نگاهی به Asphalt 9: Legends؛ سریع و کمی خشن

ساخت ادامه بازی‌های معروف، به خودی خود مسئولیت سنگینی است اما کارنامه دو سال گذشته گیم‌لافت وضعیت آسفالت 9 (Asphalt 9: Legends) را خیلی پیچیده‌تر از این حرف‌ها کرده و بازی به همان اندازه که می‌تواند فرانسوی‌ها را از منجلابی که در آن‌ گرفتار شده‌اند، نجات دهد به همان اندازه هم می‌تواند گیم‌لافت را یک قدم به سقوط بیشتر نزدیک کند.

Asphalt 9 صرفا ادامه یک بازی معروف نیست و گیم‌لافت با آن مسئولیت خیلی بزرگ‌تری را به دوش گرفته است

گیم‌لافت دیگر آن کمپانی جریان‌ساز سال‌های قبل نیست و با کیفیت‌ترین بازی‌های چند وقت اخیر این کمپانی در بهترین حالت «متوسط» بوده‌اند؛ Blitz Brigade: Rival Tactics یک کپی ضعیف از کلش رویال بود و زود فراموش شد، مشکلات زیاد در زمان عرضه مجالی به خودنمایی مدرن کامبت ورسس نداد و راجع‌به Dead Rivals هم که بهتر است اصلا حرفی نزنیم.

فقط می‌ماند Dungeon Hunter Champions که هرچند نسبت بقیه بازی‌های بزرگ گیم‌لافت عملکردی بهتر از خود به جای گذاشته و چون تازه عرضه شده نباید زود قضاوت کنیم ولی همچنان به خاطر بازار شلوغ عناوین سبک MOBA، حداقل از لحاظ کیفی شانسی در برابر رقیبان قدرتمندش روی تلفن‌های هوشمند ندارد.

بنابراین گیم‌لافت با Asphalt 9 باید به دو هدف مهم برسد؛ هم نسبت به Asphalt 8 تجربه‌ای بهتر ارائه بدهد و هم خاطرات بدی که با ساخته‌های چند ماه گذشته فرانسوی‌ها داشتیم را پاک کند. اما آیا اثر مورد انتظار گیم‌لافت از این آزمون سخت سربلند بیرون می‌آید؟ خوب نفس عمیقی بکشید، بازی شاید نمره کاملی نیاورد ولی حداقل در نسخه اولیه خود نشان داده که می‌تواند بعضی انتظارات را برآورده کند.

 

آسفالت همیشه به کیفیت بالای بخشی فنی خود معروف بوده و Asphalt 9 از این لحاظ نقطه عطف سری به حساب می‌آید. ساخته جدید گیم‌لافت هر چه قدر در بقیه بخش‌هایش به بهبودهای جزیی بسنده کرده و از آن جهش آسفالت هفت به آسفالت هشت خبری نیست اما در بخش فنی، Asphalt 9 چند مرتبه بالاتر از پیشینیانش قرار دارد.

اولین نکته‌ای که هنگام تجربه بازی چشم‌تان را می‌گیرد رنگ‌بندی زنده‌تر و شفافیت بیشتر آن‌ها نسبت به گذشته است، این برتری به‌خصوص روی موبایل‌هایی که از تکنولوژی HDR پشتیبانی می‌کنند به خوبی خودش را نشان می‌دهد. بنابراین با وجود مدل سازی بهتر ماشین‌ها و افزایش جزییات محیط‌ها بیشترین نقش در افزایش گرافیک Asphalt 9 را همین رنگ‌بندی عالی بازی به عهده دارد.

این جهش گرافیک در کنار ارائه یک تجربه دیداری فراموش نشدنی، دست گیم‌لافت را برای خلق صحنه‌های اکشن نیز بازتر گذاشته است. جلوه‌های هالیوودی همیشه نقش پررنگی در آسفالت‌های قبلی داشته‌اند و به لطف ذات آرکید سری، روی افزایش جذابیت بازی‌ها هم تاثیر گذار بوده‌اند.

این تصاویر هالیوودی در مقیاسی بزرگ‌تر به Asphalt 9 راه یافته‌اند و نکته مثبت اینجاست که زیبایی آن‌ها تنها محدود به بخش دیداری نیست و بعضی‌هایشان روی گیم‌پلی هم تاثیراتی گذاشته‌اند؛ در مسیری حرکت می‌کنید و ناگهان قطاری از رو به رو غافل‌گیرتان می‌کند، در این لحظه یک اشتباه به معنای عقب افتادن از رقیب‌ها خواهد بود.

البته گیم‌لافت‌ بعضی جاها زیاده روی کرده و اینکه چنین چیزی را یک نقطه قوت برای Asphalt 9 ببینید، به دید خودتان بستگی دارد. اوج ایده‌های تخیلی بازی را جایی می‌بینید که با سرعت 200 در حال حرکت هستید و پیش از پرش از روی سرعت دهنده‌ها یک چرخش 360 درجه با ماشین می‌زنید.

همین لحظه که در هوا هستید، اتومبیل حریف را نابود می‌کنید و لاشه‌های ماشین او در هوا به پرواز در می‌آیند. اما می‌دانید بخش عجیب‌ترش کجاست؟ در پس زمینه چند گرداب در حال رخ دادن هستند. آنجاست که با خودتان می‌گویید «آسفالت‌های قبل از این سوء‌تفاهم بودند.»

آهنگ را قطع کنید و مسابقه دهید؛ صدای فوق العاده موتورها و تعویض دهنده‌ها بخش صداگذاری را همانند گرافیک عالی کرده است

Asphalt 9 از این ست پیس‌ها کم ندارد و بعضی جاها می‌تواند دست فیلم Fast & Furious را هم از پشت ببندد. ولی به لطف گرافیک بالا اثر جدید گیم‌لافت، بعضی از آن‌ها به قدری زیبا و عظیم هستند که این آرکیدتر شدن بازی نسبت به گذشته اصلا یک نکته منفی به حساب نمی‌آید و برعکس بخش دیداری بازی را جذاب‌تر کرده‌اند.

اما اگر این قسمت به جذابیت بازی کمک کرده، چرا گفتیم خوب یا بد بودن ست پیس‌های اغراق شده به خودتان بستگی خواهد داشت؟ به یک دلیل: مسیرهای کوتاه. Asphalt 9 تعدادی از بهترین مسیرهای سری را چه از لحاظ دیداری و چه از لحاظ طراحی دارد اما اگر «کلی» به آن‌ها نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که خیلی‌هایشان کوتاه هستند.

در واقع همان لحظه که به خاطر سرعت سرسام آور و نمایش تصاویر عظیم آدرنالین خون‌تان بالا می‌رود، خط پایان را می‌بینید و تمام هیجانات‌تان فروکش می‌کشد. انگار گیم‌لافت تمام انرژی‌اش را روی این صحنه‌های هالیوودی گذاشته و بیشتر روی آن‌ها حساب باز کرده است. در حالی که ترکیب بعضی از مسیر‌ها می‌توانست نتیجه نهایی را بهتر کند.

بازی ضربه بزرگی از این قسمت خورده و وقتی آن را کنار سیستم پرداخت درون‌برنامه‌ای ساخته فرانسوی‌ها می‌گذاریم تازه به بزرگترین نقطه ضعف Asphalt 9 پی می‌بریم. بازی از سیستم بنزین برای ماشین‌ها استفاده کرده و اگر بنزین یکی از اتومبیل‌هایتان به اتمام برسد، مجبورید صبر کنید تا دوباره پر شود. مشابه چیزی که در آسفالت اکستریم (Asphalt Xtreme) هم دیدیم.

هر ماشین شش بنزین دارد و بنابراین با او می‌توانید تنها شش بار مسابقه بدهید. در اوایل بازی و به خاطر اینکه بعد از افزایش لول دوباره بزنین ماشین‌ها کامل می‌شود، خیلی این نکته به چشم‌تان نمی‌آید اما در ادامه که به مسابقات سخت‌تر می‌روید، متوجه می‌شوید که سیستم سوخت بازی چه تاثیر بدی روی گیم‌پلی گذاشته است. به خصوص که مسیرها عمدتا کوتاه‌تر از گذشته‌ هستند.

نسبت به قسمت‌های قبلی کنترل ماشین‌ها روان‌تر شده ولی تفاوت بین هندلینگ بعضی اتومبیل‌ها، هنوز خیلی نیست. Asphalt 9 یک بازی آرکید است و در این نسخه هم سازنده نشان داده ابایی از آرکیدتر کردن اثرش ندارد اما انتظار می‌رفت سازنده بیشتر به این قسمت توجه کند. البته با وجود بخش هندلینگ، بقیه قسمت‌های ماشین‌ها دارای تفاوت‌های مناسبی با یکدیگر هستند.

تعداد مناسب ماشین‌های بازی، آزاد کردن آن‌ها را تبدیل به یکی از جذاب‌ترین بخش‌های بازی کرده است؛ البته اگر کارت‌ها را به دست بیاورید

با این حال اگر بازی را روی سیستم Touch Drive بگذارید، به احتمال زیاد اصلا متوجه این مسئله نخواهید شد. در Asphalt 9 گیم‌لافت سیستم جدیدی با نام Touch Drive را معرفی کرده که با انتخاب آن، ماشین توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شود و تنها کاری که باید انجام دهید: ترمز، استفاده از نیتروژن و انتخاب جهت در مسیرهای چند راهه است.

Touch Drive بازی را تا حد خیلی زیادی ساده می‌کند اما به خاطر عملکرد خوبی که توانسته از خود به جای بگذارد، احتمالا بعضی قسمت‌ها ترجیح دهید از این بخش استفاده کنید. جدا از اینکه در این قسمت، بازی خیلی هم بدون استراتژی نیست و انتخاب مسیرهای درست خودش نقش مهمی روی پیروزی ایفا می‌کند.

تاثیرش خیلی زیاد نیست اما برای سیستمی با این همه محدودیت خودش جای خوشحالی دارد. با این وجود چیزی که باعث شده Touch Drive در کنار مزایایش برای کسانی که حوصله رانندگی ندارند، به پاشنه آشیل Asphalt 9 تبدیل شود به حضور آن در بخش چند نفره باز می‌گردد.

اگر استفاده از کنترل معمولی نسبت به Touch Drive مزیت داشت، باز می‌توانستیم این ویژگی را هضم کنیم اما بازی کردن با هر کدام از کنترل‌ها هیچ تغییری در نتیجه ایجاد نمی‌کند و با توجه به اینکه گیم‌لافت خیلی خوب توانسته Touch Drive را در عنوانش پیاده کند، بنابراین احتمالا انتخاب این سیستم به نفع‌تان هم تمام خواهد شد.

Asphalt 9 نشان داده که گیم‌لافت همچنان توانایی ساخت بازی‌های خوب را دارد. اثر جدید فرانسوی‌ها عنوان بی‌نقصی نیست. مسیرها کوتاه هستند، سیستم Touch Drive بالانس بازی را در بعضی قسمت‌ها بر هم زده و پرداخت درون‌ برنامه‌ای بد ساخته‌های اخیر گیم‌لافت در اینجا هم دیده می‌شود.

با این وجود Asphalt 9 از آن دسته عناوینی است که ویژگی‌های مثبت‌شان به نقاط ضعف غلبه می‌کنند. بنابراین ساعت‌ها بدون توجه به مشکلات، ماشین‌ها را در مسیرهای زیبا بازی کنترل می‌کنید و به فکر آزاد کردن اتومبیل‌های جدید مسابقات بیشتری می‌دهید. Asphalt 9 فعلا به صورت محدود برای هر دو سیستم عامل iOS و اندروید منتشر شده و برای تجربه آن به نرم افزار تغییر آی‌پی نیاز دارید.