آنچه از بتلفیلد بعدی می خواهیم

تیتر این مطلب در لحظات آخر نگارش تغییر کرد. چراکه اگر نگاهی به شایعات و اتفاقات چندروز اخیر بیاندازید، خواهید دید که همه چیز برای گمانه زنی در مورد نسخه جدید بازی محبوب Battlefield در حاله ای از ابهام قرار دارد. از ماه ها پیش همه منتظر رونمایی بتلفیلد 5 هستند. نسخه جدیدی که دیگر همچون Hardline (هاردلاین) یک اسپین-آف نخواهد بود و روند قدرتمند و مدرن بتلفیلد 4 را ادامه خواهد داد.

حدود یک سال پیش در لابلای شایعات چندین اسم برای پنجمین بتلفیلد به گوش می رسید که البته عنوان Armageddon (به معنای پایان جهان) بیشتر از سایرین قوت داشت. چراکه سایت سینمایی و ویدئویی IMDB بتلفیلد 5 را با این نام درون سایت خود قرار داد و حتی بودجه ساخت و تاریخ عرضه رسمی آن را نیز اعلام کرد! هرچند صفحه این بازی بعد از چند وقت حذف شد، اما شروعی برای گمانه زنی ها درمورد نسخه جدید تیراندازی اول شخص الکترونیک آرتز بود.

بعد از شکست تقریبی هاردلاین که توسط Visceral Games ساخته شده بود، هواداران انتظار قسمت پنجم بتلفیلد را می کشند و البته درج شدن یک نام جانبی در انتهای عنوان بازی، کمی شک برانگیز بود. علاوه بر این بعد از چند روز شایعاتی مبنی بر بازگشت بتلفیلد به دوران جنگ جهانی اول یا دوم در سراسر اینترنت پخش شد. خبری که چندان به مذاق هواداران جنگ مدرن قسمت قبلی خوش نیامد. اگرچه در سوی مقابل خون را در رگ های طرفداران نبرد جنگ جهانی به جریان انداخت.

چند روز پیش سازندگان به طور رسمی تاریخ رونمایی اولیه بتلفیلد بعدی را مشخص کردند. عدم استفاده از نام بتلفیلد 5 و تعریف و تجمیدی که از سوی سازنده بازی Battalion 1944 (که در فضای جنگ جهانی قرار دارد) نصیب این بازی شد، شایعات درباره بازه زمانی بتلفیلد بعدی را قوت بخشید. بعد از آن هم ویدئوی کوتاهی از بتلفیلد 1942 در صفحه رسمی اینستاگرام سازندگان به عنوان خاطره منتشر شد و همینطور درز تصاویری از باکس آرت آن با عنوان Battlefield 1944 و تاریخ عرضه مارس 2017، تقریبا همه چیز را مهیای جنگ جهانی کرد.

درست است که تمامی این مباحث می توانند تنها شایعاتی دروغین باشند و ناگهان با رونمایی بازی مدرن بتلفیلد 5 روبرو شویم، اما در سال های اخیر ثابت شده است که شایعات قدرتی فراتر از این حرف ها دارند. و شایعاتی که درمورد بتلفیلد بعدی به گوش می رسند، برای برخی خوشایند و برخی ناراحت کننده هستند. تنها چند روز تحمل بیشتر کافی است تا بتوانیم به مستندات و واقعیات تکیه کنیم.

چه بتلفیلد 5، چه بتلفیلد 1944 و یا هر عنوان دیگری، با نگاهی به قسمت های قبلی و خصوصا چهارمین بتلفیلد، هواداران انتظارات و توقعاتی از قسمت بعدی بازی محبوبشان دارند. چیزهایی که اگر رخ بدهند مطلوبیت بیشتری برای بازیکنان خواهند داشت و همینطور رضایت و موفقیت بیشتری در پی دارد. این انتظارات شامل کوتاهی ها و مشکلات قسمت های قبلی و همچنین علایق و سلیقه بازیکنان می شود.

بدون تردید عنوان بتلفیلد یکی از بزرگترین و محبوب ترین عناوین تیراندازی آنلاین و چندنفره است که همواره تمرکز اصلی خودش را روی این بخش گذاشته است. استفاده از محیط های وسیع، وسایل نقلیه نظامی گسترده و تخریب پذیری کامل و چشم نواز از دیگر نمادهای معروف این عنوان بوده که به نوبه خود سطح انتظارات مردم را بالاتر می برد.

اگرچه بتلفیلد بازی موفق و محبوبی محسوب می شود که شمار بازیکنان فعال آنلاین نسخه چهارم آن بعد از گذشت سه سال، هنوز پایین تر از رقم 80 هزار نفر در روز نیامده است، اما نقص ها و مشکلات فراوانی را به خود دیده که توقع بهبود و رفع آن در قسمت های بعدی را داریم. در این جا سعی می کنیم مهم ترین انتظاراتی که از بتفیلد بعدی داریم را مرور کنیم:

شخصی سازی کامل تر و بهتر بازیکن

در دوره ای قرار داریم که بیشتر بازی ها دارای امکانات گسترده ای برای ساخت و طراحی شخصیت اختصاصی خود هستند. با نگاهی به Division می بینیم که می توان به سادگی و با افزودن چند المان مشخص و ساده، هر بازیکن به شکل و شمایلی منحصر به فرد دیده شود.

متاسفانه سربازانی که در بتلفیلد 3 و 4 دیده ایم همگی به یک شکل بوده و تفاوت ظاهر بازیکنان تنها به تیم (کشور) و کیت مربوطه محصور می شود. درست است که در یک بازی تیراندازی اول شخص کمتر پیش میاید ظاهر سرباز دیده شود، اما دانستن این قضیه که دارای پوشش و شمایل اختصاصی خودتان هستید لذتی بیشتر از تصور خواهد داشت. مسلما شناسایی دشمنی که چندبار پشت سر هم شما را کشته با تماشا کردن بسیار جذاب تر و راحت تر از خواندن اسم است.

طبیعتا نمی توان انتظار شخصی سازی در حد Sims یا GTA V داشت، اما تنها اضافه کردن چند المان ظاهری مثل کلاه، لباس، رنگ های متنوع تر و لوازم و تجهیزات اختصاصی می تواند به کلی نمای بازی را ارتقا بخشیده و همه سربازان به شکل یکسان دیده نشوند. پوسته های متنوع و جذاب اسلحه ها و وسایلی که در بتلفیلد 4 وجود دارد، قدم بزرگی است که در این مسیر برداشته شده و می تواند به حد اعلای خود برسد.

علاوه بر این امکانات بیشتر در زمینه شخصی سازی تجهیزات نظامی (هرچند که الان هم در حد قابل قبولی قرار دارد) مسرت بخش خواهد بود. یکی از اولین خواسته هایی که بازیکنان از الکترونیگ آرتز برای قسمت بعدی دارند، شخصیت داشتن هر سرباز در جنگ های بزرگ آنلاین بتلفیلد است.

تخریب پذیری جدید و غیر قابل پیش بینی

تخریب پذیری محیط تقریبا یکی از نمادهای اصلی عنوان بتلفیلد محسوب می شود که از Bad Company 2 به مرحله تاثیرگذار و خوبی رسید. شرکت DICE به شدت به موتور گرافیکی اختصاصی Frostbite می بالد و همواره از قابلیت تخریب پذیری بازی هایش برای تبلیغات استفاده می کند. اما اگر از طرفداران پروپاقرص بتلفیلد باشید ممکن است تصور کنید سازندگان کمی بیش از حد به این مقوله افتخار می کنند.

تخریب پذیری های عظیم و موثر در بتلفیلد 4 تنها محصور به قابلیت Levolution می شود که امکان فعال کردن چند خرابی بزرگ را در اختیار بازیکن قرار می دهد. به عنوان مثال خراب کردن یک آسمان خراش بزرگ در مرکز شهر شانگهای، علاوه بر تغییر محیطی آن محدوده، گرد و غبار وسیعی را در سطح شهر پخش کرده و سیستم بازی کردن را تغییر می دهد.

شاید چندبار اول انجام این تخریبات جذاب و دیدنی به نظر برسد، اما بعد از مدت کوتاهی تکراری شده و تاثیرات قابل پیش بینی و معینی را روی روند بازی خواهد گذاشت. در اکثر مواقع ممکن است ببینید که چند نفر مشغول تلاش برای خراب کردن Levolution مورد نظر هستند که طبیعتا به مرور کسل کننده و یکنواخت خواهد بود.

درست است که تخریب پذیری های جزئی تر مثل فروریختن دیوار های یک ساختمان یا خراب شدن خانه ها در سطح بسیار خوبی قرار دارند، اما امکان انجام تخریب های عظیمی که قابل پیش بینی نبوده و در مکان های مختلف به صورت کاملا داینامیک رخ بدهد، بدون شک بازیکنان را خوشحال تر خواهد کرد.

طراحی بهتر فضاهای باز

اگر چند دستی وارد بخش آنلاین بتلفیلد 4 شده باشید، قطعا نام Operation Locker به گوشتان خورده است. این مپ یکی از پرطرفدارترین و شلوغ ترین محیط هایی است که درون بازی قرار دارد و اگر بخواهید وارد یکی از آنها بشوید، شاید مجبور باشید چندین دقیقه در صف منتظر بمانید.

لاکر یکی از خوش ساخت ترین و بهترین مپ هایی است که تاکنون در یک بازی تیراندازی اول شخص دیده شده است. محیط بسته بزرگ و طویل و وجود دیوارهای قابل تخریب متعدد، در کنار فضای برفی و طوفانی بیرون زندان ها، فضای منحصر به فردی را در اختیار بازیکن قرار داده که می تواند با سیاست های مختلف و کمی خلاقیت، روند بازی را مدام تغییر بدهند. در لاکر ممکن است حتی در بهترین شرایط تیمی ناگهان از پشت غافل گیر شده و مهمان چاقوی تیز دشمن باشید.

طراحی این مپ به قدری خوب است که 64 بازیکن می توانند در جای جای آن مخفی شده، فعالیت های نظامی انجام داده، و یا سعی بر نفوذ به قلب دشمن داشته باشند. اما متاسفانه در همه مپ های بتلفیلد 4 امکان پیاده سازی تاکتیک و مخفی کاری وجود ندارد.

در محیط هایی مثل Golmud Railway یا Rogue Transmission شاهد فضای بسیار باز و وسعتی چند هکتاری هستیم که کمتر می توان محلی برای مخفی شدن یا اسنایپ-بازی پیدا کرد. خصوصا اگر کمی زمان گذشته و تمامی ساختمان ها و دیواره ها تخریب شوند، عملا هیچ سربازی و هیچ وسیله نظامی در امان نیست. البته به استثنای جت سوارها و هلیکوپتربازها که قدرت مانور بالایی در اختیار دارند.

دایس باید فکری به حال چنین فضاهایی بکند و با طراحی بهتر محیط های وسیع و یا صرفا افزودن چند مکانیزم پناه گیری و مخفی کاری، قدرت تاکتیکی بازیکنان (خصوصا پیاده نظام) را بالا ببرد. لازم نیست از سایر بازی ها الگوبرداری شود، کافی است نیم نگاهی به برخی مپ های Bad Company 2 انداخته و از محیط های داینامیک و مفید آن الهام گرفت.

سرورهای قوی تر، پایدارتر و بیشتر

یکی از اصلی ترین مشکلاتی که در روزهای ابتدایی انتشار بتلفیلد 4، نگاه ها و فروش آن را تحت شعاع قرار داد، قطعی ها و شکست های عدیده سرورها بود. این بازی از ابتدا با مشکلات پیاپی سرور دست و پنجه نرم کرد و خصوصا روی کنسول های نسل قبل با ایراداتی فراتر از این حرف ها مواجه بود.

با گذشت نزدیک به 3 سال از انتشار بتلفیلد 4، سرورهای فعال کمتری در بخش آنلاین دیده می شود، اما با این وجود هنوز هر از گاهی مشکلات قطعی و عدم پایداری اتصالات دیده می شود. درست است که در بتلفیلد هاردلاین تقریبا این مشکلات به حداقل رسیده بود، اما با توجه به محل های متفاوت سرورهای سازنده جدید، هراس وجود خرابی های قبلی دایس در نسخه بعدی این عنوان وجود دارد.

انتظار داریم سازندگان با نگاهی جدی به مهمترین مسئله یک بازی آنلاین، سرورهای قوی تر، پایدارتر و البته بیشتری را در اختیار بازیکنان قرار بدهند.

علاوه بر این اگر پوشش جهانی این سرورها گسترده تر شود، طبیعتا خوشحال خواهیم شد. مراکز اصلی سرورهای بتلفیلد 4 شامل شرق آمریکا، غرب آمریکا، اروپا، آسیا (ژاپن) و آمریکای جنوبی است. اگر کمی دقت کنید متوجه خواهید شد که ساکنین مناطق آسیای مرکزی، خاورمیانه و آفریقا در نقطه کور پوشش دهی سرورهای دایس قرار دارند و برای اتصال به بخش آنلاین بازی مجبور به برقراری ارتباطات بسیار طولانی هستند. که طبیعتا تاثیر منفی زیادی روی کیفیت اتصال و پینگ بازی دارد.

در محتمل ترین حالت ممکن، برقراری یک سرور قدرتمند در جایی مثل امارات متحده عربی، می تواند مشکلات کیفیتی بازیکنان مناطق نام برده را کاهش دهد.

امکانات بیشتر برای کسانی که پول خرج می کنند!

عنوان بتلفیلد همچون بسیاری از بازی های معمول دیگری که این روزها می بینیم، دارای گزینه های پرداخت درون بازی مختلفی است. صرف هزینه برای خریداری DLCهای مختلف و مپ های بیشتر طبیعی است و سیستم Premium بازی کاملا منطقی و حساب شده به نظر رسیده و بازیکن احساس می کند پولی که هزینه می کند صرف دارد.

اما برخی خریدها مثل لوازم و تجهیزات جانبی نظامی و یا Battlepackها بسیار گران قیمت و غیرمعقول هستند. اگرچه تمامی این موارد از طریق پیشروی و کسب موفقیت در روند آنلاین بازی، رایگان خواهند بود، اما برای کسانی که می خواهند راه یک ساله را یک شبه طی کنند، کمی سنگین به نظر می رسد.

یکی دیگر از هزینه های سنگینی که بازیکن امکان متحمل شدن دارد، اجاره سرورهای اختصاصی درون بازی است. شما می توانید با پرداخت مبلغ زیادی، یکی از سرورهای فعال بتلفیلد را اجاره کرده و با نام، قوانین، گردش مپ و تعداد تیکت دلخواه، سرور شخصی خودتان را راه بیاندازید. اما این ها کافی نیست و اگر می خواهید قوانین دیکتاتوری خود را در بازی پیاده کنید، باید با حوصله زیاد مشغول به بیرون انداختن متخلفین بشوید. طبیعتا برای کسی که چنین هزینه ای را پرداخت کرده و می خواهد استفاده از اسلحه خاصی را در سرورش ممنوع کند، امکان حذف آن اسلحه در منوی دسترسی سربازان بسیار کارآمد خواهد بود.

خط داستانی بهتر

طرفداران عنوان بتلفیلد و بازی های آنلاین چند نفره، اهمیت زیادی به بخش داستانی آن نمی دهند. اما بدون تردید بخش تک نفره هر بازی تاثیر به سزایی روی نگاه کلی و موفقیت آن دارد. دایس اعتراف کرده که داستان سرای خوبی نیست و معمولا تمرکز اصلیش روی بخش آنلاین بتلفیلد است، اما چه کسی بدش میاید داستانی چالش برانگیز و بیاد ماندنی را تجربه کند.

این بحث قدیمی و بسیار طولانی سال هاست تلاش سازندگان برای ساخت خط داستانی بهتر را زیر سوال می برد و هربار امید هواداران را نا امید می کند. دایس و الکترونیک آرتز باید یا به طور کامل بخش Campaign را از بازی حذف کرده یا فکری اساسی به حال آن بکنند.

در هر حال، تا چند ساعت دیگر، بتلفیلد بعدی معرفی خواهد شد و متوجه می شویم دستاورد جدید استودیو دایس چه خواهد بود. به جنگ جهانی باز خواهیم گشت یا همچنان در دوران جنگ مدرن به سر می بریم. با توجه به اینکه امسال تایتانفال 2 را هم داریم و داستان در آینده ای نزدیک روایت می شود، بعید نیست بتلفیلد به گذشته رفته باشد تا تنوع در میان محصولات الکترونیک آرتز دیده شود.

نظر شما بر کدام یک است؟ جنگ جهانی یا جنگ های مدرن؟ در انتها می توانید تیزر دوم که ساعاتی پیش توسط الکترونیک آرتز منتشر شد را تماشا کنید و آماده رونمایی اصلی شوید.