لپ تاپ های ویندوزی نیازمند کدامیک هستند: مهندسی بهتر یا بازاریابی بیشتر؟

چندی پیش مدیران ارشد بازاریابی مایکروسافت، اینتل، دل، لنوو و اچ پی گرد هم آمدند تا خبر شروع کمپین تبلیغاتی مشترک خود برای کامپیوترهای شخصی را به سمع و نظر کاربرانشان برسانند.

این نخستین باری بود که 5 بازیگر اصلی صنعت کامپیوتر دور هم جمع می شدند تا پیامی متحد و یکپارچه را به مخاطبان خود برسانند. زمانبندی درست و مناسب برای عرضه نسخه جدید ویندوز، ارائه نسل تازه پردازنده های اینتل و فرا رسیدن فصل خرید، همه و همه عواملی هستند که افزایش فروش این دستگاه ها را به دنبال داشته اند و این مساله نیز نشان از شکل گیری اتحادی محکم میان شرکت های یاد شده دارد.

اما نکته ای که باید به آن توجه نمود این است: بازاریابی صرف نمی تواند به تنهایی راهکار مناسب برای بالا بردن فروش این شرکت ها باشد. در ادامه این مطلب با دیجیاتو باشید.

اگر خاطرتان باشد چندی پیش، دو لپ تاپ جدید از سوی توشیبا و الجی معرفی شدند که یکی به خاطر نمایشگر 4K و دیگر به خاطر وزن اندکش مورد توجه قرار گرفت. هر دوی این دستگاه ها امکانت مختلفی دارند که می توانند مورد توجه کاربران قرار گیرند اما هر دویشان هم همان مشکل همیشگی لپ تاپ های ویندوزی را یدک می کشند: تاچ پدهای ضعیف و عمر باتری بسیار کم.

در سال های اخیر تک تک شرکت های تولید کننده PC هر نوع تغییری را برای بیشتر شدن مشتریان محصولات خود در مدل پایه لپ تاپ هایشان اعمال کرده اند و از ایده ساخت مدل های قابل تبدیل گرفته تا انواعی که کیبورد را می پذیرند و حتی لپ تاپ های پایه دار را امتحان کردند اما کم هستند شرکت هایی که در صدد رفع دو مشکل ذکر شده بر آمده اند.

کجای ساختن یک تاچ پد خوب دشوار است؟

دنیای کامپیوترهای شخصی در حال تغییر است و اغلب تعاملات ما با تکنولوژی و جهان پیرامون نیز بیشتر از طریق دستگاه های موبایل انجام می گیرد. طبق گزارش IDC (شرکتی که در زمینه تحقیقات بازار فعالیت دارد) 337 میلیون تلفن هوشمند در سه ماهه دوم امسال فروخته شد که به مراتب بیشتر از 66 میلیون کامپیوتر شخصی فروخته شده در همان بازه زمانی است.

روشن  است که نه مایکروسافت و نه دل می توانند برای وارونه کردن این روند و دست کم تغییر آن کاری انجام دهند. اما با وجود آنکه فروش PC مرتبا در حال کم شدن است، واحد مک اپل همچنان ثابت قدم مانده و حتی نسبت به سال قبل رشد کرده است.

این مساله البته تحت تاثیر اکوسیستم آیفون هم بوده است با این همه، اصلی ترین علت موفق دستگاه های مک بهتر بودن آنها در قیاس با لپ تاپ های ویندوزی است و دو فاکتور کلیدی در این مساله هم کیفیت بالای تاچ پد آن و طول عمر بالای باتری های این دستگاه هاست.

کار کردن با تاچ پد مک بوک های اپل آنچنان دلپذیر و بی دردسر است که بسیاری از کاربران آنها را به عنوان لوازم جانبی جداگانه برای سیستم های دسکتاپی شان هم خریداری می کنند. این تاچ پدها در اصل استاندارد و معیار اصلی صنعت هستند و همین مساله است که به قیمت بالایشان منجر گردیده.

این افزایش هزینه تولید، دقیقا همان جایی است که صنعت باید خود را از آن دور نگه دارد. جنگ قیمتی که اخیرا در این صنعت شاهدش بودیم شرکت های مختلف را بر آن داشت که یا با کم کردن امکانات محصولاتشان بقای خود در آن تضمین کنند یا اینکه با بالا بردن حاشیه سودشان، موفقیت را که احتمال پایینی هم برایشان داشت جویا شوند.

از حق که نگذریم مردم این روزها حاضرند پول به مراتب بیشتری را برای خرید مک بوک صرف کنند، اما نه به خاطر وجود برخی امکانات جذاب این محصول بلکه به جهت در نظر گرفته شدن پاره ای قابلیت های کلیدی و مهم برای آن از جمله همان عمر بالای باتری.

مک بوک ایر حالا یک قهرمان سرسخت در بازار کامپیوترهای شخصی است و به سختی می توان یک جایگزین ویندوزی برای آن پیدا کرد که با همان ابعاد جمع و جور و وزن اندکش امکاناتی مشابه را برای کاربر به ارمغان بیاورد.

از طرفی عملکرد بازوی بازاریابی اپل نیز درست مانند دستگاه های تولیدی آن خوب است و این مساله به فروش هرچه بیشتر شرکت مورد بحث کمک می کند.

بنابراین شاید بهتر باشد اینطور بگوییم که نخستین قدم در بازاریابی مطلوب و قابل قبول داشتن یک کالای خوب و بدون نقص است و خبر خوشحال کننده اینکه تولیدکنندگان لپ تاپ های ویندوزی عاقبت به این نکته رسیده اند.

دل پرچمدار این شرکت هاست که با عرضه لپ تاپ XPS 13 تلاش داشته ابتکار عمل را در دست بگیرد اما هنوز هم که هنوز است نتواسته در کلاس مک بوک جای بگیرد هرچند که تاچ پد آن به لحاظ عملکردی شباهت زیادی با مک بوک دارد.

اما شباهت این دستگاه با مک بوک آنقدر زیاد هست که تعدادی از خریداران مرددی که محیط آشنای ویندوز را به OS X ترجیح می دهند به خرید مجاب نماید. اصول طراحی به خدمت گرفته شده در ساخت این محصول به هیچ وجه مانند گذشته نیست و باعث شده امکاناتی نظیر نمایشگر فوق العاده عالی و تقریبا بدون حاشیه و یک کیبورد بی نظیر را در خود جای دهد.

نکته دیگر اینکه استفاده از چیپست های جدید Skylake در لپ تاپ های مدل XPS 13 و  XPS 15 باعث شده که عمر باتری این محصولات به میزان قابل توجهی بهبود پیدا کرده و در نتیجه موقعیت اپل را به عنوان طلایه دار بیش از هر زمان دیگری متزلزل نمایند.

رونمایی سرفس بوک را نیز به خاطر بهره مندی اش از یک ترکپد شیشه ای و عمر باتری بالا می توان اعلام جنگ رسمی اهالی ردموند به اپل و مک بوک پرو قلمداد کرد. لپ تاپ Spectre x360 اچ پی هم معرفی شد تا مثلث دستگاه های ویندوزی برای ایجاد تجریه ای مشابه به مک بوک اپل شکل بگیرد.

تک تک این دستگاه ها در طیف محصولات عالی جای می گیرند و مدل های بهره مند از بهترین امکانات آنها بیش از 1000 دلار آب می خورند. اما این همان نقطه ایست که تولیدکنندگان کامپیوترهای شخصی باید رقابت را در آن حفظ کنند.

همانطور که می دانید نمی شود لپ تاپ های پرفروش 500 دلاری را در سبد محصولات اپل پیدا کرد و این شرکت حتی قصد تولید چنین محصولاتی را ندارد. جالب تر اینکه حتی شرکت های تولید کننده چنین لپ تاپ هایی هم ابدا از تولید آنها سودی نمی برند.

چیزی که حالا شاهدش هستیم شروع یک حرکت مهم در مسیر صحیح است که بعد از اشتباهات و کج روی های متعدد کلید خورده است. زمانی صرفا روی محصولات اپل می شد ژشت های حرکتی و مالتی تاچ را تجربه کرد و تولید کنندگان پی سی هم در ابتدای امر این ایده را با اندکی تردید روی دستگاه های خود اجرا کردند که متاسفانه به شکل خوبی هم پیاده سازی نشد.

این شیوه تعامل با دستگاه ها حالا همانند کیبورد جا افتاده است و مشخص گردیده که راهکار درست برای بیرون آمدن از بحران، نه نصب نمایشگرهای تاچ و تبدیل کردن لپ تاپ ها به دستگاه های هیبریدی عجیب و غریب، بلکه افزودن تاچ پدهای فوق العاده به آنهاست.

به بیان دیگر شرکت ها می توانند پول، انرژی و منابعی که پیشتر صرف تولید نمایشگرهای تاچ برای این دستگاه ها می کردند را به افزودن بر عمر باتری دستگاه های تولیدی خود و ساخت یک تاچ پد بهتر اختصاص دهند.

نکته مهم دیگر اینکه اپل علیرغم تمامی سخنانی که پیرامون ایجاد تحول مطرح می کرد یک شرکت بی نهایت محتاط است. امروز مک بوک پرو نسخه ای باریک تر از طرحی است که در سال 2008 میلادی معرفی شد.

مک بوک ایر نیز از سال 2010 میلادی تاکنون تغییر چندانی به خود ندیده است و زمانی که اپل تصمیم گرفت از تکنولوژی فورس تاچ در تاچ پد این دستگاه استفاده نماید این کار را پس از شور و مشورت زیاد و بهره گیری از تکنیک های مهندسی پیشرفته عملیاتی نمود.

اپل اصول و مبنای کار را خیلی خوب پیاده سازی می کند و سپس با کمک بازوی بازاریابی خود بیشترین بهره را از ایده هایش می برد. اما متاسفانه شرکت های سازنده کامپیوترهای شخصی ویندوزی مسیری کاملا برعکس اپل را طی کرده اند و در طرح های خود به دنبال ایده های عجیب و غریب و بعضا غلط انداز رفته اند و در نهایت هم آن ایده ها را به بدترین و کلیشه ای ترین شیوه ارائه نموده اند.

این شرکت ها برای آنکه به تلاش های بازاریابی خود معنا بدهند باید مطمئن شوند دستگاه هایی را تولید می کنند که با گرایش این روزهای کاربران همخوانی کافی دارد و از آنجایی که این استراتژی برای اپل سودمند و مفید واقع شد در نتیجه تصور نمی شود که برای شرکت های دیگر بی فایده باشد.