بررسی دیجیاتو: Sony Xperia M4 Aqua؛ قلب پرنده در پوست شیر
رونمایی از تلفن هوشمند Xperia M4 Aqua توسط سونی در کنگره جهانی موبایل سال ۲۰۱۵ موجب حیرت بسیاری شد، چرا که این شرکت قدیمی پس از جدا شدن از شریک سوئدی اش، موفق شده بود ...
رونمایی از تلفن هوشمند Xperia M4 Aqua توسط سونی در کنگره جهانی موبایل سال ۲۰۱۵ موجب حیرت بسیاری شد، چرا که این شرکت قدیمی پس از جدا شدن از شریک سوئدی اش، موفق شده بود با تلاش و برنامه ریزی بسیار خودش را در بازار به عنوان شرکتی پیشرو بر لبه تکنولوژی معرفی کند.
سونی در بدعتی عجیب برای رسیدن به این هدف، هر ۶ ماه جانشین پرچمدار خود را معرفی می کرد که هربار کمی سریعتر و باریکتر و قوی تر شده بود. در نتیجه بسیاری از روی عادت برای مشاهده Xperia Z4 به مراسم سونی در کنگره بارسلون آمده بودند که هرچند دست خالی باز نگشتند، اما دستگاهی که برایشان رونمایی شد تنها ظاهر Xperia Z3 را به ارث برده بود و این بار در روندی معکوس از نظر سخت افزاری ضعیف تر شده بود.
این رویکرد جدید در تضاد با رفتار پیشین سونی تا آن زمان بود، اما نیم نگاهی به بازار کشورهای درحال توسعه برای درک ضرورت چنین تغییر دیدگاهی کافیست. بازارهایی مملو از خریدار، اما با قدرت اقتصادی پایین که روز به روز هم نیاز بیشتری را برای تولید ابزارهای الکترونیکی ایجاد می کنند.
در چنین شرایطی ۲ راه بیشتر ندارید، اول اینکه به ارائه دستگاه های گران قیمت با حاشیه سود بالا ادامه داده و تلفن های هوشمند میان رده که حاشیه سود کمتری دارند را تنها برای خالی نبودن عریضه ارائه کنید.
راه دیگر اما همان است که موتورولا با Moto G در پیش گرفت. این شرکت که تلاش بسیاری صرف تولید با کیفیت ترین پرچمدار ممکن کرده بود، اما هرچه بیشتر سرمایه و انرژی خرج می کرد نتیجه کمتری به بار می نشست، تا اینکه بالاخره راه درست را یافت و این بار دست به تولید تلفن میان رده ای زد که بر خلاف نمونه های پیشین موجود در بازار از طراحی و امکانات خوبی برخوردار بود، و در نتیجه موفق ترین فروش را در تاریخ طولانی تلفن های همراه خود رقم زد.
حالا سونی هم پا جای پای موتورولا گذاشته و با اهمیت قائل شدن برای کسانی که همیشه بالاترین گیگاهرتز ها و مگاپیکسل های قابل تولید در بازار را نمی خواهند، تلفن میان رده ای تولید کرده که اقلا از لحاظ ظاهری تفاوت چندانی با پرچمدار این کمپانی ندارد.
اما همه چیز به ظاهر دستگاه خلاصه نمی شود و باید دید این تلفن میان رده برای استفاده در دنیای واقعی چقدر مناسب است و چگونه عمل می کند. به همین منظور «اکسپریا ام ۴ آکوا» را برای شما مورد بررسی قرار دادیم (این دستگاه را از این به بعد اختصارا «ام ۴» خواهیم نامید).
در ادامه این بررسی با دیجیاتو همراه باشید تا ببینیم سونی چقدر در تولید میان رده ای که شایسته ظاهر پرچمدارش باشد موفق عمل کرده.
طراحی
بررسی ظاهر «ام ۴» را به ۲ بخش تقسیم و بخش اول را به کیفیت بدنه و مواد بکار رفته اختصاص می دهیم.
اول از همه این که هرکس این تلفن را در مدت بررسی می دید از فهمیدن میان رده بودنش شگفت زده می شد. حتی جا زدن «ام ۴» بجای زد ۳ هم زیاد سخت نیست چرا که تفاوت ها آن قدر نیستند که در نگاه اول به چشم بیایند. عمده ترینشان هم این است که نوار فلزی پرچمدار در این جا به پلاستیکی با ظاهر شکیل تغییر پیدا کرده که تا پیش از لمس کردنش متوجه فلزی نبودنش نخواهید شد.
این ارزان سازی مواد علاوه بر کاهش قیمت یک جنبه مثبت دیگر هم داشته و آن اینکه وزن دستگاه را به ۱۳۶ گرم کاهش داده و همین سبکتر بودن تاثیر کاملا محسوسی در بهبود ارگونومی دستگاه نسبت به زد ۳ ۱۵۲ گرمی گذاشته. با وجود بزرگی دستگاه به راحتی می توان در بازه های طولانی حتی با یک دست از آن استفاده کرد بدون این که احساس خستگی و سنگینی به دست منتقل شود.
پس از لذت بردن از کیفیت مواد بکار رفته در این تلفن هوشمند میان رده، شیشه پشتی آن را برای وجود خط و خش بررسی کردیم که متاسفانه در اینجا هم مشکل فوق مثل محصولات سری زد سونی پابرجاست، خصوصا در مدل سفید رنگ ما. البته «ام ۴» در دو رنگ دیگر (مشکی و مسی) هم ارائه شده که از تنوع رنگ مدل پرچمدار کمتر است، اما حداقل احتمالا در این دو رنگ خش های پشت بدنه کمتر نمایان باشند.
در بخش دوم اما به زبان طراحی سونی می پردازیم. از یک طرف سونی در پیوند زدن طراحی مدل های پرچمدارش به این دستگاه ارزان قیمت کاملا موفق عمل کرده، اما سوی منفی ماجرا هم آن است که باز شاهد تکرار در طراحی هستیم. سونی با جدیت زبان طراحی «اومنی بالانس» را در دستگاه هایش تکرار می کند و هیچ چیز هم باعث تجدید نظرش نشده است.
نه تشبیه این دیزاین به سنگ سیاه و مشهور فیلم اودیسه فضایی استنلی کوبریک و نه حتی مشاهده تلاش سازندگان دیگر برای حذف حاشیه های بالا پایین دستگاه باعث شده حداقل استفاده مفیدی از آنها بکند (به عنوان نمونه HTC از این حاشیه ها برای تعبیه کردن اسپیکرهای بزرگ «بوم ساوند» استفاده می کند).
البته سونی کاملا هم به نظر منتقدین بی توجه نبوده و موفق شده بالاخره با حذف درپوش درگاه USB، یکی از بزرگترین انتقادات وارده به طراحی محصولات ضد آبش را رفع کند. این موضوع باعث شده دیگر برای شارژ یا اتصال دستگاه به کامپیوتر لازم نباشد دائما با درپوش پلاستیکی کلنجار بروید، موضوعی که در دراز مدت می تواند به شل شدن پوشش درگاه فوق و از بین رفتن خصوصیت ضد آب بودن تلفن تان منجر شود.
هرچند موفقیت سونی در ضد آب کردن درگاه USB قابل تقدیر است و کانکتور بدقواره و مزاحم dock هم بکلی حذف شده، اما از سوی دیگر فرورفتگی این درگاه در کنار «ام ۴» به مبنا و مفهوم اصلی زبان طراحی «اومنی بالانس» ضربه زده و دیگر نمی توان دستگاه را طبق تعریف سونی دارای «توازن و بالانس در همه جهات» دانست. از نظر کاربردی هم محل عجیبی برای اتصال کابل USB به بالای دستگاه درنظر گفته شده که باعث شده استفاده از «ام ۴» در حالت متصل به کابل حس جالبی را منتقل نکند.
در مجموع اما چه زبان طراحی سونی را دوست داشته باشید و چه نه، باید اعتراف کرد این شرکت به خوبی موفق شده حس کیفیت را به یک محصول میان رده بیاورد. برای درک این موضوع توجه کنید که «ام ۴» از آخرین نسل موفق ترین تلفن هوشمند میان رده ی موتورولا (موتو جی) ۳.۷ میلیمتر باریکتر و ۱۹ گرم سبکتر است، آن هم با وجود ضد آب و شیشه ای بودن بدنه.
نمایشگر
تلفن های میان رده همیشه سر دوراهی انتخاب بین نمایشگر بهتر یا عمر باتری بیشتر قرار دارند. سونی این بار راه دوم را برگزیده.
نمایشگر ۵ اینچی «ام ۴» تنها ۲ دهم اینچ از زد ۳ کوچکتر است، اما رزولوشن ۷۲۰ در ۱۲۸۰ و تراکم پیکسلی ۲۹۳ ppi کمک کرده قیمتش قابل مقایسه با پرچمدار نباشد.
هرچند از سوی دیگر این امر باعث شده پیکسل های حاشیه های حروف و آیکون ها در نگاه اول قابل دیدن باشند که احتمالا بخاطر وفور صفحه نمایش های فول اچ دی و QHD دیگر چشممان به دیدنشان عادت ندارد.
البته تفاوت آنقدر نیست که نشود به آن عادت کرد، ضمن اینکه به دلیل IPS بودن پنل نمایشگر دستگاه، کنتراست مناسب است و رنگ ها شاداب به نمایش در می آیند، اما متاسفانه سطح روشنایی و زاویه دید پایین است که تا حدی لذت کار کردن با دستگاه در فضای خارجی زایل شده و دیدن تصاویر متحرک زیر نور مستقیم خورشید تا حدی مشکل است.
با بررسی بیشتر برای یافتن دلیل این موضوع، متوجه فاصله زیاد بین LCD و سطح خارجی شیشه محافظ نمایشگر شدیم، که با توجه به پیشرفت های تکنولوژی اخیر در این زمینه تا حدی عجیب به نظر می رسد.
ضعف دیگری که در نمایشگر «ام ۴» مشاهده شد نیز کدر نمایش داده شدن رنگ های سفید بود، که دلیل آن ممکن است به نحوه چینش پیکسل ها برگردد. این امر باعث شده به نظر بیاید که انگار افکت موربی روی تمام تصاویر نمایش داده شده از نمایشگر وجود دارد، که بطور خاص اثر خود را روی صفحات سفید بیشتر نشان می دهد.
در پایان اما، ابا دخیل کردن عمر باتری و قیمت در نتیجه گیری، ورق به سود سونی برمیگردد و می توان کارکرد نمایشگر «ام ۴» را برای یک تلفن هوشمند میان رده مناسب ارزیابی کرد.
دوربین
دوربین اصلی ۱۳ مگاپیکسلی دستگاه از امکان ۴ برابر زوم و لرزشگیر دیجیتالی بهره می برد و از سنسور Exmor RS در آن استفاده شده.
سونی یکی از بزرگترین تامین کنندگان سنسور برای دوربین موبایل در جهان است و در تبلیغات «ام ۴» هم تاکید بسیاری روی کیفیت دوربین این اسمارت فون اقتصادی کرده در نتیجه توقع ها پیش از باز کردن اپلیکیشن دوربین در بالاترین سطح قرار دارد. کمتر از ۳ ثانیه پس از فشردن دکمه شاتر دوربین آماده به کار شده و محیط آشنای همیشگی اپلیکیشن دوربین موبایل سونی را پیش چشم به نمایش می گذارد.
از نظر نرم افزاری تغییر خاصی مشاهده نمی شود و همان قابلیت های همیشگی در اینجا هم وجود دارند که شامل ۵۲ سناریوی مختلف برای عکاسی در حالت دستی، ثبت تصاویر HDR، تشخیص چهره و لبخند، عکاسی Burst، تنظیم دستی وایت بالانس و ایزو تا ۳۲۰۰، حالت های مختلف فوکوس، پانوراما (با قابلیت تعیین جهت حرکت) و اپلیکیشن ها و افکت های واقعیت افزوده می شود که به عکاسی تنوع بخشیده و می توانند شما را ساعت ها با دوربین دستگاه سرگرم نگه دارند.
هرچند این اپلیکیشن های جانبی با کمی تاخیر باز می شوند و پردازنده میان رده دستگاه هم محدودیت هایی برایشان ایجاد کرده، مثلا بعد از ورود به بخش multi camera (که عکاسی از چند زاویه را با نمایش تصویر دوربین های دیگر درون نمایشگر گوشی مهیا می کند) دستگاه به شما پیغامی می دهد مبنی بر اینکه در صورت گرم شدن بیش از حد دستگاه اپلیکیشن بطور خودکار بسته خواهد شد. روی قابلیت پانوراما هم حساب زیادی نمیتوان باز کرد چرا که برای رسیدن به نتیجه مطلوب نیاز به چند بار تکرار دارد و با کوچکترین حرکت اضافه عکسبرداری متوقف می شود.
در نور روز روی حالت اتوماتیک شروع به عکاسی می کنیم و مشخص می شود دوربین دستگاه به خوبی فضای پیش رو را تحلیل و به سرعت سناریوهای مورد نظر را در تنظیمات اعمال کرده و در گوشه تصویر به کاربر اعلام می کند، اما فوکوس اما با اندکی تاخیر انجام می شود و ممکن است موقع ثبت تصویر اجسام متحرک سوژه را از دست بدهید.
پس از بررسی عکس ها مشاهده می کنیم رنگ ها شاداب هستند اما نه آنقدر که از حالت طبیعی خارج شوند، البته این مورد به تنظیمات کاربر هم بستگی زیادی دارند، در برخی موارد عکسهای HDR شاداب تر بوده اما در برخی شرایط نوری دیگر حالت اتوماتیک رنگ ها را با کنتراست بالاتری ثبت می کند.
هرچه به سمت شب پیش می رویم اما معادله بیشتر به سمت تنظیمات دستی میل می کند. در تاریکی شب و خصوصا عکس برداری از اشیای نورانی نویز افزایش پیدا کرده و تصاویر ثبت شده راضی کننده نیستند. چند باری مجبور می شویم دوربین را از حالت خودکار خارج کرده و با تنظیمات دستی و روی حالت HDR تصویر برداری کنیم تا به بهترین نتیجه برسیم، البته حالت HDR با لرزشگیر رابطه معکوس دارد و با فعال کردن یکی دیگری خاموش می شود.
اما جذاب ترین بخش در زمینه عکاسی با «ام ۴» ثبت تصاویر سلفی بود. قطعا دوربین اصلی این تلفن رقابت با پرچمدارانی مثل زد ۳ را ندارد اما عوض دوربین جلوی ۵ مگاپیکسلی با لنز ۲۲ میلی متری و پوشش ۸۸ درجه ای خود عکسهای بسیار با کیفیتی ثبت می کند که عملکرد دوربین جلوی «ام ۴» را بالاتر از یک میان رده قرار می دهد.
پس از عکاسی فیلم برداری دوربین را امتحان می کنیم که نتایج تفاوت معنا داری با حالت عکاسی ندارند. صدا ها به خوبی ضبط می شوند و فیلم با با رزولوشن ۱۰۸۰ p و نرخ ۳۰ فریم در ثانیه با فرمت MP4 ذخیره می شوند، اما در صورت روشن بودن SteadyShot (لرزشگیر) تاخیر نسبتا آزار دهنده ای در هنگام حرکت دادن دوربین مشاهده می شود که ممکن است باعث شود از خیر ثبت تصاویر بدون لرزش بگذرید و این قابلیت را خاموش کنید.
بطور کلی عملکرد دوربین با وجود کمی کند بودن و کم بودن جزئیات، قابل قبول بود. هرچند گاهی میان رده بودن گوشی خود را نشان می داد که با مقداری آشنایی با تنظیمات دستی می شد تا حدی آن را جبران کرد. البته توجه داشته باشید دستی برای گرفتن عکسهای ۱۳ مگاپیکسلی باید نسبت تصویر را روی ۴:۳ قرار دهید (که حالت دیفالت است)، در غیر این صورت و برای گرفتن عکس های عریض با نسبت ۱۶:۹ رزولوشن به ۹ مگاپیکسل کاهش خواهد یافت.
عکاسی زیر آب هم همانطور که باید عمل می کند، تنها نکته اینکه تاچ دستگاه زیر آب از کار افتاده و برای گرفتن عکس باید از دکمه فیزیکی استفاده کنید.
بطور کلی عملکرد «ام ۴» به عنوان یک دستگاه میان رده کاملا راضی کننده است، تنها باید توجه داشته باشید عکس ها در اندازه ۱۰۰ درصد به آن اندازه ای که در نمایشگر دستگاه خود می بینید شارپ نیستند، اما برای استفاده روزانه دوربین این دستگاه قادر است شما را راضی نگه دارد.
در ادامه می توانید گالری عکس های گرفته شده با این دوربین را مشاهده نمایید.
عملکرد دوربین اکسپریا ام ۴ آکوا
سخت افزار
سونی به تازگی شروع به استفاده از معماری ۶۴ بیتی در محصولاتش کرده است و چیپست اسنپدراگون ۶۱۵ که در «ام ۴» آکوا بکار رفته یکی از اولین آنهاست که پیش از این در HTC Desire 820 و 826، Samsung Galaxy A7، و محصولات چینی متعدد بکار رفته.
این چیپست با داشتن ۴ هسته ۱.۵ گیگاهرتزی و ۴ هسته ۱.۰ گیگاهرتزی بر مبنای معماری Arm Cortex بوده و از ۲ گیگابایت حافظه رم در کنار پردازشگر گرافیکی ادرینو ۴۰۵ بهره می برد.
این پردازنده گرافیکی را با اجرای بازی های گرافیکی مثل نسخه آخر Need for Speed و Mortal Kombat آزمایش کردیم که با وجود طولانی بودن لودینگ اولیه و بارگذاری مراحل، اما در پردازش محیط های پر از المان گرافیکی مشکلی وجود نداشت، در نتیجه می توان گفت اگر با انتظار طولانی برای آغاز مراحل بازی مشکلی نداشته باشید، «ام ۴» فعلا در اجرای بازی های سنگین موجود در بازار مشکلی ندارد.
دستگاه در حالت اولیه خود از لحظه فشردن دکمه پاور ظرف حدود ۴۰ ثانیه بوت می شود که البته هنوز پس از ورود به محیط سیستم عامل کاملا آماده بکار نیست باید باز هم منتظر بمانید.
در بنچمارک با نسخه ۶۴ بیتی AnTuTu به حدود امتیاز ۳۵۰۰۰ رسیدیم که دستگاه را در جدول پایینتر از گلکسی اس ۵، نکسوس ۵ و ال جی جی ۳؛ و بالاتر از اچ تی سی وان و شیائومی می ۲ قرار می داد.
گاهی در محیط کاربری و منوها شاهد تاخیرهایی بودیم که شاید دلیل آن ها به ۲ سیم کارته بودن و اتصال اینترنت نسل چهارم دستگاه باشد.
حافظه داخلی نسخه مورد آزمایش ما نیز ۱۶ گیگابایت بود که از این میزان حدود ۱۱ گیگابایت در اختیار کاربر است و در صورت نیاز امکان افزایش تا ۱۲۸ گیگابایت از طریق MicroSD فراهم شده است.
از دیگر قابلیت های سخت افزاری دستگاه هم می توان به ان اف سی، Miracast (برای انتقال تصویر به صورت وایرلس)، بلوتوث نسخه ۴.۱، USB tethering و Hotspot به شکل native اشاره کرد.
در مورد خاصیت ضد آب بودن «ام ۴» هم می توانیم به شما اطمینان بدهیم. هرچند تاچ نمایشگر دستگاه در حالت خیس کار نمیکند، اما «ام ۴» هم همانند زد ۳ دارای گواهینامه های IP 65/68 است که آن را به ضد آب و گردوغبار ترین های بازار تبدیل کرده است. این امر با توجه به قیمت این تلفن میان رده یکی از مهمترین مزیت های رقابتی آن به شمار می رود که طبعا در تبلیغات سونی برای این دستگاه هم تبدیل به یکی از ۳ نکته اصلی شده که سازنده بیشترین مانور را در موردش می دهد و ما هم در آزمایش این موضوع به چیزی خلاف تبلیغات سونی نرسیدیم.
هرچند ضد آب «ترین» به این معنی نیست که بتوانید با «ام ۴» به غواصی بروید. برای صدمه نخوردن دستگاه لازم است همه درپوش ها به خوبی بسته باشند. در این صورت می توانید تا مدت ۳۰ دقیقه «ام ۴» را به عمق حداکثر ۱.۵ متری آب شیرین ببرید. دقت داشته باشید هیچ تلفن هوشمندی در حال حاضر قابلیت ورود به آب شور دریا را ندارد و حتی اگر از آن در استخر استفاده کردید طبق توصیه سونی باید در پایان دستگاه را با آب لوله کشی شستشو دهید.
نرم افزار
«ام ۴» با اندروید آب نبات چوبی ورژن ۵.۰ و رابط کاربری Xperia UI سونی ارائه می شود که مدتهاست بدون تغییر عمده روی دستگاه های این سری تکرار می شود. تاکید این رابط کاربری صرفا روی کارایی است و استفاده از آن به هیچ وجه این حس را منتقل نمی کند که سازندگان موقع طراحی آن زیبایی را هم مد نظر داشتند. روی مثبت ماجرا اما اینجاست که به دلیل نبودن زرق و برق اضافه قابلیت های نرم افزاری کاملا کاربردی هستند و حافظه دستگاه با ویژگی های زیبا اما ناکارآمد پر نشده.
در صفحه قفل «ام ۴» ساعت و اعلان ها حضور دارند و در پایین ۳ میان بر برای ورود به دوربین و قسمت مکالمه و بازکردن قفل دستگاه وجود دارند. با پایین کشیدن صفحه از بالا هم میان بر های همیشگی اندروید ظاهر می شوند و بطور کلی سونی هیچ تغییری در صفحه قفل اندروید خالص انجام نداده و حتی gesture های فیزیکی که گهگاه در محصولات سری Z میدیدیم هم در اینجا حضور ندارند. پس از ورود به صفحه home هم همه چیز همانند اندروید خالص است و غیر از دکمه close all و قابلیت small apps در بخش مولتی تسکینگ، هیچ ویژگی خاصی توسط سونی به اندروید اضافه نشده.
در بخش اپلیکیشن ها هم تغییری نسبت به قبل شاهد نیستیم و اپ های معمول سونی برای ویرایش فیلم، نقاشی، پشتیبان گیری، رادیو، اپلیکیشن پلی استیشن، یک مجموعه برای ساخت و ویرایش فایل های آفیس و یک فایل منیجر قدرتمند حضور دارند. تنها تفاوت اما تغییر اپلیکیشن واکمن به Music است که به نظر می آید استفاده از اپلیکیشن های native دستگاه آن قدر برای سونی مهم است که مدتی پیش اعلام کرده بود به دلیل اینکه ممکن است برای برخی کاربران کارکرد موسیقیایی اپلیکیشن واکمن از نام آن برنیاید دست به این تغییر خواهد زد.
در مورد اپلیکیشن پخش ویدئو هم سونی وعده پخش فرمت های 3GPP, MP4, Matroska, AVI, Xvid, WebM را داده اما در آزمایش های ما برخی از فایل های MP4 پخش نشدند، اما در عوض زیر نویس فارسی توسط اپلیکیشن Movies پشتیبانی می شود.
یک تغییر دیگر در «ام ۴» حدف قابلیت RemotePlay است که به کاربر امکان می داد بازی های کنسول PS4 را بجای تلویزیون روی موبایل خود انجام دهند، در نتیجه اگر کاربر پلی استیشن ۴ هستید برای استفاده از این امکان لازم است هزینه بیشتری کرده و سراغ تلفن های گران تر سونی بروید.
نسخه مورد آزمایش ما دارای قابلیت قرارگیری ۲ سیم کارت (از نوع نانو) بود. در تنظیمات این بخش می توانید یکی از سیم کارت ها را برای استفاده از اینترنت نسل چهارم انتخاب کنید و دستگاه دیگری را برای دریافت تماس درنظر خواهد گرفت. البته هر دو سیم کارت بطور همزمان فعال هستند اما تنها اینترنت یکی فعال خواهد بود. در همین صفحه تنظیمات قابلیت فوروارد کردن تماس های یک سیم کارت روی دیگری در هنگام در دسترس نبودن هم در نظر گرفته شده. همچنین برای فرستادن اس ام اس ۲ دکمه ارسال وجود دارند و می توانید برای ارسال هر پیام از هر سیم کارت که بخواهید استفاده کنید.
تنظیمات زنگ و شماره گیری سریع و منشی تلفنی نیز برای هر سیم کارت بطور جداگانه قابل تغییر هستند که قابلیت کارآمدی محسوب می شود.
اما نکته منفی اینکه با وارد یا خارج کردن سیم کارت دستگاه بدون پرسیدن از شما فورا ریستارت می شود که ما را به گذشته ها و زمانی می برد که برای تعویض سیم کارت در تلفن های غیر هوشمند (feauture phone) باید دستگاه را خاموش و باتری آن را خارج می کردیم. از نظر سخت افزاری هم پروسه وارد کردن سیم کارت به «ام ۴» دست کمی از سختی های آن دوران ندارد و بدون داشتن ناخن بلند و دست غیر مسلح به سختی میتوانید سیم کارت را داخل محفظه اش جا بی اندازید.
یک ویژگی خوب و کاربردی که سونی برای «ام ۴» تدارک دیده قابلیت Smart Connect است که در آن می توانید برای دستگاه اتوماسیون تعریف کنید، به عنوان مثال وقتی یک ابزار جانبی مثل هدفون یا شارژر دستگاه شد به شکل خودکار تنظیماتی که از قبل تعیین کرده اید اعمال شوند. این تنظیمات تقریبا تمام کارکرد های دستگاه را شامل می شوند و از باز شدن اپلیکیشن، سایت، ارسال پیغام روی شبکه های اجتماعی، پیام متنی، خاموش و روشن شدن قابلیت های ارتباطی تلفن، تا تنظیم سطح روشنایی و صدا را شامل می شود که آزادی عمل و پتانسیل راحتی بسیار زیادی در اختیار کاربر قرار می دهد.
اما گذشته از این رابط کاربری سونی نرم افزاری ویژه و متمایز دیگری ندارد، هرچند برای توضیح همان ها که وجود دارند گهگاه نوتیفیکیشن هایی پدیدار می شوند و دستگاه پیشنهاد آموزش بخش های مختلف دستگاه را به کاربر می دهد.
باتری
باتری ۲۴۰۰ میلی آمپر ساعتی «ام ۴» از دیگر بخش هایی است که سونی در تبلیغاتش تاکید زیادی روی آن دارد و وعده ماندگاری ۲ روزه و پخش ویدئوی ۷ ساعته را برای آن داده، کم مصرف بودن پنل IPS نمایشگر هم به تحقق وعده های سونی کمک می کند و در تست های ما باتری دستگاه ماندگاری خوبی از خود نشان داده و می توان برای یک روز کاری روی آن حساب کرد.
البته قطعا عمر باتری به نوع کاربری بستگی دارد و در صورت استفاده سنگین از پردازنده دستگاه و فعال کردن اینترنت 4G و ۲ سیم کارت این میزان تا حد زیادی کاهش خواهد یافت، اما یکی از قابلیت های خوب سونی برای اسمارت فون هایش در نظر گرفته Ultra Stamina Mode است که با فعال کردنش می توانید تا مدت طولانی به چند اپلیکیشن ضروری از جمله تماس، پیام ها، دوربین، ساعت، تقویم، ماشین حساب و رادیو دسترسی داشته باشید و البته مزیت این قابلیت سونی نسبت به رقبایی مثل سامسونگ در رنگی بودن آن است.
نکته جالب اینکه برای فعال کردن اولترا استامینا مود نیاز به ریستارت شدن دستگاه نیست و در حدود ۲۰ ثانیه دستگاه وارد این وضعیت و آماده به کار می شود، اما برای خارج شدن از آن احتیاج به ریستارت وجود دارد که کمی بیش از یک دقیقه زمان می برد. نبود درپوش برای درگاه USB هم نسبت به پرچمداران سونی راحتی بیشتری موقع شارژ در پایان روز به ارمغان می آورد که خود مزیتی برای این تلفن میان رده است.
کیفیت صدا و مکالمه
«ام ۴» یک اسپیکر مونو دارد که در قسمت پایین و روی نوار پلاستیکی قرار گرفته، در مدل پرچمدار کل قسمت پایین دستگاه با توری مشبک پوشانده شده بود، اینجا اما با دیدن اندازه بسیار کوچک توقع کاربر از توانایی پخش موسیقی دستگاه پایین می آید، اما سونی به دلیل فعالیت گسترده در زمینه صوتی تصویری در چنته اش قابلیت فراوانی برای ارائه دارد که در «ام ۴» هم از هیچکدام دریغ نکرده و با لیست بلندی از تکنولوژی ها مواجه هستیم.
از جمله این قابلیت ها می توان به Sony 3D Surround Sound، Clear Audio plus، Clear Bass، xLoud Experience، و اکولایزر دستی مواجه اشاره کرد که تا حد زیادی در بهبود تجربه صوتی دستگاه تاثیر مثبت دارند.
در عمل هم تفکیک و بلندی صدا خصوصا کاملا قابل قبول است، اما نباید توقع بیس قوی از این اسپیکر کوچک داشته باشید. هرچند با فعال کردن Clear Audio+ بیس و بلندی صدا افزایش پیدا می کند، اما تفکیک صدا هم کاهش پیدا کرده و شاهد دیستورت شدن در level های بالا هستیم، در نتیجه بهتر است برای افزایش بیس به اکولایزر و قابلیت Clear Bass بسنده کنید.
همانند بخش دوربین، در اینجا هم یک بخش فراتر از انتظار عمل کرد و آن هدفون ارائه شده همراه «ام ۴» بود. این هدفون (به شماره مدل MH410c) با اینکه کاملا داخل گوش را پر نکرده و صداهای بیرونی را سد نمی کند اما از صدای رسا و تفکیک مناسب و بیس بسیار قوی برخوردار است و در آزمایش ما حتی هنگام قدم زدن در اتوبان شلوغ هم کاملا قابل استفاده بود و بر خلاف بسیاری از هدفون های موبایل های میان رده نیازی به تعویض آن احساس نمی شود.
البته این هدفون ۲۰ دلاری در محیط های ساکت قادر به پوشاندن ضعف های خود نیست و کم کم محدودیت های پاسخ فرکانسی و تفکیک صدا به چشم (یا گوش!) می آیند، اما عملکرد کلی آنقدر خوب و فراتر از انتظار هست که بتوان از این مورد هم با اندکی تنظیمات دستی در اکولایزر چشم پوشی کرد.
تنها کمبود هدفون که قابل چشم پوشی نیست داشتن تنها ۱ دکمه برای پاسخ دادن به تماس ها و پخش و قطع کردن موسیقی است و برای کم و زیاد کردن صدا ملزم به رجوع به خود تلفن همراه هستید.
از دیگر قابلیت های «ام ۴» در زمینه صوتی می توان به ویژولایزر و قابلیت ضبط صدا اشاره کرد.
در مورد کیفیت مکالمه نیز چه در اسپیکر و چه در هدفون مشکل خاصی مشاهده نمی شود و هردو از صدای رسا و بلند بهره مند بوده و حتی در محیط های شلوغ از عملکرد خوب و مناسب برخوردارند.
جمع بندی
امروز دیگر قدرت پردازش کامپیوترهایی که برای فرستادن انسان به ماه استفاده شدند را با تلفن های همراه مقایسه نمی کنند، چرا که حتی خودروها هم از توان پردازشی بیشتری نسبت به آن ها برخوردار شده اند. اگر شما هم از این مسابقه بالاتر بردن قدرت و سرعت و بنچمارک خسته شده اید و علاقه ای به پرداخت مبلغ یک پرچمدار آخرین رده را ندارید «ام ۴» می تواند از مناسب ترین گزینه ها برای شما باشد، چرا که سونی با ارائه این دستگاه تلاش کرده زیبایی و کیفیت تلفن های پرچمدار را به صرفه اقتصادی میان رده ها پیوند بزند، و در این راه موفق هم بوده.
هرچند برای رسیدن به این هدف چیزهایی مثل کیفیت نمایشگر و پردازنده ای که بتواند تا سالها بازی های باکیفیت را اجرا کند فدا شده، اما در عوض خصوصیاتی که در تبلیغات این محصول به کاربر وعده داده می شود محقق شده اند. «اکسپریا ام ۴ آکوا» عکس های مناسب و سلفی های فوق العاده می گیرد و عمر باتری اش در یک چشم بهم زدن به سر نمیرسد.
شاید نتوان پیش بینی کرد تا چه زمانی بهترین بازی های بازار را اجرا می کند، اما حداقل می توان مطمئن بود تا هروقت بخواهید می توانید با آن داخل استخر شیرجه بزنید (البته توصیه های سونی در این مورد را فراموش نکنید) تابستان هم که نزدیک است و ما در دیجیاتو برای همه شما لحظات خوشی را آرزو داریم.
نکات مثبت:
- دوربین جلو ۵ مگاپیکسلی
- ارگونومی و کیفیت ساخت خوب
- ضد آب و گرد و خاک
- ۶۴ بیتی
- 4G
نکات منفی:
- رزولوشن و روشنایی پایین صفحه نمایش
- روان نبودن اسکرول و انیمیشن های محیط کاربری
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
قیمتش چنده؟
ببخشید؛ میشه بگید واسه بازی کردن Mali T_720 قوی تره یا ادرنو405؟