گزارش اختصاصی دیجیاتو از نورو ویکند

استارتاپ ویکند یک رویداد تجربی-آموزشی است که افراد ایده پرداز، صاحب علم و تخصص و سرمایه گذاران گرد هم می آیند تا در یک آخر هفته، به ایده های کاربردی جامه عمل بپوشانند. در چند ماه اخیر، استارتاپ ویکندها از حالت عمومی خارج شده اند و در حال تخصصی شدن هستند تا با افزایش بهره وری، نتیجه نهایی بهتری حاصل شود.

این دوره از استارتاپ ویکند که از 4 تا 6 شهریور در دانشگاه علوم پزشکی ایران برگزار شد، به حوزه نورو ساینس یا عصب شناسی اختصاص داشت و در آن شاهد ایده های متفاوت و هیجان انگیزتری نسبت به دوره های قبلی استارتاپ ویکند بودیم. دیجیاتو نیز مثل همیشه در این رویداد حضور پیدا کرد و گزارش کاملی از این رویداد برایتان تهیه نموده ایم.

در ادامه مطلب با گزارش اختصاصی دیجیاتو از این رویداد همراه باشید.

دکتر سینا صالحی

دکتر سینا صالحی پزشک و متخصص علوم اعصاب شناختی، مدرک دکتری خود را در زمینه علوم اعصاب شناختی از پژوهشگاه دانشهای بنیادی (IPM) دریافت کرده است. وی در حال حاضر به عنوان عضو هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مرکز تحقیقات علوم اعصاب شیراز فعالیت می کند و همچنین عضو کار گروه های تخصصی ستاد راهبردی علوم و فن آوری هایی شناختی است. دکتر صالحی در دوره دکتری تخصصی خود بر روی مکانیزم های نورونی شناسایی اشیا در مغز تحقیق کرده و در حال حاضر علاوه بر ادامه ی تحقیقات خود در زمینه شناسایی اشیا، بر روی روش های تحریک الکتریکی و مغناطیسی مغز و اثرات درمانی آن در بیماری های دژنراتیو مغزی و صرع تحقیق و فعالیت می نماید.

قبل از همه، گفت و گوی کوتاهی با دکتر سینا صالحی داشتیم و از او درباره ماهیت نورو ساینس یا همان علم عصب شناسی سوال کردیم:

«نوروساینس علم شناخت مغز و سیستم عصبی است. بسیاری از موجوداتی که سیستم عصبی دارند، از خودشان رفتار هوشمند نشان می دهند که ناشی از همین سیستم عصبی است. موجود اطلاعات را از طریق حسگرهایش مثل چشم، لامسه و ... دریافت می کند. این اطلاعات در سیستم عصبی او پردازش می شوند. سیستم عصبی پیچیدگی های بسیاری دارد و ما در علم عصب شناسی به دنبال یافتن چگونگی پردازش اطلاعات هستیم.»

او ادامه می دهد: «این سیستم در انسان به اوج پیچیدگی خود می رسد به طوری که آن را پیچیده ترین سیستم کل جهان هستی می دانند. به همین دلیل، دانشمندان از رشته های مختلف مثل زیست شناسی، فیزیک، کامپیوتر، روانشناسی و حتی فلسه در این حوزه فعالیت می کنند.»

به عنوان یک متخصص، ایده های ارائه شده را در این دوره چطور ارزیابی می کنید؟

با این که اولین دوره برگزاری نورو ویکند است، اما 50-60 درصد ایده ها کاربردی هستند و کیفیت خوبی دارند.

علوم عصبی تا چه سطحی در ایران به مرحله کاربردی رسیده اند؟

بخشی از این علم به مرحله عملی رسیده مانند امواج مغزی و بازخورد آن که می تواند برای درمان بیماری ها استفاده شود. بخشی زیادی از آن نیز هنوز در حد پژوهش باقی مانده است.

با ورود به کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دیدیم که رویداد به شکلی منظم در حال برگزاری است. تیم ها در جای خود مستقر شده بودند و فضای مناسبی به آن ها اختصاص داده شده بود.

قسمتی از سالن هم به مربیان اختصاص داده شده بود که تیم ها را در بخش های مختلف فنی، طراحی، کسب و کار و علمی کمک می کردند. از جمله مربیان این دوره می تواند امیر وحید رودسری، رضا غیابی، بهاره فاطمی و دکتر سینا صالحی را نام برد. در ادامه، با تیم های شرکت کننده و ایده هایشان آشنا می شویم.

1- امواج بینورال

سینا ترابی، دانشجوی بیوشیمی است که از مشهد برای شرکت در نورو ویکند آمده است. او یک سال در مشهد روی پروژه اش کار کرد. سینا می گوید که حتی مدیر گروه دانشکده اش او را مسخره کرد و به سختی توانست افراد مورد نیازش را جذب کند. او معتقد است در مشهد کارشناس اقتصادی و تحلیلگر خوب کم پیدا می شود. او بالاخره 3-4 ماه پیش با دکتری آشنا شد که مطب روانشناسی اش را در اختیار او و تیمش گذاشت. آن ها روی پروژه کار کردند تا این که سینا خبر استارتاپ ویکند نورو ساینس را در دیجیاتو خواند و با دوستش آمد تا ایده اش را شرکت دهند. توضیحات بیشتر را از زبان خودش بخوانید:

«البته ما یک سال را به صورت فشرده کار نکرده ایم چون من علاوه بر این که دانشجو هستم، کار هم می کنم و روی پروژه به صورت پاره وقت کار کرده ام. پروژه ما Binaural Beats نام دارد. گیک های تکنولوژی با عبارت Binary آشنا هستند. اینجا به جای صفر و یک، اصوات دو گانه در دو گوش شما پخش می شوند. مغز بعد از چند دقیقه، اختلاف فرکانس بین دو گوش را سینک می کند که الزاماً باید بین 1 تا 40 هرتز باشد. در نتیجه شما صدای سومی می شنوید که برایتان پخش نمی شود اما در ذهنتان ایجاد می شود که بیت بینورال نام داد و معادل اختلاف فرکانس گوش چپ و راست است.

ما می توانیم با ایجاد فرکانس های معین، حالت های مشخصی را در فرد ایجاد کنیم. برای مثال از او استرس را دور کنیم یا حتی شخص را از خود بی خود کنیم. در این رویداد قصد داریم یک اپلیکیشن خواب طراحی کنیم که با ایجاد فرکانس مخصوص شما، خوابی راحت را برایتان به ارمغان بیاورد به این صورت که ما الگوهای خواب رایج را به دست می آوریم و با توجه به سوالاتی که از شما می پرسیم، نزدیک ترین الگوی ممکن به ذهنتان را پیشنهاد می کنیم تا اثر خوبی روی شما داشته باشد. اپلیکیشن های خواب مختلفی وجود دارند که مثلاً خواب شما را برنامه ریزی می کنند اما ما مستقیماً روی خواب شما اثر می گذاریم.»

2- بیهوشی آرام

سید داوود حسینی، دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی برق و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد است. او 12 سال است که در حوزه علوم شناختی فعالیت می کند. داوود حسینی علاوه بر پژوهش، پروژه های عملی هم داشته است و باور دارد یکی از مشکلات کشور ما این است که بسیاری از پژوهش ها به مرحله عمل نمی رسند و پژوهشگرها هیچ وقت شیرینی کار را تجربه نمی کنند.

آقای حسینی چه چیزی شما را به استارتاپ ویکند نورو ساینس کشاند؟

به عنوان کسی که حدود 3 سال با ستاد علوم شناختی همکاری دارم و قصد دارم دانشجویانم را در این رشته تربیت کنم، می خواستم بدانم چطور آن ها را در یک دوره فشرده با کسب و کار آشنا کنم چون بیشتر دانشگاه های ما در حد آموزش و حداکثر پژوهش هستند و کاری به کسب و کار ندارند. بنابراین آمده ام تجربه ای کسب کنم تا به دانشجویانم یاد دهم چطور از وقتشان بهینه استفاده کنند، ایده شان را ارائه دهند و طرف مقابل را متقاعد کنند.

یکی از مشکلات در سیستم درمانی کشور، عدم تشخیص درست عمق بیهوشی بیمار است. گاهی اوقات با این که بیمار از نظر متخصص بیهوش است اما همچنان می تواند صدای افراد حاضر در اتاق را بشنود. این صداها در ذهن او می مانند و می توانند در آینده مشکلات روانی جدی برایش به وجود آورند. حتی مواردی بوده که بعد از عمل، شخص به روان درمانی نیاز پیدا کرده است.

معمولاً استارتاپ ها یک سرویس ارائه می کنند نه محصولی فیزیکی. اما شما قصد دارید با تهیه یک سخت افزار ایده تان را عملی کنید. چطور می خواهید با شروع یک استارتاپ، از همان ابتدا محصولی فیزیکی تولید کنید؟

من حدود 4-5 سال روی این پروژه کار کرده ام و بخش پژوهشی آن هموار است. اما بخش تولید محصول دشواری دارد و ما باید ابتدا سرمایه گذار جذب کنیم که فکر می کنم در این محیط، امکانش وجود دارد. دلیلش این است که ایده ما دارای پشتوانه علمی است و برای ساخته شدن محصول فقط به جذب سرمایه نیاز داریم.

Anti Diabetic Foot Scar -3

امین هاشمی عضو تیمی است که روی ایده خانم لادن یعقوبی کار می کنند. او 5 ثبت اختراع و 2 تا مقاله ISI دارد و در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد قدرت تحصیل می کند. امین هاشمی قصد دارد برای مقطع دکترا در زمینه نورو ساینس فعالیت کند و به این رویداد آمده ام تا با نورو ساینس آشنا شود.

تیم آن ها قرار است به افراد دیابتی در تشخیص بیماری و درمان کمک کند. امین هاشمی می گوید که بین 5 تا 10 سال طول می کشد که فرد مبتلا به زخم پا دچار شود و تیم آن ها می خواهد با استفاده از اسکن کردن، پردازش تصویر و سنسورهای الکترومکانیکی، مرحله کنونی بیماری را تخمین بزند.

او ادامه می دهد:«وقتی فرد پایش را روی دستگاه ما می گذارد، از آن بازخورد می گیریم و با توجه به آن از سطح بیماری مطلع می شویم. متأسفانه دیابت هنوز درمان قطعی ندارد و تنها راه مقابله با آن، پیشگیری است. بر اساس تحقیقات، با هفته ای 30 دقیقه ماساژ پا، افراد از ابتلا به زخم پا در امان می مانند. بنابراین می توانید دستگاه ما را به صورت جای پا در حین تماشای تلویزیون یا کار کردن با کامپیوتر زیر پای خود بگذارید تا از مزایای آن بهره مند شوید.

ما قصد داریم این دستگاه را با قیمت 99 هزار تومان عرضه کنیم و از طریق انجمن دیابت ایران، با افراد دیابتی نیز در تماس باشیم و برای آن ها تخفیف ویژه ای قائل شویم.»

کمی آن طرف تر، چند نفر از شرکت کنندگان کنجکاو، مشغول کار کردن با میکروسکوپ بودند و داشتند یک مورچه را وارسی می کردند.

4- فرکانس موزیک

فرزام میرمعینی که دانشجوی نرم افزار دانشگاه خواجه نصیر است، سابقه شرکت در استارتاپ ویکندهای مختلفی را دارد و این بار در نورو ویکند شرکت کرده است. در مورد ایده تیمش از او سوال کردیم:

«ما قصد داریم با قرار دادن یک سری فرکانس ها و صداها روی موسیقی که ممکن است حتی شما نشنوید، حالت های خاصی را به شما تلقین کنیم؛ مثلاً موفقیت، شادابی، آرامش و غیره. البته چنین مواردی در سرویس های موسیقی مثل اسپاتیفای به صورت Mood وجود دارند ولی ما می خواهیم با قرار دادن این صداها و فرکانس ها، تأثیرگذاری آن را بیشتر کنیم.»

توضیحات بیشتر را از زبان صاحب ایده، خانم زهرا سقایی بخوانید: «ما می خواهیم به صورت ناخود آگاه، پیامی را به شنونده موسیقی در پس زمینه آن القا کنیم. به صورت جزئی تر، یک اپلیکیشن داریم که شامل دسته بندی های مختلفی مثل موفقیت می شود. با گوش دادن به موسیقی های این بخش، جملات مربوط به موفقیت مثل «شما موفق می شوید» در پس زمینه به صورتی که شنیده نشوند پخش می گردند. بعد از مدتی که به این قطعات موسیقی گوش دهید، اعتماد به نفس پیدا می کنید و موفق خواهید شد.»

آیا کاربران در آینده می توانند جملات مورد نظر خودشان را به پس زمینه موسیقی اضافه کنند؟

ما به این مورد فکر کرده ایم. هر کاری مزایا و معایب خودش را دارد و این کار می توانید نتایج نامناسبی داشته باشد. مگر این که این امکان را فراهم کنیم که شما جمله دلخواهتان را برای ما بفرستید و در صورت تأیید ما، آن جمله در موسیقی استفاده شود.

بنابراین افراد می توانند آهنگ های مورد علاقه خودشان را هم به لیست اضافه کنند؟

بله. ضمناً ما قصد داریم از این روش برای درمان بیماری هایی از جمله اعتیاد هم استفاده کنیم.

5- نورو بازی

سید مجتبی حسینی نیا، لیسانس ریاضی، MBA و کارشناسی ارشد مشاوره دارد. او بیش از یک دهه است که دارد روی هوش هیجانی کار می کند و نوجوانان مخاطب او هستند. او پی برده که یادگیری بر اساس نورو ساینس، برابر با خلق مسیرهای عصبی است. بنابراین با دیدن نورو ویکند ترغیب شد در آن شرکت کند تا ببیند چه ارتباطی میان یادگیری و نوروساینس می تواند ایجاد کند.

او می گوید: «در حین یادگیری، مسیرهایی بین نورون های عصبی به وجود می آید. بر اساس تحقیقات دانشمندان، در مغز دانشمندان و انسان های بزرگ، بعضی قسمت های مغز عملکرد منحصر به فردی دارند که به بخش عصبی آن ها مربوط است. این بخش ها را می توان تقویت کرد. مثلاً اگر یک نوجوان که دارای استعداد موسیقی است از سن 12 سالگی روی یک ساز تخصصی کار کند، در سن 20 سالگی نتیجه قابل توجهی می گیرد.»

مجتبی ادامه می دهد: «ما قصد داریم با ساختن یک اپلیکیشن، ویژگی های خاصی را در افراد تقویت کنیم. اگر بازی کلش آو کلنز به طور هدفمند ساخته شده بود و مثلاً استقامت روانی فرد را در مراحل مختلف تقویت می کرد، فرد بعد از مدتی بازی کردن به سطح خاصی از استقامت ذهنی می رسید. ما می خواهیم این کار را به طور هدفمند انجام دهیم و قابلیت های عمومی افراد موفق مثل استقامت ذهنی، قابلیت نه گفتن، مدیریت بحران و ... را از طریق بازی های آموزشی در افراد ایجاد کنیم.»

فکر نمی کنید اگر عنوان آموزشی روی بازی هایتان باشد مردم تمایل کمتری به آن ها نشان دهند؟

ما این کار را به صورت ناخود آگاه انجام خواهیم داد.

این که یک عده را بدون اطلاع خودشان تحت آزمایش داشته باشید می تواند نقض حریم افراد تلقی شود چرا که اپلیکیشن شما ممکن است در آینده اثر سوئی روی آن ها داشته باشد.

قطعاً ما تأثیرات کارمان را بررسی می کنیم و سعی می کنم عوارض آن را به حداقل برسانیم.

6- نورو فیدبک همراه آسان

امیر پویا تنهایی، پژوهشگر و دانشجوی نوروساینس است. او می گوید همیشه در دوران تحصیلش فاصله بین علم تئوری و جنبه عملی آن را احساس می کرده است. کارش حتی به مقالات ISI هم رسید اما وجدانش راضی نمی شد چون به نظرش این تلاش و وقتی که پای کارش می گذار، باید به نتیجه ای مفید و کاربردی در جامعه منتهی شود و فکر می کند استارتاپ ویکند این فرصت را در اختیارش می گذارد تا هم شبکه سازی کند و هم به ایده پردازی را به صورت عملی تمرین کند.

امیر پویا می گوید: «هدف اصلی من تمرین بود اما با پیش درآمد بوت کمپی که برای همین رویداد برگزار شد، ایده هایی به ذهنم رسید. در مورد آن ها تحقیق کردم و وقتی ایده ام را ارائه کردم، خوشبختانه حتی فراتر از انتظارم رأی آورد و تیم خوبی تشکیل دادیم.»

ایده ات چیست؟

یکی از متدهای قدیمی علم نوروساینس، تلقین امواج مغزی است که یکی از روش های آن، نورو فیدبک است. این روش به صورت علمی تأیید شده اما از نظر سادگی کاربری، زمان گیر بودن و هزینه زیاد، دچار مشکل است چون شخص بیمار باید به صورت فیزیکی در محل حضور پیدا کند، وقت بگذارد و به صورت فعال درگیر شود که این درگیر شدن می تواند مثلاً یک نوع بازی کامپیوتری باشد. ما ایده پرتابل بودن آن به ذهنمان رسید که به صورت بازی روی تلفن های هوشمند اجرا شده اما هنوز مشکل زمان گیر بودن و نیاز به تمرکز شخص را دارد. بنابراین ما بهبودی در سیستم نورو فیدبک پرتابل داده ایم تا شخص با حمل یک وسیله کوچک بتواند در طول چند روز امواج مورد نیاز را دریافت کند؛ بدون این که به طور فعال، درگیر آن شود.

چطور متوجه می شوید شخص چه امواجی نیاز دارد؟

از طریق وبسایت و پشتیبانی آنلاین و آفلاین، نیاز کاربر را شناسایی می کنیم. بعد از دوره درمان نیز همچنان با شخص در ارتباط خواهیم بود و اطلاعات او را برایش تحلیل خواهیم کرد. قصد داریم از این اطلاعات برای مقاصد تحقیقاتی نیز استفاده کنیم.

7- Halfzimer

احسان یزدانی 27 ساله، دانشجوی ترم آخر مدیریت اجرایی است و لیسانس نرم افزار دارد. او به عنوان طراح در این رویداد شرکت کرده و تجربه بین المللی کار با شرکت های مختلفی دارد. احسان معتقد است یکی از مشکلات ما، فقدان طراحی و شناخت روی UX و UI است و می گوید که متأسفانه اکثر طراحان از قالب های آماده استفاده می کنند. او دوست داشت در رویدادی شرکت کند که حتی دانسته های اولیه را نداشته باشد و با افرادی که اصلاً نمی شناسد آشنا شود. ایده او رأی نیاورد اما ایده ای نزدیک به ایده خودش یعنی آلزایمر رأی آورد و الان در همین گروه است. توضیحات بیشتر را از زبان خودش بخوانید:

«نام این ایده هافزایمر (Halfzimer) است که از ترکیب Half و Alzimer  ساخته شده و بر اساس روش یادگیری از دچار شدن افراد به آلزامیر جلوگیری می کند. همه ما در معرض این بیماری هستیم و تنها راه مقابله با آن، پیشگیری است. مثلاً می گویند جدول حل کنید، یا تصاویر آلبومتان را مرتب مرور کنید. ما روی یک بخش کوچک یعنی همین مرور تصاویر دست گذاشته ایم و قصد داریم با نمایش تصاویر، مکان ها، افراد، رویدادها و تکرار آن ها، این موارد را به شما یادآوری کنیم. این اتفاق از طریق یک اپلیکیشن رخ می دهد که در بازه های زمانی مشخص نوتیفیکیشن می دهد و سوال های مشخصی از شما می پرسد. البته از آنجا که قابلیت شخصی سازی دارد، مزاحمتی برای شما ایجاد نخواهد کرد.»

8- خواب امدادگر

محمود موسوی در رشته برق گرایش کنترل و طراحی صنعتی تحصیل کرده و دوره های روانشناسی، عکاسی و طراحی را گذرانده است. او در این رشته ها تدریس هم می کند. محمود موسوی که ساکن تبریز است، انگیزه اش از شرکت در این رویداد را کسب یک تجربه جدید عنوان می کند.

او به دنبال طراحی سیستمی است که با استفاده از یک سری المان ها، کیفیت خواب شما را بهبود می بخشد؛ خواب راحتی را برایتان به ارمغان می آورد و در حین بیداری نیز اطلاعاتی در مورد خواب و بهبود حالت روحی شما می دهد. به طور خلاصه، کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد.

او می گوید: «ابتدا قصد داشتیم سخت افزار بسازیم اما آن را به اپلیکیشن موبایل تغییر دادیم. فرکانس هایی وجود دارند که به خواب شخص کمک می کنند و ما از آن ها بهره می گیریم. اگر هم شخص دچار کم خوابی شود، از مضرات آن برایش می گوییم و سعی می کنیم با نشان دادن الگوی خواب افراد مورد علاقه اش، او را به مسیر درست هدایت کنیم و حالش را بهتر کنیم.»

فرض کنیم شخصی که از خواب بیدار شده، به هر دلیلی از همان ابتدا حال خوبی ندارد. شما برایش چه کار می کنید؟

اولاً با این اپلیکیشن طرف دیگر حالش گرفته نیست.

مشکل اینجاست که همه افراد بعد از بیدار شدن، اولین کارشان چک کردن موبایل نیست. چه راهکاری برای این مسأله دارید؟

اتفاقاً چون با اپلیکیشن ما بیدار می شود، اول به سراغ موبایلش می رود. ما صداهای خاصی تهیه می کنید تا فرد خیلی آرام از خواب بیدار شود. سپس با پخش جملات و تصاویر خوب، سعی می کنیم حالش را بهتر کنیم. یا مثلاً شخص می تواند تنظیم کند که پس از بیدار شدن، بازی مورد علاقه اش اجرا شود.

از همه این ها که بگذریم، اپلیکیشن شما از کجا می خواهد متوجه شود شخص چه حالی دارد؟

اولاً که شخص، انتخاب می کند. دوماً، اپلیکیشن در طول دو الی سه هفته برنامه زندگی فرد را یاد می گیرد.

چطور؟

شخص قبل و بعد از خواب اطلاعات را در یک بازه زمانی وارد می کند.

9- ذهن هوشیار

فرزان کوثری، لیسانس میکروبیولوژی دارد و در تیم به عنوان نورو مارکتر فعالی می کند. او درباره نقشش می گوید که دارند سعی می کنند ایده را به سمتی ببرند تا به بهترین شکل بتوانند آن رادر بازار ارائه کنند. فرزان همچنین در یک شرکت دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری کار می کند.

ایده این گروه که متعلق به علیرضا ابوالقاسمی است، در تلاش است با افزایش سطح هوشیاری تصادفات رانندگی را کاهش دهد. فرزان می گوید: «با قرار دادن یک سنسور روی سر و ضبط موج های مغزی آلفا که پیش از خواب ساطح می شوند، به راننده از طریق ضبط اتومبیل، تلفن هوشمند یا به هر طریق دیگری، هشدار می دهیم و او را به حالت هوشیاری بر می گردانیم تا به کنار جاده بیاید و استراحتی کند.»

همه که نمی توانند هر بار موقع رانندگی سنسور به سرشان ببندند. چه راه حلی برای این موضوع دارید؟

ما این وسیله را به شکل یک هدفون کوچک یا تل سر طراحی کرده ایم که بسیار نازک و سبک است و مشکلی ایجاد نمی کند.

حسگر بعد از دریافت امواج آلفا چطور می خواهد به شخص هشدار دهد؟

حسگر به اپلیکیشن موبایل وصل است که شخص می تواند آن را به ضبط خودرو متصل کند یا حتی هشدار از طریق خود موبایل پخش شود. این اپلیکیشن در پس زمینه به صورت مداوم مشغول بررسی امواج آلفا خواهد بود و به طور دائم هوشیاری شخص را بررسی خواهد کرد.

***

گفت و گوی کوتاهی هم با امیر وحید رودسری، از مربیان با سابقه استارتاپ ویکند و توسعه دهندگان اندروید و iOS داشتیم و از او درباره سیر تخصصی شدن استارتاپ ویکند ها سوال کردیم.

در چند ماه اخیر، رویکرد استارتاپ ویکند به سمت تخصصی شدن بوده است. نظرت در مورد این رویه چیست؟

تخصصی شدن خیلی خوب است اما نظر شخصی من این است که ما اول همه چیز را تخصصی می کنیم و بعد می پرسیم چرا نتیجه خوب نشد. شاید پایه را آنقدر محکم نگذاشته ایم که حالا داریم اینقدر به آن شاخ و برگ می دهیم.

دقیقاً سوال من هم این است که آیا این استارتاپ ویکندهای تخصصی بر اساس نیاز علمی و فنی شکل می گیرند یا فقط آن ها را برگزار می کنند تا ببینند چه می شود؟

من هفتمین بار است که مربی استارتاپ ویکند می شوم. در این مدت دیده ام که افراد متخصص کم هستند و بیشتر افراد برای شبکه سازی و سرگرمی در این رویداد شرکت می کنند. اصلاً بد نیست اما به شرطی که نیروی متخصص داشته باشیم و بر اساس نیاز آن ها را پرورش دهیم. چون در غیر این صورت، نتیجه خوبی نمی گیریم. حتی من پیشنهاد می کنم که یک استارتاپ ویکند ویژه مربیان این رویداد برگزار کنند تا نیروی متخصص تربیت شود.

جنبه آموزشی استارتاپ ویکند همیشه خوب بوده است اما فکر می کنم هنوز کمی برای این سطح از تخصص زود است چون بسیاری از افراد آشنایی کافی با مفهوم استارتاپ ندارند و فقط می آیند اینجا تا تجربه ای کسب کنند. البته این خیلی خوب است اما به شرطی که افراد در استارتاپ ویکندهای بعدی از تجربه شان استفاده کنند.

به نظرت چه زمانی برای ارائه یک ایده مناسب است؟

در استارتاپ ویکند بهتر است افراد ایده های نو مطرح کنند تا رأی گیری شود و با هم تیمی های جدید مشغول کار روی ایده شوند تا چیز جدیدی یاد بگیریند. اما اگر قصد دارند ایده خود را به سرمایه گذار یا شتاب دهنده معرفی کنند، فکر می کنم باید حداقل یک نمونه اولیه یا همان MVP داشته باشند.

امیر چه توصیه ای برای افرادی که تازه می خواهند شروع کنند، داری؟

من با این که همیشه مربی استارتاپ ویکند بوده ام و از استارتاپ ها تعریف کرده ام، خودم تا به حال استارتاپ نداشته ام چون در شرایطی هستم که نمی توانم ریسک کنم. اما چیزی که خودم، قلباً به آن ایمان دارم این است که اگر می خواهی استارتاپی را شروع کنی، جان و دلت را برایش بگذار. نه اینطور که یک استارتاپ دیگر را شروع می کنم، 4 کار دیگر انجام می دهم، پاره وقت هم کار می کنم، پروژه می گیرم و وقت آزادم را روی استارتاپ می گذارم. چنین استارتاپی نتیجه نمی دهد. باید استارتاپت را مثل بچه ات بزرگ کنی و پرورشش دهی تا به نتیجه برسد.

در نهایت، در مراسم اختتامیه نورو ویکند که 6 شهریور برگزار شد، تیم های هافزایمر، نورو بازی، و بیهوشی آرام و ایرن به طور مشترک توانستند رتبه های اول تا سوم را کسب کنند. تیم های برگزیده از تسهیلات و حمایت های کانون کار آفرینی ایران برای ادامه فعالیتشان بهره مند خواهند شد.