری سازنده به چشم می خورد.

ابعاد دستگاه 165 در 166 میلی متر در نظر گرفته شده و ضخامت بدنه هم به 43 میلی متر می رسد که نشان می دهد ابعاد دستگاه با روترهای رومیزی مرسوم بازار یا مودم های وایمکس، فاصله ی قابل توجهی ندارد.

چراغ های نشانگر دستگاه روی نوار سیاه رنگ پایین بدنه هستند و پشت بدنه برای درگاه های ورودی و خروجی در نظر گرفته شده است. در این بخش علاوه بر محل اتصال آداپتور، دو درگاه RJ45 یا کابل شبکه وجود دارد که می توانید با استفاده از آنها به اینترنت متصل شوید.

این درگاه ضمناً برای راه اندازی اولیه مودم مورد استفاده قرار می گیرد (البته لازم نیست دستگاه را حتماً با کابل شبکه راه اندازی کنید). یک درگاه RJ11 یا همان سوکت تلفن هم در این بخش وجود دارد که البته به نظر نمی رسد کاربرد خاصی داشته باشد.

DT-350 از اتصال وایمکس هم پشتیبانی می کند، اما همانطور که اشاره کردیم ایرانسل قصد دارد پس از تکمیل شبکه TD-LTE، سرویس وایکمس خود را جمع آوری نماید.

از دیگر امکانات دستگاه نیز می توان به پشتیبانی از VoIP، چهار SSID مختلف، VPN لایه دو و سه و تونل GRE و اتصال همزمان 32 کاربر Wi-Fi اشاره کرد.

گفتنی است که این مودم در حقیقت به دست شرکت مالزیایی گرین پکت ساخته شده و در صورت نیاز می توانید نام کامل آن، Greenpacket DT-350 را برای یافتن جزئیات بیشتر جستجو کنید.

سرعت و عملکرد

اولین بار شرکت سوئدی اریکسون فناوری TD-LTE را در هند مورد آزمایش قرار داد و موفق شد به سرعت چشمگیر 80 مگابایت در ثانیه دست پیدا کند. سال 2011 اپراتور چاینا موبایل در همکاری با هوآوی TD-LTE را در 6 شهر چین راه اندازی کردند و سال 2013 نیز شاهد بهره برداری از این فناوری در آمریکا بودیم.

حالا ایرانسل پیش قدم شده تا اینترنت TD-LTE را در ایران هم راه اندازی کند و فاصله ی کشور از نظر زیر ساخت ها با دنیا هرچه کمتر شود. فناوری TD-LTE در حقیقت زیر مجموعه اتصال 4G محسوب می شود و به 2 شکل FD-LTE و TD-LTE قابل استفاده خواهد بود.

استاندارد FD-LTE از توسعه شبکه نسل 3 به وجود آمده و مثل تلفن، پهنای باند را به دو قسمت تقسیم می کند، تا امکان ارسال و دریافت همزمان اطلاعات وجود داشته باشد. این روش در استانداردهای مخابراتی «دوپلکسِ تقسیمِ فرکانسی» نامیده می شود.

اما استاندارد TD-LTE که در این مودم به کار رفته، از تکامل TD-SCDMA به وجود آمده و به جای تقسیم طیف فرکانس ها به دو بخش دانلود و آپلود، تمام پهنای باند را به شکل یکجا در نظر می گیرد و آن را به شکل زمان بندی شده برای دریافت و ارسال اطلاعات مورد استفاده قرار می دهد.

هر یک از این دو روش معایب و مزیت هایی دارند که از حوصله ی این بحث خارج خواهد بود، اما به طور خلاصه در حالت TD-LTE نیازی به باند محافظ میانی وجود ندارد و می توان ظرفیت Uplink و Downlink را در صورت لزوم تغییر داد، در حالی که چنین امکانی برای استاندارد FD-LTE وجود ندارد و این ظرفیت ها بر اساس پهنای باند اختصاص یافته به اپراتورها، ثابت خواهند بود.

از توضیحات فنی که بگذریم، برای راه اندازی مودم DT-350 ابتدا باید دستگاه را با کابل شبکه به کامپیوتر متصل کنید یا از گذرواژه ای که روی برچسب پشت بدنه چاپ شده برای اتصال از طریق وای-فای استفاده کنید.

در ادامه با کنترل پنل دستگاه مواجه می شوید که با مودم های دیگر ایرانسل تفاوت چندانی ندارد و چیزی شبیه این را مقابل شما قرار می دهد.

در این بخش علاوه بر راه اندازی اولیه دستگاه، می توانید جزئیاتی مثل سرعت تبادل اطلاعات، مقدار آنتن دهی و نسخه ی نرم افزار مودم را مشاهده کنید.

بررسی سرعت اتصال

پس از راه اندازی اولیه، بررسی سرعت اتصال دستگاه و میزان آنتن دهی را آغاز کردیم، اما پیش از هرچیز لازم است بدانید که تست های سرعت دستگاه در اواسط فروردین و در دو منطقه ی میرداماد و سید خندان تهران انجام گرفته اند.

نکته ی جالب اینکه تا پیش از عید منطقه ی سید خندان پوشش مناسبی نداشت و باعث تعجب بود که چرا ایرانسل یکی از اصلی ترین مناطق تجاری تهران را نادیده گرفته است.

اما خوشبختانه تا اواسط فروردین پوشش این منطقه (شاید به دلیل خلوت شدن شبکه) بهتر شد و حالا می توانیم نتایج تست های انجام گرفته را با شما در میان گذاریم.

البته لازم است اشاره کنیم که میزان آنتن دهی حتی در حالت خلوت بودن شبکه هم تا حد زیادی به محل دقیق شما بستگی دارد و ما در سید خندان پوشش داخلی بیشتر از دو خط آنتن در اختیار نداشتیم (از سه خط آنتن).

احتمالاً به همین دلیل است که اتصال اینترنت نوسان بالایی داشت و تست سرعت ما با هر تکرار به نتیجه ی کاملاً متفاوتی منجر شد. برای مثال تست با سرور مستقر در هامبورک از سرعت 11.5 مگابیت در هر ثانیه و پینگ 105 حکایت داشت که رقم بسیار مناسبی محسوب می شود، اما نتیجه ی تست روی همین سرور گاهی به 4 مگابیت و کمتر از آن هم کاهش پیدا می کرد.

در نظر داشته باشید که سرعت اینترنت سیم کارت 4G ایرانسل با تلفن هوشمند روی همین سرور بین 2.5 تا حداکثر 7 مگابیت در نوسان بود، اما پینگ تقریباً با مودم TD-LTE یکسان و در بازه ی قابل قبول باقی ماند.

در منطقه ی ظفر هم پوشش شبکه TD-LTE کامل نبود و حداکثر به 2 خط آنتن دست یافتیم. اما با این وجود تست سرعت از 9.5 مگابیت در ثانیه و بالاتر از آن حکایت داشت، هرچند پینگ شبکه هم اندکی بالاتر بود اما کماکان می توانیم آن را قابل قبول ارزیابی کنیم.

ناگفته نماند که در همین نقطه سیم کارت 4G ایرانسل با سرعت 5 مگابیت در ثانیه و پینگ تقریباً یکسان با شبکه TD-LTE قابل استفاده بود.

بالاترین سرعت هم طبیعتاً به سرورهای داخل کشور اختصاص دارد و به راحتی با دو آنتن 13 مگابیت در ثانیه را پشت سر می گذارد، آن هم با پینگ بین 20 تا 50 میلی ثانیه. هرچند این مقدار تنها برای باز کردن سایت های ایرانی و سرورهای داخل کشور محسوس خواهد بود و در مورد سایت های خارجی باید به تست های پیشین ارجاع کنیم.

همانطور که شاهد بودیم، سرعت اتصال شما روی این مودم تا حد زیادی به محل دقیق استفاده بستگی دارد و می تواند از یک کوچه تا کوچه ی بعدی همان محله کاملاً متفاوت باشد. بر همین اساس توصیه می کنیم حتماً پیش از خرید، نقشه ی پوشش شبکه TD-LTE را با دقت بررسی نمایید.

مقایسه بسته های اینترنت

اما سرعت اتصال (که ظاهراً در ابتدای راه اندازی سرویس نوسان بالایی هم دارد) به تنهایی نمی تواند برای جلب توجه کاربران کافی باشد، در نتیجه ایرانسل تلاش کرده سرویس TD-LTE نسبت به 4G موبایل بسته های پر حجم و به صرفه تری داشته باشد.

برای مثال اکنون در صورت خرید اینترنت برای مودم ایرانسل، بسته 100 گیگابایت بالاترین حجمی است که می توانید به شکل 6 ماهه روی سیم کارت 4G ایرانسل تهیه کنید، اما در TD-LTE این میزان به 300 گیگابایت برای یکسال می رسد (شامل 100 گیگابایت اینترنت شبانه).

در این حالت، اگر اینترنت شبانه را هم قیمت حجم روزانه در نظر بگیریم، هر گیگابایت اینترنت TD-LTE حدود 1350 تومان هزینه خواهد داشت، در حالی که هزینه ی اینترنت 4G موبایل با خرید بسته ی 100 گیگابایتی 6 ماهه 1750 تومان تمام می شود (به این مبالغ 9 درصد هم مالیات بر ارزش افزوده اضافه خواهد شد).

در مورد بسته های کوتاه مدت تر، اختلاف بسیار ناچیز می شود. مثلاً ایرانسل بسته شش ماهه 75 گیگابایتی (شامل 50 گیگابایت اینترنت روزانه و 25 گیگابایت شبانه) را با قیمت 145 هزار تومان به فروش می رساند، یعنی هرگیگ 1933 تومان.

در حالی که خرید یک بسته شش ماهه 72 گیگابایتی روی شبکه 4G موبایل 150 هزار تومان هزینه دارد که به معنای 2083 تومان به ازای هر گیگابایت خواهد بود، البته پیش از اضافه شدن مالیات.

اما در مورد بسته های بسیار کوتاه مدت حتی گاهی معادله به سود 4G موبایل تغییر می کند. مثلاً بسته یکماهه اینترنت 4G با حجم 36 گیگابایت (شامل 18 گیگابایت اینترنت روزانه و 18 گیگابایت شبانه) توسط ایرانسل با قیمت 70 هزار تومان به فروش می رسد که به معنای هر گیگابایت 1944 تومان خواهد بود (بدون 9 درصد مالیات).

از طرف دیگر خرید 30 گیگابایت اینترنت یک ماهه روی سرویس TD-LTE (شامل 20 گیگابایت روزانه و 10 گیگابایت شبانه) حدود 60 هزار تومان هزینه در پی دارد که نرخ 2000 تومان برای هر گیگابایت را حکایت می کند.

در ادامه برای درک بهتر می توانید هزینه چند نمونه از بسته های هر دو سرویس را با یکدیگر مقایسه کنید (قیمت های جدول بدون احتساب 9 درصد مالیات هستند).

همانطور که مشاهده می کنید، هرچه ظرفیت حجمی بسته ها کمتر می شود، صرفه ی اقتصادی TD-LTE هم نسبت به 4G موبایل کاهش پیدا می کند و حتی در برخی موارد برتری با سیم کارت موبایل خواهد بود، آن هم با وجود اینکه اینترنت شبانه را در مقایسه هم قیمت با حجم روزانه در نظر گرفتیم.

علاوه بر این باید توجه داشته باشید که مودم DT-350 هم در حال حاضر با بیشتر از 50 درصد تخفیف به قیمت حدود 150 هزار تومان توسط ایرانسل به فروش می رسد و باید هزینه ی آن را هم روی بسته های اینترنت سرشکن کنید تا مقایسه ی منصفانه تری داشته باشیم.

جمع بندی

مدیر عامل ایرانسل می گوید بین سالهای 2013 تا 2015 حدوداً 76 شبکه TD-LTE در 43 کشور جهان راه اندازی شده و 93 شبکه دیگر هم در 60 کشور در حال راه اندازی هستند.

خوشبختانه در ایران هم با راه اندازی این سرویس جدید و پیشرفته، شاهد کاهش فاصله ی کشور از نظر زیر ساخت های ارتباطی با دیگر نقاط دنیا هستیم و طبعاً این موضوع خوشحال کننده خواهد بود.

اما لازم است برای کاربرانی که در ابتدای راه اندازی سرویس می خواهند در مورد کیفیت و کارایی آن بیشتر بدانند توضیح بدهیم که بر اساس تجربه ی ما، سرعت اتصال مودم TD-LTE در مناطقی که پوشش داخلی کامل وجود نداشته باشد نوسان بسیار بالایی دارد. اما اگر روی نقشه پوشش مناسبی مشاهده می کنید، احتمالاً سرعت و پینگ مناسب تر نسبت به 4G برای شما قابل دستیابی خواهد بود.

در مورد هزینه ی اینترنت هم تا حد زیادی به میزان استفاده ی شما بستگی دارد. سرویس TD-LTE در مجموع بسته های پر حجم تری دارد و هرچه به سمت حجم های بالاتر حرکت می کنیم، صرفه ی اقتصادی این سرویس بالاتر می رود.

اما کاربران کم مصرف می توانند بدون نیاز به تهیه ی مودم جدید با همان سیم کارت معمولی که قابلیت ارسال پیام و تماس گرفتن را هم دارد، اینترنت 4G را با هزینه ی برابر یا حتی در برخی موارد مناسب تر استفاده کنند؛ تا زمانی که پوشش شبکه TD-LTE پایدار تر شود و سرعت بالاتر آن به یکی از مزیت های اصلی در مقابل 4G تلفن های هوشمند تبدیل گردد.