آدیداس به کمک ربات ها خطوط تولیدش را به میهن خود باز می گرداند

سال ها قبل به دلیل ارزان بودن و فراوانی نیروی کار در کشورهای در حال توسعه، شرکت های بزرگ به فکر افتادند تاسیسات تولید خود را از کشورهای زادگاه شان، به این مناطق منتقل سازند. حالا بعد از گذشت چند دهه و گسترش روز افزون استفاده از ربات ها در صنعت، آدیداس به عنوان یکی از قدیمی ترین تولید کننده های پوشاک و لوازم ورزشی قصد دارد بار دیگر خط تولید محصولاتش را به آلمان بازگرداند. اما این بار ربات ها به جای کارگران در این کارخانه های تازه تاسیس فعالیت خواهند کرد.

به گزارش فایننشیال تایمز، آدیداس از جمله کمپانی هایی است که همواره به خاطر سوء استفاده از نیروی کار ارزان و کودکان در کشورهای فقیر مورد انتقاد بوده و حالا همین شرکت بعد از ۳۰ سال می خواهد بخشی از تاسیسات تولیدش را دوباره به کشور خود بازگرداند. این کمپانی شش ماه گذشته را صرف تحقیق و انجام تست های لازم جهت راه اندازی خط تولیدی تمام اتوماتیک و متشکل از ربات ها کرده است. این تاسیسات بناست کفش های ورزشی برند آدیداس را به تولید برسانند.

این کمپانی باسابقه قصد دارد سال آینده کارخانه ای بزرگ را در نزدیکی شهر Ansbach برای تولید کتانی های ورزشی خود احداث نماید. راه اندازی خط تولید دومی نیز در خاک آمریکا برای سال آتی برنامه ریزی شده. البته باید در نظر داشت که حتی پس از بهره برداری از این دو کارخانه تمام اتوماتیک، باز هم بخش اعظم تولید سالانه ۳۰۱ میلیون جفت کفش آدیداس، به روش های سابق انجام خواهد گرفت.

بر اساس اطلاعات به دست آمده، تولید هر جفت کتانی به روش رباتیک حدود ۵ ساعت زمان می برد، این در حالی است که همین روند در یکی از کارخانه های آسیایی آدیداس و به صورت دست دوز، تا هفته ها وقت نیاز دارد.

شاید در نگاه اول این طور به نظر برسد که این تصمیم به طور قطع موجب صرفه جویی زیادی در هزینه ها و وقت و در نتیجه افزایش سود عملیاتی می شود، اما رباتیک کردن کارخانه های تولید خالی از عیب هم نیست. از جمله این که در یک کارخانه رباتیک، تغییر و ایجاد تنوع در محصولات به سادگی و ارزانی کارگاه های مبتنی بر نیروی کار انسانی نخواهد بود.

علاوه بر این، در چنین کارخنجاتی سود تنها زمانی حاصل می شود که یک محصول در تیراژ بالا به تولید برسد. این عوامل سبب کاهش پویایی یک تولید کننده می شوند. به عبارتی، در این شرایط دیگر حراج های فوق العاده فصلی و تنوع بخشی گاه به گاه محصولات مقرون به صرفه نخواهند بود.

در آن سو، احداث کارخانه ی تولیدی در نزدیکی بازارهای عرضه، خود یک مزیت رقابتی بارز به شمار می رود. این را هم باید در نظر داشت که با گسترش تکنولوژی های چاپ سه بعدی، تولید محصول در کشورهای دوردست و عرضه آنها در بازارهای دورتر، دیگر چندان منطقی نخواهد بود. البته باید در نهایت منتظر ماند و دید آدیداس از سیاست تازه اش رضایت خواهد داشت و آن را ادامه خواهد داد یا رفته رفته ترجیح اش به این سمت میل خواهد کرد که از این سیاست عقب نشینی کند.