چرا رابطه ما با دورکاری به عشق و نفرت تبدیل شده؟

از زمان همه گیری کرونا بسیاری از کارمندان در منزل و به صورت دورکاری فعالیت می‌کنند. بسیاری از افراد شاغل بعد از شش ماه بالاخره توانسته‌‌اند با شرایط جدید خو بگیرند ولی بسیاری هنوز با دورکاری مشکل دارند.

تحقیقات انجام شده روی وضعیت پرسنل دورکار شرکت‌هایی در ایالات متحده، استرالیا، نیوزیلند و اروپا نشان می‌دهد که دورکاری باعث شده برخی کارمندان احساسات متفاوت و جدیدی نسبت به کار خود تجربه کنند.

دورکاری بسیاری از چالش‌ها و مسایل حضور فیزیکی در محل کار را ندارد ولی کارمندان دورکار با مسایل و چالش‌های جدیدی روبه‌رو هستند که قبلا چنین وضعیت‌هایی را تجربه نکرده بودند. در شرایط دورکاری، مدیران مجموعه‌ها شاید نتوانند مانند گذشته احساسات نیروهای خود را درک کنند و آنها را مورد حمایت قرار دهند. اما چرا برخی دورکاری را می‌پسندند و برخی حضور فیزیکی در محیط کار را؟

چرا برخی به دورکاری علاقه بیشتری دارند؟

بسیاری از کارمندان تمایل دارند مسئولیت‌های محوله را از منزل و به صورت دورکاری انجام بدهند. برخی دلایل چنین تمایلی به شرح ذیل است:

کار موثرتر و زندگی بهتر: دورکاری باعث می‌شود زمانی برای رفت و آمد صرف نشود و کارمندان دورکار می‌توانند زمان بیشتری را با خانواده خود بگذرانند و زمان بیشتری برای آشپزی، ورزش، مطالعه و کارهای این چنینی دارند. دورکاری به کارمندان کمک می‌کند تا بتوانند برنامه‌ منعطف‌تری در زندگی داشته باشند.

افزایش بهره وری: فضای خانه برای بسیاری از کارمندان دورکار، محیط راحت‌تری نسبت به محیط کار است و ترجیح می‌دهند در منزل کار کنند. گاهی اوقات در محل کار، عوامل متعددی باعث حواس پرتی نیروهای کاری می‌شود ولی در منزل کارایی بیشتری دارند. تحقیقات «مک کنزی» نشان می‌دهد که 41٪ از افرادی در منزل دورکاری می‌کنند، بازدهی و کارایی بیشتری نسبت به نیروهایی دارند که در محل کار حضور فیزیکی دارند.

فرصت‌های جدید: دورکاری برای برخی تیپ‌های شخصیتی هم مفید است. مثلا افراد درون گرا که اغلب در محیط کار ممکن است نادیده گرفته شوند، در شرایط دورکاری به خوبی می‌توانند توانمندی‌های خود را به نمایش بگذارند. در دورکاری، خروجی و کیفیت کار حرف اول را می‌زند.

امیدواری: وقتی کارمندان بیشتر ساعات روز را در محیط کار نباشند، احساس می‌کنند از زمان و انرژی خود بهتر استفاده می‌کنند و چشم‌اندازهای بهتری برای آینده خود ترسیم می‌کنند. در منزل، زمان بیشتری را صرف مراقبت و توجه به خود می‌کنند و زمان بیشتری را با فرزندان و خانواده می‌گذرانند. در محیط کار، فشار و استرس بالایی روی برخی کارمندان است که در دورکاری این وضعیت‌ها به حداقل می‌رسد.

برخی نیز معتقدند که نمی‌توان همه کارها را به صورت دورکاری انجام داد و تمایل ندارند که در منزل کار کنند.

فشارکاری بیشتر و مسئولیت‌های اضافی: والدینی که در منزل دورکاری می‌کنند، تحت فشار فرزندان و خانواده هستند و مسئولیت‌های بیشتری را باید به انجام برسانند. وقتی در محل کار بودند، فقط مسئولیت‌های شغلی را انجام می‌دادند ولی در منزل باید همزمان هم به کارهای خانه و هم مسئولیت‌های شغلی خود برسند.

تنهایی: طبق بررسی‌های انجام شده در سال 2019، در حدود 36 میلیون آمریکایی (حدود28 ٪ از خانواده‌ها) تنها زندگی‌ می‌کنند. محیط کار، فرصتی برای رهایی از تنهایی این افراد ایجاد می‌کند. در شرایط قرنطینه و دورکاری، چنین افرادی با معضل تنهایی باید کنار بیایند که کار ساده‌ای هم نیست.

کنار آمدن با احساسات مختلف: شرایط قرنطینه فشار روانی خاصی برای اکثر مردم به وجود آورده است. در تنهایی و دورکاری ممکن است فرصتی برای فکر کردن به مشکلات مختلف اعم از بیماری، سیل، بلایای طبیعی و ... ایجاد می‌شود. در واقع احساسات مختلفی برای فرد به وجود می‌آید که باید با همه آنها کنار بیاید.

مدیران کسب و کار در چنین شرایطی چه مسئولیتی برعهده دارند؟

در کنار نیروهای دورکار، مدیران مجموعه‌های کاری هم قرار دارند که باید بتوانند کسب و کار خود را در چنین شرایطی به شکل موفقیت آمیزی اداره کنند. مدیران مجموعه‌ها در چنین شرایطی بهتر است برخی راهکارها را در پیش بگیرند:

انعطاف پذیری: دورکاری شرایط خاص خودش را دارد و مدیران باید بتوانند شرایط کاری انعطاف پذیری را برای نیروهای دورکار در نظر بگیرند. ممکن است والدین شاغل نتوانند مثل گذشته در همان ساعات اداری سنتی مشغول به کار شوند. در نتیجه بهتر است تایم کاری انعطاف پذیری برای این افراد در نظر گرفته شود.

گوش دادن به صحبت‌های کارمندان: بسیاری از کارمندان در چنین شرایطی ترس از دست دادن شغل خود ار دارند. شرایط سخت اقتصادی و همه گیری کرونا باعث شده، امنیت شغلی برای بسیاری بی‌معنی شود. مدیران مجموعه‌ها باید فضایی را ایجاد کنند که پرسنل‌شان بتوانند به راحتی در مورد مسایل و مشکلات خود با آنها صحبت کنند.

تشویق به استراحت: وقتی روی همه اقشار جامعه فشار مضاعف بیماری هم وجود دارد، مدیران باید به سلامت ذهنی کارمندان خود توجه نشان دهند و زمان‌هایی را به پرسنل کاری دورکار، استراحت بدهند.

دورکاری می‌تواند مزایا و معایب خاص خودش را داشته باشد، اما آنچه مسلم است باید فرهنگ دورکاری را یاد بگیریم تا این مرحله نیز با موفقیت بگذرد.