بررسی بازی Sine Mora EX؛ خاکس‍پاری ققنوس نیمه‌جان

اگر از گیمرهای قدیمی‌تر باشید یقینا River Raid را به یاد دارید، همان بازی هواپیمایی آتاری معروف که کنترل هواپیمایی را بر عهده داشتید و به جنگ هواپیماها و تانک‌ها و... دشمن می‌رفتید. این بازی‌ها که در کالبد اسپیس شوترها هم به دنیای گیمرها آمدند، به تدریج با ورود بازی‌ها به نسل جدید فراموش شدند.

از آن‌سو باز هم اگر از گیمرهای قدیمی باشید نام «گوییچی سودا» یا همان سودا ۵۱ را شنیده‌اید، فردی که نبوغ جنون آمیزی دارد و طرفداران و البته مخالفان زیادی هم دارد.

او خالق بازی‌هایی چون No More Heroes ،Killer 7 ،Fatal Frame IV ،Killer Is Dead و... هست و استودیو بازیسازی Grasshopper Manufacture را تاسیس کرده است؛ استودیویی که سازنده بازی Sine Mora بوده و حالا بعد از گذشت ۵ سال از ساخت بازی اصلی که برای کنسول‌های نسل قبل عرضه شد، نسخه ارتقا یافته آن با نام Sine Mora Ex را برای کنسول‌های نسل فعلی به کمک ناشری جدید یعنی THQ Nordic عرضه کرده است.

این عنوان سعی کرده احیا کننده سبک بازی‌های کلاسیک شوتر هواپیمایی باشد و می‌خواهیم باهم در یک بررسی کوتاه ببینیم که آیا در این راه موفق بوده است یا خیر؟

• سازنده: Grasshopper Manufacture، Digital Reality
• ناشر: THQ Nordic
• پلتفرم ها: پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان، نینتندو سوییچ
• پلتفرم بررسی: پلی استیشن 4

اولین چیزی که در بازی جلب نظر می‌کند داستان جدی آن در پشت پرده ظاهر ساده آن است. داستان بازی برخلاف سایر آثار دیگر هم‌سبک، نسبتا غنی بوده و جالب‌تر اینکه بسیار تاریک و خشن است!

کلیت داستان بازی چیز جدیدی نیست و روایتگر یک امپراتوری خبیث هست که سیارات را تک به تک نابود می‌کند و قصد حکمرانی بر دنیای کهکشان بازی را دارد، اما قصه‌های فرعی که در خلال بازی به صورت مونولوگ از کاراکترهای اصلی بازی به سمع و بصر گیمر داده می‌شود، به این داستان کلیشه‌ای پروبال داده و آن را قوی کرده است.

دنیای بازی را کاراکترهایی تشکیل می‌دهند که حیوانات سخنگو هستند و طراحی آرت ورک آن‌ها بی‌نظیر است (در طول بازی به هیچ وجه کات سینی برای نمایش سه بعدی این کاراکترها وجود ندارد) و ظاهر خشن و بزن بهادر آنها، حکایت از دنیای خشن داستان بازی دارد. این افراد که جزو گروه مقاومت هستند، هر یک بنا به دلایل شخصی وارد کارزار مبارزه با دشمن شده و عمده این دلایل مساله انتقام‌جویی است.

شما در حین بازی کردن متوجه می‌شوید که یکی از این شخصیت‌ها پسر سربازش را به طرز دهشتناکی در جنگ از دست داده و دیگری به دخترش توسط نیروهای دشمن تجاوز شده و بعد کشته شده و... این صحبت‌ها در بازی به این سبک نوآورانه و خلاقانه هست و البته کمی تا قسمتی درجه‌بندی سنی را در ابعاد بین‌المللی (مگر در ایران کسی این چیزها را رعایت هم می‌کند؟) تغییر می‌دهد.

خارج از داستان بازی که می‌تواند متمایزکننده Sine Mora Ex با همتایان خود همچون استار فاکسِ نینتندو باشد (که در آن هم شاهد حیواناتی سخنگو ولی با داستان و فضایی به شدت کارتونی هستیم)، اگر بخواهیم به دیگر عناصر بازی نگاهی داشته باشیم باید قید گرافیک و صداگذاری خوب را در بازی بزنیم.

ماهیت بازی ایجاب می‌کند که گرافیک چندان پرزرق و برقی نداشته باشد و تنها پس‌زمینه مراحل است که با جزییات خوبی طراحی شده‌اند (و گاهی حواس گیمر را به کل از وسط بازی و مهلکه پرت می‌کند و خودش معضلی شده).

بافت‌های گرافیکی بی‌کیفیت در مدلسازی هواپیماها و حتی باس‌های عظیم بازی به چشم می‌خورد و ضعف در این بخش تا حدی است که نمی‌توان نسخه EX را از نظر بصری نسبت به نسخه معمولی آن ارتقا یافته دانست.

بازی عملا از همان گرافیک نسخه پیشین خود بهره می‌برد و این مساله توی ذوق مخاطب می‌زند. ضمن اینکه موسیقی‌ها هم دقیقا همان اجراهای نسخه قبل هستند و معنای ریمستر در این عنوان به قهقهرا رفته است (گرچه ناشر هم عملا اعلام نکرده که این نسخه یک بازی ریمستر شده است و شاید این خرده را نباید به آن گرفت).

موضوع در بحث گیم‌پلی بازی با تمام موارد دیگر فرق می‌کند و اینجا است که Sine Mora Ex می‌تواند برای طرفداران این سبک کمی بهتر خودش را نشان بدهد، هرچند بازهم کیلومترها با انتظار گیمر امروزی از یک بازی شوتر این سبکی در نسل جدید فاصله دارد. مهم‌ترین فاکتور گیم‌پلی بازی مساله زمان است که در بالای صفحه به نمایش گذاشته می‌شود و چالش سختی در بازی ایجاد کرده است.

این ثانیه‌شمار اگر به صفر برسد باعث Game Over بودن می‌شود و تنها در صورت نابود کردن دشمنان و گرفتن یک سری آیتم شارژ می‌شود. این مساله بازی را به حد زیادی سخت ساخته و در مراحل بالاتر، گیمر رسما پدرش در می‌آید تا بتواند سر زمان مشخص دشمنان را نابود کند و وقتش را شارژ کند! ضمنا در این سبک‌ بازی‌ها همان‌طور که می‌دانید با انبوه شلیک گلوله روبرو هستیم و بدبختی اینجاست که با خوردن برخی ضربه‌های مهلک، ثانیه شمار ۵ ثانیه کم‌می‌شود.

همین چالش‌برانگیز کردن بازی به جدیت آن افزوده و آن را در مراحل ابتدایی انتخابی برای همگان و در مراحل پایانی گزینه‌ای برای حرفه‌ای‌ترها کرده است. نگه‌داشتن هر دو قشر گیمر از طرف سازندگان کار خوبیست ولی عدم تعادل این بالانس در طول مراحل می‌تواند باعث نارضایتی هر یک از این قشرها هم بشود.

به مساله ثانیه‌شمار بازی می‌توان Orbها را هم اضافه کرد. Orbهایی در رنگ‌های مختلف که باعث آپگرید شدن اسلحه‌های شما و قوی‌تر هواپیماها می‌شود ولی چالش اصلی اینجاست که درست مثل حلقه‌های طلایی سری Sonic، یک ضربه کوچک در رگبار گلوله‌باران دشمن تمام Orbهایتان را به باد خواهد داد و باید سریعا قبل از محو شدن مقداری از آنها را دوباره جمع کنید. بازی در بین انبوه این چالش‌ها کمی هم عطوفت به خرج داده و قابلیت اسلوموشن را نیز در گیم‌پلی تعبیه کرده که می‌توان با آن کمی تا قسمتی از تیر دشمنان در امان ماند.

بازی Sine Mora EX تنها تفاوت عمده‌ای که با نسخه نسل قبلی خود دارد در صداگذاری کامل شخصیت‌ها به زبان انگلیسی و بسیار اندک بهتر شدن گرافیک بازی و البته گران‌تر شدن آن است! احتمالا زورتان می‌آید بشنوید که این بازی در نسخه سوییچ ۲۹ دلار و در نسخه‌های ایکس‌باکس وان و پلی‌استیشن ۴، ۱۹ دلار است.

شاید تنها نسخه پی‌سی بازی با قیمت متعادل و مناسب ۱۰ دلاری بتواند شما را مجاب به انجام این بازی کند و البته اگر دلتان برای این سبک بازی و کودک درونتان تنگ شده، این کار را حتما انجام بدهید فقط یادتان باشد که کودک شما نباید نق‌نقو باشد چرا که این‌بار بازی با آنها شوخی ندارد.