نگاهی به کارنامه اخیر گوگل در حوزه توسعه سخت افزار

برای چند دقیقه به شکل صادقانه به این موضوع فکر کنید که کدام جنبه از زندگی دیجیتالی تان از وجود گوگل خالی مانده؟ این شرکت بزرگ با سرویس های آنلاین و جذابی که ارائه می دهد خود را هر طور که فکر کنید در زندگی ما جای داده. از طریق «جی میل»، ایمیل های ما را کنترل می کند و با «مپس» می داند که در بیشتر وقت ها دقیقاً کجا هستیم و البته به لطف «اندروید» تمام دوستان، فامیل و آشنایان ما را هم می شناسد.

گوگل حتی می داند که هر کدام از ما به چه چیزهایی علاقه داریم. چگونه؟ با جستجوهایی که انجام می دهیم و البته مرورگر «کروم».

شاید با خواندن این توضیح تصور کنید که گوگل بیش از حد برای ورود به زندگی ما موفق بوده ولی تا اینجای کار، صرفاً در مورد سرویس های آنلاین آن گفته ایم. شرکتی که حالا گوشه ذهنتان نگران رابطه تان با آن شده اید، بدون سخت افزار نهایتاً در همین حد می تواند وارد زندگی تان شود و البته همانطور که می دانید، چندان هم به این شرایط قانع نیست و می خواهد بیشتر و بیشتر در موردتان بداند.

همین شد که سال گذشته، گوگل هجوم برد به سمت ساخت سخت افزار. در واقع، شرکتی به بزرگی گوگل واقعاً نمی تواند فقط به نرم افزار و سرویس اینترنتی متکی باشد و از طرفی یک تجربه کامل از رفتارهای انسانی را درک کند تا بعداً بتواند آنها را به نفع خودش استفاده کند. لازم است موبایل هایی بسازد که با آنها به دوست خود پیام می دهیم یا نوعی کامپیوتر تولید کند که در آن با کروم به سراغ مباحث مورد علاقه مان می رویم.

آوریل گذشته (یک سال پیش) بود که گزارش شد گوگل به شدت در حال استخدام افرادی با استعداد در زمینه توسعه سخت افزا است تا حرکت سریع و رو به جلویی در این حوزه داشته باشد. در پایان سال میلادی ۲۰۱۶، گوگل چندین سخت افزار جدید معرفی و عرضه کرده بود. از همه رنگ و همه مدل گجتی؛ از موبایل هوشمند گرفته تا اسپیکرهای سخن فهم.

حالا یک سال گذشته و گوگل هم به موانعی تازه برخورده. همین چند روز پیش، «بلومبرگ» گزارش کرد که «دیوید فاستر»، مسئول ارشد توسعه نسل بعدی موبایل های پیکسل، قید کار کردن در گوگل را زده و به آمازونی برگشته که قبل از آمدنش به گوگل، در آن مشغول به کار بود. سال گذشته گوگل شانس زیادی با استخدام فاستر آورده بود، او همان کسی بود که آزمایشگاه «Lab126» آمازون را اداره می کرد؛ آزمایشگاهی که توسعه دهنده ابزارهایی مثل کیندل، موبایل فایر و البته اسپیکر اکو بود.

حالا فاستر از گوگل رفته و «جَن داوسن»، یکی از تحلیلگران حوزه فناوری در این باره می گوید که «دلیل مشخصی وجود ندارد که چرا فاستر تصمیم به ترک گوگل گرفته، در حالی که بخش سخت افزاری این شرکت اخیراً بازخوردهای خوبی هم دریافت کرده بود».

گوگل در هر صورت قرار است کنفرانس توسعه دهندگانش، یعنی همان Google I/O را در همین ماه میلادی برگزار کند. سال پیش گوگل در همین کنفرانس اسپیکر Home و البته پلتفرم واقعیت مجازی «رویاپردازی» یا «دی دریم» (در کنار یک هدست واقعیت مجازی: دی دریم ویو) را معرفی کرد؛ دو محصولی که استعداد زیادی برای متحول کردن حوزه مربوط به خودشان را دارند. هر دو محصول البته صرفاً به اندازه کافی خوب بودند. و این سوال پیش می آید که گوگل سال پیش دقیقاً در بخش سخت افزارش چه کرد و امسال می خواهد چه کند؟

گوگل پیکسل

در ابتدا و زمانی که پیکسل معرفی شد، به نظر می رسید که با موبایلی عالی رو به رو هستیم. از یک طرف رنگ «واقعاً آبی» عده زیادی از کاربران را تحت تاثیر قرار داده بود و از سمت دیگر، این موبایلی بود که «دستیار گوگل» را به صحنه می آورد؛ دستیاری که می آمد تا عرصه رقابت را بر سیری تنگ تر کند.

سپس پیکسل در اختیار رسانه ها و بعدش هم کاربران قرار گرفت و مشخص شد که موبایلی با قابلیت های زیاد و مطلوب است، اما آن ماشین-هیجان زایی که گوگل در آن زمان می خواست و نیاز داشت، نبود. از طرف دیگر، دستیار گوگل هم آنطور که تبلیغ می شد تحولی در میان دستیارهای دیجیتالی ایجاد نکرد.

حالا ۶ ماه بیشتر از عرضه پیکسل گذشته و گلکسی اس 8 هم از راه رسیده. اگر این دو موبایل را کنار هم قرار دهید و به پیکر هر دو نگاه کنید، ساده پیداست که لغت «قدیمی» به شکلی تمام قد برازنده محصول گوگل است.

گوگل نیاز دارد تا نسل دوم پیکسل را تا حد زیادی از نسخه کنونی این موبایل متمایز کند و اسمارت فونی آینده نگرانه به طرفداران خود عرضه نماید ولی شایعاتی که از همین الان از گوشه و کنار وب شینده می شوند، حکایت از آن دارند که گویا نهایت خلاقیت گوگل برای پیکسل بعدی، استفاده از نمایشگری با لبه های خمیده در نسل دوم این گجت باشد.

سال هاست که همین ویژگی را در پرچمدارهای سامسونگ دیده ایم و سوال اینجاست که آیا واقعاً گوگل نمی تواند خلاق تر از این باشد؟

گوگل وای-فای

گوگل وای-فای، یک روتر چندگانه که می توانید هر بخش آن را در قسمتی از خانه قرار دهید در اکتبر ۲۰۱۶ رونمایی و در دسامبر راهی بازار شد. هویت چندگانه روتر به شما اجازه می دهد تا در همه بخش های خانه، سیگنالی قوی داشته باشید. گوگل از طرف دیگر هر قطعه اضافی از این روتر را ۱۲۹ دلار می فروشد. (هر گوگل وای فای سه ماژول به همراه دارد و با قیمت ۳۰۰ دلاری عرضه می شود. اگر ماژول های بیشتری بخواهید برای هر یک باید ۱۲۹ دلار پرداخت کنید.)

در مجموع، این سخت افزار زیباست و نوع کارکرد کاملاً جالبی دارد. خیلی هم ساده تنظیم می شود اما اگر با گجتی موسوم به «Eero» آشنایی داشته باشید، پس از دیدن گوگل وای-فای، از میزان شباهت کارکرد این محصولات به هم تعجب خواهید کرد.

از لحاظ سرعت، محصول گوگل با Eero تفاوتی ندارد و حتی نرم افزار آنها نیز شباهت زیادی به هم دارد. تنها تفاوت به قیمت گران تر Eero و اینکه از سال ۲۰۱۵ عرضه شده برمی گردد.

اگر بخواهید نوع دیدتان را به داستان تغییر دهید، گوگل در انتهای سال ۲۰۱۶ دستگاهی را توسعه داده و وارد بازار نموده که یک سال قبل، محصولی کاملاً‌ مشابه با آن، همان کارها را انجام می داد. روتری که اهالی مانتین ویو توسعه دادند رسماً برتری قابل ذکری به جز قیمت نسبت به رقیب خود نداشت.

گوگل هوم

سیری، الکسا و دستیار گوگل هیچ کدام زبان ما را نمی فهمند. اما بیایید فرض کنیم که کاربر ایرانی می خواهد برای انگلیسی صحبت کردن با یک دستیار مجازی، اسپیکری هوشمند تهیه کند. بازار اسپیکرهای سخنگو و سخن فهم، با تولد اکو و دستیار دیجیتالی اش یعنی الکسا هویت پیدا کرد. اندکی بعد و در سال ۲۰۱۶، گوگل هم در راستای سیاست تشدید تولیدات سخت افزاری، Home را توسعه داد و معرفی کرد.

خب، از یک طرف آمازون را داریم و از یک سوی دیگر گوگل. مشخص است که کدام یک اطلاعات بسیار بسیار بیشتری از ما دارد، پس قاعدتاً گوگل هم باید بتواند با توجه به شناختی که از ما دارد سرویس های خیلی جذاب تری ارائه دهد در حالی که به بزرگترین موتور جستجوی جهان هم متصل است.

راستش را هم بخواهید، ظاهر هوم دست کم از آن ظاهر کاملاً ساده ی آمازون اکو، جذاب تر به نظر می رسد و کیفیت صدایی که پخش می کند هم تا حدی بهتر است. این وسط اگر از سرویس گوگل موزیک استفاده می کنید هم که هوم، به خوبی با آن ادغام شده و می توانید به آرشیو بی انتهایش وصل باشید.

مسئله اینجاست که وقتی وسیله ای مثل اکو یا هوم می خرید، یاد می گیرید که باید با تلفظ کاملاً صحیح با آنها صحبت کنید و امیدوار باشید که نتیجه بگیرید. این نظر یکی از افرادی است که از هر دو اسپیکر استفاده کرده:

گاهی اوقات وقتی با گوگل هوم با تلفظ دقیق صحبت می کنید هم متوجه منظور شما نمی شود. گاهی همان جملاتی را در پاسخ می شنوید که خودتان سوال کرده بودید. گاهی این اسپیکر دستوری که دیروز اجرا کرده بود را امروز فراموش می کند. برای مثال از آن می پرسم:

هوا چطور است؟

«ببخشید، من هنوز نمی دانم چطور باید اینکار را بکنم.»

لطفاً چراغ را خاموش کن.

«ببخشید، من هنوز نمی دانم چطور باید اینکار را بکنم.»

آهنگی پخش کن که بتوانم با آن بخوابم.

«ببخشید، نمی توانم آهنگی پخش کن که بتوانم با آن بخوابم را پیدا کنم.»

با این حال گوگل وعده می دهد که هوم در آینده بهتر می شود. و البته به تازگی قابلیت های جدیدی هم به آن افزوده شده. مثلاً اگر کروم کست یا تلویزیونی اندرویدی دارید، به راحتی می توانید آنها را با هوم کنترل کنید؛ تقریباً ۵۰ درصد مواقع.

گوگل کروم‌کست آلترا

در میان سخت افزارهایی که گوگل سال پیش عرضه کرد، این نسخه از کروم کست کارش را تمام و کمال عالی انجام می دهد. یک کروم کست عادی که حالا از رزولوشن 4K هم پشتیبانی می کند. مسئله اینجاست که این محصول هم دقیقاً همین است و مثل اولین کروم کستی که عرضه شد، محصولی ساختارشکن نیست.

گوگل دی‌ دریم ویو

پلتفرم و هدست واقعیت مجازی گوگل را می توان یکی از سخت افزارهای خلاقانه گوگل در سال میلادی قبل دانست. همان ابتدا که Daydream View را در دست می گیرید، حس پارچه مانند بدنه به شما لذت می دهد، برخلاف بیشتر هدست های دیگر که در همان لحظه اول، با بدنه پلاستیکی شان رو به رو می شوید.

اندازه کنترل کننده آن کاملاً مناسب است و خیلی راحت داخل هدست قرار می گیرد. البته سامسونگ هم این ویژگی را به نسل جدید Gear VR آورده.

اما نکته اینجاست که بهترین دستاورد سخت افزاری گوگل، از گجتی حاصل می شود که برای نمایش واقعیت مجازی از نوع موبایلی اش توسعه یافته. و این مسئله همین حقیقت را نشان می دهد که گوگل در زمینه ساخت سخت افزار عملکردی کم نقص ندارد. حتی در رابطه با Daydream View هم بعید است که کاربری هیجان زده شود که از این پس با این هدست می تواند ویدیوهای ۳۶۰ درجه یوتوب را با گردش سرش (به عوض‌ِ جابه‌جایی ماوس) ببیند.

حالا «دیوید فاستر» هم رفته و گوگل این موقعیت را دارد که خیلی از مواردی که در موردشان صحبت کردیم را در این سال بهبود دهد. این در واقع کاریست که گوگل نیاز به انجامش دارد.

تنها چند هفته تا برگزاری Google I/O مانده. سال گذشته گوگل در همین رویداد از هوم و Daydream View رونمایی به عمل آورد اما امسال، مخاطب این شرکت با مشاهده تلاش های سخت افزاری گوگل در سال ۲۰۱۶، برای دیدن و استفاده از محصولات ناب گوگل تشنه تر شده، و گوگل راهی ندارد جز در رویداد پیش رو، پرده ها را از محصولی خارق العاده کنار بزند.