شباهت نوعی از بیماری شیزوفرنی به اختلالات نورو دژنراتیو

بر اساس پژوهشی که در بخش پزشکی جان هاپکینز انجام شده، به نظر می‌رسد بیماری شیزوفرنی در حالات مختلفی می‌تواند شباهت زیادی با بیماری‌های رایج نورو دژنراتیو مثل آلزایمر داشته باشد. این کشف تازه می‌تواند به شناخت هر چه بهتر انواع و اقسام بیماری شیزوفرنی کمک کرده و به تبع راه‌حل‌های متنوعی نیز جهت درمان این بیماری خطرناک کشف شود.

پژوهش‌های زیادی در زمینه بررسی جنبه‌های مختلف روان‌شناختی بیماری شیزوفرنی در سال‌های اخیر انجام شده که به شناخت هر چه بهتر این بیماری ختم شده است. حداقل امروزه می‌دانیم که علت بیماری شیزوفرنی احتمالا به دلایل فیزیولوژیکی است تا جنبه‌های ماورالطبیعه و غیر قابل توضیح.

در جدیدترین پژوهش، تیمی از دانشمندان تلاش کرده‌اند تا حجمی از مقادیر پروتئینی غیرمعمول را در مغز بیماران دو شخصیتی بسنجند و در همین حین پی برده‌اند که بیماری شیزوفرنی تا چه حد می‌تواند مثل یک بیماری نورو دژنراتیو باشد. محققین نمونه‌هایی از بافت مغزی ۴۲ فرد مبتلا به شیزوفرنی را مورد آزمایش قرار دادند. این نمونه‌ها از قشر پره‌فرونتال (جلوی پیشانی) و شکنج گیجگاهی فوقانی دریافت شده و پروتئین‌های به اشتباه تاخورده در سطوح مختلف در این نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت.

تقریبا نیمی از نمونه‌ها دارای مقادیر به نسبت بالای پروتئین‌های مورددار در مقایسه با گروه کنترل سالم بود. همچنین درون نمونه‌های مغزی، پروتئینی به نام یوبی‌کوئیتین نیز یافت شده که در بیماران مبتلا به اختلالات عصبی نیز به وفور رویت می‌شود. مغز انسان برای پیگری و حذف این نوع پروتئین‌های غیرطبیعی راهکارهای متنوعی در دست دارد. با این اوصاف شباهت پاتولوژیکی بافت مغزی بیماران شیزوفرنی با افراد مبتلا به اختلالات نورو دژنراتیو باعث ایجاد بحث‌های بسیار زیادی در زمینه عصب‌شناسی شده است.

جالب است که دانشمندان با خوراندن داروهای ضد افسردگی به موش‌های مبتلا به بیماری شیزوفرنی طی پروسه‌ای ۵ ماهه توانسته‌اند ثابت کنند که شیزوفرنی به نوعی شبیه به یک بیماری نورو دژنراتیو است. چرا که در این سناریو، سطح پروتئین یوبی‌کوئیتین به طرز قابل توجهی کاهش نشان داد.

یافته‌های این تحقیق جالب در ژورنال معتبر The American Journal of Psychiatry به انتشار رسیده است.