بررسی شیائومی پوکو اف ۲ پرو ؛ کابوس پرچمداران ۱۰۰۰ دلاری [تماشا کنید]

دو سال قبل بود که شیائومی از اولین گوشی پرچمدار پوکوفون با نام F1 رونمایی کرد که لقب ارزان‌ترین گوشی با چیپست اسنپدراگون ۸۴۵ را گرفت. حالا پس از مدت‌ها، پوکو اف ۲ پرو به بازار آمده تا همچنان نقش یک پرچمدار با قیمت یک میان‌رده را ایفا کند. اما آیا کمبودها و در عین حال مزایایی که این گوشی در مقایسه با دیگر پرچمداران دارد،‌ آن را به یک انتخاب ارزشمند بدل می‌کند؟

شیائومی پوکو اف ۲ پرو که در برخی بازارها با نام ردمی K30 پرو هم به فروش می‌رسد از نظر قدرت پردازشی پا به پای قوی‌ترین‌های این روزهای بازار ایران حرکت می‌کند و علاوه بر پشتیبانی از 5G حتی امکاناتی از جمله جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون دارد که در کمتر پرچمداری دیده می‌شود. با این حال در برخی از مشخصات از جمله فقدان نمایشگر ۹۰ یا ۱۲۰ هرتزی و مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار، عقب‌تر از رقبا است. بیایید نگاهی داشته باشیم به مشخصات این گوشی.

مشخصات شیائومی پوکو F2 Pro

• نمایشگر ۶.۶۷ اینچی از نوع سوپر امولد و با رزولوشن ۱۰۸۰ در ۲۴۰۰ پیکسل (تراکم ۳۹۵ پیکسل در اینچ)
• چیپست اسنپدراگون ۸۶۵
• ترکیب رم و حافظه داخلی ۶/۱۲۸ یا ۸/۲۵۶ گیگابایت
• دوربین اصلی ۴ گانه ۶۴/۵/۱۳/۲ مگاپیکسلی
• دوربین سلفی جهنده ۲۰ مگاپیکسلی
• باتری ۴۷۰۰ میلی‌آمپر ساعتی
• شارژ سریع ۳۰ واتی
• حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر از نوع اپتیکال
• مجهز به جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون و فرستنده مادون قرمز
• جنس بدنه ترکیبی از آلومینیوم و شیشه
• وزن ۲۱۹ گرم
• ابعاد ۱۶۳.۳ در ۷۵.۴ در ۸.۹ میلی‌متر
• عرضه در رنگ‌های آبی، ‌سفید، ‌بنفش و خاکستری
• قیمت ۱۵ میلیون تومان برای مدل ۱۲۸ گیگابایتی

نمایشگر این گوشی زیبا در مقایسه با قبل بزرگ‌تر شده و حالا دیگر خبری از ناچ دوربین سلفی نیست. این گوشی همچنین از چیپست پرچمدار اسنپدراگون ۸۶۵ بهره می‌برد. اما شاید مهم‌ترین ویژگی، قیمت به صرفه آن در مقایسه با اکثر پرچمداران این روزهای بازار در کنار پشتیبانی از 5G باشد.

داخل جعبه پوکو اف ۲ پرو یک شارژر سریع ۳۳ واتی به همراه یک کابل USB-A به USB-C به چشم می‌خورد. شیائومی همچنین یک کیس شفاف سیلیکونی را هم در در جعبه گذاشته که به دلیل طراحی زبر بافت پشتی به خوبی در دست می‌نشیند.

بررسی ویدیویی

طراحی

شاید تصور کنید که چون پوکو اف ۲ پرو قیمتی در حد برخی میان‌رده‌های بازار دارد کیفیت ساخت‌ش چندان بالا نیست؛ در حالی که در واقع با یک گوشی بسیار با کیفیت طرف هستیم. نمایشگر گوشی و بخش پشتی را شیشه گوریلا گلس ۵ پوشانده و جنس فریم اطراف از آلومینیوم براق است. شیائومی اسم رنگ مدلی که دست ما رسیده را «Cyber Gray» گذاشته که قاب پشتی آن به رنگ خاکستری مات است و شیک و زیبا به نظر می‌رسد اما گوشی در کل در دست کمی لیز احساس می‌شود. نمایشگر گوشی تمام صفحه است و شاهد هیچ ناچ میزبان دوربین سلفی نیستیم. حاشیه بالایی، باریک است و اسپیکر مکالمه هم در همین بخش تعبیه شده. حاشیه‌های اطراف هم ظریف هستند اما حاشیه پایین، کمی پهنای بیشتری دارد؛‌ با این حال ظاهر کلی نمایشگر بسیار زیبا، بزرگ و کم حاشیه به نظر می‌رسد.

در میانه بالایی قاب پشتی، ماژول دوربین ۴ گانه گوشی را می‌بینیم که در ترکیبی زیبا در کنار هم جمع شده‌اند و شاید اگر فلاش هم در همین بخش قرار می‌گرفت طراحی گوشی یک دست‌تر می‌شد. مشابه بیشتر پرچمداران این روزها دوربین پوکو اف ۲ پرو هم بیرون زدگی محسوسی دارد که زیبایی گوشی را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد اما به دلیل این که ماژول‌ها در وسط قرار گرفته‌اند موجب نامتعادل شدن گوشی روی میز نمی‌شوند.

در فریم پایینی گوشی پورت USB-C و سوراخ میکروفن و اسپیکر به چشم می‌خورد و عجیب این که شیائومی، درگاه سیم کارت را نیز در این قسمت تعبیه کرده است. در سمت چپ هیچ خبری نیست اما در سمت راست کلید پاور قرمز رنگ در کنار کلیدهای ولوم تعبیه شده است.

بالای گوشی هم میزبان، سوراخ میکروفن، فرستنده مادون قرمز، جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون و دوربین سلفی پاپ‌آپ است. دوربین سلفی در مقایسه با بسیاری از رقبا ابعاد کوچکتری دارد و به نظر می‌رسد مکانیزم موتوری آن هم مقاوم باشد. شیائومی همچنین در اطراف دوربین LEDهایی را در نظر گرفته که در زمان بیرون آمدن یا داخل رفتن دوربین روشن می‌شوند. از طریق منوی تنظیمات گوشی هم می‌توانید رنگ آن و نیز افکت صوتی باز شدن دوربین را به سلیقه خود تغییر دهید.

پوکو اف ۲ پرو همچنین به قابلیتی مجهز شده که این روزها در کمتر گوشی پرچمداری دیده می‌شود؛ LED اعلان که در جایی قرار گرفته که انتظارش را ندارید. اگر فریم بالایی گوشی را نگاه کنید در بخشی از ماژول دوربین پاپ‌آپ یک برش بسیار ظریف دایره‌ای دیده می‌شود که در زمان اعلان، درخشش زیبایی دارد. به نظر می‌رسد نور این بخش نیز از طریق همان LED اطراف ماژول دوربین سلفی تامین می‌شود. در کنار ماژول دوربین سلفی هم فرستنده مادون قرمز به چشم می‌خورد. شیائومی یک اپلیکیشن ویژه به نام «Mi Remote» را هم برای گوشی در نظر گرفته که امکان کنترل دستگا‌‌ه‌های مختلف از جمله سیستم صوتی، تلویزیون، سیستم تهویه مطبوع و ... را در اختیارتان می‌گذارد.

پوکو اف ۲ پرو در کل طراحی زیبایی دارد و از همان اولین باری که در دست می‌گیرید کیفیت بالای خود را به رخ می‌کشد. اما باتری پر ظرفیت و دوربین جهنده به قیمت وزن بالا و ضخامت کمی بیشتر از معمول گوشی تمام شده. با این وجود اگر دستان چندان کوچکی نداشته باشید گوشی به خوبی در دست می‌نشیند و از نظر تقسیم وزن هم متعادل است.

نمایشگر

نمایشگر پوکو اف ۲ پرو چه از نظر طراحی یکپارچه و تمام صفحه و چه از نظر کیفیت و روشنایی عالی است. نمایشگر، رزولوشن ۱۰۸۰ در ۲۴۰۰ پیکسل با نسبت ۲۰ به ۹ دارد و از +HDR10 پشتیبانی می‌کند. 

دقت رنگ نمایشگر بسیار بالا است و در عین حال تنظیمات هم بسیار متنوع و کامل است. گزینه‌ای که گوشی برای برای تنظیمات کلی رنگ پیشنهاد می‌دهد حالت خودکار است که بر اساس نور محیط، رنگ‌های نمایشگر را تنظیم می‌کند؛ البته با انتخاب این گزینه در محیط‌های داخلی، گاهی رنگ نمایشگر به زرد متمایل می‌شود. با انتخاب حالت «Saturated»، رنگ‌ها با اشباع نمایش داده می‌شوند و با انتخاب گزینه استاندارد کنتراست همیشه ثابت می‌ماند. اگر این تنظیمات برایتان کافی نیست می‌توانید از تنظیمات پیشرفته، گاموت رنگی دلخواه خود را از بین مدل‌های متنوعی از جمله sRGB انتخاب کنید و حتی کنتراست،‌ دمای رنگ، گاما، فضای رنگی RGB و بسیاری گزینه‌های دیگر را به دلخواه خود تغییر دهید.

از نظر روشنایی حتی در نور شدید خورشید هم هیچ مشکلی با نمایشگر پوکو اف ۲ پرو نداشتیم. حداکثر روشنایی نمایشگر در حالت تنظیم دستی، به بیش از ۵۰۰ نیت و در حالت خودکار،  بسته به نور محیط به بیش از ۸۵۰ نیت می‌رسد که عالی محسوب می‌شود. 

شاید برایتان پیش آمده که در یک گوشی، تنظیم دستی نور نمایشگر را به گزینه تنظیم خودکار ترجیح دهید اما وقتی که زیر نور خورشید می‌روید مجبور شوید دوباره روشنایی را تغییر دهید. پوکو اف ۲ پرو این مشکل را با گزینه‌ای به اسم «Sunlight Mode» حل کرده است. به کمک این قابلیت اگر نور را به طور دستی تنظیم کنید، هنگام رفتن به محیط به شدت پر نور، روشنایی به طور خودکار افزایش می‌یابد. در عمل این قابلیت به خوبی نور نمایشگر را تنظیم می‌کند و بسیار مفید است.

نمایشگر همیشه روشن هم از ویژگی‌های جذاب پوکو اف ۲ پرو است. از این نظر می‌گویم جذاب چون اگر تصویر پس زمینه را‌ از بین گزینه‌های «سوپر والپیپر» انتخاب کنید انیمیشن مربوط به نمایشگر همیشه روشن با انیمیشن لاک اسکرین و صفحه هوم یکپارچه می‌شود. قطعا توضیح زیبایی این ویژگی در کلمات نمی‌گنجد و باید به چشم آن را ببینید اما اگر بخواهم خلاصه بگویم، کارکردش به این صورت است که مثلا زمانی که گوشی قفل است یک نمای کلی از سیاره مریخ نشان داده می‌شود. وقتی که قصد ورود با اثر انگشت را دارید، نما به نیم کره مریخ زوم می‌شود و در نهایت با آنلاک کردن گوشی یک زوم سریع روی بخشی صخره ای از سیاره را مشاهده می‌کنید. البته گزینه‌های سوپر والپیپر در حال حاضر محدود است و تنها شامل دو گزینه سیاره مریخ و کره زمین می‌شود.

یکی از قابلیت‌های جالب پوکو اف ۲ پرو مجهز شدن به حسگر نور محیطی سه گانه است. به گفته شیائومی این حسگر توانایی سنجش نور محیطی به طور ۳۶۰ درجه را دارد تا به کمک آن در تمامی شرایط نوری، روشنایی نمایشگر به بهترین نحو تنظیم شود. در عمل تطبیق روشنایی با نور محیط به خوبی انجام می‌شود و از این نظر شاهد هیچ‌گونه مشکل یا تاخیر بیش از حد نبودیم. از کمبودهای گوشی باید به فقدان نمایشگر ۹۰ یا ۱۲۰ هرتزی اشاره کرد که البته در کمتر موبایلی در این رده قیمت به چشم می‌خورد.

رابط کاربری

گوشی پرچمدار پوکو در ابتدا با اندروید ۱۰ و پوسته MIUI 11 به بازار آمد اما مدلی که دست ما رسید از همان ابتدای کار و با یک آپدیت ۲.۷ گیگابایتی به EMUI 12 اما همچنان با اندروید ۱۰ آپدیت شد. عجیب این که فرایند دانلود آپدیت بسیار کندتر از انتظار بود و احتمالا این مشکل به سرعت پایین سرورهای شیائومی مربوط می‌شود.

اگر پیش از این با گوشی‌های شیائومی کار کرده باشید رابط پوکو اف ۲ پرو هم کاملا برایتان آشناست. امکانات رابط کاربری آن قدر متنوع است که اگر کاربر قدیمی شیائومی نباشید تا مدت‌ها موارد جدیدی را در آن کشف می‌کنید. در عین حال همان طور که در بررسی ردمی نوت ۹ هم گفتیم شیائومی ظاهرا با چیدمان بیشتر گزینه‌های بخش تنظیمات در اندروید سر ناسازگاری دارد و برخی از ساده‌ترین تنظیمات از جمله زمان خاموش شدن خودکار نمایشگر را به جای عجیب دیگری در منوی تنظیمات برده است. به همین دلیل اگر تجربه کار با گوشی‌های این کمپانی را نداشته باشید برای پیدا کردن بسیاری از گزینه‌ها باید دست به دامن بخش جستجو در تنظیمات شوید.

برای کلیدهای ناوبری، گزینه پیش فرض همان کلیدهای مجازی سنتی اندروید است. اما امکان حذف نوار پایینی و استفاده از ژست‌های حرکتی با سوایپ و با روشی بسیار شبیه به راهکار آیفون را هم دارید. اگر گزینه دوم را انتخاب کنید برای بازگشت به صفحه هوم کافی‌ست از پایین نمایشگر به سمت بالا سوایپ کنید. برای مشاهده اپ‌های در حال اجرا هم باید به بالا سوایپ کرده و انگشت خود را نگه دارید و در نهایت برای بازگشت به قبل باید از لبه‌های چپ یا راست نمایشگر به سمت وسط سوایپ نمایید. علاوه بر این می‌توانید کلید ناوبری شناور روی صفحه را نیز فعال کنید. این که کدام یک از این راهکارها را می‌پسندید کاملا به سلیقه شما بستگی دارد.

رابط کاربری MIUI برنامه‌های باز را به شکل دو ستونی نشان می‌دهد و با زدن دکمه ضربدر پایین صفحه، تمامی اپ‌ها بسته می‌شوند. در این صفحه همچنین به گزینه‌های دیگری از جمله «Split screen» برای تقسیم صفحه بین دو اپلیکیشن، «Security Scan» برای یافتن مشکلات امنیتی احتمالی، «Cleaner» و «Deep clean» برای پاک کردن رم و حذف فایل‌های زائد و در نهایت رفتن به بخش مدیریت اپلیکیشن‌ها در تنظیمات گوشی دسترسی دارید. برنامه‌های Security Scan، Cleaner و Deep clean با وجود این که می‌توانند مفید باشند اما متاسفانه در هر بار اجرا، تبلیغات مزاحمی را نشان می‌دهند که حدودا یک سوم از صفحه را اشغال می‌کند. شاید شیائومی این راهکار را در پیش گرفته تا با وجود گوشی‌های خوش قیمت خود به دنبال راه‌های دیگری برای کسب در‌آمد بیشتر باشد.

یکی از قابلیت‌های دیگر گوشی که شما را به یاد رابط کاربری iOS می‌اندازد «کنترل سنتر» است که اتفاقا اسمی دقیقا شبیه به همین گزینه در آیفون دارد. در حالت معمول سوایپ از بالای نمایشگر،‌ صفحه اعلان‌ها و گزینه‌های تنظیمات سریع را در اختیارتان می‌گذارد اما با فعال کردن کنترل سنتر همه چیز عوض می‌شود. در این صورت با سوایپ از میانه صفحه به سمت پایین یا از بالای سمت چپ به سمت پایین، اعلان‌ها نمایش داده می‌شود. سوایپ از بالای سمت راست اما کنترل سنتر را نشان می‌دهد و می‌توانید بسیاری از تنظیمات از جمله وای‌فای بلوتوث و غیره تغییر دهید یا به صفحه تنظیمات کامل‌تر آنها وارد شوید.

از نظر تم‌ها، آیکون‌ها و تصاویر پس زمینه گزینه‌های متنوع چندانی در رابط کاربری گوشی پیش رویتان نیست اما کافی‌ست به بخش دانلود تم‌ها و والپیپرها بروید و از بین مدل‌‌های بسیار متنوع و بی‌شمار، نمونه مورد علاقه خود را پیدا کنید. رابط کاربری به طور پیش‌فرض دارای اپ دراور است یعنی تمامی اپلیکیشن‌ها در صفحه جداگانه‌ای نشان داده می‌شوند. برای دسترسی به این بخش کافی‌ست در صفحه هوم به سمت بالا سوایپ کنید. شیائومی نوار جستجوی اپلیکیشن‌ها را هم به پایین صفحه منتقل کرده تا کار با نمایشگر بزرگ گوشی را راحت‌تر کند.

جالب‌ترین بخش اپ داور، دسته‌بندی خودکار اپلیکیشن‌ها بر اساس کاربردشان است که از بالای صفحه می‌توانید انتخاب کنید. در سربرگ اصلی یعنی «All»، تمامی اپ‌ها در دسترس هستند ولی برای دسترسی راحت‌تر به اپ‌هایی از جمله واتس‌اپ، فیسبوک و .. می‌توانید به سربرگ «Communication» بروید یا از طریق سربرگ «Games» دسترسی ساده‌تری به بازی‌ها داشته باشید. در عین حال اگر مایل باشید می‌توانید دسته‌بندی‌های خاص خودتان را ایجاد کنید یا حتی گزینه دیگری را فعال کنید تا اپلیکیشن‌ها بر اساس رنگ آیکون دسته بندی شوند.

شیائومی همچنین اهمیت خاصی به شخصی سازی انیمیشن‌های رابط کاربری داده. امکان تغییر انیمیشن بیرون آمدن دوربین سلفی یا تغییر رنگ ال‌ای‌دی این دوربین را دارید یا حتی می‌توانید انیمیشن حسگر اثر انگشت در لاک اسکرین یا اعلان‌ها در این صفحه را به دلخواه تغییر دهید. علاوه بر این‌ها گزینه‌هایی برای تغییر تنظیمات LED نوتوفیکیشن در نظر گرفته شده است.

قابلیت «Game Turbo» هم برای بهبود تجربه بازی طراحی شده و البته کار عجیب و غریبی مثل افزایش سرعت پردازنده یا پردازشگر گرافیکی انجام نمی‌دهد و بیشتر مزاحمت‌های حین بازی را کم می‌کند تا تمرکز بیشتری داشته باشید. برای هر بازی می‌توان پروفایل‌های جداگانه و با تنظیمات مختص به همان بازی ایجاد کرد. مثلا می‌توانید حساسیت پاسخ‌دهی به لمس را تغییر دهید که البته چندان هم کاربردی نیست. قابلیت دیگر  امکان تنظیم حساسیت پاسخ‌دهی به لمس چند باره است که می‌تواند در بازی‌هایی که نیاز به لمس مکرر نمایشگر دارند مفید باشد.

اما یکی از مفیدترین امکانات گیم توربو، قابلیت غیر فعال کردن بخشی از تاچ نمایشگر است که برای افرادی که دستان بزرگ دارند می‌تواند مفید باشد. گزینه آخر هم امکان افزایش جلوه‌های ویژه در هر بازی را می‌دهد و به این منظور کنتراست و وضوح تصویر در بازی افزایش می‌یابد. این ویژگی بسته به سلیقه می‌تواند کابردی یا بی فایده باشد. من در تجربه بازی کال آو دیوتی موبایل این گزینه را فعال کردم و شاهد اشباع بیش از حد در رنگ‌ها بودم که کمی آزار دهنده بود ولی شاید در برخی بازی‌های دیگر جلوه زیباتری داشته باشد. وقتی که یک بازی را به گیم توربو اضافه می‌کنید می‌توانید با سوایپ از گوشه‌های بالا به تنظیمات و قابلیت‌های حین بازی از جمله ضبط ویدیو از بازی‌، ثبت اسکرین‌شات، اجرای یک برنامه به صورت شناور روی صفحه و بسیاری قابلیت‌های گاه مفید و گاه بی مصرف دیگر دسترسی داشته باشید.

رابط کاربری پوکو اف ۲ پرو در کل بسیار کامل است و قابلیت‌های شخصی سازی متعددی دارد. از نظر روان بودن اجرا هم با هیچ مشکلی مواجه نشدیم و شاید بتوان گفت مهم‌ترین نقطه ضعف آن نمایش تبلیغات در برخی اپ‌های پیش فرض و نیز چندین بازی از پیش نصب شده روی گوشی باشد.

سخت‌افزار

پوکو اف ۲ پرو از نظر سخت‌افزار یک پرچمدار تمام و کمال است و از قوی‌ترین گوشی‌های بازار محسوب می‌شود. قلب تپنده گوشی اسنپدراگون ۸۶۵ است که شامل پردازنده ۸ هسته‌ای و پردازشگر گرافیکی آدرنو ۶۵۰ می‌شود. ترکیب هسته‌های پردازنده شامل سه خوشه هستند: یک هسته Kryo 585 با فرکانس ۲.۸۴ گیگاهرتز در کنار ۳ هسته مشابه اما با فرکانس پایین‌تر ۲.۴۲ گیگاهرتز و ۴ هسته مشابه دیگر با فرکانس ۱.۸ گیگاهرتز برای انجام وظایف ساده‌تر.

ترکیب رم و حافظه داخلی شامل دو مدل ۶/۱۲۸ و ۸/۲۵۶ گیگابایتی است. ما مدل دوم را در اختیار داریم که از رم سریع‌تر و بهینه‌تر LPDDR5 بهره می‌برد؛ در حالی که مدل دیگر به رم LPDDR4X مجهز شده است که از نظر سرعت، در عمل تفاوت کمی با مدل بالاتر دارد. حافظه داخلی ۲۵۶ گیگابایتی برای یک پرچمدار این روزها کافی به نظر می‌رسد اما هر دو مدل گوشی فاقد پشتیبانی از کارت حافظه میکرو اس‌دی هستند و باید به همین میزان قناعت کنید.

برای آزمایش کارایی سخت‌افزاری گوشی به سراغ بنچمارک‌های آنتوتو، گیک‌بنچ (۴ و ۵) و پی‌سی‌مارک رفتیم. در ادامه نتایج را مشاهده می‌کنید:

همان طور که از اسنپدراگون ۸۶۵ انتظار می‌رود این چیپست از نظر توان پردازش در بین قوی‌ترین‌ها است و به راحتی از پس اجرای تمامی برنامه‌ها و بازی‌ها بر می‌آید. اما موردی که عجیب به نظر می‌رسد امتیاز پایین‌تر از انتظار پی‌سی مارک (۱۰،۵۲۲) است؛ در حالی که شیائومی می ۱۰ که چیپست مشابه دارد به امتیاز ۱۲ هزار دست یافته اما در بقیه بنچمارک‌ها تفاوت فاحشی بین این دو دیده نمی‌شود.

پردازشگر گرافیکی آدرنو ۶۵۰ هم در بین قوی‌ترین‌های دنیای موبایل است و به خوبی از پس اجرای جدیدترین بازی‌های روز بر می‌آید. در زیر نتایج تست‌های بنچمارک گرافیکی 3DMark را مشاهده می‌کنید:

بنچمارک‌های بالا نشان می‌دهد که از نظر توان پردازش گرافیکی هم با یک گوشی بسیار قدرتمند طرف هستیم. در تجربه بازی کال آو دیوتی موبایل با بالاترین تنظیمات گرافیکی با این گوشی، پردازنده در حدود ۲۵ درصد و پردازشگر گرافیکی در حدود ۲۰ درصد مشغول بود. در جدول زیر مقایسه‌ای بین نتایج چند گوشی رقیب در بازار کشور را مشاهده می‌کنید. برتری جزئی که در برخی از گوشی‌ها به چشم می‌خورد در دنیای واقعی و اجرای برنامه‌ها و بازی‌ها تفاوت محسوسی ایجاد نمی‌کند و در نتیجه پوکو اف ۲ پرو در بین برترین‌ها قرار می‌گیرد.

حسگر اثر انگشت پوکو اف ۲ پرو از نوع اپتیکال زیر نمایشگر است. حسگرهای اپیتکال معمولا دقت و سرعت پایین‌تری در مقایسه با مدل‌های التراسونیک به کار رفته در زیر نمایشگر برخی از گوشی‌ها از جمله پرچمداران سامسونگ دارند. حسگر پوکو اف ۲ پرو اما در مقایسه با بسیاری از رقبا با حسگر مشابه، عملکرد دقیق‌تر و بسیار سریع‌تری دارد و فقط در دوران همه‌گیری ویروس کرونا و در مواقعی که از محلول‌های ضد عفونی الکلی به دفعات استفاده می‌کردم با کندی یا خطاهای اندک مواجه شد. مکان قرارگیری حسگر هم با توجه به ابعاد گوشی، عالی است و به راحتی به کار با آن عادت می‌کنید. علاوه بر این، گزینه فیس آنلاک را هم در اختیار دارید که البته به دلیل زمان مورد نیاز برای بیرون آمدن دوربین سلفی، نسبتا کند اجرا می‌شود.

پوکو اف ۲ پرو همچنین از وای‌فای ۶ (802.11ax) با حداکثر سرعت ۹.۶ گیگابیت بر ثانیه و نیز بلوتوث ۵.۱ پشتیبانی می‌کند. علاوه بر این به گفته شیایومی، پوکو اف ۲ پرو به سیستم خنک کننده مایع با لوله‌های حرارتی مجهز شده که ۲۸ درصد بدنه گوشی را پوشانده‌اند و می‌تواننند دمای پردازنده را تا ۱۴ درصد کاهش دهند. در عمل هم حتی در بازی‌های سنگین یا حین بنچمارک‌ها شاهد افزایش دمای بیش از حد گوشی نبودیم و پوکو اف ۲ پرو از این نظر عملکرد بسیار خوبی دارد.

کیفیت صدا

در پوکو اف ۲ پرو خبری از اسپیکر استریو نیست و از این نظر شیائومی در مقایسه با برخی رقبا در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد. حجم صدای اسپیکر بالا است و کیفیت هم قابل قبول است اما تقریبا هیچ صدای بیسی از اسپیکر به گوشی نمی‌رسد.

اما در عوض شیائومی برای کیفیت صدای جک هدفون کم نگذاشته و با خروجی با کیفیتی طرف هستیم. رابط کاربری گوشی همچنین تنظیمات متعددی را برای هدفون در اختیارتان می‌گذارد. از گزینه‌های این بخش، تنظیم اکولایزر به صورت دستی یا از بین پروفایل‌های مشخص، تعیین نحوه کارکرد کلیدهای روی سیم هدفون‌ها و نیز تنظیم صدا بر اساس سن شما است. علاوه بر این می‌توانید جنس پخش صدا را بر اساس نوع هدفون انتخاب کنید؛ اما بر خلاف بیشتر گوشی‌های دیگر شیائومی امکان انتخاب نوع هدفون، مثلا توگوشی، روگوشی و ... را ندارید و تنها باید از بین هدفون‌های تولید شده توسط خود شیائومی انتخاب نمایید. با این حال احتمال دارد که حتی با انتخاب برخی از این گزینه‌ها هم جنس صدای مورد علاقه خود را پیدا کنید.

دوربین

پوکو اف ۲ پرو دوربین ۴ گانه با ترکیبی دارد که با بیشتر گوشی‌های پرچمدار این روزها متفاوت است. دوربین اصلی به حسگری ۶۴ مگاپیکسلی مجهز شده و در کنار آن یک دوربین فوق عریض ۱۳ مگاپیکسلی هم قرار گرفته. اما در کمال تعجب خبری از دوربین تله‌فوتو نیست و به جای آن شیائومی از یک دوربین به قول خودش «تله ماکرو» استفاده کرده که در واقع یک دوربین عالی برای عکاسی ماکرو از فاصله بسیار نزدیک است. در نهایت شیائومی یک دوربین عمق سنج ۲ مگاپیکسلی را هم در نظر گرفته که البته وظیفه خاصی جز حفظ زیبایی ماژول دوربین‌های پشتی ندارد؛ چرا که حتی زمانی که انگشت خود را جلوی این دوربین می‌گیرید هم با افت کیفیت عکس‌های پرتره مواجه نمی‌شوید. در ادامه مشخصات دوربین‌های این گوشی را می‌بینید:

• دوربین اصلی ۶۴ مگاپیکسلی، سنسور سونی IMX686 با ابعاد  1/1.72 اینچ، گشودگی دیافراگم f1.9، فاصله کانونی معادل با ۲۶ میلی‌متری، فوکوس خودکار مبتنی بر تشخیص فاز
• دوربین تله-ماکرو ۵ مگاپیکسلی، گشودگی دیافراگم f2.2، فاصله کانونی معادل با ۵۰ میلی‌متری، فوکوس خودکار با حداقل فاصله ۳ تا ۷ سانتی‌متر
• دوربین فوق عریض ۱۳ مگاپیکسلی، گشودگی دیافراگم f2.4، زاویه دید ۱۲۳ درجه
• دوربین عمق سنج ۲ مگاپیکسلی، گشودگی دیافراگم f2.4
• دوربین سلفی پاپ‌آپ ۲۰ مگاپیکسلی، سنسور ۱/۳.۴ اینچی، گشودگی دیافراگم f2.2

رابط کاربری دوربین در کل مثل بیشتر گوشی‌های این روزها است یعنی در پایین کلید شاتر، تعویض دوربین بین سلفی و پشتی و نیز مشاهده عکس‌های ثبت شده قرار گرفته و در بالای آن گزینه‌های اصلی عکاسی یا فیلم‌برداری قابل انتخاب هستند. کمی بالاتر گزینه‌های زوم در دسترس است و البته متاسفانه امکان استفاده از زوم‌های میانی برای عکاسی، با نگه داشتن انگشت روی گزینه‌های زوم را ندارید و تنها باید بین زوم ۰.۶ دوربین فوق عریض و یک یا دو برابر دوربین اصلی انتخاب کنید. با این حال با زوم دو انگشتی امکان زوم به میزان دلخواه تا ۱۰ برابر وجود دارد. یکی از مشکلاتی که گاه به آن مواجه شدیم کلیدهای مجازی زوم بیش از حد کوچک بود و گاه با لمس آنها دوربین به جای زوم، شروع به نور سنجی و فوکوس در نقطه‌ای نزدیک به کلیدهای زوم می‌کرد.

در نوار بالایی برخی از تنظیمات ساده از جمله HDR، قابلیت هوش مصنوعی و فلاش به چشم می‌خورند که البته بسته به حالت عکاسی یا فیلم‌برداری انتخابی می‌تواند متفاوت باشد. در همین بخش با لمس منوی همبرگری بالا سمت راست می‌توان به گزینه‌های بیشتری از جمله نسبت عکاسی،‌ تایمر و سوپر ماکرو دسترسی داشت.

خوشبختانه امکان تغییر گزینه‌های پیش فرض در منوی پایینی را هم دارید و اگر به گزینه‌ای نیاز نداشتید کافی‌ست آن را به بخش More منتقل کنید یا برخی گزینه‌ها از جمله عکاسی اسلوموشن، پانوراما یا عکاسی ۶۴ مگاپیکسلی را به نوار پایینی بیاورید. با این حال من ترجیح می‌دادم گزینه‌هایی از جمله ماکرو در بین موارد اصلی قرار می‌گرفت تا برای هر بار استفاده از آن مجبور به رفتن به منوی بالایی نبودم. حالت پرو هم نسبتا کامل است و گزینه‌هایی از جمله تغییر دستی فوکوس، وایت بالانس، سرعت شاتر،‌ ISO،‌ نوردهی و البته انتخاب لنز عکاسی در نظر گرفته شده است. از حالت‌های دیگر عکاسی باید به پرتره اشاره کرد. برای فیلم‌برداری هم می‌توانید گزینه‌های تایم‌لپس و صحنه آهسته با رزولوشن حداکثر 1080p و نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه را انتخاب کنید. در ادامه به کیفیت عکس‌های ثبت شده با این گوشی می‌پردازیم.

یکی از حوزه‌هایی که به میدان رقابت دوربین‌‌ گوشی‌های میان‌رده و پرچمدار بدل شده، زوم با کیفیت است. همان طور که گفتیم پوکو اف ۲ پرو فاقد دوربین تله‌فوتو است اما رابط کاربری دوربین زوم ۰.۶ تا ۱۰ برابر را در اختیارتان می‌گذارد و به این منظور تنها بر دو دوربین متکی است؛‌ دوربین فوق عریض برای زوم‌های ۰.۶ تا ۰.۹ و دوربین اصلی برای زوم‌های یک تا ۱۰ برابر. در تصویر زیر زوم‌های ۰.۶، یک، دو و ۱۰ برابر را مشاهده می‌کنید.

در عمل در زوم‌های ۲ برابر و بیشتر، کیفیت تصویر به شدت افت می‌کند. همان طور که گفتیم حتی زوم ۲ برابر هم با دوربین اصلی صورت می‌گیرد و در واقع دیجیتال است و نه اپتیکال. به همین دلیل خیلی نمی‌توان روی زوم‌های یک برابر به بالاتر حساب کرد؛‌ چون اگر عکس دوربین اصلی را هم کراپ کنید، همان کیفیت را به شما می‌دهد. در ادامه تعدادی از عکس‌های دوربین اصلی در نور روز فضای باز را می‌بینید:

عکس‌های دوربین اصلی در نور روز متعادل و طبیعی هستند و گستره دینامیکی هم قابل قبول است. علاوه بر این در عکس‌ها هاله‌ یا شعاع نور غیر طبیعی به چشم نمی‌خورد. با این حال گاه در سایه‌های به شدت تاریک، جزئیات تصویر از دست می‌رود و برخی از عکس‌ها هم بیش از حد سافت ثبت می‌شوند.

پوکو اف ۲ پرو همچنین امکان انتخاب HDR خودکار یا دستی را در اختیارتان می‌گذارد. بر اساس تجربه‌ای که در کار با گوشی داشتم، بهتر است حالت خودکار را انتخاب کنید اما در عین حال در این حالت گاه HDR به طور خودکار فعال نمی‌شود و مجبور می‌شوید گزینه دستی را انتخاب نمایید. در ادامه تفاوت بین چند عکس معمولی و HDR دوربین اصلی را می‌بینید:

عکس‌های HDR در  بیشتر شرایط تعادل نوری بهتری در کل عکس برقرار می‌کنند و در عین حال برخی از رنگ‌ها، به ویژه سبز هم زنده‌تر ثبت می‌شوند. پیشنهاد می‌کنم گزینه HDR خودکار را همیشه روشن نگه دارید.

همان طور که در مقایسه تصویری HDR هم مشاهده کردید با دوربین اصلی می‌توانید عکس‌‌های با نسبت‌های مختلف ثبت کنید. اما بیشترین رزولوشن، یعنی ۱۶ مگاپیکسل، در نسبت ۴ به ۳ است. با این حال می‌توانید عکس‌های ۶۴ مگاپیکسلی هم بگیرید. در عمل اما عکس‌های ۶۴ مگاپیکسلی در نور روز تنها کمی جزئیات بیشتری ثبت می‌کنند و برای پیدا کردن تفاوت‌ها باید تا حدود ۱۰ برابر روی عکس زوم کنید. در شب هم تفاوت قابل توجهی بین این دو رزولوشن وجود ندارد. از آنجایی که عکس‌های ۶۴ مگاپیکسلی حجمی چند برابر عکس‌های ۱۶ مگاپیکسلی دارند استفاده از این رزولوشن ارزش چندانی ندارد؛‌ مگر این که اصرار به ثبت جزئیات کمی بیشتر البته در نور مناسب را داشته باشید.

در محیط داخلی هم کارایی دوربین اصلی خوب است اما برخی خطاهای رنگی بنفش در مرز نقاط پر نور به چشم می‌آید. علاوه بر این نویز عکس‌ها هم کمی بیشتر می‌شود. عکس‌های زیر با دوربین اصلی گرفته شده‌اند:

در محیط داخلی، قابلیت HDR برای دوربین اصلی کارایی خوب‌ش را اثبات می‌کند. در ادامه مقایسه‌ای بین عکس‌های معمولی و HDR را می‌بینید:

دوربین فوق عریض از نظر رنگ و میزان روشنایی، در نور روز و فضای باز کارایی کم و بیش مشابه با دوربین اصلی دارد اما گستره دینامیکی عکس کمتر است. یکی از مزایای دوربین فوق عریض،‌ بهبود اعوجاج عکس‌ها است که کارایی خوبی هم دارد و دیستورشن را به خوبی کاهش می‌دهد اما به طور کامل رفع نمی‌کند. در ادامه عکس‌های این دوربین در فضای باز را مشاهده کنید:

همان طور که در عکس‌های بالا هم قابل مشاهده است کیفیت گوشه‌های تصویر دوربین فوق عریض به میزان محسوسی کمتر از مرکز است. البته این مشکل در بیشتر گوشی‌ها به چشم می‌خورد و از این نظر پوکو اف ۲ پرو وضعیت متوسطی دارد.

عکس‌های دوربین فوق عریض در محیط‌ داخلی با نویز بیشتر همراه می‌شوند و شفافیت عکس‌ها هم کاهش می‌یابد. با این حال در کل کیفیت عکس‌های این دوربین در این شرایط قابل قبول است. در زیر عکس‌های محیط داخلی در نور روز را می‌بینید:

HDR در دوربین فوق عریض گاه کارایی مناسبی دارد و گاه به خصوص در محیط‌های داخلی تفاوت چندانی بین عکس‌های معمولی و HDR دیده نمی‌شود. مقایسه‌ای بین عکس‌های معمولی این دوربین و عکس‌های HDR را ببینید:

عکس‌‌های دوربین اصلی در شب با نویز بالا و کمی آبرنگی ثبت می‌شوند. معمولا فلر یا شعاع‌های نوری شدید در عکس به چشم نمی‌خورد ولی منابع نوری به شدت پر نور ثبت می‌شوند. در کل باید گفت با وجود این که دوربین اصلی در نور کم عکس‌های کم کیفیتی ثبت می‌کند اما نایت مود بیشتر مشکلات عکس‌های کم نور را جبران می‌کند و پیشنهاد می‌کنم تا جای ممکن از این ویژگی استفاده کنید. در ادامه مقایسه‌ای بین عکس‌های دوربین اصلی در شب در حالت معمولی در مقایسه با نایت مود را می‌بینید:

با وجود کیفیت خوب عکس‌های نایت مود اما گاه خطاهای نوری در این عکس‌ها به چشم می‌خورد و بعضی از منابع نوری هم بیش از حد حالتی شبیه به مه گرفتگی پیدا می‌کنند. ثبت هر عکس نایت مود حدود ۲ ثانیه طول می‌کشد و بر خلاف بسیاری از گوشی‌های دیگر، این زمان بسته به میزان نور محیط تغییر نمی‌کند. این موضوع الزاما یک ایراد محسوب نمی‌شود؛ چون پوکو اف ۲ پرو ثابت کرده که تقریبا در هر شرایطی می‌تواند عکس‌‌های نایت مود زیبایی بگیرد.

یکی از مشکلاتی که گاه در استفاده از دوربین اصلی به آن برخوردیم نور سنجی غلط در برخی عکس‌های شبانه است. این مشکل گاهی در زمانی پیش می‌آید که با دوربین فوق عریض یک عکس می‌گیرید و بلافاصله گزینه دوربین اصلی را انتخاب کرده و دکمه شاتر را فشار می‌دهید. در این شرایط عکس‌های دوربین اصلی به شدت پر نور ثبت می‌شوند. البته این گونه مشکلات از طریق آپدیت‌های نرم‌افزاری قابل حل خواهند بود و شاید شیائومی در آینده اقدام به رفع آن کند.

دوربین فوق عریض پوکو اف ۲ پرو در نور ضعیف کارایی چندان بالایی ندارد و بهتر است در این شرایط کلا قید استفاده از آن را بزنید و به سراغ دوربین اصلی بروید. متاسفانه امکان استفاده از نایت مود برای دوربین فوق عریض را هم ندارید و این ویژگی تنها به زوم‌های یک و دو برابر محدود است. در ادامه تعدادی از عکس‌های دوربین فوق عریض در نور ضعیف را می‌بینید:

همان طور که مشاهده کردید تصاویر دوربین فوق عریض،‌ در نور ضعیف به شدت پر نویز، آبرنگی،‌ مات و کم کیفیت هستند.

دوربین ماکرو پوکو اف ۲ پرو از مزایای این گوشی است و در حدی عالی عمل می‌کند که بهتر از آن را تاکنون تجربه نکرده‌ام. بسیاری از گوشی‌های میان‌رده از حسگر ۲ مگاپیکسلی برای دوربین ماکرو بهره می‌برند که معمولا کیفیت چندان بالایی ندارد اما دوربین این گوشی به حسگر با کیفیت ۵ مگاپیکسلی مجهز شده و فاصله کانونی معادل با ۵۰ میلی‌متر است. علاوه بر این از فوکوس خودکار بهره می‌برد، با این حال گاهی فوکوس دقیق روی سوژه چندان راحت نیست و معمولا مجبور به لمس چند باره سوژه روی نمایشگر می‌شوید؛ به خصوص اگر سوژه متحرک باشد. در ادامه برخی عکس‌های این دوربین را مشاهده می‌کنید.

عکس‌های دوربین ماکرو با رنگ دقیق و چشم نواز، واضح، شفاف، ‌با نویز کم و مهم‌تر از همه با جزئیات بسیار بالا ثبت می‌شوند.

پوکو اف ۲ پرو همچنین امکان عکاسی پرتره را در اختیارتان می‌گذارد و می‌توانید میزان گشودگی دیافراگم را به طور مجازی بین f1.0 تا f16 تنظیم کنید. عکس‌های پرتره دوربین اصلی کیفیت بالایی دارند و سوژه به خوبی از پس زمینه تفکیک می‌شود. در ادامه عکس‌های پرتره این دوربین را مشاهده می‌کنید:

حتما مشابه این نماهای عکس‌ها را در دیگر مطالب بررسی دوربین گوشی‌ها هم دیده‌اید و با خودتان می‌گویید این که انتظار داشته باشید پره‌های چرخ از پس زمینه تفکیک شود چندان عادلانه نیست. این موضوع درست است اما امیدوارم روزی برسد که یک گوشی توانایی تشخیص چنین سوژه‌های چالش بر انگیزی را داشته باشد. در کل باید گفت که کیفیت عکس‌‌های بوکه دوربین اصلی پوکو اف ۲ پرو بسیار خوب است.

دوربین سلفی گوشی کیفیت بسیار بالایی دارد و عکس‌‌ها با جزئیات بالا و رنگ طبیعی ثبت می‌شوند. علاوه بر این عملکرد دوربین در نور ضعیف خوب است اما گاهی نویز بیش از انتظار در عکس‌ها دیده می‌شود و اگر در شرایط ضد نور شدید قرار داشته باشید گاه نور سنجی دوربین با مشکل مواجه می‌شود و چهره بیش از حد تاریک ثبت می‌شود. در ادامه تعدادی از عکس‌‌های این دوربین را می‌بینید.

در نور ضعیف، فلاش دوربین به خوبی چهره را روشن می‌کند و حتی عکس‌های با فلاش از نظر تعادل نوری در برخی از قسمت‌های عکس هم بهبود می‌یابند. در زیر مقایسه‌ای بین عکس بدون فلاش و با فلاش را می‌بینید:

پرتره‌های دوربین سلفی هم کیفیت بالایی دارند و سوژه از پس زمینه به خوبی تفکیک می‌شود و البته گاه عاری از خطا نیستند. عکس‌های پرتره زیر را ببینید:

پوکو اف ۲ پرو توانایی فیلم برداری 8K با نرخ ۲۴ و ۳۰ فریم بر ثانیه با دوربین اصلی را دارد؛ در حالی که همین حالا بسیاری از پرچمداران نهایتا می‌توانند ویدیوهای 8k با نرخ ۲۴ فریم بگیرند. کیفیت این ویدیوها بالا و دقت رنگ، گستره دینامیکی هم مطلوب است. علاوه بر این نویز بیش از حد در ویدیوها به چشم نمی‌خورد. در سایر رزولوشن‌ها هم کیفیت ویدیوها قابل قبول است اما در نور ضعیف شاهد افزایش اندک نویز و کاهش شفافیت هستیم.

شیائومی همچنین قابلیت «Steady Video» را برای این گوشی در نظر گرفته که با کمک آن ویدیوهای 1080p با لرزش کمتر ثبت می‌شوند. در عمل کارایی لرزشگیر بسیار عالی است. البته تفاوت‌های این حالت لرزشگیر با لرزشگیر الکترونیکی پیش فرض در رزولوشن 4K چندان زیاد نیست اما در هر حال از لرزشگیر ویدیو باید به عنوان یکی از نقاط قوت دوربین اصلی یاد کرد. دوربین فوق عریض هم امکان فیلم‌برداری 4K با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه را دارد و از نظر میزان شفافیت و نویز در رده‌ای پایین‌تر از دوربین اصلی قرار می‌گیرد. علاوه بر این کیفیت ویدیوهای این دوربین در نور کم به شدت افت می‌کند و بهتر است در این شرایط به سراغ دوربین اصلی بروید.

یکی از قابلیت‌های جالب گوشی امکان فیلم‌برداری با دوربین ماکرو است. اما در عمل به دلیل فقدان لرزشگیر اپتیکال و نیز فوکوس سخت، فیلم‌برداری با این دوربین چندان راحت نیست و حتی گاهی غیر ممکن است. پوکو اف ۲ پرو امکان فیلم‌برداری صحنه آهسته با نرخ حداکثر ۹۶۰ فریم بر ثانیه را هم دارد. ویدیوهای صحنه آهسته با این نرخ فریم کیفیت قابل قبولی دارند اما از نظر شفافیت، متوسط هستند.

در کل باید گفت که مهمترین دوربین پوکو اف ۲ پرو، دوربین ۶۴ مگاپیکسلی است که از پس بیشتر شرایط چالش برانگیز بر می‌آید. با این که این دوربین در شب با مشکلات متعدد مواجه می‌شود اما نایت مود با کیفیت، بیشتر این مشکلات را رفع می‌کند. دوربین فوق عریض هم در نور مناسب کیفیت بالایی دارد اما در شب بهتر است قید استفاده از آن را بزنید. از دیگر نقاط قوت گوشی، عکاسی ماکرو است که تجربه‌ای متفاوت از بیشتر گوشی‌های این روزهای بازار را برایتان رقم می‌زند. از معایب مجموعه دوربین‌ها هم باید به فقدان نایت مود برای دوربین فوق عریض و فقدان دوربین تله فوتو برای زوم اپتیکال با کیفیت اشاره کرد.

باتری

باتری ۴۷۰۰ میلی‌آمپر ساعتی پوکو اف ۲ پرو یکی از نقاط قوت این گوشی است. در تست باتری پی‌سی‌مارک، این گوشی توانست نزدیک به ۱۶ ساعت زیر فشار نسبتا سنگین، با روشنایی ۵۰ درصد و وای‌فای روشن دوام بیاورد که رقم بسیار خوبی محسوب می‌شود. پوکو اف ۲ پرو در کل می‌تواند تا دو روز کاری معمول را بی نیاز از شارژ همراهتان باشد.

پوکو اف ۲ پرو از شارژ سریع ۳۰ وات پاور دلیوری ۳.۰ و کوالکام کوییک شارژ +۴.۰ پشتیبانی می‌کند. شارژر سازگار با پاور دلیوری که در جعبه دستگاه قرار داده شده توان ۳۳ واتی دارد و در عرض ۴ دقیقه تا ۱۰ درصد از ظرفیت باتری را شارژ می‌کند. پس از ۳۰ دقیقه، شارژ گوشی به ۵۲ درصد می‌رسد و در نهایت برای شارژ صفر تا ۱۰۰ درصد به یک ساعت و ۱۳ دقیقه زمان نیاز دارد که عالی است. البته باید اشاره کنیم که حین فرایند شارژ، دمای گوشی به مقدار محسوسی بالا می‌رود؛ در حدی که شاید اگر هوا کمی گرم باشد، کار کردن با گوشی آزارتان دهد.

سخن پایانی

پوکو اف ۲ پرو پرچمدار قدرتمندی است که کیفیت ساخت عالی، نمایشگر با کیفیت، پشتیبانی از 5G و سخت‌افزار پر توان را با قیمت کم نظیر ترکیب کرده است. این گوشی از نظر کیفیت کلی دوربین‌ها چند پله پایین‌تر از رقبا قرار می‌گیرد و فاقد گواهینامه IP برای مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار است اما در عوض قابلیت‌هایی دارد که در کمتر پرچمداری دیده می‌شود. پوکو اف ۲ پرو از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون بهره می‌برد و شارژدهی باتری عالی دارد. در عین حال گوشی قدرتمندی است که توانی فراتر از بسیاری از نیازهای روز و حتی بازی‌های پیشرفته دارد و تا حداقل ۲ سال دیگر هم می‌تواند همراه‌تان باشد و از پس سنگین‌ترین بازی‌ها بر آید.

از رقبای این گوشی گلکسی نوت ۱۰ لایت است که با وجود قیمت مشابه اما یک میان‌رده با سخت‌افزاری به مراتب ضعیف‌تر حساب می‌آید. آیفون SE 2020 هم رقیب دیگری است که باز هم با یک پرچمدار فاصله زیادی دارد. پوکو اف ۲ پرو را باید یکی از ارزشمند‌ترین گوشی‌های بازار دانست که با وجود قیمت بسیار خوب نقش یک پرچمدار را به خوبی ایفا می‌کند.

 

برای خرید پوکو اف ۲ پرو به فروشگاه اینترنتی می مارکت سر بزنید.