تولید سوخت خودرو از CO2 هوا چگونه ممکن است؟

یک شرکت کانادایی دانش بنیان در  زمینه انرژی‌های پاک، ادعا می‎کند که قادر است سوخت مورد نیاز خودروهای احتراقی را از دی اکسید کربن موجود در هوا تولید نماید.

بر اساس گزارشات واصله از سوی گروه تغییرات آب و هوایی ملل متحد، ما نیاز داریم تا میزان انتشار کربن دی اکسید را طی سال‌های 2010 تا 2030 به میزان 45 درصد کاهش دهیم. همچنین این مقدار بایستی تا سال 2050 میلادی، به جهت جلوگیری از اثرات مخرب این گاز گلخانه‌ای بر روی جو کره زمین، به صفر برسد.

اما همان طور که می‌دانید، سوخت‌های فسیلی انرژی مورد نیاز دستگاه‌های ضروری برای تداوم حیات میلیاردها انسان را تامین می‌نمایند و ایجاد یک نوع سیستم حمل و نقل جدید با زیرساخت‌های نو، نیاز به یک همکاری سطح بالای جهانی دارد که متاسفانه انسان مدرن نشان داده کمتر از یک چنین ظرفیتی برخوردار است.

کمپانی "مهندسی کربن (carbon engineering)" شرکتی است که به تازگی تکنیک جدیدی در این حیطه ارائه داده است.

این شرکت کانادایی فعال در حیطه انرژی‌های پاک ادعا می‌کند که می‌تواند کربن دی‌اکسید دریافت شده از اتمسفر زمین را به سوخت مورد نیاز برای خودروهای احتراقی تبدیل نماید.

اساس تکنولوژی این شرکت بر واکنش Fischer-Tropsch استوار است؛ فرایندی که در آن کربن مونوکسید (تولید شده از کربن دی اکسید هوا به وسیله ژنراتور گاز-سینتتیک) با هیدروژن تحت فشار با استفاده از یک کاتالیست فلزی نظیر کبالت یا آهن، واکنش داده و یک هیدروکربن مایع تولید می‌نماید.

شرکت CE که یک آزمایشگاه تحقیقاتی در بریتیش کلمبیا دایر نموده، سال گذشته موفق شد مقدار کمی سوخت مایع از کربن دی اکسید موجود در هوا به دست بیاورد.

آقای جف هولمز، مسئول توسعه تجارت این شرکت دانش بنیان، در این باره به ما می‌گوید که گام بعدی‌شان دستیابی  به مقیاس صنعتی تولید سوخت از دی اکسید کربن موجود در هوا است.

این فرآیند از طریق دریافت کربن دی اکسید موجود در اتمسفر، به وسیله فن‌های بزرگ مکنده هوا به داخل دستگاه‌هایی که به جهت استخراج کربن دی اکسید طراحی شده‌اند، آغاز می‌شود.

هیدروژن مورد نیاز در واکنش Fischer-Tropsch نیز از طریق الکترولیز آب که در آن اتم هیدروژن از مولکول آب  (H₂O ) به وسیله جریان الکتریکی جدا می‌شود، به دست می‌آید.

آقای هلمز می‌گوید که واکنش مذکور را می‌توان برای تولید سوخت در درجات متفاوت با گرانروی متفاوت (از قیر تا بنزین) دستکاری نمود بدون آنکه ناخالصی‌های ارگانیک موجود در سوخت های فسیلی مرسوم به وجود بیایند.

اگر شرکت CE بتواند تولید سوخت مذکور را به میزان کافی و با موفقیت افزایش دهد، محصول نهایی مزایایی نسبت به سایر منابع انرژی خواهد داشت؛ چراکه تکنولوژی تبدیل هوا به سوخت مایع می‌تواند از نظر تئوری قابل حمل باشد و از طریق زیرساختارهای موجود نیز فروخته شود.

آقای هلمز امیدوار است که بتوانند تولیداتشان را مستقیما به پالایشگاه بفروشند. همچنین این شرکت ادعا می‌کند که سوخت تولیدی‌شان در حدود 70 تا 90 درصد کربن خالص کمتری را نسبت به سوختهای فسیلی معمول وارد اتمسفر می‌نماید.

 مهمترین عنصر در این میان، آب، کربن و یا حتی الکتریسیته نیست! بلکه پول است. شرکت CE می‌گوید که سوخت تولیدی‌اش در حدود 4 دلار در هر گالن (واحد حجم ایالات متحده) قیمت خواهد داشت.

این بها بسیار گرانتر از چیزی است که مردم امریکای شمالی در حال حاضر در ازای سوخت می پردازند. قیمت متوسط سوخت در ژانویه 2019 برای هر گالن بنزین معادله 2.23 دلار بوده است.

کمپانی امیدوار است که بتواند سوخت خود را در مناطقی نظیر کالیفرنیا که دارای استانداردهای محیط زیستی تولید کربن پایین هستند و نیاز به سوخت‌های با کربن‌زایی کمتر دارند، به فروش برساند.

به هر حال ممکن است شرکت CE به تکنیکی دست یافته باشد که بتوان از آن طریق، کربن دی اکسید حاصل از احتراق سوختشان در موتورهای مختلف، در یک سیکل دائمی مورد استفاده قرار گرفته و بازیافت شود اما تلاش‌ها برای کاهش کربن دی اکسید موجود در جو ممکن است نهایتا منبع سوخت شرکت CE را نابود سازد.

البته هنوز بشر در زمینه‌های مختلف، از ایجاد شعله‌های کوچک گرفته تا حمل و نقل عمومی، در حال تولید و سوزاندن سوخت‌های فسیلی است. بنابراین از بین رفتن کربن دی اکسید موجود در هوا به این زودی‌ها از عملی نیست که بتواند موجب نگرانی جدی شرکت CE شده و تهدیدی برای روش جدید آن‌ها در تولید سوخت باشد.