نگاهی به کنسول «نینتندو پلی استیشن»؛ همکاری نافرجام نینتندو و سونی

چندی پیش و در ماه جولای، خبرهایی از وجود نسخه پروتوتایپ دستگاهی به نام «Nintendo PlayStation» به گوش رسید که ظاهرا به صورت هم زمان از یک کارتریج SNES و سی دی درایو بهره می برده، اما بعد از آن دیگر چیزی در این باره نشنیدیم. حتی شوهی یوشیدا، مدیر استودیوهای جهانی سونی، هم تمایلی به تایید وجود چنین دستگاهی نداشت. یا این که نمی خواست به همکاری شکست خورده بین کمپانی خود و نینتندو در چند دهه پیش اشاره کند.

سال ها پیش (در واقع در سال 1988 میلادی) سونی در طی قراردادی با غول صنعت بازی آن زمان، یعنی نینتندو، قرار بود که تکنولوژی سی دی رام خود را به کنسول SNES بیاورد. اما زمانی که بحث های مالی مطرح شد، دو کمپانی نتوانستند به توافقی مناسب دست یابند. سونی می خواست که تمام سود حاصل از فروش لایسنس سی دی را برای خود نگه دارد و بعد، درباره مباحث دیگر با نینتندو به توافق برسد.

همان طور که می توان تصور کرد، نینتندو با روی خوش از این توافق استقبال نکرد. در نهایت، درست یک روز بعد از آن که سونی، برند «پلی استیشن» را در همایش CES شیکاگو در سال 1991 معرفی کرد، نینتندو به صورت رسمی و عمومی اعلام نمود که دیگر به همکاری با سونی ادامه نمی دهد و این کار را با کمپانی فیلیپس دنبال خواهد کرد.

البته همکاری با فیلیپس هم در نهایت به انجام نرسید و نینتندو در تحقق هدف خود ناموفق ماند. اما همکاری ناموفقیت آمیز سونی و نینتندو، به تولد پلی استیشن انجامید و این برند تا به امروز، سود زیادی برای کمپانی ژاپنی سونی فراهم آورده است.

کنسول «نینتندو پلی استیشن» امروز به یکی از افسانه های صنعت گیمینگ تبدیل شده و بنابر گزارش ها، تنها 200 نسخه پروتوتایپ از آن موجود است. اما جالب اینجاست که یکی از این 200 سیستم موجود، به دست پدر و پسری به نام های تری و دان دایبولد رسیده است. وب سایت Polygon با این پدر و پسر در هنگ کنگ و در همایش Retro Gaming ملاقات کرد تا از آن ها بپرسد که چطور به این کنسول دسترسی پیدا کرده اند. در همین حال، مشخص شد که کنسول نینتندو پلی استیشن واقعا کار می کند و می توان بازی های SNES را روی آن اجرا کرد.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید تا مصاحبه وب سایت Engadget با این پدر و پسر را مطالعه کنیم.

قبل از هر چیز، من داستان های زیادی در این باره شنیده ام اما دلم می خواهد که آن را یک بار از دهان خودتان بشنوم. تری امکان اش وجود دارد که بگویی از همان ابتدا چطور به یکی از دستگاه ها دسترسی پیدا کردی؟

تری: قطعا. کمپانی ای که من برایش کار می کردم، Advanta Corporation نام داشت و آن ها در تاریخ 8 نوامبر سال 2009، دچار ورشکستگی شدند. وقتی که این مسئله پیش آمد، ما تمام ساختمان را تخلیه کردیم. در چنین شرایطی، کمپانی ها از دارایی های خود عکس می گیرند، آن ها را دسته بندی می کنند و در نهایت اموال خود را به صورت آنلاین به مزائده می گذارند. من هم در این مزایده شرکت کردم چرا که به خرید برخی از وسایل شرکت علاقه داشتم. بنابراین من می خواستم جعبه ای مشخص را خریداری کنم و می دانستم که برخی از وسائل مورد نظرم در آن جعبه قرار دارند. وقتی که شماره جعبه اعلام شد، رقم مورد نظرم را اعلام کردم و در نهایت برنده آن مزایده شدم. می خواهید رقم پیشنهادی مشخره من را بدانید؟ 75 دلار.

اما تو که نمی دانستی چه چیزی داخل جعبه است، درسته؟ در واقع دنبال خرید چه چیزی بودی؟

تری: در حقیقت من و رییس ام جعبه ها را بسته بندی کردیم. ما باید به اتاق های کنفرانس می رفتیم و ظرف ها را جمع می کردیم. ظرف هایی که برای روسای بزرگ تهیه شده بودند و از جنس نقره بودند. بنابراین من می دانستم که داخل هر جعبه چه چیزی وجود دارد و چیزهای ارزشمند و جدید زیادی وجود داشت.

وقتی که رفتم هزینه مزایده را بپردازم، چند تا از مسئولین رو به من کردند و گفتند «این ها جعبه های تو اند.» من گفتم «همه آن ها؟» و آن ها گفتند «بله». با خودم فکر کردم که خیلی عجیب است چرا که یادم نمی آید این جعبه ها را خریداری کرده باشم. بنابراین من با دو ماشین تمام جعبه ها را به خانه بردم. یک سری جعبه های بزرگ قهوه ای رنگ وجود داشت که توجه من را به خودشان جلب کردند. وقتی که یکی از آن ها را باز کردم دیدم چیزی در حدود 200 سی دی موزیک در آن قرار دارد.

پس یکی دیگر از این جعبه های قهوه ای رنگ را باز کردم و دیدم که این عروسک [نینتندو پلی استیشن] به اضافه چند بازی در آن قرار گرفته است. البته یک سری کفش و کراوات و خرت و پرت هایی از قبیل هم توی جعبه بود. اما من از دیدن این دستگاه شوکه شده بودم. با خودم گفتم که این فوق العاده است. برای همین شروع به جستجو آنلاین برای یافتن اطلاعات درباره دستگاه کردم، اما هیچ تصویر یا هر چیز دیگری وجود نداشت. بنابراین پی بردن به ماهیت دستگاه کار سختی بود تا آن که پسرم وارد ماجرا شد.

خب این دستگاه چطور به دست کمپانی Advanta رسیده بود؟

تری: یکی از اعضای اصلی شرکت به نام Olaf Olafsson قبلا در مقام مدیر عامل بخش سرگرمی های قابل تعامل سونی فعالیت می کرده است.

پس یک نفر فراموش کرده که دستگاه را پیش از تعطیلی کمپانی بردارد؟

تری: آن ها دفتر نیویورک را که وی در آن کار می کرد را تعطیل کردند و همه وسایل را به اتاق ذخیره سازی ما فرستادند. بنابراین وسایل شخصی هم در اتاق ذخیره سازی ما قرار گرفت. این دستگاه احتمالا برای مدت های طولانی در انبار آن جا خاک می خورده است.

دان تو خیلی راحت فهمیدی که این دستگاه چیست؟ زیاد درباره آن فکر نکردی؟

دان: دستگاه تا مدت زیادی در کنار مجموعه دستگاه های قدیمی ما قرار گرفت. دستگاه هایی مثل آتاری یا NES و چیزهایی از این دست. من در آن زمان داشتم از دبیرستان فارغ التحصیل می شدم و بعد از مدتی، موضوع را از یاد بردیم.

یک روز من در حال گشت و گذار در وب سایت Reddit بودم و با پستی مواجه شدم که می گفت: «امروز من فهمیدم که سونی و نینتندو قرار بوده با یک دیگر همکاری کنند.» و من هم رفتم به بخش کامنت ها و گفتم: «سلام، پدر من یکی از دستگاه ها را در مجموعه اش دارد.» طبیعی است که هیچکس حرفم را باور نکرد. سعی کردم با پدرم تماس بگیرم و به وی بگویم که چند عکس با نام کاربری من از دستگاه بگیرد و برایم بفرستد. اما او نتوانست به درستی چیزی که می خواستم را فراهم کند.

تری: البته من عکس ها را گرفتم اما کیفیت شان آنقدرها خوب نبود.

دان: بله، پدرم در آن زمان از یکی از آن گوشی های تاشو استفاده می کرد. وی به تازگی یک آیفون خریده و این اولین موبایل هوشمندش محسوب می شود.

دان: بنابراین مدتی بعد رفتم که به پدرم(من در دنور زندگی می کنم و او در فیلادلفیا). وقتی که به پدرم زنگ زدم گفت که دستگاه را از مجموعه اش در می آورد تا بتوانم در مدت حضورم از آن عکس بگیرم. بنابراین من به آن جا رفتم و بعد از گرفتن چند عکس از دستگاه، پستی در Reddit (در تاریخ 2 جولای) ایجاد کردم و گفتم: «با این که خیلی زمان برد اما توانستم چند عکس از دستگاه پدرم بگیرم.»

آن شب به خانه یکی از دوستانم رفتم و شارژ موبایلم تمام شد. صبح روز بعد از خواب بیدار شدم و به خانه خودم برگشتم. بعد از این که گوشی را به شارژر متصل کردم ناگهان پیغام های متعدد برایم ظاهر شد. برخی از مردم از من خواسته بودند که ویدئویی کوتاه از دستگاه بگیرم تا همه چیز اثبات شود. بنابراین دوباره با پدرم تماس گرفتم و از او خواستم که در تولید ویدئویی کوتاه به من کمک کند. به خانه پدرم رفتم و فیلمی تهیه کردیم که که بیش از یک میلیون بار دیده شد. ضبط فیلم تنها 5 دقیقه زمان برد.

و مردم هم چنان باور نکردند؟

دان: مردم هم چنان باور نکردند.

تری: خب، الان همه چیز روشن شده است.

اما بگذارید صادق باشیم. بخشی از این موضوع به خاطر آن بود که شماها جرئت نمی کردید دستگاه را روشن کنید.

دان: ما یک جورهایی از این کار می ترسیدیم. نمی خواستیم به آدم هایی تبدیل شویم که به دستگاهی نادر دست یافته اند و نگهان آن را خراب می کنند. در این صورت به یکی از منفورترین افراد روی کره زمین تبدیل می شدیم.

اما در نهایت شما ها تصمیم گرفتید که دستگاه را روشن کنید.

دان: ما روشن اش کردیم. دستگاه کار می کرد و خیلی جذاب بود.

در این بخش از مصاحبه، دستگاه به تلویزیون متصل و کارتریج بازی Super Bomberman 5 برای SNES در آن قرار داده می شود. روشن کردن دستگاه شباهت زیادی به کار کردن با SNES دارد و در واقع با کنترلر SNES هم کار می کند. همه چیز دستگاه به جز صدای خروجی و سی دی درایو به خوبی کار می کند. روی کارتریح دستگاه هم عبارت «برای آزمایش» به زبان ژاپنی نوشته شده و این بدان معناست که سی دی درایو نمی تواند هیچ دیسکی را بشناسد.

خب حالا شما ها می خواهید کاری برای سی دی درایو بکنید؟ ظاهرا یکی از دوستان مان به نام دیکسون قصد دارد دستگاه را زیر ماشین اشعه اکس قرار دهد؟

دان: می خواهیم مطمئن شویم که قطعات دستگاه سالم هستندو مکانیزمی مثل تخریب خود به خود در تعبیه نشده باشد! اگر همه چیز خوب به نظر برسد، قطعات دستگاه را از یک دیگر جدا می کنیم و سعی می کنیم که سی دی درایو را راه بندازیم. امیدواریم که این کار آنقدرها هم سخت نباشد.

بعد از دریافت تصاویر اشعه اکس دستگاه، تصاویر را به متخصص ورک شاپ Restart در همایش، دنیل چئونگ، نشان دادیم. وی گفت که باز کردن دستگاه برای پی بردن به مشکل صدا و سی دی درایو مشکلی ایجاد نمی کند. البته دنیل برخلاف تجارب بسیار زیادش در امر تعمیر و تولید کنسول های رترو، نتوانست مشکل را بیابد. اما وی تایید کرد که سی دی درایو برق لازم را دریافت می کند. بنابراین یا نرم افزار مشکل دارد و یا درایو شکسته است. هم چنین، وی اشاره کرد که روی سی دی درایو لیبل «2» زده شده است، یعنی احتمالا نی دستگاه دومین ورژن پروتوتایپ در میان 200 دستگاه موجود است.

دنیل، آیا می توانی بگویی که این نادرترین کنسولی است که تا به امروز باز کرده ای؟

دنیل: قطعا احساسی که نسبت به تایید وجود این دستگاه دارم خیلی نادر است. امروز توانستم دستگاه را از نزدیک ببینم و نمی توان آن را زیر سوال برد. دستگاه حتی یک سیستم عامل خاص خود را نیز دارد. هیچ راهی برای نفی آن وجود ندارد. این دستگاه نمی تواند تقلبی باشد. چیپ های استفاده شده در دستگاه به NEC تعلق دارند که قبلا به تولید کنسول می پرداخت. سونی هم در این پروژه حضور داشته و با دیدن نینتندو به عنوان یکی از اعضای تیم، نمی توان قدرت کنسول را زیر سوال برد.

خب، تری و دنی، به نظر می رسد که سی دی درایو کار نمی کند، حداقل ما نمی توانیم آن را تعمیر کنیم. آیا نا امید شده اید؟

تری: کمی، اما دستگاه هنوز هم کار می کند. بازی ها را اجرا می کند. دنیل هم گفته است که به تحقیقات اش ادامه می دهد تا ببیند می تواند مشکل را برطرف کند یا خیر.

دان: تا حدی به نظر می رسد که آن ها با قصد قبلی سی دی درایو را از کار انداخته اند.

به هر حال مایه تاسف است که نمی توانیم هیچ وقت بهمیم که آیا دستگاه می تواند بازی های پلی استیشن را هم اجرا کند یا خیر.

دان: اما هنوز هم این دستگاه بسیار نایاب است و همین موضوع خیلی باحاله.