احتمال حیات هزاران جاندار میکروسکوپی روی سطح ماه بعد از سقوط فضاپیمای برشیت

فضاپیمای برشیت (Beresheet) قرار بود با فرود بر سطح ماه تاریخ ساز شود ولی نتوانست شتاب خود را حین نزدیک شدن به آن کم کند و با آن برخورد کرد. درون این فضاپیما علاوه بر یک مغناطیس سنج و فاصله سنج لیزری، هزاران موجود میکروسکوپی جان سخت نیز وجود داشته که گفته می شود روی سطح ماه پراکنده شده اند.

تصاویری که مدارگرد شناسایی ماه از سطح قمر زمین گرفته، نشان می دهند کتابخانه Arch Lunar که در جریان برخورد از این فضاپیما روی سطح ماه افتاده، حاوی هزاران جاندار میکروسکوپی موسوم به خرس آبی (Tardigrade) بوده که از برخورد با سطح ماه جان سالم به در برده اند. این یعنی در حال حاضر هزاران میکرواورگانیزم نامیرا روی ماه زندگی می کنند.

بنیاد مأموریت آرچ (Arch Mission Foundation) که بانی گسترش دانش بشری در سطح منظومه شمسی است، اعتقاد دارد این موجودات درون محفظه ای امن بوده اند و تنها در صورت بازیابی موفقیت آمیز از حالت زیست تعویقی (Suspended Animation) بیرون می آیند. این سازمان تأکید کرده این موجودات به علت نبود اتمسفر ناشی از سطح رادیواکتیو بالا زنده نخواهند ماند.

خرس های آبی، جزو جان سخت ترین موجودات روی زمین هستند و می توانند با ورود به حالت زیست تعویقی تا مدت ها بدون آب، غذا و اکسیژن زندگی کنند. این موجودات می توانند دمای بسیار بالا، فشار خردکننده کف اقیانوس و شرایط خلاء را تحمل کنند. پژوهشی که سال گذشته توسط هاروارد انجام شده نشان می دهد این جانداران تا زمان مرگ خورشید نیز به حیات خود ادامه خواهند داد.

Arch Lunar کتابخانه کپسول مانندی است که حاوی آرشیوی از تاریخ میلیون ها سال تمدن بشری است. درون این کتابخانه 25 دیسک از جنس نیکل تصاویر صفحات کتاب ها، نقاشی ها و دایره المعارف انگلیسی قرار گرفته است. همچنین 100 میلیون سلول از 25 انسان مختلف درون کهربای مصنوعی نگهداری می شوند که با برخورد فضاپیمای برشیت با ماه در سطح آن پراکنده شده اند.

آلوده کردن محیط ماه نگرانی دانشمندان را در پی داشته چرا که آنها معتقدند محیط فضا باید برای اهداف علمی در حالت اولیه خود باقی بماند. ناسا به همین منظور دفتر حفاظت کیهانی (Office of Planetary Protection) را تشکیل داده است.

شما چه فکر می کنید؟ آیا واقعا محیط ماه برای همیشه دگرگون شده است؟