ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

Very satisfied Satisfied Neutral Dissatisfied Very dissatisfied
واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

جدیدترین اخبار و روندهای دنیای فناوری را با نگاهی دقیق و حرفه‌ای، در کانال تلگرام دیجیاتو دنبال کنید.

ورود به کانال تلگرام دیجیاتو
تکنولوژی

دانشمندان به شواهد تازه ای در مورد علت خشک شدن مریخ دست یافتند

مدت هاست که دانشمندان بر این باورند کره مریخ در زمان های بسیار دور سرشار از آب مایع بوده اما به تدریج آن را از دست داده و در روندی چند میلیون ساله به سیاره ...

حمید مقدسی
نوشته شده توسط حمید مقدسی تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۵ | ۱۱:۳۰

در دیجیاتو ثبت‌نام کنید

جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.

عضویت در دیجیاتو

مدت هاست که دانشمندان بر این باورند کره مریخ در زمان های بسیار دور سرشار از آب مایع بوده اما به تدریج آن را از دست داده و در روندی چند میلیون ساله به سیاره ای خشک بدل گشته، اما احتمالاً باید این فرضیه را به دست فراموشی بسپاریم.

تیمی از محققین دانشگاه کلرادو به تازگی نوعی «راه فرار» را در اتمسفر سیاره سرخ کشف کرده اند که باعث شده هیدروژن با سرعتی بسیار بالاتر از آنچه تصور می شد، از جو مریخ به اعماق فضا راه یابد.

داده های حاصل از مأموریت «مارس اکسپرس» نشان می دهند مولکول های آب در طول فصل های گرم مریخ در ارتفاع بالاتری نسبت به حالت معمول قرار می گیرند و بنابراین پدیده ای مشابه با «Cold Trap» که آب را در مجاورت سطح زمین نگه می دارد، در این سیاره به وقوع نمی پیوندد.

زمانی که مولکول های آب در ارتفاع بالای اتمسفر قرار گیرند، پرتو فرابنفش باعث تجزیه آنها به اکسیژن و هیدروژن شده و از آنجا که هیدروژن بسیار سبک است، به راحتی از میدان گرانش مریخ فرار کرده و به فضا راه می یابد.

برای شناسایی دقیق این پدیده به تحقیقات بیشتری نیاز داریم و مأموریت های MAVEN و مدارگرد اگزومارس می توانند نقش قابل توجهی در روشن شدن همه ابعاد این موضوع داشته باشند، اما نتایج کنونی نیز کاملاً ارزشمند هستند.

بر اساس نتایج فوق، اکنون می دانیم از بین رفتن آب در سیاره سرخ با سرعت های متغیری صورت گرفته و مقیاس زمانی این فرایند نیز بسیار کوتاه تر از آن چیزیست که تاکنون تصور می کردیم.

همچنین باید به این نکته اشاره کرد که در شرایط مشابه، هیچ تضمینی نیست که دیگر سیاره ها همچون زمین رفتار کنند و حتی کوچک ترین تفاوت ها نیز می تواند بر زیست پذیری اگزوپلنت های دیگر تأثیر شگرفی داشته باشد.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی