صد سال با الماس سه پر؛ نگاهی به هشت خوردروی افسانه ای میتسوبیشی

صنعت خودرو غرق در تاریخ و قدمت است و کمپانی های بسیاری، خصوصاً برندهای لوکس و گران قیمت، همواره از سالگرد تولد خود به عنوان بهانه ای برای فروش مدل های خاص و تولید محدود استفاده می کنند. اما فقط عده معدودی از این کمپانی ها توان ادعای 100 سال قدمت و تاریخ را دارند و میتسوبیشی هم جزء همان تعداد اندک است.

با اینکه در سال 1917 میلادی و با معرفی مدل A، میتسوبیشی ورودش به عرصه تولید خودرو را آغاز کرد، اما 57 سال زمان برد تا این خودروساز با نام مستعار Colt شروع به پا نهادن به بازار بریتانیا کند. کمی بعد نام Colt به همان میتسوبیشی تغییر کرد تا یکپارچگی برند به بهترین شکل ممکن حفظ شود و بدین گونه بود که ملل غرب، از جمله بریتانیایی ها، برخی از بهترین و جذاب ترین خودروهای جهان را به چشم دیدند.

یکی از اولین مدل هایی که به جمع خریداران بریتانیایی وارد شد مدل کلت لنسر (Colt Lancer) بود. این خودرو به راحتی در بین مردم محبوب شد چرا که بر خلاف بدنه و ابعاد کوچکش فضای داخلی بسیاری خوبی در اختیار مالکین قرار می داد و حتی امروزه نیز راندنش راحت است.

اما نسخه کوپه لنسر A70 با فرمان باریک و گیربکس جذابش حال و هوای دیگری داشت. لنسر به هیچ عنوان خودرویی پر ادعا نبود اما پیشرانه 1.4 لیتری آن به خوبی پاسخ گوی نیاز های روزمره بود و حتی به لطف خروجی 92 اسب بخاری خود هنوز هم می تواند پا به پای بسیاری از خودرو های مدرن امروزی حرکت کند.

گالانت (Galant) هم در باطن درست مانند A70 دلربایی های مخصوص دهه 70 میلادی را به همراه داشته و دارد. این سدان فاقد از سواری نرم تر، نسبت به لنسر دارای کابینی خوش ساخت تر بود که با رنگ و لعاب مخصوص به خود به نوعی حال و هوای تاکسی های ژاپنی را منتقل می کرد. گالانت شاید امروزه جذابیتی در حین راندن نداشته باشد اما کاریزمای مخصوص یک خودروی کلاسیک را به خوبی به نمایش می گذارد.

یکی دیگر از مدل هایی که توسط میتسوبیشی موتورز بریتانیا در دهه 70 عرضه شد جیپ CJ-3B Type 27 بود. این خودرو تماماً تحت لیسانس کمپانی ویلیز (Willys) آمریکا مراحل ساخت را تکمیل کرد و توسط میتسوبیشی و با این نشان وارد بازار بریتانیا شد. خودرویی که در تصاویر مشاهده می کنید به تازگی بازسازی شده و حاصل کار، فوق العاده از آب درآمده است.

گیربکس دستی 4 سرعته با وجود بلندی بیش از حد دسته دنده بسیار صریح عمل می کند. پیشرانه 2.6 لیتری 4 سیلندر وظایفش را به بهترین نحو پاسخگو بوده و گشتاور خوبی در اختیار راننده می گذارد. دو صندلی در جلو، دو صندلی با نحوه قرارگیری رو به روی هم در بخش عقب، گیربکس با ضرایب کوتاه و سیستم 4 چرخ متحرک گواهی بر پتانسیل بالای این خودرو در آفرود نوردی هستند.

با اینکه میتسوهای دهه 70 در فراهم آوردن لذت رانندگی کاملاً توانا بودند، بخش اعزمی از شهرت این برند در کشورهایی مانند بریتانیا از طریق عرضه خودروهای اسپرتی مانند Starion مدل 1988 بدست آمده است.

خودرویی با توان دستیابی به سرعت 100 کیلومتر در ساعت تنها در عرض 7.1 ثانیه که به پشتوانه پیشرانه 4 سیلندر توربو 2 لیتری خود حاصل می شد. این ارقام در آن زمان فوق العاده بودند، بطوریکه حتی تجربه رانندگی با این خودرو، هنوز هم خوشایند و عالیست. وزن 1220 کیلوگرمی و 178 اسب بخار قدرت، Starion را چابک و تشنه دورگیری می کنند.

نبود هرگونه سیستم کمکی فرمان کاملاً محسوس است. نگهداری خودرو در بهترین لاین، هنگام گذر از پیچ نیروی زیادی می طلبد؛ اما با این حال شاسی خوش ساخت این خودرو شگفت زدتان خواهد کرد و نقاط ضعف Starion را به کل می پوشاند.

سپس نوبت به 3000GT می رسد که تنها با فاصله زمانی اندکی پس از Starion وارد بازار شد. با وجود این فاصله کوتاه، 3000GT انگار از دنیای دیگریست؛ البته با بودن ادواتی مانند کاست پلیر، که حس و حال کلاسیک خودش را دارد، قدمت این کوپه 2+2 کاملاً به چشم می آید اما از نکات حائز اهمیت می توان به سبکی، راحتی و کیفیت ساخت بیشتر کابین نسبت به Starion اشاره داشت.

3000GT در اصل برای بازار آمریکا توسعه یافته بود و رقیبی قدر برای حریفانی مثل تویوتا سوپرا و نیسان 300ZX شناخته می شد. به کمک مهندسی هوشمندانه و بهره وری از آیرودینامیک فعال و سیستم چهارچرخ متحرک، 3000GT خودرویی پیشرفته در زمان خود محسوب می شد. به همین دلیل است که تجربه رانندگی با این خودرو همچنان خالی از لطف نیست.

پیشرانه تویین توربوی V6 با حجم 3 لیتر عاملیست که 3000GT را به هیولایی کاملاً متفاوت از Starion بدل می کند. گشتاور عجیب 407 نیوتون متری که در دور موتور 3000 نصیب راننده می شود به معنای عملکرد بی نظیر این کوپه حتی در سرعت های بالاست.

پیشرانه V6 غرش عمیق و صدای خوبی دارد اما این صدا در داخل کابین چندان به گوش نمی رسد و همین مورد از این خودرو یک جی تی مناسب می سازد. گیربکس دستی کمی سنگین احساس می شود که در نوع خود جالب است، سایر ادوات مانند پدال گاز نیز این سنگینی را دارا بوده و نیازمند وارد کردن فشاری بیشتر از آنچه انتظار دارید هستند. با وجود وزن زیاد، 3000GT تحت فرمان بوده و رانندگی با آن دلپذیر است.

قاعدتاً یک کوپه با چهارچرخ متحرک و پیشرانه V6 نباید نقاط مشترک چندانی با یک SUV اشته باشد؛ اما با میتسوبیشی همه چیز ممکن می شود! نسل اول شوگان اسپرت یا پاجرو با پیشرانه ای مشابه 3000GT و 168 اسب بخار قدرت و گیربکس 4 سرعته اتوماتیک پرفرمنس بالایی ارائه نمی داد اما نرم، راحت و فوق العاده دوست داشتنی بود.

گیربکس قدیمی خودرو تعویض دنده های ملموسی را به نمایش می گذارد که چندان خوشایند نیست، اما پیشرانه قدرتمند در کنار صندلی های مناسب پاجرو نوید قابلیت های خوبش را می دهند. چیزی که این SUV را خاص می کند پیشرانه آن است که در مدل های کنونی به ندرت یافت می شود.

برخلاف امروزه که میتسوبیشی به شرکتی SUV ساز تبدیل شده، در گذشته به ساخت خودروهایی مسابقه ای و با پرفرمنس بالا نظیر Lancer Evolution مشهور بود.

دو مدلی که دل هر دوستدار خودرو را به آسانی می ربایند، Mitsubishi Lancer Evo VI و Evo IX هستند. Evo VI مورد نظر ما نسخه خاص Tommi Makinen بود که برای گرامیداشت دست آورد های میتسوبیشی در مسابقات رالی قهرمانی جهان و تنها به تعداد 250 دستگاه تولید شد.

صندلی ها و رینگ های جدید در کنار برچسب های مخصوص این نسخه را در ظاهر خاص تر از مدل معمولی می کنند. اما در بخش فنی توربوهای بازطراحی شده، سیستم اگزوز جدید و تعلیق با تنظیم متفاوت زمینه ساز ایجاد تفاوت های هرچه بیشتراند. Evo VI با وجود سالخوردگی همچنان یکی از خودروهای هیجان انگیز در جاده ها و پیست است و این عامل، از آن یک نماد در جهان اتومبیل می سازد.

فرمان دقیق و تیز به همراه سیستم تعلیق عالی، اعتماد به نفسی در حد خود شخص Tommi Makinen به راننده می دهند و سیستم چهار چرخ متحرک آن به خروج هر چه سریع تر از پیچ ها کمک می کند. Evo VI مانند یک چیتا سبک و سریع ظاهر می شود و در دنیای مدرن امروزی، به واسطه آنالوگ بودن، یک پارادوکس شیرین است که خو گرفتن با آن هیچگاه از ذهن پاک نمی شود.

با 276 اسب بخار Makinen تنها در 4.4 ثانیه از 0 به 100 کیلومتر در ساعت دست پیدا می کند. پیشرانه اش از بسیاری از پیشرانه های امروزی سرزنده تر و جذاب تر بوده و دورگیری سریعش زمینه های ترشح آدرنالینتان را فراهم کرده و گیربکس عالی آن حس سنگینی مشابه 3000GT را دارد با این تفاوت که بسیار دقیق است.

لنسر Evo IX MR FQ-360 که در 2006 معرفی شد ویژگی های خوب جدش را به ارث برده بود. 4 سیلندر، 2 لیتر حجم و توربوشارژ برابرست با 366 اسب بخار که به 4 چرخ این نسل از لنسر منتقل شده و مسبب شتابی 4.1 ثانیه ای می شود.

.واکنش های سریع، گیربکس دستی عالی و عملکرد بسیار خوب Evo IX، خودروهای Hot Hatch امروزی را در گرد و خاکش رها می کنند. اشاره به Evo IX بهترین روش برای به پایان بردن این نوشته و هایلایت بهترین های میتسوبیشی در طی 100 سال است.