آیا اپل تی وی جدید، می تواند به عنوان یک دستگاه گیمینگ موفق باشد؟

در 12 ماه گذشته، خبرهای بسیاری درباره ی عرضه ی ورژن جدید اپل تی وی شنیدیم؛ اما روز چهارشنبه دو هفته پیش، توانستیم رسما کنسول بازی جدید اپل را مشاهده کنیم. اپل تی وی جدید، همان طور که پیش بینی می شد، با رابط کاربری متفاوت، دسترسی به اپ استور و ریموتی الهام گرفته از Wii همراه است. و جای شکرش باقیست که بازی هم دارد؛ ترکیبی از بازی های مطرح و محبوب، بازی های سنتی کنسول های قدیمی و مهم تر از هرچیز، عناوین انحصاری iOS.

اما مهم ترین مسئله این است: اپل تی وی، هم یک ست-تاپ باکس است و هم یک میکروکنسول همه چیز تمام، که البته نتوانست آنقدرها که باید و شاید، اشتیاق مخاطبان را برانگیزد.

شاید بزرگ ترین مشکل اپل در این میان، آن باشد که تکلیف ست-تاپ باکس ها، چندان مشخص نیست و دیگر نمی دانیم که به یکی از آن نیاز داریم یا خیر. انقلاب تلویزیون های هوشمند، در تولد پلتفرم گیمینگی جدید شکست خورد؛ اما آن ها حداقل توانستند نیاز به جعبه های ست تاپ در اتاق های پذیرایی را از بین ببرند.

نت فلیکس، آمازون اینستنت ویدئو و دیگر سرویس های مشابه، اشباع جعبه های ست تاپ را از بین بردند و تلویزیون هایی که از این سرویس ها پشتیبانی نکنند، مرده به حساب می آیند. از سوی دیگر، اشباع ست تاپ باکس های پخش رسانه به قدری رسیده که روپرت مرداک، عملا، ست تاپ باکس های Now TV خود را بین مردم پخش می کند.

در همین حال و در سوی دیگر ماجرا، کنسول های بازی ای که تجربه ی بازبینی رسانه را در اختیار مخاطب می گذارند، در جلب توجه، ناموفق مانده اند. بارز ترین مثال آن از یک نظر، اکس باکس وان است؛ کنسولی که براساس هدف ادغام گیمینگ و محتوای رسانه ای ساخته شده است. در کنار این ها، رقبای بسیار ارزان تری، در صف رقابت با اپل تی وی قرار دارند و ویژگی هایی مشابه ارائه می دهند؛ از بین آن ها می توان به Fire TV کمپانی آمازون اشاره کرد.

در ادامه این مقاله، با دیجیاتو همراه باشید.

مشخصات اپل تی وی 2015

اپل تی وی جدید، از نظر عرض و طول، همان مشخصات ورژن قبلی را دارد، اما ارتفاع آن، 12 میلی متر و وزن آن، 56 درصد بیش تر است. خروجی AV با یک ارتقای قابل توجه به HDMI نسخه ی 1.4a، تغییر کرده و این بدان معناست که از نظر تئوری، می تواند ویدئوهای 4K را روی 30 هرتز اجرا کند. با این حال نمی توان مطمئن بود که پردازنده ی دستگاه، قدرت لازم برای دیکود ویدئوهای نسل جدید HEVC را داشته باشد.

• پردازنده: اپل A8
• پردازنده مرکزی: Custom dual-core Typhoon ARM
• پردازنده گرافیکی: PowerVR GX6450 (چهار هسته ای)
• ابعاد: 35x98x98 میلی متر
• وزن: 425 گرم
• خروجی ویدئو: HDMI 1/4a
• پشتیبانی صدا: دالبی دیجیتال 7.1
• اتصالات شبکه: اترنت 10.100، وای فای 802.11 a/b/g/n/ac، بلوتوث 4.0
• پورت ها: HDMI، USB-C، رسیور IR و LAN
• ریموت سیری: سطح شیشه ای لمسی، دو میکروفون، شتاب سنج، ژیروسکوپ، بلوتوث 4.0، IR ،Lightning Connector، شش دکمه (منو، خانه، سیری، پخش/توقف، صدای زیاد/کم)

اپل تی وی از همان پردازنده ی A8 که در آیفون 6 استفاده شده بود بهره می برد، اما طبیعت دستگاه (بدون توجه به حجم بیش تر آن) اجازه می دهد که پردازنده با سرعت بیش تری کلاک شود. مشخصا، وزن بیش تر دستگاه، با سیستم خنک کننده ی قدرتمند توجیح می شود.

حسی قوی می گوید که معرفی قابلیت های اپل تی وی، در روز معرفی ناقص باقی ماند. تنها به ما گفته شد که اپلیکیشن ها، آینده ی تجربه کاربری تلویزیون هستند و به هیچ ویژگی ملموسی که اپل تی وی را به محصولی برتر در بازار تبدیل کند، اشاره نشد.

حرف آخر این است که اگر ما تا به امروز چیزی از نت فلیکس، آیتونز و هولو شنیده باشیم، احتمالا سخت افزاری عالی برای استفاده از این سرویس ها را در اختیار داریم. اپل تی وی تنها می تواند در مسائلی نظیر رابط کاربری و محتوا، تغییر ایجاد کند و پیشرفتی در کیفیت استریم محتوای قابل پخش ندارد.

اما مسلما، مفسران رسانه ای همواره تاریخچه ای از برداشت نادرست نسبت به محصولات جدید اپل داشته اند، و دلایل خوبی وجود دارد که می تواند باعث موفقیت اپل تی وی در بازاری شود که دیگران در آن شکست می خورند. پیش از هر چیز، پلتفرم iOS به پدیده ای فراگیر تبدیل شده و توسعه دهندگان، به شدت به دنبال این اند که به هر شکل ممکن، راه خود را به این پلتفرم پرطرفدار باز کنند.

اگر قرار باشد یک اپلیکیشن بسیار کارآمد برای اپل تی وی عرضه شود، احتمال آن بسیار زیاد است که خیل عظیم توسعه دهندگان، بالاخره آن را در اپ استور قرار دهند؛ حتی اگر خود اپل در این امر شکست بخورد.

هم چنین احتمال بسیار زیادی وجود دارد که بخش بازی پرمحتوای اپ استور، روی صفحه ی نمایش بزرگ تر اجرا شود و بتوانید عناوینی که قبلا با اکانت آیتونز خریداری کرده اید را روی آن تجربه کنید. برای مثال، عناوین Asphalt 8 و Galaxy on Fire 2 در کنفرانس معرفی، به نمایش در آمدند.

باور وجود یک کتابخانه بزرگ از بازی های خریداری شده، می تواند به دلیلی محکم برای تهیه ی محصول تبدیل شود (هرچند این شبهه وجود دارد که بسیاری از بازی ها قابل اجرا نخواهند بود و به طور کل، از این قابلیت پشتیبانی نمی کنند). مهم تر از همه ی این ها، در حوزه ی موبایل/میکروکنسول، iOS با برتری تمام و کمال خود، بهترین پلتفرمی است که توسعه دهندگان می توانند به آن دسترسی داشته باشند.

و در نهایت، فاکتور مهمی وجود دارد که مانند یک هاله، محصولات اپل را در گرفته است: قدرت زیاد اپل در مجاب کردن کاربران به خرید محصولاتی که لزوما به آن ها نیازی ندارند. با این حال میزان موفقیت اپل، در این مسئله و درباره ی اپل تی وی، مانند سابق نیست. این هاله، هیچوقت هنگام عرضه ی موبایل های هوشمند اپل از بین نمی رود.

ولی منصفانه است اگر بگوییم که اپل واچ، به اندازه ی پیش بینی شده، هیجان انگیز نبود و این مسئله می تواند درباره ی اپل تی وی هم صادق باشد. در معرفی هر دوی این محصولات، به اندازه ی کافی، چیزی از سخت افزار دیده نشده است. اما با همه ی تفاسیر، این اتفاقی جدید نیست؛ چرا که هدف غایی اپل، در برداشتن ایده های قدیمی و تبدیل کردن آن ها به محصولی کارآمد، پدیدار می شود.

بالاتر از همه ی این ها، ساخت و ساز فنی ریموت دستگاه نیز به نوبه خود خیره کننده است. با کمی تردید می توان گفت که کنترل و رهیابی سیری ریموت، نسبت به تلویزیون های هوشمند، روان تر و پاسخگوتر خواهد بود. از نظر بحث گیمینگ، ریموت اپل تی وی مشخصا با بهره گیری از شتاب سنج و ژیروسکوپ، نیم نگاهی به Wiimote کنسول Wii داشته است. هم چنین برای رفع کمبود دکمه های روی بدنه، از ترک پد شیشه ای بسیار روانی استفاده شده است.

مطمئنا توسعه ی بازی های سنتی برای هم خوانی با این رابط کاربری جدید، چالش آور خواهد بود؛ اما باید این را نیز در نظر گرفت که همین چالش، در عرضه ی بازی ها روی آیپد و آیفون نیز وجود دارد و بحث کراس پلتفرم و اجرای بازی ها، روی صفحه های بزرگ و کوچک، بحث جدیدی نیست.

با این وجود، اشاره به کمبود سیستم بازخورد لمسی 3D Touch اپل، در ریموت اپل تی وی، کمی کوته نظرانه است و اگر قرار باشد که از این مسئله انتقاد شود، تمام ماهیت دستگاه زیر سوال خواهد رفت.

وقتی یک کمپانی، پلتفرم جدیدی برای بازی به بازار عرضه می کند، باید تا حد امکان، دست توسعه دهندگان را برای تولید محتوا باز بگذارد و از سوی دیگر، این مسئله را به خریداران القا کند که تا یک یا دو سال آینده، نیازی به تغییر سخت افزار و تهیه ی ورژن جدید آن نیست. همین موضوع، دلیل استفاده ی اپل از پردازنده ی A8 را به معمایی لاینحل تبدیل می کند.

اپل تی وی هنوز به بازار عرضه نشده اما پردازنده ی A9 آیفون 6 اس، حدود 1.8 برابر از آن سریع تر است. حتی اگر بگوییم که پردازنده ی A9 به صورت محدود تولید شده، باز هم اپل، به پردازنده ی A8X که در آیپد ایر 2 مورد استفاده قرار گرفته، دسترسی داشت؛ پردازنده ای که از نظر تئوری، با کنسول های نسل قبل برابری می کند.

با در نظر گیری استفاده از تکنولوژی قدیمی از سوی اپل، این احساس به وجود می آید که اپل تی وی، چندان به استراتژی همه جانبه بودن در بحث گیمینگ پایبند نیست و احتمالا دستگاه، خیلی زودتر از آن زمان که باید، به تاریخ انقضای خود خواهد رسید. نتیجه گیری نهایی این است که از دیدگاه فنی و تکنولوژیکال، پردازنده ی A8 قادر به فراهم آوردن تجربه ای سه بعدی در حد اکس باکس 360 نیست؛ اکس باکس وان که جای خود دارد.

هم چنین، پافشاری اپل روی استفاده از فضای داخلی مشخص (32 گیگابایت به عنوان پایه و مدل دیگر 64 گیگابایتی) در نوع بازی هایی که می توانیم به آن ها بپردازیم، محدودیت ایجاد می کند.

اگرچه همیشه این حس وجود دارد که اپل چندان به استفاده از سخت افزار روز پایبند نیست، اما باید همواره به یاد داشته باشیم که مشخصات سخت افزاری، تنها یکی از المان های مهم دستگاه های بازی هستند و لزوما مهم ترین المان در موفقیت طولانی مدت پلتفرم به شمار نمی روند. در نمایش بازی جدید و انحصاری Harmonix، یعنی Beat Sports، اپل به خوبی نشان داد که می داند از چه استودیوهایی بهره گرفته و چطور از ظرفیت های ریموت نهایت استفاده را ببرد (و بیایید امیدوار باشیم که این بازی، در جعبه ی دستگاه قرار گرفته باشد).

در همین حال، نمایش بخش چندنفره ی بازی Crossy Road در عین سادگی، به خوبی این حس را منتقل کرد که این بسته ی الحاقی، می تواند تجربه ی سرگرمی را از موبایل، به اتاق پذیرایی خانه هایمان منتقل کند. آن عناوین، به همراه سایر عناوینی که در مراسم به نمایش در آمدند، به خوبی هدف و تمرکز اپل را برایمان روشن می کند؛ این هدف که آن ها می خواهند انقلابی کوچک در گیمینگ اپ استور ایجاد کنند.

نکته ی جالب توجه اینجاست که کنسول ها (و حتی میکروکنسول ها) ساختار متفاوتی نسبت به موبایل های هوشمند و تبلت ها دارند، و به نظر می رسد که سیستم Free 2 Play (بازی های رایگان با پرداخت درون برنامه ای) در این حیطه، پاسخگو نخواهد بود. اشاره به این موضوع نیز جالب است که عناوین به نمایش در آمده، به نظر عناوینی بزرگ تر و یک بار پرداخت می رسیدند.

در نهایت، با عرضه ی اپل تی وی جدید، توانستیم وارد حوزه ی میکروکنسول ها شویم و می توان امیدوار بود که از این پس، گیمینگ به یکی از محتویات اصلی دستگاه های این چنینی تبدیل شود. این ایده ای است که باید بیش از پیش بسط داده شود و تا به حال برای اپل، در حوزه ی موبایل های هوشمند و نیز تبلت ها، بسیار سودآورده بوده.

اما نگرانی اصلی درباره ی اپل تی وی این است که اپل در سالیان طولانی، سودمندی و ضرورت وجود دستگاه های خود را ثابت کرده و بسیاری از محصولات کمپانی ساکن کوپرتینو، در مدتی طولانی از روز، برای استفاده های شخصی مورد استفاده قرار می گیرند. اما با این همه، منتقدان قاطعانه بر این مسئله پافشاری می کنند که واقعا چقدر یک دستگاه استریم رسانه ی 150 دلاری، می تواند مفید باشد و آیا واقعا (با توجه به امکاناتی که مشاهده کرده ایم) به یکی از آن ها نیاز داریم یا خیر؛ چرا که تعداد دستگاه های مشابه حاضر به قدری رسیده که احتمالا یکی از آن ها را از پیش در اختیار داریم.

تمام اجزای اپل تی وی باید دست در دست یک دیگر دهند تا این دستگاه به موفقیت برسد؛ و بازی ها نیز، مشمول این قضیه هستند.