وضعیت نامشخص پروژه چاندرایان 2؛ ارتباط هند با ماه‌نشین ویکرام قطع شد
ماه‌نشین هند به نام «ویکرام» اندکی قبل از فرود آمدن روی ماه، ارتباط خود را با مرکز کنترل هند از دست داد و از سرنوشت آن اطلاعاتی در دسترسی نیست. بدین ترتیب وضعیت پروژه چاندرایان ...
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ویدئوی مرتبط
ماه‌نشین هند به نام «ویکرام» اندکی قبل از فرود آمدن روی ماه، ارتباط خود را با مرکز کنترل هند از دست داد و از سرنوشت آن اطلاعاتی در دسترسی نیست. بدین ترتیب وضعیت پروژه چاندرایان 2 در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.
ماه‌نشین ویکرام (Vikram) که بخشی از فضاپیمای چاندرایان-۲ (Chandrayaan-2) حساب می‌شد به منظور بررسی قطب جنوب ماه به فضا فرستاده شده بود. بررسی‌ها نشان می‌داد که در این مناطق آب به صورت یخ زده وجود دارد و این اولین تلاش برای فرود ماه‌نشین در این منطقه خواهد بود. در صورت موفقیت، هند به چهارمین کشوری تبدیل می‌شد که ماه‌نشینی را روی سطح ماه فرود می‌آورد. کشور‌هایی که تاکنون موفق به فرود آوردن ماه‌نشین روی ماه شده‌اند، آمریکا، روسیه و چین هستند.
ماه‌نشین ویکرام حامل ماه‌نوردی به نام پراگیان (Pragyan) بوده که به کمک لرزه‌نگار و اشعه ایکس قصد بررسی زلزله‌های جنوب ماه را داشته است. از دیگر اهداف این ماه‌نورد بررسی و تحقیق وجود آب در این منطقه عنوان شده بود.
پس از ورود موفقیت آمیز فضاپیمای چاندرایان-۲ به مدار ماه، دقایقی قبل از شروع عملیات فرود، مرکز کنترل عملیات هند اطلاعاتی از انحراف ماه‌نورد ویکرام در ارتفاع ۲.۱ کیلومتری سطح ماه بدست می‌آورد که در ادامه منجر به قطع ارتباطات با ماه‌نشین ویکرام می شود. هنوز از سرنوشت ویکرام اطلاعاتی بدست نرسیده و نمی‌توان گفت که آیا به سطح ماه برخورد کرده است یا خیر.
البته این اولین تلاش هند برای نشاندن ماه‌نورد روی سطح ماه نبوده است و آن‌‌ها در سال ۲۰۰۸ نیز برای این کار تلاش کرده بودند. آن پروژه به نام چاندرایان-۱ با هدف برخورد به سطح ماه فرستاده شده بود و هند امید داشت که این بار علاوه بر نشاندن ماه‌نشین، ویکرام و پراگیان بتوانند به مدت یک روز لونار (۲ هفته) به کاوش بخش جنوبی ماه بپردازند و در شب لونار که دمای ماه به منفی ۱۳۰ درجه سانتیگراد می‌رسد خاموش شوند.
با این وجود تمام این ماموریت ناموفق نبوده و این دو ماه‌نشین و ماه‌نورد به همراه مدارگرد (Orbiter) به فضا پرتاب شده بودند که سرنوشت مدارگرد هندی به تاریکی ماه‌نشین و و ماه‌نورد همراهش نبوده و به درستی در مدار ماه جای گرفته است. این مدارگرد که انتظار می‌رود حدود ۱ سال در مدار خود باقی بماند ابتدا به شناسایی محل برخورد احتمالی ویکرام می‌پردازد و باقی حیات خود را صرف بررسی سطح ماه به کمک اشعه ایکس و دوربین‌های خود می‌کند.
با وجود این که تا به حال فرود‌های موفقیت آمیزی روی ماه ثبت شده است، این کار همچنان برای بشریت مشکل بوده و دستاوردی بزرگ به حساب می‌آید. ماه‌نشین‌ها برای فرود آمدن روی ماه نیازمند محاسبات بسیار دقیقی هستند و سطح بی‌اتمسفر ماه هم کمکی به این عمل نمی‌کند.
بسیار از کشور‌ها با هدف بررسی سطح ماه و وجود آب روی آن، اقدام به پرتاب ماه‌نشین‌ها می‌کنند و ناسا هم عنوان کرده است که تا سال ۲۰۲۴ دوباره برای فرستادن انسان به ماه تلاش خواهد کرد. ماه‌نشین ویکرام و پراگیان می‌توانستند کمکی بزرگ برای بررسی این موضوع باشند. با این حال تا اثبات وجود آب در ماه باید کمی بیشتر صبر کنیم.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.