کشف ستاره ای به شکل قطره اشک که از یک سو ضربان دارد

اخترشناسان از کشف ستاره ای شبیه به قطره اشک خبر داده اند که از یک سمت ضربان دارد و تا به حال نمونه اش دیده نشده است. این ستاره قطره ای که HD74423 نام گرفته در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد و بخشی از یک منظومه دوگانه شامل یک کوتوله سرخ است که به باور دانشمندان علت اصلی شکل قطره ای این ستاره و حرکت آن از یک سمت بوده.

ستاره های ضربان دار به صورت نوبه ای کوچک و بزرگ می شوند و به همین واسطه سطح روشنایی شان به خاطر تغییرات فیزیکی درون ستاره تغییر می یابد. البته پیشتر محققان وجود چنین ستاره هایی را پیش بینی کرده بودند و باور داشتند که این ستاره ها باید در برخی قسمت های مشخص از جمله میدان های مغناطیسی شان ضربان داشته باشند اما تاکنون هیچ شواهدی دال بر صحت این پیش بینی به دست نیامده بود.

دونالد کورتز از دانشگاه لانکشایر انگلستان در این باره گفت:

ما از دهه ۱۹۸۰ میلادی به لحاظ نظری می دانستیم که ستاره هایی مانند این باید وجود داشته باشند. من برای مدت چهل سال است که به دنبال همچین ستاره ای می گردم و حالا نهایتا ما آن را پیدا کردیم.

کورتز از مولفان پژوهشی است که در همین رابطه در نشریه نیچر منتشر شد. این ستاره قطره ای نخستین بار توسط محققان آماتور و با کمک دیتایی کشف شد که ناسا از ماهواره TESS به دست آورده بود و به صورت عمومی منتشر کرده بود. این ماهواره با استفاده از روش موسوم به ترانزیت به دنبال سیاراتی در خارج از منظومه خورشیدی می گردد؛ در این روش زمانی که سیاره ای از مقابل یک ستاره عبور می کند با فواصل زمانی مشخص بخشی از نور ساطع شده توسط آن را مسدود می کند و دانشمندان با در اختیار داشتن ابعاد و جرم سیارات میتوانند این ستاره ها را شناسایی کنند.

تیمی که این ستاره را کشف کرد هم دقیقا از همین روش استفاده کرد. آنها متغیرهای نوری موجود در ستاره ها را که توسط امواج صوتی ایجاد شده بود تحت نظر گرفتند.

کورتز در این باره به نیوزویک گفت:

این در واقع ستاره ها را بسیار به آلات موسیقی شبیه می کند. ما در ادامه میتوانیم «آن صدا را ببینیم». درست همانطور که یک خفاش از طریق بازتاب صدا محیط اطرافش را شناسایی میکند یا یک تکنسین در بیمارستان چهره یک جنین را با کمک امواج فراصوت می بیند.

او در ادامه اظهار داشت که اخترشناسان آماتور متوجه نوعی خمیدگی نوری در HD74423 شدند که عادی نبود. آنها این اطلاعات را در اختیار Saul Rappaport از موسسه تکنولوژی ماساچوست قرار دادند و او نیز برای دریافت اطلاعات بیشتر در این باره با همکار دیگری تماس گرفت. در نهایت اطلاعات به دست کورتز رسید که پیش از همه وجود چنین ستاره هایی را پیش بینی کرده بود.