روس‌ها در تقابل با جهان: با ۵ مورد از مشهورترین هکرهای روسی آشنا شوید

هکرهای روسی به مهارت‌های عجیب و غریب خود شهرت دارند: از برنامه‌نویس شرور و دشمن اصلی جیمز باند در فیلم GoldenEye گرفته تا بزرگ‌ترین پرونده جرایم سایبری در تاریخ آمریکا. و درحالی که هکرهای کشورهای دیگر معمولا انگیزه‌هایی ایدئولوژیک دارند،‌ اکثر مجرمان سایبری روسی به خاطر خالی کردن دیجیتالی جیب مردم و حساب‌های بانکی (گاهی با هدف ایجاد نوعی بیانیه سیاسی) شهرت یافته‌اند.

اگرچه در تمام جهان این حقیقت پذیرفته شده که هکرها صرفا افرادی شیاد هستند، اما جرایم سایبری معمولا به خاطر ابعاد فنی‌شان و هوشمندی‌ای که طلب می‌کنند، مورد تحسین قرار می‌گیرند و از آن‌ها به عنوان ترکیبی از هنر، علم و کلاه‌برداری یاد می‌شود. هکرهای روسی با اینکه فعالیت کمتری نسبت به همتایان خود در مناطقی نظیر چین و آمریکای لاتین دارند، اما معمولا حملاتی باکیفیت‌تر تدارک می‌بینند و به همین ترتیب، اکنون به رهبران حوزه خود تبدیل شده‌اند.

در این مقاله به معرفی برخی از برجسته‌ترین هکرهای روسی می‌پردازیم که باعث ایجاد هراس و وحشت در دنیای امنیت سایبری شده‌اند.

Anonymous International

این گروه هکر که تحت عنوان Shaltai Boltai نیز شناخته می‌شود، احتمالا شناخته شده‌ترین گروه هک حال حاضر روسیه باشد. Anonymous International تا به امروز مسئولیت برخی از مهم‌ترین حملات سایبری و همین‌طور افشاگری‌های جهان را برعهده گرفته است.

این گروه به انتشار آرشیو ایمیل‌های شخصی چند تن از مقامات دولتی روسیه پرداخته و مستنداتی بسیار محرمانه را نیز منتشر کرده: از جمله گزارش‌هایی که به جاسوسی از رهبران اپوزیسیون بعد از اعتراضات مسکو اشاره داشتند. اما برجسته‌ترین دستاورد آن‌ها، هک اکانت توییتر نخست وزیر روسیه، یعنی دمیتری مدودف و انتشار چندین توییت مختلف برای مدت زمانی بالغ بر نیم ساعت بوده است، آن هم در حالی که نمایندگان مدودف سخت در تلاش بودند تا مجددا کنترل اکانت را به دست بگیرند.

اعضای Anonymous International می‌گویند که پشت حملات‌شان، مقاصد مالی نیست. اما از آن‌جایی که این گروه به شکلی بسیار مخفیانه فعالیت می‌کند، بسیاری از متد‌ها، انگیزه‌ها و اهداف این گروه انتقاد کرده‌اند. سایت رسمی این گروه میزبان آرشیوی غنی از فایل‌های فاش شده است و به این ترتیب، در کشور روسیه از دسترس خارج شده است. اما با استفاده از نرم‌افزارهای تغییر آی‌پی، کماکان می‌توان به آن دسترسی داشت.

ولادیمیر لوین

لوین زیست‌شیمی‌دانی اهل سنت پترزبورگ است که اکنون به یکی از نمادهای برجسته جرایم سایبری روسیه تبدیل شده و از او به عنوان یکی از پدران علم هک یاد می‌شود. در سال ۱۹۹۴ میلادی، لوین همراه با تیمی از هکرهای دیگر توانست به شبکه بانک Citibank دسترسی یافته و بیش از ۱۰ میلیون دلار پول را به اکانت‌هایی مختلف در کشورهای مختلف انتقال دهد. البته او بعدا در سال ۱۹۹۸ در ایالات متحده دستگیر و محکوم به تحمل حبس شد.

در گزارش‌ها آمده که شخصیت او ترکیبی از «هیپی‌» و «راسپوتین» است. لوین در زمانی که مرتکب جرم شد، نمی‌توانست به زبان انگلیسی صحبت کند و تنها با واژه‌های کامپیوتری آشنایی داشت. البته او بعدا در زندان آمریکا توانست این زبان را بیاموزد. بعد از آغاز دوران محکومیت لوین، یک گروه هک دیگر از سنت پترزبورگ مدعی شد که در واقع آن‌ها بوده‌اند که راه دسترسی به شبکه Citibank را یافته‌اند و این ترفند را در ازای ۱۰۰ دلار به لوین فروخته‌اند.

ایگور کلاپوف

داستان کلاپوف شباهت زیادی به پلات داستانی فیلم «کلاه‌برداری آمریکایی – American Hustle» داشته و برداشتی ساده‌لوحانه از رویای آمریکایی را روایت می‌کند. این فارغ‌التحصیل ۲۴ ساله از دانشگاه ایالتی مسکو، با استفاده از لیست ۴۰۰ شخص ثروتمند جهان فوربز، اهداف خود را پیدا کرد.

بعد با استفاده از لپ‌تاپش در مسکو، کلاپوف به استخدام همکارانی در خاک آمریکا پرداخت و به آن‌ها وعده پول نقد، اقامت در بهترین هتل‌های ۵ ستاره و زندگی شاهانه را داد. کلاپوف با استفاده از «ترکیبی از ترفندهای اینترنتی و تکنیک‌های کلاسیک» مانند جعل گواهی‌نامه رانندگی، توانست به همراه شرکایش رقمی بالغ بر ۱.۵ میلیون دلار را به سرقت ببرد و زمانی که هم دستگیر شد در تلاش بود تا ۱۰ میلیون دلار دیگر برباید. او در نهایت مجرم شناخته شده و در سال ۲۰۰۷ به زندان رفت.

گنگ Koobface

برخلاف دیگر هکرهای حاضر در این لیست، اعضای گنگ Koobface (که با دستکاری نام فیسبوک به دست آمده و شامل هکرهایی می‌شد که همگی شهروند روسیه و مقیم سنت پترزبورگ بودند) هیچوقت به صورت مستقیم به اشخاص و کمپانی‌ها حمله نکردند. آن‌ها در عوض یک کرم کامپیوتری ساختند که پلتفرم‌های شبکه اجتماعی (نظیر فیسبوک، اسکایپ، جیمیل، یاهو مسنجر و بسیاری دیگر) را هدف قرار داده بود و طراحی شد تا شبکه کاربران را آلوده سازد و دیتای شخصی آن‌ها را به سرقت ببرد.

بررسی فعالیت‌های این گروه نشان داده که آن‌ها سیستمی منحصر به فرد در کارهای خود داشته‌اند که باعث می‌شده هیچ نیروی پلیسی به منابع لازم برای ردگیری آن‌ها دسترسی نداشته باشد. درآمد گنگ Koobface از مجموعه‌ای از پرداخت‌های خرد به دست می‌آمد که هکرها سهمی ناچیز (در حد چند پنی) از هر کدام داشتند. به این ترتیب، آن‌ها بی‌شمار قربانی مختلف در کشورها و حوزه‌های استحفاظی مختلف داشتند. کرم Koobface از یک استراتژی محبوب در تولید بدافزارها بهره‌مند شده بود که با کپشن‌های خاص، مردم را به کلیک روی لینک‌ها ترغیب می‌کرد. کپشن‌هایی نظیر «باید این ویدیو را تماشا کنی! باورت نمی‌شود که دوستت فلانی چه چیزی راجع به تو گفته است».

کرم این گروه در سال ۲۰۱۲ کشف شد و بعد از اینکه نام اعضای گنگ Koobface در رسانه‌ها اعلام عمومی شد، اعضای گنگ ترجیح دادند به کار خود پایان بدهند.

ولادیسلاو خوروخورین

خوروخورین که فعالیت‌هایش را با لقب BadB پیگیری می‌کرد، صاحب دو فروشگاه آنلاین بودند که در فروش اطلاعات کارت بانکی کاربران تخصص داشتند. این فروشگاه‌ها حتی یک ویدیوی تبلیغاتی کارتونی هم داشتند که BadB را در قالب آدمی کارتونی به تصویر می‌کشیدند و نشان می‌دادند که او مشغول سرقت اطلاعات بانکی افرادی مانند جرج بوش و کاندلیزا رایس است.

او کسب‌وکار غیر قانونی خود را برای ۸ سال مداوم ادامه داد و در نهایت طی ۲۰۱۰ میلادی در کشور فرانسه دستگیر شد. از آن زمان، انبوهی از محتویات مختلف با محوریت BadB در پلتفرم‌هایی نظیر یوتوب ساخته شده که نشان می‌دهد علی‌رغم فعالیت‌های مجرمانه‌اش، خورخورین میان دوست‌داران تکنولوژی و علم هک، از احترام فراوانی برخوردار است.

بعد از دستگیری خوروخورین، او یک وکیل معروف در نیویورک به نام آرکیدی باخ را به استخدام خود در آورد که به صورت خاص در زمینه جرایم سایبری تخصص داشت. باخ این بحث را پیش کشید که خوروخورین اصلا BadB نیست و در یک مصاحبه با نشریه فوربز مدعی شد که موکل‌اش با گرداندن یکی از شعب تسلا موتورز در مسکو به درآمد میلیون دلاری رسیده است. شرکت تسلا بعدا این موضوع را تکذیب کرد و گفت هیچوقت شعبه‌ای در کشور روسیه نداشته است. در سال ۲۰۱۳، خوروخورین به تحمل ۸۸ ماه حبس در زندان و پرداخت غرامت ۱۲۵ هزار دلاری محکوم شد.