چرا اپل و سامسونگ علاقه‎ای به ساخت کنسول بازی ندارند

صنعت بازی‌های ویدیویی در دوران کنونی موقعیت خوبی دارد و از آن به عنوان یکی از محبوب‌ترین صنایع جهان یاد می‌شود. روز به روز به تعداد بازیسازان اضافه می‌شود و در نتیجه، بازی‌های مستقل، متوسط یا بزرگی نیز ساخته و منتشر می‌شوند. تاکنون چند ده هزار بازی ویدیویی ساخته شده و برخی از آن‌ها فروش قابل توجهی داشته‌اند.

برای مثال GTA V بیش از 95 میلیون نسخه فروخته و ثروت هنگفتی برای شرکت سازنده خود یعنی راک استار به ارمغان آورده. از طرفی پلتفرم‌های اجرای بازی نیز از پتانسیل این تجارت استفاده کرده و روز به روز در حال پیشرفت هستند. اما سؤال اینجاست که چرا با چنین درآمدی، بسیاری از شرکت‌های بزرگ تکنولوژی به دنبال ساخت کنسول نیستند؟

قطب‌های مشخص ساخت کنسول

از زمان اوج گرفتن کنسول‌های بازی، بسیاری از شرکت‌ها سعی داشتند وارد این حوزه شوند. برای مثال در نسل دوم که در سال‌های 1976 تا 1992 جریان داشت، 14 کنسول مختلف معرفی و به بازار عرضه شد. این تعداد در نسل‌های مختلف، متفاوت بوده و کم و زیاد شده اما نکته اینجاست که بسیاری از این دستگاه‌ها برای ارزیابی بازار، شناخت پتانسیل‌ها و سنجش رقبا پا به میدان گذاشتند و در رقابت موفق نبودند. به همین دلیل بسیاری از شرکت‌ها با آزمون و خطای خود متوجه ضعف و ناتوانی خود در این زمینه شده و از آن کناره‌گیری کردند.

یکی از این شرکت‌ها که قطعا معرف حضورتان است، «اپل» بود که با کنسول «Apple Bandai Pippin» سعی بر تسخیر بازار داشت اما شکست خورد. این کنسول در حقیقت متعلق به نام تجاری «باندای» بوده و شکست بزرگی برای اپل به حساب می‌آید. چرا که صد هزار دستگاه از آن تولید شد و در نهایت فقط چهل و دو هزار واحد از آن به فروش رسید. یکی از دلایل بزرگ این شکست، زمان عرضه این کنسول بود.

«پیپین» درست در زمان بالا گرفتن رقابت بین اولین پلی‌استیشن، سگا سترن و نینتندو 64 معرفی و عرضه شد. در آن زمان رقابت این سه کنسول حتی بازار کامپیوترهای شخصی را نیز تحت تأثیر قرار داد و باعث شد قیمت آن کاهش چشمگیری را تجربه کند. تنها چیزی که بازار سخت‌افزار بازی‌های ویدیویی توانایی پذیرش آن را نداشت، کنسولی بی‎ظرافت با بازی‌های نه چندان جذاب بود.

نینتندو اما نظر جالبی درباره استراتژی و آینده شرکت اپل در زمینه گیمینگ دارد. مسئولین این شرکت در سال 2010 اعلام کرده بودند که اپل را «دشمن آینده» می‌دانند. نکته اینجاست که اپل سعی ندارد تا خط تولید سخت‌افزار اضافی دیگری را راه‌اندازی کند و تلاش می‌کند آیفون‌های خود را به یک دستگاه مناسب برای بازی کردن در همه شرایط تبدیل کند. هم اکنون به نظر می‌رسد پیش‌بینی‌های مسئولین نینتندو درست از آب در آمده و اپل در حال پیشرفت در زمینه گیمینگ است. هر چند اپل هرگز شاهکارهایی همچون زلدا را نخواهد داشت.

سونی و مایکروسافت می‌توانند با خیال راحت به کنسول‌های خانگی خود تکیه کنند و نگرانی خاصی درباره بازار آن‌ها داشته باشند چون تنها چیزی که آن‌ها را تهدید می‌کند، خودشان هستند و تا کنون شرکت دیگری یارای رقابت با آن‌ها را نداشته.

بازی‌ها یک کنسول را موفق می‌کنند

سامسونگ نیز تلاش کرده بود که وارد وادی بازی‌های ویدیویی شود اما انتخاب‌های اشتباه متوالی باعث دیده‌نشدن تلاش‌های این شرکت در این زمینه شد. سامسونگ برای گوشی‌های موبایل یک کنترلر ساخته و عرضه کرده بود که با بلوتوث به تلویزیون‌های هوشمند نیز وصل می‌شد.

هدف این شرکت این بود که تلویزیون‌های هوشمند خود را به بازی‌های رایگان روز مجهز کند. اما به دلیل نبود بازی‌های جذاب و موفق، استقبال زیادی از آن نشد. با توجه به اینکه نسخه‌های جدید یونیتی از تلویزیون‌های هوشمند پشتیبانی می‌کنند، باید منتظر عناوین بیشتری برای این دستگاه‌ها باشیم. هر چند توانایی پردازش آن‌ها نیز خود محدودیتی بازدارنده برای بازیکن‌های حرفه‌ای است. بنابراین ممکن است در آینده این دستگاه‌ها مخاطبان غیر حرفه‌ای زیادی داشته باشد.

اسمارت تی‌وی سامسونگ به علت بازی‌های کم خود نتوانسته مخاطب زیادی جذب کند. بنابراین اگر قوی‌ترین کنسول جهان را از نظر پردازشی داشته باشید و از بازی‌های انحصاری خوبی بهره نبرید، حرف زیادی برای گفتن ندارید. حتی جنگ میان کنسولی امروزه نیز در آخر به بازی‌های انحصاری ختم می‌شود.

شرکت‌های زیاد معروف دیگری نیز وارد این حوزه شده و سعی داشتند تا کسب و کار سود آور خود را گسترش دهند. غافل از اینکه موفقیت صنعت بازی‌های ویدیویی بسیار سخت و طاقت‌فرساست و بسیاری از شرکت‌هایی که از دیرباز با کنسول‌های معروف شده‌اند، تنوانسته‌اند در نسل هشتم عرض اندام کنند. بزرگترین نمونه این ماجرا «سگا» است. شرکتی که تا کنون سخت افزار جدیدی در نسل هشتم ارائه نداده و هر از چند گاهی تیزری از کنسول خود را به نمایش می‌گذارد که اطلاعات زیادی از آن در دسترس نیست.

ساخت کنسول فقط شروع کار است

متوجه شدیم که ساخت کنسول قطب‌های مشخصی دارد و بازی‌ها نیز نقش مهمی در فروش آن دارند. بنابراین ساخت کنسول می‌تواند آسان‌ترین مرحله باشد و مراحلی که بعد از آن طی می‌شوند، اهمیت زیادی دارند. دلیل اینکه بسیاری از شرکت‌های بزرگ برنامه‌ای برای ساخت کنسول ندارند نیز همین است. برای مثال نینتندو با سابقه درخشان خود هم‌اکنون در تأمین بازی‌های کنسول خود مشکلات متعددی دارد. تأسیس خط تولید پر هزینه جدید برای بسیاری از شرکت‌ها تصمیم عاقلانه‌ای به شمار نمی‌رود. اگر شرکتی سابقه ساخت کنسول نیز نداشته باشد، این سختی‌ها دو چندان می‌شوند.

نظر شما در این باره چیست؟ آیا شرکت‌های بزرگ به ساخت کنسول رو می‌آورند؟