بازیکنی که روزانه ۱۲ ساعت پای Quiz of Kings می‌گذراند: کاملا ارزشش را داشت

وقتی صحبت از ساعت‌ها بازی بدون وقفه به میان می‌آید، معمولا در ادامه هم از تجربه‌هایی گفته می‌شود که همگی یک پیام دارند: پشیمانی. استریمری که به‌خاطر بازی موبایل معروفی جانش را از دست داد، سربازانی که برای چند دقیقه بیشتر سرگرمی وظایف‌شان را به درستی انجام ندادند و سرپرست خانواده‌ای که با هزینه‌های زیادش، زندگی خود را به مرز نابودی کشاند.

این‌ها همه داستان‌های معروفی از دنیای بازی‌های موبایل هستند که هر از چند گاهی تلنگری به خانواده‌ها پیرامون خطرات اعتیاد به این سرگرمی می‌زنند. کار هم تا جایی پیش رفته که سازمان بهداشت جهانی در نهایت تصمیم گرفته اعتیاد به بازی‌های ویدیویی را رسما به عنوان یک اختلال روانی معرفی کند.

اما این اعتیاد همیشه نتیجه منفی به همراه ندارد. در بهترین حالت همانند نینجا با ساعت‌ها بازی روزانه تبدیل به یک میلیونر می‌شوید و در بدترین حالت نیز با وجود اینکه هفتاد هزار دلار خرج یک بازی موبایل کرده‌اید، باز از تجربه خود لذت می‌برید. مطمئنا هزینه بالایی است ولی همینکه راضی باشید، دلگرم خواهید شد.

رتبه یک بازی ایرانی کوییز آو کینگز (Quiz of Kings) هم در همین دسته قرار دارد. او اگرچه در سال اولی که بازی را نصب کرد، روزانه 12 ساعت وقت برای این عنوان معروف می‌گذاشت ولی در گفت‌وگو با دیجیاتو هیچگونه پشیمانی در حرف‌هایش دیده نمی‌شود: «به‌نظرم کاملا ارزشش را داشت.»

«تجربه زیاد بازی باعث شد تا ذهنم بازتر بشود»

محمد احراری بیست و چهار ساله بهترین بازیکن کنونی Quiz of Kings است. او که فوق لیسانس معماری داشته و شغلی مرتبط با رشته‌اش هم دارد، بازی را از اوایل سال 95 آغاز کرد و به‌خاطر هیجان زیادی که در آن روزها داشت، به غیر از خوابیدن بقیه ساعات روز را به حل سوالات این عنوان اختصاص می‌داد: «حتی موقع غذا خوردن هم گوشی دستم بود.»

البته همین مسئله هم در ابتدا مشکلاتی را برای او به وجود آورد و خانواده‌اش نسبت به اعتیادش به Quiz of Kings واکنش نشان دادند. با این وجود محمد می‌گوید بعد از آنکه آن‌ها متوجه شدند بازی عنوانی با محوریت «سوال و جواب» است نه تنها فشارها کمتر شد بلکه خودشان هم حالا این عنوان را بازی می‌کنند.

Quiz of Kings با ترکیب «سرگرمی» و «یادگیری» توانسته مخاطبینش را به مقوله آموزش معتاد کند. به اعتقاد محمد هم همین یادگیری بازی را تا این اندازه اعتیادآور کرده و باعث شده تا هر چه قدر برای Quiz of Kings هزینه و وقت می‌گذارید، همچنان ارزشش را داشته باشد:

یکی برای فیلم دادن هزینه می‌کند، یکی برای یادگیری. هر چه قدر خرج کنید، به نظرم ارزشش را دارد. اینجا یک بازی نیست بلکه با شبکه اجتماعی رو‌به‌رو هستیم که هر روز چیزهای جدیدی یاد می‌گیرید. تقریبا در هر مسابقه با سوال‌های جدیدی روبه‌رو می‌شوید و هیجان یادگیری شما را برای ادامه تجربه بازی ترغیب می‌کند. همین یادگیری هم بازی را جذاب کرده‌ است.

البته خود محمد از آن بازیکن‌هایی به حساب می‌آید که خیلی به خرج کردن علاقه ندارد و با توجه به برآوردهایش، به صورت کلی حدود 500 هزار تومان خرج بازی کرده است. به نظر می‌رسد او با ساعات زیادی که برای بازی وقت گذاشته توانسته با هزینه‌های کم رتبه یک Quiz of Kings را به دست بیاورد.

هر چند هم برخلاف گذشته دیگر 12 ساعت بازی نمی‌کند و الان روزانه نهایت 5 ساعت وقت می‌گذارد ولی همچنان موفق شده رتبه‌ اولش را حفظ کند. بزرگترین دستاورد Quiz of Kings برای محمد یادگیری بود و وقتی از او پرسیدیم که با این همه وقت و هزینه، آیا بازی حس و حالی که می‌خواسته را به وی داده با یک «قطعا» جواب‌مان را داد.

دایگو با هزینه‌های زیادش برای Fate/Grand Order سر و صدای زیادی پیدا کرد و وقتی وال استریت جورنال دیدگاه او را نسبت به این همه هزینه پرسید، وی جواب داد تا وقتی که نتیجه دلخواه را بگیری مشکلی ندارد. نتیجه دلخواه دایگو «سرگرمی» بود و برای محمد به‌نظر می‌رسد که «یادگیری» است.

خیلی از بازیکن ها عناوین تلفن های هوشمند را جدی نمی گیرند و تنها زمانی که شرایط تجربه بازی با کنسول ها یا رایانه های شخصی را ندارند به سراغ آن ها می روند. با این حال ذات اعتیادآور بعضی بازی ها شرایط متفاوتی را رقم می زند. گیمرهایی همانند محمد روی متفاوت این اعتیاد را به نمایش می‌گذارند. اما شما چی؟ تاکنون معتاد بازی‌های موبایل شده‌اید؟